Laboratorium 9 D I - I P O L I S A C H A R Y D Y

Ćwiczenie 1: Reakcje ogólne na cukry

1. Reakcja Molischa

Przygotuj 3 probówki: do pierwszej dodaj 1 mL 1% roztworu laktozy, do drugiej - 1 mL 1% roztworu sacharozy, do trzeciej - 1 mL 1% roztworu skrobii. Następnie do każdej wlej po 2 krople roztworu α-naftolu. Po wymieszaniu dodaj ostrożnie po ściankach probówek po 1 mL stężonego kwasu siarkowego (VI). Zaobserwuj zmianę barwy.

2. Reakcja Seliwanowa

Do 1 mL 1% roztworu sacharozy dodaj 2 mL 6 M roztworu HCl, dodaj kryształek rezorcyny, wymieszaj i wstaw do wrzącej łaźni wodnej na 1 min. Zaobserwuj zmianę barwy.

Ćwiczenie 2: Wykrywanie właściwości redukujących dwucukrów

1. Reakcja Fehlinga

Przygotuj 2 probówki: do jednej dodaj 1 mL 1% roztworu laktozy, a do drugiej 1 mL 1% roztworu sacharozy. Następnie do obu probówek napipetuj po 1 mL odczynnika Fehlinga I i II. Wymieszaj i wstaw probówki na kilka minut do wrzącej łaźni wodnej. Zaobserwuj wyniki.

2. Reakcja Wöhlkego

Przygotuj 2 probówki: do jednej dodaj 2 mL 1% roztworu laktozy, a do drugiej 2 mL 1% roztworu sacharozy. Następnie do każdej probówki dodaj po 2 mL stężonego roztworu amoniaku i 5 kropli 3% roztworu KOH. Po wymieszaniu wstaw do wrzącej łaźni wodnej na 4 minuty. Zaobserwuj zmianę barwy.

Ćwiczenie 3: Wykazanie właściwości redukujących produktów hydrolizy sacharozy

1. Hydroliza kwaśna sacharozy

Do probówki dodaj 1 mL 1% roztworu sacharozy i 0,5 mL 2 M roztworu HCl. Próbę wstaw do wrzącej łaźni wodnej na 5 min. Po ostudzeniu dodaj 0,5 ml 2 M roztworu NaOH w celu neutralizacji próby. Następnie dodaj do probówki po 1 mL odczynnika Fehlinga I i II i wstaw próbę do wrzącej łaźni wodnej na kilka minut. Zaobserwuj wynik reakcji.

2. Hydroliza enzymatyczna sacharozy

Rozetrzyj w probówce bagietką szczyptę drożdży z 4 mL wody destylowanej. Odlej połowę zawiesiny do drugiej probówki. Jedną z probówek wstaw na 5 min. do wrzącej łaźni wodnej w celu zdenaturowania enzymu, a potem ostudź tę probówkę. Następnie do obu probówek dodaj po 2 mL 1% roztworu sacharozy, wymieszaj i wstaw na 10 minut do termostatu o temp. 37°C. Po inkubacji przesącz zawartość obu probówek. Do obu probówek zawierających przesącz dodaj po 1 mL odczynnika Fehlinga I i II i wstaw próby do wrzącej łaźni wodnej na kilka minut. Zaobserwuj i porównaj uzyskane wyniki.

Ćwiczenie 4: Odróżnianie monocukrów od dwucukrów redukujących - reakcja Barfoeda

Do 2 probówek dodaj po 1 mL odczynnika Barfoeda. Następnie do pierwszej napipetuj 1mL 1% roztworu glukozy, a do drugiej 1 mL 5% roztworu laktozy. Po wymieszaniu wstaw obie probówki do wrzącej łaźni wodnej na dokładnie 5 minut. Po ostudzeniu i odczytaniu wyników wstaw probówkę z ujemną próbą na kolejne 15 minut do wrzącej łaźni wodnej. Zaobserwuj wypadający osad.

Ćwiczenie 5: Reakcje charakterystyczne na wielocukry

1. Reakcja z jodem

Do 1 mL 1% roztworu skrobii dodaj 1 kroplę płynu Lugola. Roztwór przybierze barwę granatową, która zniknie po ogrzaniu probówki we wrzącej łaźni wodnej. Po oziębieniu próby powróci barwa niebieska.

2. Wysalanie skrobii

Do 2 mL 1% roztworu skrobii dodaj sproszkowanego siarczanu (VI) amonu aż do nasycenia roztworu. Dokładnie wymieszaj. Obserwuj zawartość probówki po 10, 20, 30 i 60 minutach. W roztworze po 10 min. pojawia się zmętnienie, a po dłuższym czasie z roztworu wypada osad skrobii.

3. Własności redukujące skrobii

Do 2 probówek dodaj po 1 mL 1% roztworu skrobii. Do pierwszej z nich dodaj po 1 mL odczynnika Fehlinga I i II, wymieszaj i wstaw do wrzącej łaźni wodnej na kilka minut. Zanotuj wynik reakcji. Do drugiej probówki dodaj 3 krople stężonego HCl i wstaw do wrzącej łaźni wodnej na 5 minut. Następnie po ostudzeniu tej probówki, zneutralizuj jej zawartość dodając 1 mL 2 M roztworu NaOH. Wtedy dodaj po 1 mL odczynnika Fehlinga I i II, wymieszaj i ponownie wstaw do wrzącej łaźni wodnej na kilka minut. Porównaj otrzymany wynik z pierwszą probówką.

4. Enzymatyczna hydroliza skrobii

Do 3 mL 1% roztworu skrobii dodaj 1 mL śliny. Wymieszaj i odstaw probówkę na 5 minut. Po upływie tego czasu przelej połowę zawartości do drugiej probówki. Do jednej probówki dodaj po 1 mL odczynnika Fehlinga I i II, wymieszaj i wstaw do wrzącej łaźni wodnej na kilka minut. Do drugiej probówki dodaj 1 kroplę płynu Lugola. Zaobserwuj wyniki reakcji i sformułuj wnioski.

Ćwiczenie 6: Identyfikacja rodzaju cukru w roztworze

Wykonaj kolejne reakcje zgodnie z poniższym diagramem, aby zidentyfikować nieznany cukier w roztworze. Zanotuj wyniki reakcji w tabelce i sformułuj wniosek.

reakcja Molischa

|

| |

ujemna dodatnia

(brak cukru) |

reakcja Fehlinga

|

| |

ujemna dodatnia

(cukier nieredukujący) (cukier redukujący)

| |

reakcja z jodem reakcja Barfoeda

| |

| | | |

ujemna dodatnia ujemna dodatnia

(dwucukier nieredukujący) | (dwucukier redukujący) (monocukier)

| wynik: skrobia | |

hydroliza kwaśna reakcja Wöhlkego reakcja Seliwanowa

| | reakcja z floroglucyną

| | wynik: laktoza |

reakcja Seliwanowa reakcja Fehlinga wynik: fruktoza, ryboza lub glukoza

dodatnia dodatnia

| |

|

wynik: sacharoza

---