Teoria aktów mowy
[Opracowanie zagadnień na podstawie wykładów z prof. Anną Dąbrowską (UWr) uzupełnione o informacje z wykładów na temat wiedzy o komunikacji językowej z dr hab. Adamem Pawłowskim (KK) i innych informacji naukowych podanych w przypisach.]
AKT MOWY - podstawowa kategoria współczesnej filozofii języka, zaadaptowana na gruncie językoznawstwa; podstawy teorii aktu mowy stworzył J.L. Austin w How to Do Things with Words (1962) .
Akty mowy wg Austina można nazwać performatywami - wypowiedziami działającymi. Nie można im nadać PRAWDY lub FAŁSZU.
Austin wyróżnia 2 cechy aktów mowy:
Fortunność - nie są weryfikowalne w kontekście logicznym, nie można nie zareagować odpowiedzią TAK lub NIE.
Sprawczość - możliwość zmieniania istniejącego stanu rzeczy.
Każdy akt mowy składa się z 3 nierozłącznych elementów:
LOKUCJI - wypowiedzenie pewnego ciągu fonicznego, czysta semantyka - to, co zostało wypowiedziane na mocy kodu językowego.
semantyka
ILLOKUCJI - wypowiedzenie pewnego ciągu fonicznego w raz z intencją mówiącego.
pragmatyka
PERLOKUCJI - łączne traktowanie ciągu fonicznego, intencji i skutku, która się z nimi wiąże (tylko skutki konwencjonalne - nie zaliczamy tu m. in. wnioskowania i rozumowania), to jaki jest wpływ danej wypowiedzi na odbiorcę, reakcje zamierzone lub niezamierzone.
pragmatyka
Aspekty wypowiedzenia:
Każde wypowiedzenie może mieć kilka wartości:
wartość lokucyjna - każde jest znakiem docierającym do odbiorcy,
wartość illokucyjna - aspekt intonacyjny, chęć stworzenia pewnej nowej sytuacji, uczynienia czegoś na mocy wypowiedzenia,
wartość perlokucyjna - obejmuje skuteczność, zmianę stanu rzeczy i stanu mentalnego odbiorcy.
Skutki:
konwencjonalne - pewność,
niekonwencjonalne - wnioskowania,
Znaczenia:
systemowe - zgoda we wspólnocie komunikacyjnej,
przyporządkowane znakom językowym wypowiedzenia,
znaczenie pragmatyczne związane z sytuacją pewnych przymiotników,
denotacja - znaczenie systemowe,
konotacja - znaczenie negatywne.
Wypowiedzenie jakiegokolwiek zdania jest zawsze lokucją
W aktach mowy, funkcja wypowiedzi realizuje się przy pomocy formy wypowiedzi i użytych w niej środków.
Klasyfikacja aktów mowy wg Austina:
Werdyktywy - rozstrzygnięcia,
Egzercytywy - rozkazy (stan rzeczy).
Komisywy - wypowiedzenie rytualne związane z zachowaniem społecznym i interakcją,
Behawitywy - pozdrowienia, podziękowania, przeproszenia,
Ekopozytywy - cytowania, definicje, wyrażenia metajęzykowe.
Model aktu mowy Leonarda Bloomfielda (szkoła amerykańska)
Akt mowy - układ mechanistyczny i socjologiczny bodźców i reakcji między dwiema osobami i otaczającą je rzeczywistością. Akt mowy jest w gramatyce komunikacyjnej podstawową jednostką opisu na poziomie interakcyjnym języka, za pomocą którego nadawca realizuje różne funkcje pragmatyczne na bazie przekazanej treści ideacyjnej, czyli sensu propozycjonalnego.
www.pwn.pl
2