Czynniki wpływające na przebieg ostrego zatrucia:
Rodzaj trucizny i przyjęta dawka
wpływ substancji na metabolizm i oddziaływanie na ważne dla życia narządy
Możliwość detoksykacji - czynność nerek, wątroby, płuc
wiek osoby zatrutej - najbardziej wrażliwe na zatucia są dzieci i osoby stare
Ogólny stan zdrowia przed zatruciem
Alkoholicy są bardziej podatni na toksyczne oddziaływanie wielu substancji
Objawy działania toksycznego substancji pojawiają się najszybciej w przypadku dostania się substancji do organizmu przez drogi oddechowe, co jest spowodowane pominięciem wątroby - głównego narządu przemian metabolicznych (biotransformacji). Objawy zatrucia po przyjęciu substancji doustnie występują w różnym czasie: od 30 minut do kilku godzin od połknięcia, a po wchłonięciu przez skórę - po kilku lub kilkunastu godzinach
Losy trucizny w organizmie:
Wchłanianie
Krew - połączenie z białkami nośnikowymi
- trucizny niezwiązane, o małej masie cząsteczkowej szybko są wydalane z moczem
- substancje o dużej masie cząsteczkowej i te, związane z białkami nie mogą być wydalone z moczem w postaci pierwotnej
Narządy - wiele związków toksycznych gromadzi się w narządach; następnie stopniowo uwalnia się do krążenia skąd przechodzą do wątroby lub nerek
MÓZG - docierają do niego substancje niskocząsteczkowe; substancje rozpuszczalne w tłuszczach (mają większą zdolność kumulacji w OUN).
Kumulacja wieloletnia lub trwała: trucizny gromadzą się w układzie kostnym, włosy, paznokcie. Dotyczy to najczęściej metali ciężkich - ołów.
METABOLZM:
WĄTROBA (częściowo również nerki)
►!niektóre metabolity są bardziej toksyczne niż substancja spożyta, czasem toksyczny jest tylko metabolit!
-metabolity glikolu etylenowego
-paracetamol
►W wątrobie zachodzi detoksykacja a następnie metabolity usuwane są z moczem lub stolcem.
PŁUCA - przez pęcherzyki płucne wprost z krwioobiegu wydalane są substancje lotne np. rozpuszczalniki, pochodne ropy naftowej.
RODZAJE DZIAŁANIA SUBSTANCJI TOKSYCZNYCH
DZIAŁANIE NARKOTYCZNE
■ Charakterystyczne są zaburzenia pracy mózgu
■ Pobudzenie (euforia, niepokój itd.)
■ zahamowanie czynności mózgu
●przy bardzo dużych stężeniach
●porażenie ośrodków ważnych dla życia
▪oddychania (z zaburzeniami i zatrzymaniem oddychania)
▪krążenia (zaburzenia akcji serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zapaść, NZK)
●zejście śmiertelne
DZIAŁANIE DUSZĄCE
■ Niedrożność dróg oddechowych
▪ obrzęk krtani
▪ skurcz oskrzeli
▪ niedrożność oskrzeli - zachłyśnięcie
■Zaburzenia czynności płuc mogące dawać w konsekwencji obrzęk płuc
■ Zaburzenia transportu tlenu przez hemoglobinę
■ zaburzenia oddychania tkankowego
DZIAŁANIE ŻRĄCE:
ZASADY, KWASY
Zagrożenie życia zależy od lokalizacji i rozległości oparzenia.
DZIAŁANIE DRAŻNIĄCE:
OCZY.
SKÓRA
DROGI ODDECHOWE - zmiany zapalne obejmujące różne odcinki dróg oddechowych.
Gazy i pary fluorowodoru, amoniaku, chlorowodoru, kwasu octowego, formaldehydu powodują zmiany głownie w górnych odcinkach układu oddechowego.
Chlor, dwutlenek siarki powodują zmiany w oskrzelach i górnych drogach oddechowych.
Pojawia się kaszel, kichanie, a przy dużych stężeniach może dojść do skurczu krtani i oskrzeli.
Bezpośrednio na tkankę płucną działa fosgen i tlenki azotu. Powikłaniem jest obrzęk płuc i wysięk w pęcherzykach płucnych. Pierwsze objawy mogą pojawić się nawet po kilku godzinach.
Objawy kliniczne zatrucia to kaszel, sinica (objaw niedotlenienia) oraz odkrztuszanie dużych ilości śluzu.
Skutkiem działania toksycznego substancji mogą być także zmiany w narządach i układach: w wątrobie, nerkach, układzie nerwowym, płucach, układzie krwiotwórczym. Zmiany te mogą ujawnić się z opóźnieniem w stosunku do działania narkotycznego, duszącego czy żrącego. Objawy występują po kilku lub kilkunastu godzinach, a niekiedy po kilku lub kilkunastu dniach.
MECHANIZMY DZIAŁANIA TOKSYN
Wpływ na podstawowe szlaki enzymatyczne komórek = TRUCIZNY PROTOPLAZMATYCZNE
Powodują obumarcie komórek
Uniemożliwiają oddychanie komórkowe - cyjanki (!cyjanowodór), siarkowodór - szczególnie toksyczne
Najbardziej niebezpieczne
Cyjanki, siarkowodór, związki arsenu (arszenik), niektóre pestycydy, herbicydy, kolchicyna, związki rtęci, sole żelaza
ODDZIAŁYWANIE NA POSZCZEGÓLNE GRUPY RECEPTORÓW KOMÓRKOWYCH
układ nerwowy
kora mózgowa
układy podkorowe - regulujące krążenie i oddychanie
receptory dla acetylocholiny, dopaminy, endorfiny, noradrenaliny, serotoniny
hamowanie lub pobudzenie receptorów
działanie najczęściej odwracalne
leki psychotropowe (gł. uspokajająco-nasenne); neuroleptyki (leczenie psychoz)
Środki odurzające - narkotyki opioidowe (morfina, heroina)
Środki pobudzające - amfetamina, kokaina
Prep. psychohalucynogenne - LSD, karabinole (toksyczne związki marichuany)
Substancje dobrze rozpuszczalne w tłuszczach, wykazują duże powinowactwo do tkanki nerwowej:
Alkohole
Rozpuszczalniki - chloroform
eter
terpentyna
benzen
ksylen
toluen
HAMOWANIE LUB POBUDZANIE WEGETATYWNEGO UKŁADU NERWOWEGO
Wpływ poprzez receptory na działanie narządów i homeostazę organizmu
Wielonarządowy charakter oddziaływania
Często charakterystyczne zespoły objawów
Alkaloidy roślinne
-atropina - zespół antycholinergiczny (porażenie części przywspółczulnej układu wegetatywnego)
-nasiona bielunia dziędzierzawy
-owoce pokrzyku wilczej jagody
-skopolamina - hamowanie części przywspółczulnej - oba wpływają na receptory dla acetylocholiny
Alkaloidy roślinne c.d.:
- nikotyna - silnie pobudza, początkowo część wspólczulną, następnie przywspółczulną.
- alkaloidy sporyszu - grzyba pasożytującego na kłosach żyta - ergotamina, ergotoksyna, wpływają na autonomiczny i ośrodkowy układ nerwowy
WPŁYW NA TRANSMISJĘ NERWOWO-MIĘŚNIOWĄ
Kurara - neurotoksyna pochodzenia roślinnego; hamuje przewodnictwo w płytce nerwowo-mięśniowej → porażenie mięśni ; !przepona! - główny mięsień oddechowy. Kurara jest konkurentem acetylocholiny.
Pestycydy (zw. fosforo-organiczne i karabiminiany); gazy bojowe paralityczno-drgawkowe (sarin, soman) wpływają na układ nerwowy (gł. na układ wegetatywny). Blokują enzym unieczynniający acetylocholinę, powodując powstanie zespołu cholinergicznego. Objawy spowodowane są długotrwałym pobudzeniem receptorów znajdujących się w tkance nerwowej, jelitach, płucach, sercu.
USZKODZENIE NARZĄDÓW MIĄŻSZOWYCH
Dotyczy głównie wątroba i nerki (miejsce największej koncentracji i metabolizmu toksyn)
Trucizny hepatotoksyczne:
amanityny
czterochlorek węgla
rozpuszczalniki organiczne
leki - metabolit paracetamolu
trucizny nefrotoksyczne
sublimat - chlorek rtęci
glikol etylenowy
leki przeciwbólowe i przeciwzapalne
niektóre antybiotyki
zmiany są często odwracalne (głównie zmiany w wątrobie)
DZIAŁANIE DRAŻNIĄCE I ŻRĄCE
kwasy, zasady,
środki utleniające
preparaty czyszczące,
antykorozyjne,
wybielacze
akumulatory wypełnione
kwasem siarkowym
pary lub aerozole kwasów
i zasad są szczególnie niebezpieczne, szczególnie w dużych stężeniach
- chlorowodór
- dwutlenek siarki toksyczne składniki
- tlenki azotu powietrza dużych miast
- amoniak
Substancje utleniające:
- nadtlenek wodoru
- nadmanganian potasu
- podchloryn sodu
Gazy drażniące:
- fosgen
- chlor
- fluor
- aldehyd mrówkowy
Uszkodzenie płuc przez wdychanie toksycznych gazów może powodować ciężką niewydolność oddechową i zgon.
PRZEBIEG ZATRUCIA - CZYNNIKI DECYDUJĄCE
Rodzaj trucizny, dawka, patomechanizm działania
● ciężkie zatrucia z dużym ryzykiem zgonu powodują trucizny zaburzające oddychanie tkankowe i równowagę kwasowo-zasadową
2. Narząd, na który oddziałuje trucizna
● środki powodujące zaburzenia rytmu serca
● substancje powodujące depresję OUN
3. Sprawność mechanizmów obronnych
4. Droga wchłaniania
- wziewna i dożylna - najszybsze działanie
ZATRUCIA U DZIECI
najczęściej przypadkowe w miejscu zamieszkania
głównie do 5-6 roku życia
artykuły gospodarstwa domowego
- kosmetyki kolorowe
- pachnące środki toaletowe (szampon)
- środki do prania
- środki do czyszczenia (detergenty, subst. żrące)
- pasty do butów
- leki - kolorowe, w słodkiej otoczce
- przeciwbólowe
- preparaty żelaza
- leki uspokajające i nasenne
rośliny trujące
zatrucia wziewne podczas remontów
OCENA STANU ZDROWIA ZATRUTEGO DZIECKA
objawy działania niepożądanego substancji pojawiają się po ok. 60 minutach
wydolność krążenia i oddychania, zdolność do samoistnego utrzymania drożności dróg oddechowych
obecność odruchów obronnych
obecność drgawek lub obniżonego napięcia mięśniowego
Ocena stanu psychicznego i świadomości
pobudzenie, halucynacje, zespoły urojeniowe
Zaburzenia równowagi
Zaburzenia ciepłoty ciała
źrenice
- zwężone: narkotyki opiatowe
ciężkie zatrucia lekami nasennymi
związki fosforoorganiczne
- poszerzone - środki wpływające na OUN
atropina i pochodne
część środków psychotropowych
środki antyhistaminowe
skóra, śluzówki jamy ustnej i gardła
- ślady po wkłuciach
- sinica - środki methemoglobinotwórcze
- nadżerki i owrzodzenia śluzówek - subst. żrącecej
Zapach z ust
- alkohol
- rozpuszczalniki
- butapren
Diagnostyka obrazowa i badania laboratoryjne
► !wykluczenie organicznego uszkodzenia mózgu ( udar, uraz, guz). Ostre zatrucia, za wyjątkiem zatrucia tlenkiem węgla, nie powodują neurologicznych objawów ogniskowych.
- TK
►morfologia, gazometria, elektrolity, poziom glukozy
- kwasica - glikol etylenowy
- alkohol metylowy
- hipoglikemia - leki przeciwcukrzycowe, insulina
- salicylany (rzadziej)
- alkohol etylowy
- hiperglikemia - glikol etylenowy
► EKG
- zaburzenia rytmu, bloki
► RTG
- zapalenia płuc, obrzęk płuc po zatruciach wziewnymi środkami drażniącymi
- zachłystowe zapalenie płuc po wymiotach
- rtg przewodu pokarmowego - sole wapnia, metale ciężkie
► Badania toksykologiczne - popłuczyny żołądkowe, krew, mocz
- często niezbędne dla ustalenia czynnika toksycznego (osoby nieprzytomne, ukrywające prawdę)
- poziom karboksyhemoglobiny (zatrucie CO)
- stopień hamowania acetylocholinesterazy - pestycydy fosforo-organiczne
- poziom methemoglobiny
- poziom salicylanów, paracetamolu, alkoholu
WSKAZANIA DO HOSPITALIZACJI NA OIOM:
Chory nieprzytomny
Drgawki lub stan drgawkowy
Hiper- lub hipotermia
Niewydolność oddechowa
Niewydolność krążenia; zaburzenia rytmu serca
Inne zaburzenia nie poddające się leczeniu
Wskazania do usunięcia środka trującego.
8. Spożycie przez dziecko leków: odurzających, nasercowych, nasennych, psychotropowych
9. Środków owadobójczych, węglowodorów,
10. Muchomór sromotnikowy, metale ciężkie, leki wymagające dializy - OIOM z możliwością wykonania plazmaferezy lub dializy
11. W razie wątpliwości
STANY ZAGROŻENIA ŻYCIA W OSTRYCH ZATRUCIACH
OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA
bezdech
Niedostateczna wentylacja minutowa
→ sinica
→ duszność i wzmożona praca mięśni oddechowych
zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej
ostra niewydolność oddechowa:
pH <7,2
pCO2 > 70 mmHg
pO2 < 70 mmHg
Przy oddychaniu 60% tlenem
!ciągła pulsoksymetria!
Wczesne zastosowanie oddechu zastępczego poprawia wyniki leczenia.
Postępowanie:
100% tlen
Utrzymanie drożności dróg oddechowych
Zapewnienie spokoju, również farmakologicznie
(siarczan morfiny 0,1 mg/kg iv co 1-2 godz.
Diazepam 0,1 mg/kg iv)
4. Obniżenie gorączki
5. Płynoterapia
6. Ustalenie przyczyny zaburzeń oddechowych
7. Leczenie specyficzne
Wskazania do intubacji:
Hipoksemia przy stosowaniu wysokich stężeń tlenu
pH<7,25
Brak efektów wcześniejszego leczenia
Postępujące zmęczenie
Przed transportem u dziecka, którego stan może się pogorszyć
Brak możliwości utrzymania drożności dróg oddechowych innymi sposobami
OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ KRĄŻENIA
Przyczyny:
Zmniejszenie rzutu serca w efekcie rozszerzenia naczyń i zmniejszenia wypełnienia wstępnego
Zmniejszenie oporu naczyniowego, spadek ciśnienia krwi i zmniejszenie perfuzji mózgu
Zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego → niewydolność i obrzęk płuc.
4. Zaburzenia rytmu serca
Objawy:
Tachykardia
bladość, sinica
zmniejszenie lub zatrzymanie diurezy
zaburzenia świadomości
Brak leczenia może prowadzić do powstania wstrząsu kardiogennego lub hipowolemicznego. Dla wstrząsu kardiogennego charakterystyczne jest powiększenie
wątroby i śledziony oraz rozdęcie żył szyjnych.
LECZENIE WSTRZĄSU KARDIOGENNEGO:
Przy hipotensji i tachykardii:
dopamina rozpoczynamy od dawki 5-10 μg/kg/min.; dawkę można zwiększyć w razie konieczności max 30 μg/kg/min
dobutamina 2-20 μg/kg/min
2. Przy hipotensji z prawidłową lub niską akcją serca:
izoproterenol 0,05-1,0 μg/kg/min
adrenalina 0,05-1,0 μg/kg/min
noradrenalina 0,05-1,0 μg/kg/min
amrinon 0,75 mg/kg prze 2-3 min.→ wlew 5-10 μg/kg/min
Dozwolona jest politerapia, a w razie braku efektu można
podać nitroprusydek sodu 0,5-7,0 μg/kg/min
DRGAWKI
Stan drgawkowy może powodować hipertermię, kwasicę.
POSTĘPOWANIE:
Tlen, utrzymanie drożności dróg oddechowych, monitorowanie czynności życiowych.
Wyrównanie zaburzeń metabolicznych.
Diazepam 0,3-0,5 mg/kg
Fenobarbital 5-10 mg/kg ( max 15-25 mg/kg)
4. Normalizacja temperatury
5. Leki zwiotczające i oddech zastępczy
ZMIANY TEMPERATURY CIAŁA
HIPERTERMIA:
Zwiększa zużycie tlenu i nasila niedotlenienie OUN
Leczenie:
opanowanie drgawek
sedacja
ochładzanie bierne i czynne
zwiotczenie mięśni i oddech zastępczy
HIPOTERMIA
ZABURZENIA ŚWIADOMOŚCI
Wykluczenie innych, prawdopodobnych przyczyn zaburzeń świadomości.
Nalokson - szczególnie gdy stwierdzamy wąskie źrenice.
Ocena przytomności wg. skali Glasgow
Dalsze postępowanie uzależnione od stanu pacjenta
Postępowanie:
Oczyszczenie i udrożnienie dróg oddechowych
Wentylacji usta-usta nie wolno prowadzić przy zatruciu:
- cyjankami
- siarkowodorem
- fosforanami organicznymi
- substancjami żrącymi
2. Pacjentów nieprzytomnych należy szybko zaintubować z zastosowaniem ucisku na chrząstkę pierścieniowatą.
Pozwala to zmniejszyć ryzyko aspiracji treści żołądkowej.
3. NZK postępowanie zgodne z wytycznymi. W leczeniu zagrażających życiu zaburzeń rytmu wskazana jest kardiowersja (wyj. częstoskurcz wielokształtny).
4. Przy celowych zatruciach często dochodzi do spadku ciśnienia. Zwykle dobrze reaguje na płynoterapię, czasem wymaga farmakoterapii.
5. ! Identyfikacja środka trującego: wywiad, zabezpieczenie płynów ustrojowych na badanie toksykologiczne, resztek tabletek, fiolek. ! Należy ustalić ilość spożytego środka; czas jaki upłynął od spożycia, drogę zatrucia; choroby współistniejące!
Cechy charakterystyczne w badaniu fizykalnym: zapach z ust, ślady ukłuć, źrenice, uszkodzenie śluzówek jamy ustnej. Hipo- lub hipertermia występuje często po zatruciu lekami.
6. ! Intensywne leczenie zaburzeń wodno-elektrolitowych i kwasowo-zasadowych.
7. Ograniczenie wchłaniania, przyspieszenie wydalania, specyficzne odtrutki.
Leczenie:
Węgiel medyczny - podawanie ma sens w przypadku substancji, przez niego absorbowanych; w czasie pierwszej godziny po zatruciu.
Płukanie żołądka jest efektywne w pierwszej godzinie po spożyciu substancji toksycznych.
Środki przeczyszczające- niewielka skuteczność.
Płukanie jelit roztworem glikolu polietylenowego - skuteczne przy spożyciu leków o przedłużonym okresie uwalniania lub leków powlekanych wchłaniających się w jelitach; przy doustnym zatruciu preparatami żelaza.
Alkalizacja moczu (bikarbonat iv) w przypadkach umiarkowanego i ciężkiego zatrucia paracetamolem u pacjentów nie wymagających dializy; również w zatruciu trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi.
● Diureza forsowana z furosemidem lub mannitolem
W przypadkach skażenia skóry, błony śluzowej lub spojówek należy zdjąć ubranie; miejsce skażone spłukiwać obficie wodą.
Dziecko trzeba zabezpieczyć przed ochłodzeniem.
Hemodializa - środki słabo wiążące się z białkami osocza: metanol, glikol etylenowy, salicylany, lit.
Hemoperfuzja - pozwala usunąć substancje silnie wiążące się z białkami osocza: karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, teofilina.
Specyficzne odtrutki:
USUWANIE ŚRODKA TOKSYCZNEGO Z POWIERZCHNI CIAŁA
Należy zdjąć skażoną odzież, a skórę dziecka spłukać obficie wodą lub wykąpać. Oczy przepłukujemy płynem o obojętnym pH. !Pamiętajmy o własnym bezpieczeństwie!
PŁUKANIE ŻOŁĄDKA
Celem płukania żołądka w przypadkach zatruć drogą pokarmową jest usunięcie substancji toksycznej z żołądka, zanim przedostanie się ona przez odźwiernik do jelita cienkiego, gdzie głównie zachodzi wchłanianie.
U chorych nieprzytomnych jest jedynym sposobem usunięcia substancji toksycznej z żołądka. Wymaga intubacji.
Wskazania do płukania żołądka
1. Spożycie substancji toksycznej, stwarzające zagrożenie dla zdrowia, jeśli czas od spożycia nie przekroczył 1-2 godzin, i można się jeszcze spodziewać jej obecności w żołądku.
2. Spożycie dużej ilości substancji toksycznej lub leku wyjątkowo silnie działającego (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, cyjanki, antagoniści wapnia) - bez ścisłych ograniczeń czasowych.
3. Spożycie substancji toksycznej zwalniającej perystaltykę i opróżnianie żołądka (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki antycholinergiczne) - bez ścisłych ograniczeń czasowych.
4. Spożycie toksycznej dawki leków o przedłużonym wchłanianiu - bez ścisłych ograniczeń czasowych.
5. Spożycie substancji lub leku (salicylany) tworzącego złogi w przewodzie pokarmowym - bez ścisłych ograniczeń czasowych.
Przeciwwskazania bezwzględne do płukania żołądka
1. Spożycie substancji żrących
2. Choroby przełyku i żołądka (np. żylaki przełyku, stany po zabiegach operacyjnych)
Przeciwwskazania względne
1. Chory zamroczony, w stanie śpiączki lub z drgawkami
2. Zatrucie pochodnymi węglowodorów (benzyna, nafta)
W powyższych sytuacjach płukanie żołądka jest dozwolone po uprzedniej intubacji dotchawiczej rurką z mankietem uszczelniającym.
Uwaga: Nie ma wskazań do płukania żołądka u chorych, którzy zjawiają się po upływie dłuższego czasu (3 godz.) od spożycia znanej ilości wiadomej substancji toksycznej nie zwalniającej perystaltyki. W takich przypadkach należy podać jedną lub kilka dawek węgla aktywowanego, w zależności od rodzaju trucizny.
Powikłania płukania żołądka
1. Aspiracja treści żołądkowej do dróg oddechowych
2. Aspiracja węgla aktywowanego do dróg oddechowych
3. Mechaniczne uszkodzenie przełyku i żołądka
4. Zaburzenia wodno-elektrolitowe
WYWOŁYWANIE WYMIOTÓW
Wymioty wywołuje się najczęściej, podrażniając mechanicznie tylną ścianę gardła po uprzednim podaniu do wypicia większej ilości wody (ew. z domieszką soli) lub mleka. Zabieg ten nie jest jednak zupełnie bezpieczny i można go wykonywać jedynie u dzieci starszych, przytomnych
i współpracujących, i to w sytuacji gdy substancja toksyczna została połknięta niedawno.
Przeciwwskazania do wywoływania wymiotów:
Dziecko nieprzytomne
Zaburzenia rytmu serca, drgawki
Zatrucie środkami żrącymi, pochodnymi ropy naftowej, detergentami (w tym ostatnim przypadku nie wolno również podawać płynów)
Wskazania do płukania żołądka:
Zatrucie grzybami i roślinami trującymi
- lekami
- substancjami trującymi stosowanymi w gosp. domowym
Węgiel aktywowany staje się podstawowym środkiem w postępowaniu detoksykacyjnym. Skuteczna jest również metoda jego wielokrotnego podawania. Polega na przerwaniu krążenia wątrobowo-jelitowego toksyn oraz zwiększeniu ich dyfuzji przez ściany naczyń włosowatych w jelitach do światła przewodu pokarmowego zgodnie z gradientem stężeń (wysokie stężenie we krwi, niskie w jelitach), gdzie ulegają związaniu z węglem aktywowanym.
Ponadto podanie wielokrotnych dawek węgla aktywowanego jest uzasadnione w sytuacji przedłużonego wchłaniania substancji toksycznych w jelitach, co ma miejsce na przykład w zatruciu lekami o działaniu hamującym perystaltykę lub preparatami o powolnym uwalnianiu. Należy wówczas jednocześnie z węglem podawać środki przeczyszczające
Środki przeczyszczające są przeciwwskazane - w zatruciu środkami żrącymi, po niedawno przebytych zabiegach operacyjnych na przewodzie pokarmowym i oczywiście w przypadku braku perystaltyki.
Leki, po zatruciu którymi wskazane jest zastosowanie wielokrotnych dawek węgla aktywowanego
paracetamol amitryptylina
karbamazepina cyklosporyna
dapson dekstropropoksyfen
diazepam digoksyna
meprobamat digitoksyna
metotreksat nortryptylina
fenobarbital fenylobutazon
piroksykam
propranolol
teofilina
Zatrucie opioidami - często prowadzi do depresji OUN; ośrodka oddechowego i niewydolności oddechowej, powoduje zwężenie źrenic
Postępowanie:
Wspomaganie oddechu;
NALOKSON 0,01 mg/kg iv, im, sc, dotchawiczo. Jego szybkie podanie może zapobiec intubacji. Dawki mogą być powtarzane w razie potrzeby, aż do powrotu wydolności
ośrodka oddechowego.
Nalokson należy ostrożnie stosować u osób podejrzanych o uzależnienie od narkotyków.
Gwałtowne odstawienie narkotyku może powodować obrzęk płuc, komorowe zaburzenia rytmu i silne pobudzenie.
NZK jest zwykle wtórne do niedotlenienia. Postępowanie zgodne z wytycznymi.
KODEINA, METADON
Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne
Zatrucie powoduje hipotensję, drgawki, zaburzenia rytmu.
Towarzyszą im objawy działania antycholinergicznego: poszerzenie źrenic, gorączka, sucha skóra, derilium, tachykardia, niedrożność jelit, anuria, hipertermia
Zablokowanie
wychwytu
zwrotnego NA
►tachykardia
►nadciśnienie
W późniejszym okresie
dochodzi do
spadku ciśnienia
Objawy zagrożenia życia pojawiają się w przeciągu 6 godzin po spożyciu leków.
● OUN - stany lękowe, pobudzenie, śpiączka, drgawki
● Układ krążenia - tachykardia, arytmie, zatrzymanie krążenia
Postępowanie:
Monitrorowanie krążenia, EKG - czas trwania zespołów QRS (im dłuższy tym większe ryzyko napadów padaczkowych i arytmii)
Gazometria - szybkie leczenie kwasicy zmniejsza rytyko powikłań (w środowisku kwaśnym dochodzi do uwalniania leku z połączeń do krwioobiegu), powinno utrzymywać się pH krwi tętniczej na poziomie 7,45-7,55
Stabilizacja oddychania, intubacja; hiperwentylacja powodując zasadowicę zmniejsza działanie toksyczne leku na serce
Niedociśnienie - płyny + noradrenalina (II rzut-dopamina)
5.Płukanie żołądka - węgiel aktywowany
6. Arytmie nie ustępujące po alkalizacji wymagają zastosowania lidokainy
7. Tachyarytmia z niedociśnieniem wymaga kardiowersji.
8. Napady padaczkowe są związane z arytmią; zwykle nie wymagają leczenia farmakologicznego; w razie potrzeby można podać benzodiazepiny
9. Lekiem ostatniego rzutu jest fizostygmina.
ZATRUCIE KOKAINĄ
Powoduje silne pobudzenie układu współczulnego. Pojawia się pobudzenie psycho-ruchowe, omamy, objawowa tachykardia, arytmie,
przełom nadciśnieniowy (ryzyko udaru),
Hipertermia (ryzyko rabdomiolizy),
niewydolność oddechowa
niedotlenienie mięśnia sercowego
(ryzyko zawału u młodych osób)
Rozszerzenie źrenic
Postępowanie:
Potwierdzenie toksykologiczne
Monitorowanie krążenia
Rtg klatki piersiowej
Mioglobina w moczu
TK mózgu przy deficytach neurologicznych
Benzodiazepiny (diazepam, lorazepam) przy pobudzeniu, drgawkach, nadciśnieniu łagodnym i umarkowanym
Labetalol przy ciężkim nadciśnieniu
Nitrogliceryna - powoduje poszerzenie naczyń wieńcowych; wskazaniem do jej zastosowania jest wystąpienie objawów niedotlenienia mięśnia sercowego.
Chłodzenie (nawet agresywne) przy hipertermii
Alkalizacja moczu w przypadkach rabdomiolizy
Węgiel aktywowany
ZATRUCIE PARACETAMOLEM
Stan zagrożenia życia po spożyciu > 15 g
Wchłania się szybko, jest metabolizowany w wątrobie
Brak glutationu powoduje nagromadzenie toksycznych metabolitów i martwicę wątroby
Objawy zatrucia i objawowowa niewydolność wątroby pojawiają się po kilku dniach
Należy oznaczyć poziom paracetamolu we krwi
Leczenie polega na podawaniu prekursora glutationu (N- acetylocysteiny) najlepiej do 10 godzin po zatruciu (skuteczna jest do 36 godz. po zatruciu)
ZATRUCIE ASPIRYNĄ I SALICYLANAMI
Zatrucie ostre > 300 mg/kg
Zatrucie przewlekłe
Objawy
wymioty, nudności
hiperwentylacja → zasadowica oddechowa (↓pCO2), kwasica metaboliczna (↓ HCO3), pH=n
pobudzenie
drgawki
odwodnienie, hiponatremia, hipokalemia
niewydolność krążeniowo-oddechowa
4. Należy oznaczyć poziom salicylanów w surowicy
5. Jonogram, gazometria, poziom glukozy
6. Płukanie żołądka, węgiel aktywowany
7. Nawodnienie, odpowiednia diureza, alkalizacja moczu
8. Utrzymanie drożności dróg oddechowych, wentylacja
9. Normalizacja temperatury
10. Opanowanie drgawek (benzodiazepiny)
11. Wskazanie do hemodializy
nasilona kwasica metaboliczna z oligurią i/lub zaburzeniami OUN
stężenie salicylanów >100 mg% w zatruciu ostrym
- > 60 mg% w zatruciu przewlekłym
12. Przeszczep wątroby
ZATRUCIE BARBITURANAMI
Uspokajające, nasenne, działają przeciwdrgawkowo, są wykorzystywane przy wprowadzaniu do znieczulenia.
Tiopental, fenobarbital
Działają depresyjnie na OUN
Objawy
- uspokojenie, śpiączka
- depresja układu oddechowego
- bradykardia, hipotensja
- przy stężeniu >100μg/ml depresja
układu oddechowego i krążenia
Postępowanie:
- stabilizacja oddechowo-krążeniowa, w śpiączce intubacja
- leki i płyny celem podniesienia ciśienia
- do 1 godz. płukanie żołądka, nie wolno stymulować wymiotów (ze względu na możliwość depresji OUN)
- wielokrotne podanie węgla aktywowanego
- alkalizacja moczu
ZATRUCIE BENZODIAZEPINAMI
Uspokajające, nasenne
Powoduje depresję OUN
Objawy
- senność, uspokojenie, oszołomienie
- niewyraźna mowa, ataksja
- śpiączka - raczej jako objaw zatrucia dodatkową substancją
4. Postępowanie:
- stabilizacja oddechowa
- płukanie żołądka (do godziny), nie wolno stosować wymiotnicy
- ODTRUTKA SPECYFICZNA - FLUMAZENIL
w śpiączce - 0,01 mg/kg IV; można powtórzyć dawkę w razie potrzeby
ZATRUCIE PREPARATAMI ŻELAZA
Zatrucie ciężkie > 60 mg/kg
Zatrucie śmiertelne 200-250 mg/kg
2. Uszkodzenie OUN, układu sercowo-naczyniowego i moczowego
3. Objawy - wymioty
- biegunka
- leukocytoza
- hiperglikemia
4. Konieczne jest oznaczenie stężenia jonów żelaza
● Fe++ 110-350 μg% bez objawów - obserwacja
● Fe++ >350 μg% i/lub objawy - OITD
5. Na rtg jamy brzusznej można wykazać obecność tabletek
6. Postępowanie:
- płukanie żołądka lub prowokacja wymiotów
- płukanie jelit
- deferoksamina
FE++>350 μg% i objawy uszkodzenia nerek
Fe++>500 μg%
niemożliwe jest oznaczenie poziomu Fe
90 mg/kg IM co 4-12 godzin
15 mg/kg/godz. IV
- transfuzja wymienna przy ciężkich zatruciach
ZATRUCIE WĘGLOWODORAMI
(rozpuszczalniki, farby)
Szybko rozprzestrzeniają się w drogach oddechowych
Objawy: kaszel
wymioty
duszność
sinica
śpiączka
drgawki
migotania komór - NZK
chemiczne zapalenie płuc
3. Rtg klatki piersiowej, gazometria
4. Leczenie objawowe, katecholaminy, transfuzja wymienna przy wysokiej methemoglobinemii, hemofiltracja, wspomaganie oddechu
ALKOHOL ETYLOWY
Zatrucie alkoholem etylowym coraz częściej występujące w wieku dziecięcym i w okresie dorastania. O stopniu zatrucia decydują: dawka alkoholu oraz szybkość jego spożycia (dawka śmiertelna wynosi 300-400ml czystego alkoholu zażytego w ciągu godziny) oraz szybkość jego metabolizmu (zdrowy mężczyzna o wadze 70kg metabolizuje 7-8g czystego alkoholu na godzinę). Niska tolerancja alkoholu jest charakterystyczna dla dzieci, kobiet, chorych na padaczkę.
Alkohol etylowy wpływa na komórki ośrodkowego układ nerwowego. W początkowym okresie występuje ogólne pobudzenie, później działanie porażające głównie ośrodek oddechowy i krążenia. Mogą przy tym występować wszystkie stadia znieczulenia ogólnego. Występują również napady drgawkowe i skłonność do hipoglikemii
objawy ogólne: woń alkoholu z ust
objawy zatrucia:
☻stadium I - pobudzenia (stężenie we krwi l-2‰): euforia, odhamowanie, podniecenie ruchowe, zaburzenia równowagi
i koordynacji ruchowej, zapalenie spojówek, sucha, gorąca skóra, utrata samokontroli, niekiedy z napadami szału, pod koniec okresu występują zaburzenia artykulacji (mowa bełkotliwa), wzrok osłupiały, zaburzenia akomodacji , widzenie podwójne, rozszerzenie źrenic, zawroty głowy z uczuciem wirowania i utrudniony chód aż do zataczania się
stadium II - senności (stężenie we krwi 2-2,5‰): zmącenie świadomości, po obudzeniu często postawa agresywna, źrenice wąskie lub prawidłowe, tachykardia, osłabienie odczuwania dotyku, czasami zwiotczenie mięśni
stadium III - zamroczenia (stężenie we krwi 2,5-4‰): utrata świadomości, adynamia, osłabienie odczuwania bólu, bezwiedne oddawanie moczu i stolca, źrenice szerokie wolno reagujące, tachykardia, spadek ciśnienia krwi, oddech maszynowy, czasem hipotermia, hipoglikemia
stadium IV - asfiksji (stężenie we krwi > 4‰): głęboka śpiączka, brak odruchów, źrenice szerokie, bez reakcji na światło, sinica, zatrzymanie oddechu, depresja układu krążenia, hipotermia
Rozpoznanie :
Wywiad - określeniu ilości i stężenia alkoholu
uwzględnienie możliwości zatrucia mieszanego (leki nasenne, środki psychotropowe, alkohol metylowy)
charakterystyczny przebieg kliniczny
koniecznie należy wykluczyć uraz czaszkowo-mózgowy, hipoglikemię, śpiączkę cukrzycową.
Preparaty zawierające alkohol to również wody kolońskie, perfumy, wyciągi ziołowe, płyny do płukania ust
W leczeniu stosuje się podtrzymanie funkcji życiowych, uzupełnianie niedoborów
glukozy
Przy pogarszaniu się funkcji wątroby i stanu dziecka, lub gdy poziom etanolu przekracza 500 mg/dl, konieczna może być hemodializa.
Leczenie przeciwdrgawkowe w razie potrzeby.
ZATRUCIE GLIKOLEM ETYLENOWYM
szybko wchłania się z przewodu pokarmowego
pierwsze objawy po 30 minutach
toksyczne metabolity: aldehyd i kwas glikolowy, szczawian; powstają pod wpływem dehydrogenazy alkoholowej
OBJAWY:
Etap I do 12 godzin po zatruciu:
obawy ze strony OUN jak przy zatruciu etanolem
Etap II 12-36 godz:
przyspieszenie oddechów
sinica
obrzęk płuc
ARDS
kardiomegalia
Etap III 2-3 dni:
białkomocz
skąpomocz, bezmocz
niewydolność nerek
POSTĘPOWANIE:
etanol IV (doustnie jeśli nie jest dostępna forma IV)
prawdopodobieństwo zatrucia glikolem etylenowym
pH<7,2
stężenie glikolu > 20 mg/dl
utrzymujemy stężenie 100-150 mg/dl
4-MP odtrutka
wyrównywanie kwasicy
hipokalcemia towarzyszy zatruciu - monitorowanie, substytucja 10% glukonianem wapnia
tiamina i pirydoksyna zmieniają metabolizm glikolu, czego efektem jest powstanie mniej toksycznych metabolitów
hemodializa
CO2
Dwutlenek węgla jest gazem bezbarwnym, bezwonnym i bez smaku co uniemożliwia jego wykrycie bez specjalnych przyrządów. Gaz ten gromadzi się w pobliżu ziemi (jest cięższy od powietrza).U człowieka przebywającego w pomieszczeniu w którym stężenie CO2 jest podwyższone dochodzi do niedotlenienia tkanek organizmu co prowadzi w krótkim czasie do utraty przytomności i bezdechu zagrażającego obrzękiem mózgu, a ponadto metaboliczną kwasicą oddechową.
Objawy
bóle i zawroty głowy,
nudności
zaburzenia wzrokowe,
szum w uszach
niepokój ruchowy
zaburzenia świadomości aż do utraty przytomności
drgawki pochodzenia ośrodkowego
rozszerzone źrenice
duszność, oddech Cheyne'a i Stokesa
sinica
kołatanie serca, tachykardia
początkowo wzrost ciśnienia krwi
Hipotonia
czasem arytmie, zwłaszcza u ludzi ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi
CO
Tlenek węgla jest gazem bezbarwnym, bezwonnym, bez smaku oraz wybuchowym. Zatrucia występują przypadkowo wskutek wdychania gazów spalinowych (lub gazu ziemnego), albo mają charakter samobójczy przez wdychanie spalin samochodowych. Tlenek węgla charakteryzuje się 250 krotnym powinowactwem do hemoglobiny w wyniku czego dochodzi do zablokowania transportu tlenu z płuc do tkanek co powoduje hipoksję (niedotlenienie) nie dającą się wyrównać przez mechanizmy kompensacyjne i wywołaną przez CO kwasicę metaboliczną z bezpośrednim uszkodzeniem mięśnia sercowego, zmniejszeniem pojemności minutowej serca oraz niekiedy z upośledzeniem czynności oddechowej (zastój w płucach) i uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego objawiające się obrzękiem mózgu. Istotą zatrucia czadem jest więc tkankowy (komórkowy) niedobór tlenu.
Nasilenie objawów zależy od ilości wchłoniętego tlenku węgla, wieku, masy ciała, stężenia CO-Hb:
●przy niskim stężeniu (CO-Hb 10-20%): przymglenie świadomości, niepamięć wsteczna, zaburzenia wzrokowe, zawroty głowy, bóle głowy, uczucie odurzenia, nudności, jasnoczerwone zabarwienie skóry
●przy średnim stężeniu (CO-Hb 30-50%): przymglenie świadomości aż do utraty przytomności, wzmożenie odruchów ze ścięgien, wymioty, hiperwentylacja, nadciśnienie
●przy wysokim stężeniu (CO-Hb > 50%): utrata przytomności, napady drgawek toniczno-klonicznych, kurcze prostowników, hipowentylacja, sinica, wstrząs z tachykardią
i spadkiem ciśnienia tętniczego
● Rozpoznanie na podstawie danych zebranych w typowym wywiadzie jest łatwe.
● w przypadkach zatrucia samobójczego może współistnieć zatrucie tlenkiem węgla i środkami nasennymi lub innymi związkami.
Postępowanie
wyniesienie osoby ratowanej z pomieszczenia, w którym występuje CO
! zapewnienie własnego bezpieczeństwa
umożliwienie dopływu świeżego powietrza
unikaniu obciążenia wysiłkiem fizycznym
w razie utraty przytomności ułożenie w pozycji stabilnej na boku
ochronie ratowanego przed wyziębieniem
przewiezieniu na oddział intensywnej terapii
! Oznaczenie poziomu karboksyhemoglobiny
- n<1%
- mieszkańcy miast, niepalący do 5%
- palący 5-15%
! Niewiarygodne badanie staturacji - duże powinowactwo cząsteczek hemoglobiny do tlenu
TLEN!! - podajemy w dużych stężeniach, z dużą szybkością przepływu.