socjologia趎ek


10.10.2007

SOCJOLOGIA (SZCZEPA艃SKI)- jest nauk膮 o zbiorowo艣ciach ludzkich; dok艂adniej- przedmiotem jej bada艅 s膮 zjawiska i procesy tworzenia si臋 r贸偶nych form 偶ycia zbiorowego ludzi, struktury tych zbiorowo艣ci, zjawiska i procesy w nich zachodz膮ce, wynikaj膮ce z wzajemnego oddzia艂ywania ludzi na siebie; si艂y skupiaj膮ce i si艂y rozbijaj膮ce te zbiorowo艣ci, zmiany i przekszta艂cenia w nich zachodz膮ce

I po艂 XIX w- COMTE

XIX- 1. ksi膮偶ki „socjologia” (HERBERT SPENCER)

1892- 1 wydzia艂 socjologiczny w USA

1895- 1. katedra socjol. w Europie (DURKHEIM- Uniwersytet w Bordeaux- Frencja)

1920- 1. katedra socjolog w Polsce (ZNANIECKI- Uniwersytet w Poznaniu; red. „Przegl膮du Socj”)

SOCJOLOGIA POTOCZNA- oparta na zdrowym rozs膮dku; na uog贸lnieniu codziennych do艣wiadcze艅 w spos贸b emocjonalny, niesystematyczny i niezweryfikowany

- zbi贸r spostrze偶e艅 przypadkowych i osobistych

- fragmentaryczna i niesp贸jna

- pochopna

- apodyktyczna

- przesi膮kni臋ta stereotypami

SZTUKA- najbardziej oczywista w odniesieniu do literatury (proza realistyczna, poezja, dramat) szt. plastycznych, muzyka

- zwi膮zana jest z losem cz艂owieka, a on ze spo艂ecze艅stwem

- nie jest mierzona warto艣ciami poznawczymi

FILOZOFIA SPO艁ECZNO- POLITYCZNA

- cel- odkrycie prawdy o 艣wiecie

- opiera si臋 na szerokich obserwacjach dotycz膮cych r贸偶nych spo艂ecze艅stw; korzysta z materia艂贸w historycznych

- precyzyjne formu艂owanie i uzasadnienie s膮d贸w

- poszczeg贸lne tezy wi膮zane s膮 w systemy logicznie sp贸jne

- normatywny, warto艣ciuj膮cy punkt widzenia

SOCJOLOGIA NAUKOWA- oparta na systematycznych badaniach, pos艂uguje si臋 ustalonym aparatem poj臋ciowym, ma sprawdza膰 hipotezy i twierdzenia

  1. wyra藕ne przedstawienia problemu

  2. staranne zbierania danych; umo偶liwienie innym badaczom kontroli rzetelno艣ci

  3. odr贸偶nienie twierdze艅 opartych na faktach od domys艂贸w

- neutralno艣膰, brak warto艣ciowania

PRZEDMIOT BADA艃 SOCJOLOGII (SZTOMPKA 2002)

- rodzaj rzeczywisto艣ci, nie konkretna zbiorowo艣膰

- musz膮 wyst膮pi膰 powi膮zania, zale偶no艣ci, relacje

- system spo艂eczny, w kt贸rym uczestnicz膮 nie konkretne jednostki, a pozycje spo艂eczne

- wyodr臋bnienie sieci relacji, powi膮za艅 z ca艂o艣ci systemu- struktura

- ludzie nale偶膮 do zbiorowo艣ci przez aktywno艣膰; dzia艂ania ludzkie jako podstawowe tworzywo, z kt贸rego powstaj膮 zjawiska i ca艂o艣ci spo艂eczne

- fakt spo艂eczny jako co艣, co obowi膮zuje w spo艂ecze艅stwie- kultura, normy

- wszystko, co istnieje w spo艂eczno艣ci to zdarzenie spo艂eczne

- instytucje

- zbiorowo艣ci i grupy ludzkie

- procesy i zjawiska masowe

FUNKCJE SOCJOLOGII

- teoretyczne

* opis i wyja艣nienie przedmiotu zainteresowa艅

* rozpatrzenie proces贸w proces贸w zjawisk w aspekcie genetycznym, strukturalnym i funkcjonalnym

* wskazanie na stosowne techniki badawcze

- praktyczne

* diagnostyczna

* prognostyczna

* socjotechniczna

SOCJOLOGIA OG脫LNA

- charakter teoretyczny

- teorie np. struktur spo艂, rozwoju spo艂, zachowania spo艂, zbiorowo艣ci itp.

- poj臋cia, koncepcje teoretyczne, og贸lne dyrektywy, metody badawcze

SOCJOLOGIA SZCZEG脫艁OWA

- bada realnie istniej膮c膮 rzeczywisto艣膰 spo艂eczn膮

- np. rodziny, pracy przemys艂u, prawa, medycyny, wsi i rolnictwa, miasta, o艣wiaty i wychowania, kultury i zawod贸w

ANTROPOLOGIA

- fizyczna }

- spo艂eczna } => kulturowa

PSYCHOLOGIA SPO艁ECZNA- wp艂yw, jaki na zachowanie jednostki ma spo艂ecze艅stwo

  1. teorie zachowania si臋 jednostki w systemie spo艂ecznym

  2. teorie zachowania si臋 zbiorowo艣ci w r贸偶nych sytuacjach

EKONOMIA POLITYCZNA- wz贸r metodologiczny dla socjologii

SOCJOLOGIA COMTE

- zmiana spo艂eczna jako proces ewolucyjny

- „prawo 3 faz”- teologiczna- metafizyczna- pozytywistyczna

- przedmiot bada艅- spo艂ecze艅stwo i jego struktura + rozw贸j

* statyka spo艂eczna jako teoria samorzutnego porz膮dku spo艂ecznego

* dynamika spo艂eczna jako teo ci膮g艂ego ci膮g艂ego koniecznego rozwoju ludzko艣ci

- warsztat metodologiczno- badawczy

- wsp贸lnota przekona艅= stabilizacja spo艂

SPENSER

- teo ewolucji spo艂

* spo艂ecze艅stwo ludzkie jest elementem przyrody

* pr rozwoju

* spo艂ecze艅stwo ma swoje pocz膮tki w 艣wiecie zwierz臋cym; nie jest dzie艂em si艂 pozaprzyrodniczych

* si艂膮 motoryczn膮 powstaj膮cego spo艂ecze艅stwa by艂 przyrost naturalny

- teo instytucji spo艂

* zadanie- regulowanie stosunk贸w pomi臋dzy jednostkami

* instytucje dzia艂aj膮 tworz膮c okre艣lony system spo艂

* zasada organizmu

- teo struktury spo艂

* spo艂ecze艅stwo sk艂ada si臋 z jednostek

* cechy spo艂ecze艅stwa zale偶膮 od cech jednostek jednostek i odwrotnie

- teo system贸w spo艂

* klasyfikacja spo艂ecze艅stw zna zasadzie stopnia z艂o偶ono艣ci spo艂

* spo艂 militarne

+ w艂adza scentralizowana

+ ka偶da jednostka ma status

+ ludzie pracuj膮 wg przydzielonych zada艅

+ wszystkie organizacje musz膮 by膰 akceptowane przez w艂adz臋 centraln膮

+ jednostki pos艂uszne

*spo艂 przemys艂owe

+ w艂adza niescentralizowana, s艂u偶y ochronie interes贸w jednostek; nie ingeruje w prywatne 偶ycie ludzi

+ organizacje powstaj膮 spontanicznie i dobrowolnie

+ ludzie nagradzani s膮 za inicjatyw臋 i prac臋

DURKHEIM

- socjologia nie jest nauka o spo艂ecze艅stwie, spo艂ecze艅stwie spo艂ecze艅stwie „faktach spo艂ecznych”

- „solidarno艣膰 ograniczona”- wi膮zek polegaj膮cy na wzajemnym wsparciu i wsp贸艂zale偶no艣ci

MARKS

- organizacja spo艂eczna jest zale偶na od 艣rodk贸w produkcji, organizacji pracy w danym czasie

- organizacja gospodarki stanowi podstaw臋 materialn膮- warunkuje funkcjonowanie spo艂ecze艅stwa

- „materializm dialektyczny”- nowe struktury s膮 lepsze od starszych

- spo艂ecze艅stwo dzieli si臋 na 2 klasy- „posiadaj膮cych” i „nieposiadaj膮cych” 艣rodki produkcyjne

WEBER

- znaczenie dla zmiany spo艂ecznej maj膮 idee i warto艣ci

- przedmiotem bada艅 socjologii powinny by膰 dzia艂ania spo艂eczne

- poj臋cie „typu idealnego”

* dzia艂anie spo艂eczne

* indywiduum historyczne

- biurokracja

* podporz膮dkowanie cz艂onk贸w grupy bezosobowym przepisom

* podzia艂 obowi膮zk贸w obowi膮zk贸w kompetencji- specjalizacja funkcji

* hierarchizacja

* profesjonalizacja

* mo偶liwo艣膰 awansu, dostosowanie stanowisk dla os贸b o odpowiednich kompetencjach

* wymienialno艣膰 os贸b

17.20.2007

SIMMEL

- mikrosocjologia- badania nam ma艂ymi grupami, interakcjonizmem, symbolicznymi teo wymiany

- odrzuci艂 teo Spencera - analogi臋 do organizmu

- d膮偶y艂 do stworzenia „geometrii” stosunk贸w spo艂ecznych

- interesowa艂 si臋 f. spo艂ecznymi np. podrz臋dno艣膰-nadrz臋dno艣膰

- uwaza艂, 偶e doj艣cie obcej osoby do grupy spo艂ecznej mo偶e zmienic relacje

- zajmowa艂 si臋 warto艣ciami, problemami nowoczesnego spo艂ecze艅stwa, kultur膮

FUNKCJONALIZM (SPENCER, DURKHEIM)

- nawi膮zuje do bada艅 antropologicznych (Malinowski)

- traktuje rzeczywisto艣膰 jako system wzajemnie powi膮zanych cz臋艣ci

- spo艂ecze艅stwo traktowane jako zintegrowany i zorganizowany uk艂ad

*PARSONS

- podsystemami s膮 podstawowe instytucje spo艂eczne (n. polityczne, gospodarka, rodzina itp.)

- wa偶ne funkcje pe艂ni膮 instytucje socjalizuj膮ce, wychowuj膮ce, kontroluj膮ce- maj膮 usuwa膰 warto艣ci i normy wywo艂uj膮ce napi臋cia, ogranicza膰 dezintegracj臋, prowadzi膰 do ograniczenia systemu

FUNKCJE PE艁NIONE PRZEZ SPO艁ECZE艃STWO ( nakierowane na zaspokajanie potrzeb)

A - adaptacja (adaptation)- podsystem ekonomiczny, gospodarka

G - osi膮ganie cel贸w (god attainment)- polityka

I - integracja (integration)- wsp贸lnota spo艂eczna, prawo

L - utajenie (latency)- utrzymanie wzor贸w, podsystemy kultura i rodzina, edukacja, religia

TYPY SPO艁ECZE艃STW

- pierwotne ( podstawowa instytucja - rodzina)

- po艣rednie (instytucja religii, wczesne formy rz膮d贸w i systemu gospodarczego)

- nowoczesne (zr贸偶nicowane instytucjonalnie; spo艂ecze艅stwo przemys艂owe i postindustrialne)

TEORIA KONFLIKTU (MRKS, WEBER); Simmel, Dahrendorf

- zmiana spo艂eczna nie jest czym艣 wyj膮tkowym/patologicznym

- konflikt dominuje tak偶e w stosunkach mi臋dzy lud藕mi

- nier贸wno艣ci s膮 藕r贸d艂em napi臋膰 i konflikt贸w

* Marks- wsp贸艂zawodnictwo klas

* wsp贸艂cze艣nie (Mills, Dahrendorf, Collins)- koncentracja na konfliktach mi臋dzy r贸偶nymi grupami rasowymi, etnicznymi, religijnymi, klasowymi, p艂ci

* Simmel- w spo艂ecze艅stwie wyst臋puj膮 naciski asocjacyjne i dysocjacyjne

* Coser- konflikt jest nie tylko immanentn膮 cech膮 spo艂ecze艅stwa, ale te偶 (w pewnych warunkach) spe艂nia pozytywn膮 funkcj臋

- prowadzi do zmian spo艂ecze艅stwa -> ca艂ego systemu

- spo艂ecze艅stwo zorganizowane wg regu艂 podporz膮dkowania

- mi臋dzy grupami pe艂ni rol臋 stabilizuj膮c膮/r贸wnowa偶膮c膮

TEO UTYLITARNE( WYMIANY SPO艁ECZNEJ)

- cz艂owiek jest istot膮 racjonaln膮- wyznacza sobie cel, zadania, kalkuluje koszty spo艂eczne osi膮gania ich => wybiera te, kt贸re maxymalizuj膮 zysi, minimalizuj膮 straty

- wszystkie stosunki spo艂eczne s膮 wymian膮 mi臋dzy ich uczestnikami (koszty); spo艂ecze艅stwo istnieje dlatego, 偶e przynosi korzy艣ci ludziom (racjonalnym)

* Romans

- zachowanie pojedynczego cz艂owieka = wyuczona reakcja na zachowanie innych ( d膮偶enia do max korzy艣ci , min kar)

- teo wymiany spo艂ecznej -> zasady instrumentalnego uczenia si臋

* wsp贸艂czesne wersje- wg Goodmana

- szerszy kontekst norm

- nie zawsze wolno nam robi膰 z innymi to, co chcemy; istniej膮 zwyczaje i praktyki ograniczaj膮ce nasze dzia艂ania

- kwestie motywacji i w艂adzy

- teo wykorzystywana do bada艅 relacji przej艣ciowych przej艣ciowych trwalszych

SYMBOLICZNY INTERAKCJONIZM

- rzeczywisto艣膰 odbierana g艂贸wnie przez pryzmat symboli/ gest贸w

- wyja艣nienie rzeczywisto艣ci spo艂ecznej- badanie mikro艣wiata konkretnych ludzi

- makrostruktury- pa艅stwo, gospodarka, stratyfikacja- s膮 tworzone i podtrzymywane przez mikrointerakcje

- interakcjonizm koryguje tendencj臋 do traktowania „struktury” i „kultury” jako czego艣 istniej膮cego „poza nami”, nak艂adaj膮cego si臋 na zachowania ludzi- „biernych istot”

SOCJOLOGIA HUMANISTYCZNA (ZNANIECKI)

- zachowania maj膮 aspekt subiektywny

- odbijaj膮 si臋 w sytuacji spo艂ecznej

- badanie postaw ludzi na podstawie udzielonych odpowiedzi jest zawodne

- rozpoznanie postaw realistycznych ludzi mo偶e nast膮pi膰 przez „wczucie si臋” badacz w ich sytuacj臋 => metoda „dokument贸w osobistych”; „obserwacja uczestnicz膮ca”

TEO DZIA艁ANIA SPO艁ECZNEGO (PARSONS, MCIVER, BALES, SHILS)

- dzia艂anie spo艂- znaczenie przypisywane przez ludzi dzia艂aj膮cych dzia艂aj膮cych i podlegaj膮cych dzia艂aniu

- dzia艂anie ludzkie skupia

* warto艣ci subiektywne (motywy, intencje)

* warto艣ci obiektywne (sens, kultura)

- dzia艂ania spo艂eczne s膮 skierowana ku innym ludziom i kszta艂towane przez nich

- inne rodzaje dzia艂a艅- zachowania + d膮偶enie do celu bez wzgl臋du na koszty, dzia艂ania emocjonalne, tradycyjne

Metodologiczne podstawy bada艅

Rola metodologii:

- system jasno okre艣lonych regu艂 i procedur

- system samokoryguj膮cy

- dostarcza regu艂 wnioskowania

- g艂. narz臋dziem logika jako system regu艂 i procedur jest normatywnym sk艂adnikiem metodologii

- dostarcza regu艂 intersubiektywno艣ci, kt贸ra jest wymian膮 informacji w艣r贸d naukowc贸w dotycz膮cych wynik贸w obserwacji i fakt贸w

- intersubiektywno艣膰 oznacza, 偶e wiedza (og贸lnie) i metodologia nauk (szczeg贸lnie) musz膮 by膰 komunikatywne

- replikacja - ma chroni膰 przed niezamierzonymi b艂臋dami i oszustwami

Rozumienie poj臋cia metodologia

1. Technologia - jako spos贸b przeprowadzenia bada艅 maj膮cy na celu rozwi膮zanie problemu

2. Metodyka - spos贸b pos艂ugiwania si臋 metodami

  1. Ideologia - wi膮偶e si臋 z aspektami warto艣ciuj膮cymi

  2. Metateoria - tworzy najwy偶szy poziom abstrakcji, kt贸ry zajmuje si臋 metodami, konstrukcji za艂o偶e艅 teoretycznych i krytyczn膮 analiz臋 jednych i drugich.

Metodologia og贸lna okre艣la spos贸b rozwi膮zania problemu na trzech poziomach:

  1. merytoryczne postawienie zagadnienia (uszczeg贸艂owienie koncepcji poznania)

  2. wyb贸r zasadniczej koncepcji poznania (na tym etapie nie jest istotny obiekt badania, a metodologia jest wsp贸lna dla wi臋kszo艣ci dziedzin)

  3. planowanie badania - zobowi膮zuje do przewidywania szansy uzyskania wyniku bez przes膮dzania o jego rodzaju

Metodologia - og贸艂 czynno艣ci w obr臋bie pracy naukowej od powzi臋cia i ustalenia problemu a偶 do opracowania materia艂贸w naukowych w艂膮cznie, jednak偶e bez czynno艣ci pisania pracy, poprawiania jej i oceny

Procedury badawcze; typologia bada艅

Schematy bada艅


Typu poznawczego

postawienie problemu na podstawie dotychczasowych uog贸lnie艅

wyja艣nienie teoretyczne problemu i postawienie nowych hipotez

logiczna i empiryczna weryfikacja hipotez

nowe uog贸lnienia, twierdzenia i nowe teorie

Stosowanych

postawienie problemu wynikaj膮cego z potrzeb praktyki

przyj臋cie okre艣lanych hipotez na podstawie dotychczasowych teorii i wynik贸w bada艅 empirycznych

krytyka logiczna i weryfikacja danych teorii

twierdzenie typu diagnostycznego, terapeutycznego lub prognostycznego


Podzia艂 bada艅 z uwagi na cel

Badania diagnostyczne- maj膮 na celu stwierdzenie pewnych fakt贸w, ustalenie cech i zasad funkcjonowania, co wymaga du偶ej wiedzy og贸lnej o tej klasie zjawisk, do kt贸rej kwalifikuje si臋 interesuj膮cy nas przedmiot bada艅

Badania weryfikacyjne- maj膮 na celu ustalenie zale偶no艣ci w obr臋bie zjawisk i proces贸w, punktem wyj艣cia s膮 znane bli偶ej skutki bez znajomo艣ci przyczyn lub znane przyczyny bez znajomo艣ci skutk贸w

Podzia艂 bada艅 z uwagi na kryterium czasowe

Badania przekrojowe (transwersalne) - s膮 to jednorazowe badania, prowadzi si臋 je w grupach niezale偶nych

Badania ci膮g艂e (pod艂u偶ne) - longitudinalne - opieraj膮 si臋 na pomiarach tej samej pr贸by dokonywanych przez d艂ugi okres czasu, przeprowadza si臋 je w grupach zale偶nych, w badaniach pod艂u偶nych musz膮 by膰 spe艂nione 2 warunki:

- w ka偶dym pod. pomiar przeprowadzany w ten sam spos贸b

- musz膮 istnie膰 mo偶liwo艣ci por贸wnywania wynik贸w bada艅

Badanie wielokrotne przeprowadzane u tych samych os贸b przez pewien czas, kr贸tszy jednak ni偶 ca艂y interesuj膮cy nas odcinek czasu, w ten spos贸b krzywe uzyskane dla jednej grupy s膮 przed艂u偶ane przez krzywe uzyskane z bada艅 innej grupy uczni贸w.

C. Podzia艂 bada艅 z uwagi na ilo艣膰 pomiar贸w

Badania synchroniczne oparte na jednorazowym pomiarze

  1. Retrospekcja - polega na odtworzeniu przebiegu proces贸w indywidualnych (jednostkowe biografie) lub grupowych, opiera膰 si臋 mo偶e na katamnezie lub anamnezie.

  2. Rekonstrukcja - polega na zgromadzeniu r贸偶nych dost臋pnych 藕r贸de艂 na temat zmian, kt贸re zasz艂y w r贸偶nym czasie w strukturze badanych przez nas zjawisk lub jednostek

  3. Obserwacja obiekt贸w o przyspieszonej b膮d藕 zwolnionej dynamice zmian - opieraj膮 si臋 na za艂o偶eniu, 偶e do bada艅 wybieramy takie obiekty (zjawiska), kt贸re maj膮 wi臋ksz膮 albo mniejsz膮 ni偶 przeci臋tn膮 dynamik臋 zmian.

  4. Podej艣cie typologiczne - dynamik臋 mo偶na zaobserwowa膰 przez zestawienie cech por贸wnywalnych grup ekstremalnych, np. szybkiego i wolnego rozwoju

  5. Badanie przekrojowe (transwersalne) - oparte s膮 na jednoczesnym, jednorazowym pomiarze zbiorowo艣ci generalnej lub pobranej z niej pr贸by czasowej

  6. Por贸wnania mi臋dzypokoleniowe - oparte s膮 g艂贸wnie na dw贸ch procedurach, zestawienia statusu spo艂ecznego i kulturalnego dzieci z ich rodzicami i dziadkami lub analizie samooceny awansu mi臋dzypokoleniowego

Podzia艂 bada艅 z uwagi na ilo艣膰 pomiar贸w badania asynchronicznego (oparte przynajmniej na dwukrotnym pomiarze)

Eksperyment naturalny - wg Su艂ka(1979) eksperyment jest to powtarzany zabieg polegaj膮cy na planowanej zmianie przez badacza jednych czynnik贸w w badanej sytuacji, przy r贸wnoczesnej kontroli innych czynnik贸w, podj臋ty w celu uzyskania w drodze obserwacji odpowiedzi na pytanie o skutki tej zmiany

Por贸wnanie zamierze艅 z losami - to por贸wnanie zamierze艅 z ich p贸藕niejsz膮 realizacj膮, opiera si臋 przynajmniej na dw贸ch pomiarach, badania przeprowadza si臋 w grupach niezale偶nych lub zale偶nych

Powt贸rne studia tej samej spo艂eczno艣ci lub instytucji - powt贸rna monografia, jest to analiza zmian w czasie

Metoda panelowa - technika badawcza polegaj膮ca na obserwacji dokonywanej w odst臋pach czasu, koncentruj膮cej si臋 na powi膮zaniu ze sob膮 zmiennych, dokonywanej na tych samych jednostkach, znajduj膮cych si臋 w naturalnych warunkach, stosowana do wykrycia zmian postaci i opinii, przydatna do bada艅 procesu socjalizacji oraz bada艅 historii 偶ycia

Podzia艂 bada艅 z uwagi na kryterium zakresu badanych zjawisk

Badania kompleksowe i przyczynkarskie

  1. Badania kompleksowe - nie maj膮 swojej metodologii ze wzgl臋du na to, 偶e przedmiot bada艅 jest zazwyczaj z艂o偶ony, niejednorodny, zagadnienie badane jest z wykorzystaniem r贸偶nych metod i technik bada艅

  2. Badania przyczynkarskie - dotycz膮 w膮skiego zakresu zjawisk i nie rozwi膮zuj膮 one problemu w spos贸b kompleksowy, ograniczone s膮 do w膮skiej pr贸by z u偶yciem nielicznych metod i technik badawczych

Sformu艂owanie problemu bada艅

Na wyb贸r problemu wp艂yw maj膮 dwa czynniki:

  1. czynniki spo艂eczne

  2. czynniki teoretyczne

Kolejne etapy:

- przegl膮d istniej膮cej literatury

- sformu艂owanie problemu

- sytuacje problemowe - stan niepokoju zwi膮zany z niewiedz膮

- problem - logiczne uj臋cie prze偶ywanej niewiedzy

- pytanie problemowe - gramatyczna konstrukcja sytuacji problemowej i odpowiednik j臋zykowy problemu

Hipotezy [wg Sztumskiego, 1998]

Hipotezy powinny by膰:

- nowe

- og贸lne

- jasne poj臋ciowo

- wolne od sprzeczno艣ci wewn臋trznych

- empirycznie sprawdzalne

- nie powinny by膰 te偶 tautologiami, ani bana艂ami

Do powszechnych sposob贸w tworzenia hipotez nale偶膮:

- wysnuwanie wniosku hipotetycznego z istniej膮cych teorii

- „odkrywanie” hipotezy poprzez uog贸lnienie zebranych danych

- wczuwanie si臋 badaj膮cego w okre艣lone sytuacje spo艂eczne i wysuwanie przez niego wniosk贸w (na podstawie w艂asnych do艣wiadcze艅 偶yciowych lub umiej臋tno艣ci tworzenia trafnych domys艂贸w)

Kolejne etapy bada艅

Wyb贸r metod badawczych - musz膮 by膰 one dostosowane do badanej problematyki badawczej i wybrane ze wzgl臋du na ni膮

Zbieranie danych - dane te poddane s膮 analizie, socjologia pos艂uguje si臋 dwoma rodzajami analiz: ilo艣ciowymi i jako艣ciowymi

Interpretacja wynik贸w analiz oraz sformu艂owanie wniosk贸w - czyli stwierdzenie jakiego rodzaju odpowiedzi zosta艂y uzyskane na stawiane pytania, formu艂owane w punkcie wyj艣ciowym bada艅

Metody stosowane w socjologii

Wg S. Nowaka (1985) metody bada艅 to: „przede wszystkim typowe i powtarzalne sposoby zbierania, opracowywania, analizy i interpretacji danych empirycznych, s艂u偶膮ce do uzyskiwania maksymalnie (lub optymalnie) uzasadnionych odpowiedzi na stawiane w nich pytania”.

Metoda sonda偶u diagnostycznego

(zwana sonda偶em ankietowym lub sonda偶em na grupie reprezentatywnej)

Zastosowanie metody sonda偶u - wyja艣nianie pewnych zjawisk masowych czy wa偶niejszych proces贸w wyst臋puj膮cych w zbiorowo艣ci

W cz臋艣ci opisowej pozwala na uzyskanie odpowiedzi na pytania dotycz膮ce pogl膮d贸w, opinii, motyw贸w, zachowania si臋 os贸b, danych o 艣rodowisku rodzinnym, r贸wie艣niczym, kulturowym i lokalnym

Typy bada艅 sonda偶owych

- sonda偶e jednorazowe na pr贸bie niewa偶onej - z ca艂ej populacji - pr贸ba losowa

- sonda偶e jednorazowe na pr贸bie wa偶onej - wybieramy grup臋 pod wzgl臋dem jakiej艣 cechy

- sonda偶e na pr贸bie kontrastowej - np. studenci zaoczni i dzienni (je偶eli zak艂adamy 偶e grupy si臋 r贸偶ni膮 pod wzgl臋dem jakiej艣 cechy)

- sonda偶e powtarzane

Techniki stosowane w badaniach sonda偶owych

  1. ankieta

  2. rozmowa

  3. wywiad

  4. analiza dokument贸w osobistych

  5. techniki statystyczne

Badania ankietowe

Ze wzgl臋du na spos贸b rozprowadzenia ankiety rozr贸偶nia si臋 na:

  1. 艣rodowiskowe

  2. prasowe

  3. pocztowe

W ankiecie nie mo偶na uwzgl臋dnia膰 cech indywidualnych, nie ma mo偶liwo艣ci zaobserwowania r贸偶nic w zachowaniu

Pytania ankiety:

  1. konkretne, 艣cis艂e, jednoproblemowe

  2. najcz臋艣ciej pytania zamkni臋te oraz zaopatrzone w tzw. kafeteri臋 (zestaw mo偶liwych odpowiedzi)

Kafeterie:
a) zamkni臋te - zestaw odpowiedzi gotowych

b) p贸艂otwarte - na koniec dodajemy „inne...”

c) koniunktywne - mo偶liwo艣膰 wyboru wi臋cej ni偶 jednej odpowiedzi

d) dysjunktywne - „tak” lub „nie”

Dob贸r pr贸by

Badania ca艂o艣ciowe - ca艂o艣膰 grupy stanowi膮ce przedmiot naszego zainteresowania nazywa si臋 populacj膮 generaln膮

Populacja - zbi贸r wszystkich jednostek badania, a wi臋c zbi贸r wszystkich przedmiot贸w, w kt贸rych ka偶dy posiada komplet cech uznanych przez badacza jako wa偶ne

Pr贸ba reprezentatywna - ma reprezentowa膰 wszystkie cechy i wszystkie elementy populacji generalnej

Liczebno艣膰 pr贸by:

- wielko艣膰 pr贸by jest zatem zale偶na od potrzeb badacza, zale偶y r贸wnie偶 od liczby podzbior贸w, kt贸re badacz chce wyr贸偶ni膰 i analizowa膰

- pr贸ba licz膮ca 30 jednostek - to ma艂a pr贸ba

- pr贸ba o liczbie jednostek > 100 - to du偶a pr贸ba

- pr贸ba, w kt贸rej liczba jednostek zawiera si臋 w granicach 30-100 to pr贸ba przej艣ciowa, mog膮ca by膰 traktowana jako ma艂a lub du偶a

- pr贸ba powinna by膰 taka, aby w przekrojach znajdowa艂o si臋 przeci臋tnie co najmniej 10 jednostek

Metody wyboru pr贸by

- dob贸r celowy - model oparty na wiedzy badacza

- losowy:

- prosty - z tabeli list losowych, na podstawie zmiennej listy

- warstwowy, zwany tak偶e statyfikacyjnym losuj膮c z populacji podzielonej na grupy, warstwy

- wielostopniowy - z kolejno wydzielanych podzbior贸w

- losowanie grupowe - wchodz膮 ca艂e wylosowane podzbiory

- „kuli 艣niegowej” - przy braku charakterystyk populacji

- „uznaniowy” - przy braku 艣cis艂ych parametr贸w, np. do bada艅 pilota偶owych

Badania monograficzne (zwane terenowymi)

Monografi膮 w socjologii nazywa si臋 m.in. badanie uk艂ad贸w spo艂ecznych czy nawet zjawisk i proces贸w spo艂ecznych

- badania monograficzne maj膮 na celu opis jakiego艣 zjawiska, instytucji czy grupy spo艂ecznej

- opis wybranego wycinka rzeczywisto艣ci mo偶e mie膰 ambicje nie tylko faktologiczne, lecz tak偶e ambicje uog贸lniaj膮co-teoretyczne

Ze wzgl臋du na zakres bada艅 i stosowane techniki wyr贸偶nia si臋 nast臋puj膮ce typy bada艅 terenowych:

- badania typu etnologicznego - w kt贸rych badaj膮cy uczestniczy w codziennym 偶yciu danej zbiorowo艣ci; pomijane s膮 aspekty ilo艣ciowe

- badania typu socjologicznego - zbli偶one do poprzednich, lecz r贸偶ni膮 si臋 tym, 偶e uwzgl臋dnia si臋 dane ilo艣ciowe

- badania typu socjo-psychologicznego - kt贸rych celem jest umo偶liwienie zebrania materia艂贸w dotycz膮cych okre艣lonych stan贸w 艣wiadomo艣ci badanych ludzi w powi膮zaniu z warunkami ich 偶ycia spo艂ecznego

Techniki stosowane w metodzie monograficznej:

  1. ankieta

  2. obserwacja uczestnicz膮ca

  3. wywiad

  4. badanie dokumentacji

  5. elementy eksperymentu

Obserwacja - gromadzenie danych drog膮 postrze偶e艅 celowych. Cechuje si臋:

- premedytacj膮

- planowo艣ci膮

- celowo艣ci膮

- aktywno艣ci膮

- systematyczno艣ci膮

Typy obserwacji:

  1. otwarta albo swobodna - dostarcza wiedzy og贸lnej, dzi臋ki kt贸rej mo偶na planowa膰 szczeg贸艂owo nast臋pne etapy bada艅

  2. bezpo艣rednia - badaj膮cy nie tylko zbiera dane, ale ma r贸wnie偶 mo偶liwo艣ci wzbogacenia ich i weryfikacji poprzez odwo艂anie si臋 do innych metod

- uczestnicz膮ca - obserwator na okres bada艅 stara si臋 wej艣膰 do okre艣lonej/badanej zbiorowo艣ci i bada膰 zachodz膮ce w niej zjawiska od wewn膮trz

  1. po艣rednia - badaj膮cy nie uczestniczy w zbieraniu danych i nie ma wp艂ywu na ich powstanie

  2. kontrolowana - prowadzona z wykorzystaniem okre艣lonych narz臋dzi systematyzuj膮cych

  3. niekontrolowana lub nieskategoryzowana - ale planowa

  4. jawna - polega na poinformowaniu grupy o roli badaj膮cego bez informacji o celach badania i ich problematyki

  5. ukryta - stosowana dla wyeliminowania nieautentyczno艣ci zachowa艅

Wywiad

Wywiad - rozmowa badaj膮cego z respondentem prowadzona wed艂ug wcze艣niej przygotowanego planu lub na podstawie kwiestionariusza

W badaniach socjologicznych wyr贸偶nia si臋 wywiady:

1. gdy zadawane s膮 pytania przez kilku pytaj膮cych jednemu respondentowi

2. gdy zadawane s膮 pytania przez jednego pytaj膮cego kilku respondentom

Czynniki mog膮ce zak艂贸ci膰 wiarygodno艣膰 informacji uzyskanych drog膮 wywiadu:

- respondent

- narz臋dzie badawcze (kwestionariusz)

- prowadz膮cy badanie

Badanie dokument贸w

Badanie dokument贸w w badaniach socjologicznych w膮skie rozumienia terminu dokument - tylko pisemne 藕r贸d艂a dotycz膮ce zjawisk spo艂ecznych tzn. r贸偶ne r臋kopisy publikacje; szersze rozumienie - wszelkie interesuj膮ce z punku widzenia nauki przedmioty i wytwory ludzkie

Dokumenty zebrane w spos贸b systematyczny:

- naukowe

- opracowania statystyczne

- twory kompilacyjne

Dokumenty okoliczno艣ciowe:

- dokumenty osobiste

- r贸偶ne notatki

- sprawozdania

Naukowa warto艣膰 dokument贸w zale偶y od autentyczno艣ci, wiarygodno艣ci dokument贸w oraz komplementarno艣ci i aktualno艣ci.

7.11.2007

PODSTAWY 呕YCIA SPO艁ECZNEGO

PODSTAWY 呕YCIA SPO艁ECZNEGO

呕ycie spo艂eczne- wg. Szczepa艅skiego to „og贸艂 zjawisk wynikaj膮cych ze wzajemnego oddzia艂ywania zbiorowo艣ci i jednostek znajduj膮cych si臋 na pewnej ograniczonej przestrzeni- wsz臋dzie tam, gdzie wskutek znajdowania si臋 na ograniczonej przestrzeni osobniki 偶ywe, korzystaj膮ce z zasob贸w tej przestrzeni dla zaspokojenia swoich potrzeb, wzajemnie modyfikuj膮 swoje procesy 偶yciowe i swoje zachowania „

-spo艂eczno艣ci ro艣lin- nie ma wi臋zi wynikaj膮cych ze 艣wiadomego oddzia艂ywania lub pop臋d贸w

- spo艂eczno艣ci zwierz臋ce- po艂膮czone wi臋zi膮 pop臋dow膮

- spo艂eczno艣ci ludzkie- mo偶liwo艣膰 przekazywania i kumulowania dziedzictwa wytwor贸w., warto艣ci, zdolno艣ci do my艣lenia i dzia艂ania symbolicznego

Biologiczne wyznaczniki 偶ycia spo艂ecznego- cechy budowy organizmu ludzkiego, cechy zachodz膮cych w nim proces贸w fizjologicznych, mechanizm dziedziczenia cech, pop臋dy, odruchy, sk艂onno艣ci i potrzeby

Geograficzne uwarunkowania 偶ycia spo艂ecznego:

- 艣rodowisko geograficzne jest zespo艂em czynnik贸w oddzia艂uj膮cych na 偶ycie spo艂ecze艅stwa, na jego rozw贸j gospodarczy, mo偶liwo艣ci rozwoju politycznego i ekspansji

- wp艂yw na 偶ycie spo艂eczne ma ukszta艂towanie terenu, klimat, rodzaj gleby i ro艣linno艣ci

- determinizm geograficzny

Demograficzne podstawy 偶ycia spo艂ecznego:

- g艂贸wny sk艂adnik w planowaniu spo艂ecznego i programowaniu rozwoju spo艂eczno-ekonomicznego, stanowi膮 cechy biologiczne ludno艣ci takie jak: p艂e膰, wiek, zdrowotno艣膰, p艂odno艣膰, przyrost naturalny, g臋sto艣膰 zaludnienia

Ekonomiczne podstawy 偶ycia spo艂ecznego:

- sposoby u偶ytkowania zasob贸w 艣rodowiska

- 艣rodki zaspokajania potrzeb

- umiej臋tno艣ci i sprawno艣ci, jakie rozwijaj膮 si臋 w艣r贸d pracuj膮cych

- organizacja pracy

- proces produkcji (praca, przemoc, narz臋dzia)

- forma w艂asno艣ci 艣rodk贸w produkcji

KULTURA I CYWILZACJA

TYPY DEFINICJI- KROEBERE I KLUCKHONAN 1952

KULTURA A NATURA

CHARAKTERYSTYKA KULTURY JAKO ATRYBUT CZ艁OWIEKA (SZACKA 2003)

enkulturacja (kulturalizacja)- proces mi臋dzygrupowej transmicji wiedzy- socjalizacja

  1. proces nabywania kompetencji kulturowej, uczenia si臋 kultury

  2. proces wrastania w kultur臋 danego spo艂ecze艅stwa

DEFINICJE KULTURY

WSP脫艁CZESNE DEF

WZ脫R ZACHOWNIA

„schemat post臋powania dotycz膮cy wa偶nej spo艂ecznie sytuacji, uznawany i przyj臋ty w danej zbiorowo艣ci czy spo艂ecze艅stwie (Szczepa艅ski 1972)

Wzory zachowania- wszelkie regu艂y i sposoby dzia艂ania jednostek czy grup w okre艣lonych sytuacjach

KULTURA SYMBOLICZNA I BEZPO艢REDNIA

K MATERIALNA I DUCHOWA (SZCZEPA艃SKI)

K MATERIALNA I NIEMATERIALNA (Goodman)

WIEDZA I PRZEKONANIA

WARTO艢CI

NORMY

SANKCJE

ZNAKI I SYMBOLE

HIPOTEZA REAKTYWIZMU J臉ZYKOWEGO

WIELO艢膯 KULTUR

R脫呕NICE WEWN膭TRZ SPO艁ECZE艃STW

subkultury

kontrkultury/ kultury alternatywne

RELATYWIZM KULTUROWY

ETNOCENTRYZM

By艂 rok 1940 KROPKA

MECHANIZMY

1.SOCJALIZACJA

fazy:

2. USTANAWIA SYSTEMY I KRYTERIA OKRESLAJACE WARTOSCI

3. USTALANIE WZOROW ZACHOWANIA SI臉 CZYLI REAGOWANIA NA OKRESLONE SYTUACJE

4. USTALANIE PEWNYCH MODELI, CZYLI „IDEALOW”

KULTURA OSOBISTA I KULTURA ZBIOROWOSCI

CZLOWIEK KULTURALNY

(dane z OBP 1985/6)

(OBOP 2001)

  1. konsument kult wyzszego rzedu oraz k popularnej korzysta z roznch propozycj k, interesuje si臋 sztka, ma dobry gust, jest ladnie ubrany, posiada ladnie urzadzony dom, otwarty na swiat i nowoczesny (33%)

  2. czlowiek etyczny- wie, jak si臋 zachowac, szanuje kazdego czlowieka, pomaga kazdemu w potrzebie przestrzega obowiazujacych zasad, nie klamie, nie uzywa wulgarnych slow, dba o wyglad (29%)

  3. czlowiek postepujacy etycznie ; konsument k wyzszego rzedu- posiada wszystkie cechy czl. Etycznego, korzysta z propozycji kulturalnych, czyta, ma szerokie horyzonty, interesuje si臋 wieloma sprawami , w tym sztuka (24%)

  4. czlowiek bogaty i pewny siebie- atrybuty zewnetrzne, uwaza, ze zawsze ma racje (12%)

  5. dobrze sytuowany zl kult masowej- bogaty, dobry gust,madnie ubrana, ladny om, korzysta z popularnych form kontaktu z kultura, pali papierosy

WYSOKO CENIONE WARTOSCI KULT NARODOWEJ (W. PISAREK 1986)

WART HISTORYCZNE JAKO SKLADNIKI „CHARAKTERU NARODOWEGO”

KULTURA MASOWA

UKLADY KULT (A. KLOSKOWSKA)

- kult masowa odnosi si臋 do zjawisk wspolczesnego przekazywania wielkim masom odbiorcow indentycznych/ analogicznych tresci plynacych z nielicznych zrodeloraz jednolitych form rozrywkowej dzialalnosci wielkich mas ludzkich

- koncentruje si臋 na zjawiskach intelektualnej, estetyczne i ludyczno- rekreacyjnej dzialalnosci ludzkiej zwiazanej w szczegolnosci z oddzialywaniem srodkow masowego komunikowania

- dzieki masowym srodkom komunikacji realizuja si臋 2 podst kryteria kult masowej: kryterium ilosci i standaryzacji

CECHY

DZIEDZINY BADAN

POJECIA ZW Z KULTURA

OSOBOWO艢膯 SPOLECZNA

Osobowo艣膰 - osoba (艂ac.) persona, pierwonie maska u偶ywana w teat偶e stario偶ytnym przez autor贸w.

Cztery znaczenia osobowo艣ci:

  1. jako wygl膮d zewn臋trzny (maska cz艂owieka), jego niejako zewn臋trzny wyraz, to co go r贸偶ni od innych na pierwszy rzut oka, jego spos贸b ubierania si臋 itp.

  2. osoba grana przez aktora lub cz艂owieka w 偶yciu codziennym - jego funkcje spe艂niane w spoleczenstwie - rola czyniaca z czlowieka osobe publiczna

  3. aktor albo osoba grajaca role - jej istota w sensie teologicznym - jej dusza lub w sensie filozoficznym - jej „substancja” myslaca, jej cechy moralne

  4. to, co stanowi o wartosci czlowieka i jego zdolno艣ci do dzia艂ania np. osobowo艣膰 prawna, osobowo艣膰 w sensie potocznym



Elementy sk艂adowe osobowo艣ci biogenne elementy osobowosci
Psychogenne elementy osobowosci

socjogenne elementy osobowosci:

-> kulturowy ideal osobowosci
-> role spoleczne

-> jazn subiektywna

-> jazn odzwierciedlona


KULTUROWY IDEAL OSOBOWOSCI

ROLE SPOLECZNE PELNIONE W GRUPACH SPOLECZNYCH

Rola:

ROLE SPOL PELNIONE W GRUPACH SPOL - C.D.

Proces realizowania roli zale偶y od:

JA殴艃 SUBIEKTYWNA

JAZN ODZWIERCIEDLONA