OBRÓBKA I PREFABRYKACJA SEKCJI PŁASKICH
Analiza sekcji z punktu widzenia technologii wykonania, wybór i omówienie miejsca montażu sekcji.
POKŁAD RUFÓWKI
Wybór stoczni: S T O C Z N I A M A R Y N A R K I W O J E N N E J
Stocznia Marynarki Wojennej jest Spółką akcyjną wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego w Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku i jest spółką Skarbu Państwa.
Przedmiotem działania jest:
wykonywanie remontów, przebudów , modernizacji, konserwacji jednostek pływających Marynarki Wojennej, floty handlowej, rybackiej, technicznej i specjalnej.
budowa jednostek pływających.
produkcja urządzeń specjalnych, wyrobów, podzespołów i części zamiennych.
świadczenie usług: remontowych, dokowych, projektowych, kooperacyjnych, transportowych, spedycyjnych, magazynowych, diagnostycznych, wczasowych, hotelarskich, leczniczych.
prowadzenie handlu, w tym zagranicznego, wyrobów i usług.
Stocznia posiada Międzynarodowe certyfikaty, takie jak:
Certyfikat Systemu Jakości ISO 9001:2000 wydany przez PRS.
Certyfikat Systemu Jakości AQAP 2110:2006 wydany przez ZSJiZ.
Zaświadczenie - Natowski Kod Podmiotu Gospodarki Narodowej - NCAGE.
Certyfikat WSK wydany przez PCBC
Świadectwo Bezpieczeństwa Przemysłowego Pierwszego Stopnia do klauzuli "tajne".
CIĄG SEKCJI PŁASKICH
Spawanie jednostronne metodą SAW (tzn. łukiem krytym) na podkładce topnikowej płatów poszycia z arkuszy blach grubości 3÷12 mm i długości do 10 m.
Montaż i sczepianie usztywnień (płaskowniki łebkowe, kątowniki, płaskowniki) równolegle lub prostopadle do styków płata.
Graniczne wymiary usztywnień:
- minimalne 60 x 5 mm maksymalne 340 x 12 mm;
- długość minimalna 1000 mm maksymalna 10000 mm;
- odstęp minimalny 300 mm.
Spawanie szczepionych usztywnień do płata.
- spawanie szczepionych usztywnień metodą MAG;
- maksymalna masa sprefabrykowanej sekcji wynosi 10 t;
- maksymalna szerokość sekcji wynosi 8000 mm.
Dla sekcji z poszyciem wykonanym z blach o grubości 3÷8 mm istnieje możliwość zastosowania wstępnego przeciwugięcia celem zminimalizowania odkształceń podczas spawania usztywnień płata.
Ze względu na zastosowanie na ciągu elementów magnetycznych, wykluczona jest prefabrykacja sekcji z materiałów amagnetycznych.
A. Analiza sekcji płatowej
1) Sekcja płatowa obejmuje od wręgu -8 do wręgu 0 i + 250mm , zgodnie z dokumentacją technologiczna.
2) Metoda produkcji obejmuje ciąg sekcji płaskich CSP.
Sekcje płatowe płaskie są prefabrykowane na ciągu sekcji płaskich . Na ciągu sekcji płaskich znajduje się szereg stanowisk rozmieszczonych w linii prostej.
3) Maksymalne wymiary sekcji
8×600 mm + 250 mm = 4800 mm + 250 mm = 5050 mm = 5,05 m
Ilość blach:
Cztery blachy:
3 blachy o grubości 9 mm
1 blacha o grubości 11 mm
4) Informacja o odstępie wręgowym
Odstęp wręgowy wynosi 600 mm.
5) Przybliżona masa
Gęstość stali
Wielkość: 45 m2
Masa: 0,01 m ×45 m2 = 0,45 ×8 = 5,2 [t] + poszycie ~ 6,5 [t]
6) Trudność wykonania
Sekcja nie posiada trudności pod kątem wykonania i pod względem technologicznym.
7) Usztywnienia
Usztywnienie I grupy
Usztywnienia II grupy
8) Spoiny
Rodzaje spoin:
spoiny czołowe
spoiny pachwinowe
Montowana sekcja składa się z płatów poszycia połączonych ze sobą spoiną czołową jednostronną.
Usztywnienie sekcji stanowią płaskowniki łebkowe połączone z poszyciem spoinami pachwinowymi (każde usztywnienie przymocowane jest do poszycia dwoma spoinami).
Pozycje spawania:
PA - podolna
PB - naboczna
Sposoby spawania:
Metoda MIG (Metal Inert Gas)
Metoda MAG (Metal Active Gas)
Metoda TIG (Tungsten Inert Gas)
B. Ramowy proces technologiczny
1) Pobieranie elementów składowania według listy komplementacyjnej (patrz załącznik nr 1).
2) Spawanie blach poszycia i usztywnień.
W zależności od przyjętej technologii sekcje montuje się w położeniu normalnym lub odwróconym przy czym najlepsze wyniki osiąga się przy montażu w położeniu odwróconym.
Spawa się do poszycia usztywnienia wzdłużne, a następnie usztywnienia poprzeczne. Spawanie usztywnień do poszycia należy przeprowadzić metodą MIG.
Jako przykład opracowania kolejności spawania można rozpatrzyć styk montażowy poszycia z usztywnieniami wzdłużnymi w postaci kątowników (rys).
3) Kontrola procesu technologicznego.
Celem jest odpowiednie prowadzenie kontroli oraz badań jak również nadzór na każdym etapie procesu technologicznego i wyrobu końcowego w celu zweryfikowania, czy zostały spełnione wymagania dotyczące wyrobu.
Przebieg kontroli procesu technologicznego:
poszczególnych etapów produkcji,
materiałów mających wpływ na jakość wyrobu,
sprzętu kontrolno - pomiarowego,
wyrobów gotowych,
środków transportu.
4) Konserwacja i znakowanie.
Znakowanie zgodne z obowiązującymi przepisami. Znakowanie może odbywać się poprzez zastosowanie lasera.
Do konserwacji stosuje się farby przystosowane dla każdej ze stref.
5) Przygotowanie sekcji do transportu na dalsze sekcje produkcji.
Sekcja płaska nie jest trudna do przetransportowania do dalszego montażu. Posiada zabezpieczenia sekcji przed deformacją w czasie transportu poprzez usztywnienia technologiczne (instrukcja składowania sekcji do dalszego montażu).
Transport może być realizowany poprzez suwnice ale również poprzez pojazdy kołowe przystosowane do przewożenia wielkogabarytowych bloków. Bloki transportowane są na pochylnię lub do doku.
C. Warsztat
Opis wymagań obejmujący miejsce procesu technologicznego, prefabrykacji sekcji płaskiej.
(wymiary dotyczące stoczni, które odpowiadają wymaganiom wykonania sekcji płatowej, pokładu rufówki)
1) Wymiary hali i magazynu oraz stanowisk, obszar i wymagania podłoża (przykładowo).
Magazyn wyrobów hutniczych (14 590 m2), linia konserwacji wyrobów hutniczych (maks. 16 x 3,6 m, gr. 45 mm), maszyny do rozkroju blach (11 maszyn, w tym 2 plazmowe), maszyny do kształtowania blach i profili hutniczych (walce 2000 T, prasy: 1000 T, 700 T), linia prefabrykacji sekcji płaskich (16 m szerokości), stanowiska budowy sekcji przestrzennych oraz hale obsługiwane suwnicami hakowymi i magnetycznymi, o wysokości do 22 m.
Rejon montażu statków zawierający suchy dok o wymiarach: 380 x 70 m x 8 m, obsługiwany suwnicą bramową 1000 t (wysokość podnoszenia 70 m) i żurawiami oraz przyległe place montażu; cały obszar ma pełny dostęp do infrastruktury elektrycznej i technologicznej.
Niewielkie obszary technologiczne otoczone przez tereny z pakietów 1 i 6.
Rejon prefabrykacji wyposażenia i odcinków rurociągów: zawiera m.in. halę produkcyjną 8-nawową (po 1500 m2 pow. użytkowej każdej z nich, z suwnicami) i powierzchnie odkładcze; Rejon wyposażania statków: zawiera hale prefabrykacji wyposażenia, magazyny wyposażenia i dwa nabrzeża wyposażeniowe obsługiwane żurawiami, o łącznej długości 950 m i średniej głębokości 7,3 m;
Dwie hale produkcyjne obsługiwane suwnicami; hala magazynowa wyposażenia, obsługiwana transportem kołowym i kolejowym.
Rejon prefabrykacji:
Utwardzony plac, obsługiwany z obu nabrzeży żurawiami 50 t i ewentualnie dźwigiem pływającym.
2) Media.
Infrastruktura elektryczna i technologiczna (prąd, gazy techniczne, etc.) znajdująca się na hali produkcyjnej:
prąd trójfazowy; 220V,
woda techniczna,
Obszar ma pełny dostęp do infrastruktury technologicznej, poza stałą instalacją CO2.
3) Doprowadzenie gazów technicznych.
dwutlenek węgla CO2,
tlen O2,
argon Ar,
hel He,
sprężone powietrze.
4) Urządzenia do oczyszczania i nanoszenia powłok malarskich.
Oczyszczanie wyrobów hutniczych z zanieczyszczeń.
Elementy są dostarczane suwnicami na wózki szynowe, na których po kołowym torze przewożone są do komory malarskiej, w której są czyszczone i malowane.
5) Wyposażenia traserskie.
sznurki traserskie (z polietylenu i propylenu),
sznurki naturalne (trzykrotnie plecione),
kreda traserska,
znaczniki do trasowania (literowe, laserowe),
miary,
kątowniki.
6) Oświetlenie.
oświetlenie przemysłowe,
oświetlenie przystosowane do wysokich wnętrz z obudową odporną na uderzenia, z oprawami pyłoszczelnymi,
oświetlenie wewnątrz i na zewnątrz hali.
7) Wentylacja.
wentylacja mechaniczna,
wentylatory przemysłowe, np. dachowe, kanałowe.
1