Glukoza i fruktoza

Są to białka, krystaliczne substancje stałe o słodkim smaku. Bardzo dobrze rozpuszczają się w wodzie, nierozpuszczalne w alkoholu i innych rozpuszczalnikach organicznych. Odczyn wodnego roztworu tego związku jest obojętny.

Roztwór glukozy jak i fruktozy rozpuszcza wodorotlenek miedzi (II) - obecność grup hydroksylowych. Obie wykazują właściwości redukujące z tym, że tylko glukoza posiada w swej cząsteczce grupy aldehydowe. Reakcja z wodą bromową w obecności wodorowęglanu sodu prowadzi do utlenienia się glukozy do kwasu glukonowego (zawiera grupę aldehydową):

O O

HO-CH₂-(CHOH)₄-C + Br₂ + 2NaHCO₃
HO-CH₂-(CHOH)₄-C + 2NaBr + 2CO₂ + H₂O

(glukoza) OH (kwas glukonowy) OH

Fruktoza nie zawiera grupy aldehydowej dlatego też reakcji nie ulega.

α krystalizuje z roztworu glukozy odparowanego w temp. pokojowej, a β-glukoza - krystalizuje z roztworów o temp. powyżej 98ºC. Dla α-glukozy kąt skręcenia światła spolaryzowanego w roztworze wodnym wynosi +112º, a dla β-glukozy +19º (+ oznacza kierunek skręcania płaszczyzny polaryzacji zgodnie ze wskazówkami zegara). Wartość kąta dla α-glukozy stopniowo maleje w czasie, a dla β-glukozy rośnie do wartości +53º. Zjawisko to nosi nazwę mutarotacji.

W roztworze wodnym ponad 95 % glukozy istnieje w formie cyklicznej. Ponieważ związki heterocykliczne o pierścieniu sześcioczłonowym z jednym atomem tlenu noszą nazwę pirenów, dlatego cykliczną formę glukozy nazywamy glukopiranozą.

Schemat ogniwa jakim jest akumulator ołowiowy

(-) Pb│H₂SO_4aq│PbO₂, Pb (+)

Reakcje elektronowe:

elektroda ujemna Pb + SO₄^2- = PbSO₄ +2e^-

elektroda dodatnia PbO₂ + 4H⁺ + SO₄^2- + 2e^- = PbSO₄ + 2H₂O

Sumarycznie:

Pb + PbO₂ + 2H₂SO₄ = 2PbSO₄ + 2H₂O

Reakcja przebiega w prawo do rozładowania akumulatora; ładowanie to reakcja przebiegająca w lewo.

---