2. Sformułować problemy decyzyjne dla wybranego procesu.
Pierwszorzędną rolę w procesach zarządzania odgrywa podejmowanie decyzji, a w szczególności prawidłowy dobór kryteriów decyzji oraz cena równorzędnych wariantów decyzyjnych, - co składa się w ostatecznym rachunku na wybór strategii zarządzania.
Proces podejmowania decyzji (rozwiązywania problemów wymagających wybór działania) obejmuje następujące etapy:
diagnozę sytuacji i określenie problemu decyzyjnego
opracowanie możliwych wariantów rozwiązania problemu (alternatywnych działań)
analizę, ocenę i wybór wariantu działania.
Decyzja jest świadomym wyborem jednego z alternatywnych wariantów działania, dokonanych przez menadżerów w warunkach dysponowania przez nich niepełną wiedzą o problemie wymagającym określonego rozwiązania. Warto przy tym pamiętać, że „dobrze zdefiniowany problem to problem w połowie rozwiązany”. Precyzyjne sformułowanie problemu decyzyjnego pozwala też na uniknięcie kosztów zbierania i analizy niepotrzebnych danych.
Decyzje dotyczące strategii właściwego zarządzania danym procesem powinny być skoordynowane z business planem przedsiębiorstwa, zawierające m.in. konsultację celów i kierunków działania przedsiębiorstwa, charakterystykę jego zasobów produkcyjnych, finansowych, kadrowych, zestawienie jego atutów i słabości z uwzględnieniem miejsca przedsiębiorstwa w otoczeniu, tj. odbiorców, doradców, konkurentów jak również w środowisku naturalnym, w określonym porządku prawnym w społeczeństwie.
Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na czasookres, którego będą dotyczyć decyzje dzieli się na:
długookresowe, wynikające ze strategii przedsiębiorstwa - czyli w jakim kierunku zmierza
krótkookresowe, będące wynikiem decyzji długookresowych.
Moje szczegółowe rozwiązania dotyczące sformułowania problemów decyzyjnych będą dotyczyć przedsiębiorstwa produkcyjnego żywice poliestrowe tj. wyroby, które znajdują zastosowanie w przemyśle motoryzacyjnym, przy budowie okrętów, przy produkcji zbiorników sanitarnych, rur jak również w produkcji tzw. galanterii ogrodowej parapetów itp.
Podstawowe problemy decyzyjne będą wynikać ze strategii marketingowych określających otoczenia przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim zachowań nabywców (faktycznych i potencjalnych) oraz przedsiębiorstw konkurencyjnych.
Jeżeli z analizy tych danych wynika, że pozycja naszego przedsiębiorstwa na rynku żywic poliestrowych nie jest zbyt pewna z uwagą na konkurencje, szczególnie z importu zajmują 70% jego obszaru, to wówczas bardzo istotne będą decyzje z zakresu produkcji szeroko rozumianej, szczególnie pod kątem obniżenia kosztów, dostosowania do potrzeb klientów. Dotyczyć one będą:
1.Asortymentu produkowanych wyrobów:
czy jest on wystarczający
czy spełnia wymagania klientów (rynku) pod względem jakości, sposobu dostarczania i kosztu.
Po analizie i odpowiedzi na przedstawione pytania nastąpi wybór alternatywnego działania: produkować wyroby dotychczasowe mając świadomość ogromnej konkurencji, a co za tym idzie zmniejszenia sprzedaży przy dotychczasowych cenach albo obniżenia cen
a więc w rezultacie mniejszej rentowności na poszczególnych wyrobach
czy wprowadzić do produkcji nowe wyroby, ale to wiąże się ze znacznymi nakładami inwestycyjnymi i na reklamę
albo ponieść koszty na wyszukanie tzw. nisz rynkowych, gdzie konkurencja nie istnieje lub jest bardzo słaba.
2. Technologii produkcji a w szczególności:
jej nowoczesności
kosztów utrzymania
możliwości otrzymania wyrobów wysokiej jakości
spełnienia wymogów określonych przepisów (BHP, ochrony środowiska)
W tym miejscu, również wystąpi problem decyzyjny „Czy utrzymać dotychczasową technologię czy ją unowocześnić, licząc się przy tym z dodatkowymi kosztami.
3. Strefy zaopatrzenia
czy istniejące źródła zaopatrzenia w surowce są najlepsze?
Tu może pojawić się problem wyboru tańszych dostawców, ale nie gwarantujących stałych cen albo dostawców oferujących swoje wyroby po wyższych cenach, ale w dłuższym okresie czasu.
4.Strefy dystrybucji.
Sprzedaż wyrobów jest elementem bardzo ważnym w całości działań przedsiębiorstwa. Jej właściwa organizacja może przynieść duże korzyści, dlatego należy zwrócić na nią dużą uwagę. Wybór może dotyczyć poszerzenia sieci dystrybucyjnej - liczby bezpośrednich odbiorców albo wprowadzenia dodatkowego ogniwa; ale wówczas należy odpowiedzieć na pytanie „czy koszty rozbudowy sieci zostaną zrekompensowane przez wzrost ilości sprzedaży, czy przyniesie to wzrost przychodów a w rezultacie wzrost zysku.
5. Zasoby ludzkie (czynnik osobowy) rozumiany jako ogół ludzi zatrudnionych w przedsiębiorstwie.
Należy przy tym uwzględnić dwa podstawowe aspekty:
kwalifikacje kadry (wiedza, umiejętności, zdolność przystosowania się do ciągłych zmian)
system płacowy (wynagradzania)
W aspekcie kwalifikacje kadry występuje problem doboru odpowiednich ludzi do danych stanowisk (funkcji) jak również poodnoszenia kfalifikacji poprzez system szkoleń, kształcenia: czy opłaca się podnieść na to koszty, czy zatrudnienie ludzi z odpowiednim wykształceniem, ale nie znających w praktyce specyfiki procesu. Natomiast problem wyboru odpowiedniego sposobu (właściwego systemu) płacowego jest uzależniony od rodzaju pracy i postawionego celu, „co powinno być premiowane”. Przy produkcji potokowej, gdy chodzi o „ optimum” wydajności należy rozważyć możliwość wprowadzenia systemu czasowo-premiowego, przy czym decyzja będzie dotyczyła wielkości premi i jej odniesienia. W procesie produkcji żywic poliestrowych ważna jest oszczędność zużycia surowców, czynników energetycznych, które stanowią w głównej mierze o kosztach produkcji, a w rezultacie o możliwości zbytu w warunkach ogromnej konkurencji na rynku. Dlatego może to stanowić punkt odniesienia służący premiowaniu, należy przy tym uwzględnić również jakość wyrobów.
Omówione problemy decyzyjne w zależności od struktury organizacyjnej danego procesu i przyjętego systemu kierowania będą formułowane na stanowisku kierowniczym i tam rozwiązywanych lub po odpowiednim podziale i przetworzeniu przekazywane na niższe szczeble, a następnie stamtąd będą wypływać informacje i opinie, które zebrane i skonfrontowane z głównymi kierunkami działania pozwolą na podjęcie optymalnych decyzji.