Teoria wymiany i ceny szkoły austriackiej

W wymianie handlowej konsument dąży do uzyskania maksymalnej sumy zadowolenia, czyli maksimum użyteczności. Mówi o tym II Prawo Gossena- odnosi się do problemu wymiany- głosi, że nabywca, konsument znajdzie się w stanie równowagi, a więc nie będzie odczuwał bodźców do zmiany struktury konsumpcji kiedy wyrówna użyteczności krańcowe różnego typu spożywanych przez siebie dóbr, które będą wówczas proporcjonalne do cen tych dóbr. Prawo to określa stosunek konsumenta do różnych dóbr co ma miejsce w trakcie wymiany. Każda jednostka dążąc do zmaksymalizowania użyt. dobra stara się zamienić pewną ilość dobra o mniejszej użyt. krańcowej tzn. posiadanego we względnym nadmiarze w zamian za pewną ilość dobra o większej użyt. krańcowej tzn. którego odczuwa względny brak. W ten sposób każdy konsument zmierza poprzez wymianę do stanu równowagi. W ramach teorii wymiany wszyscy przedstawiciele szkoły austriackiej podejmują próby stworzenie teorii ceny. E. Bohn-Bawerk- najbardziej znana koncepcja ceny. W tej teorii przyjął rozwiązanie oparte na obustronnej konkurencji dużej ilości sprzedających i kupujących jedno, niepodzielne dobro (mianowicie konia). Stąd określenie tzw. koński rynek. Koń jest dobrem niepodzielnym.

Pewien angielski ekonomista powiedziaÅ‚, że Bohn-bawerk w swoim rozumowaniu „zajeździÅ‚ konia na Å›mierć”

W ujęciu Bohn-Bawerka koń jest dobrem jednorodnym (a przecież tak nie jest, różna maść, wiek itp.). W skutek konkurencji ustala się na rynku jedna cena. Rzecz jasna, że nabywcy będą się starali kupić konia jak najtaniej a sprzedawcy sprzedać jak najdrożej. W rezultacie czego wymiana przybiera postać swoistej licytacji skutkiem której do wymiany dojdą sprzężone niejako ze sobą pary kupujących i sprzedających. Ich szacunki określą cenę. Pierwszy akt licytacji nastąpi pomiędzy tym sprzedawcą, który do swojego przedmiotu przywiązuje największe znaczenie, a więc jest najmniej zainteresowany sprzedażą i tym spośród nabywców, który jest najmniej zainteresowany w kupnie. Ci dwaj wymieniający są właśnie ową tzw. parą graniczną. Cena jest więc rezultatem krańcowej podaży i krańcowego popytu.

---