Holandia
Schokland i okolice (K III, V / 1995) - Schokland był dawniej zamieszkałym półwyspem, który w XV w. stał się wyspą. Został wówczas opuszczony, a w 1859 r. musiał zostać ewakuowany. Dzięki wysuszeniu zalewu Zuiderzee, od lat 40. XX w. należy do terenów wydartych morzu. Znalezione tam ślady obecności ludzkiej sięgają czasów prahistorycznych. Schokland symbolizuje wielowiekową, heroiczną walkę prowadzoną przez Holendrów przeciwko wdzieraniu się morza.
Linia obronna Amsterdamu (K II, IV, V / 1996) - Linia obronna, stworzona w latach 1883-1920, rozciąga się na długości 135 km wokół Amsterdamu i stanowi jedyny przykład umocnień ciągłych, opierających się na zasadzie panowania nad wodą. Od XVI w. Holendrzy wykorzystywali swą doskonałą znajomość inżynierii wodnej do celów obronnych. Koncepcja obrony centrum kraju była oparta na systemie złożonym z 45 fortów, z których można było prowadzić ostrzał artyleryjski oraz, poprzez skomplikowany system kanałów i śluz, wywoływać kontrolowaną powódź z polderów.
Wiatraki w Kinderdijk-Elshout (K I, II, IV / 1997) - Wkład mieszkańców “niskiej Holandii” w technikę odprowadzania wody jest olbrzymi, czego wspaniale dowodzą instalacje w regionie Kinderdijk-Elshout. Prace hydrauliczne nad osuszaniem terenów dla potrzeb rolnictwa oraz ich zasiedlanie rozpoczęły się w średniowieczu i trwają nieprzerwanie po dziś dzień. Na obszarze tym znajdują się wszelkie typowe elementy tej technologii: wały, zbiorniki, stacje pomp, budynki administracyjne oraz doskonale zachowany zespół wiatraków.
Strefa zabytkowa w Willemstadt, centrum miasta i port (Antyle Holenderskie) (K II, IV, V / 1997) - W 1634 r. Holendrzy założyli osadę handlową w malowniczym porcie naturalnym wyspy Curaçao na Karaibach. Miasto rozwijało się nieprzerwanie przez kolejne stulecia. Obecnie znajduje się tam kilka odrębnych dzielnic zabytkowych, których architektura odzwierciedla styl holenderski oraz styl hiszpańskich i portugalskich miast kolonialnych, z którymi Willemstadt łączyła wymiana handlowa.
Woudagemaal - stacja pomp parowych (K I, II, IV / 1998) - Stacja pomp Wouda w Lemmer we Fryzji została otwarta w 1920 r. Jest to największa, nadal działająca stacja pomp parowych. Stanowi ona najwyższe osiągnięcie architektów i inżynierów holenderskich w zakresie ochrony ludzi i lądu przed naturalną siłą wody.
Droogmakerij de Beemster (Polder Beemster) (K I, II, IV / 1999) - Polder Beemster, pochodzący z początku XVII w., jest najstarszym w Holandii obszarem ziemi wydartym morzu. Jego uporządkowany krajobraz, składający się z pól, dróg, kanałów, wałów i miasteczek, zaprojektowanych według klasycznych i renesansowych zasad planowania, pozostał nienaruszony.
Rietveld Schröderhuis (Dom Schrödera Rietvelda) (K I, II / 2000) - Dom Schrödera Rietvelda w Utrechcie, zamówiony przez panią Truus Schröder-Schräder i zaprojektowany przez architekta Gerrita Thomasa Rietvelda, został zbudowany w 1924 r. Ten nieduży dom rodzinny, wyróżniający się elastyczną organizacją przestrzenną wnętrza oraz swoistymi cechami wizualnymi i formalnymi, może być uznany za manifest ideałów artystów i architektów należących w latach 20. do ugrupowania De Stijl. Obecnie uznawany jest za “ikonę” modernizmu w architekturze.
1