Logistyka od簊i


1. Cel zarz prod. Zarz zintegrowane.

System: to zestawienie, ca艂o艣ciowy i uporz膮dk uk艂ad, zbi贸r przedmiot贸w, zasad, twierdzen i regu艂 postepow, np. s.filozof, finansowy, p艂ac, podatkowy, s. jednostek, miar i wag, produkc.

System zarz膮dza: przez zarz rozumie si臋 dzia艂alno艣膰 kierownicz膮 pol na ustalenu cel贸w, powodow ich realizacji. To system ustalenia polityki cel贸w oraz osiagania tych cel贸w. Stos je do dzia艂aln kierowanej w strukturze organ., w prod materalnej. Jest poj szersym od kierow.

Kierowanie: dot os贸b, rzeczy, instytucji, nie zawsze bezpo艣redno podleg艂e zarz膮dzaj膮cemu.

Sterowanie: kontrola jako艣ci, to aktywne oddzia艂ywanie, por贸wn stanu istniej膮cego ze stanem porz膮danym. Jest terminem po艣rednim pomi臋dzy zarz a kierowaniem.

W proc gospodar zar贸wno w proc prod i konsumpcji stos si臋 zasady: 1. Celowo艣ci 2.planowania, 3.gospodarno艣i- max zysku, min nak艂ad贸w, wi膮偶e si臋 z celem zarz膮dzania. Cele: osi膮g dochod贸w, powieksza膰 kapita艂, kt贸ry p贸藕niej przeznaczamy na inwestycje, zaspok potrzeb, konsumpcji. Produkcja: to u偶ytkow r贸偶nego rodz materia艂贸w, 艣rodk贸w techn. i us艂ug w celu wytworzenia nowych produkt贸w i us艂ug wymaganych przez klienta.

Realizacja produkcji odbywa si臋 g艂 w zak艂adch produkcyjn, kt贸re wytwarzaj膮 produkt finalny. Zarz膮dz produkcj膮: 1. systemy produkcyjne 2 i 3.technicz i organizac przygotow produkcji

4. Proces prod w przedsieb i sterow jego przebiegiem. 5.Nowoczesne met zarz produkcj 6.Cykl „偶ycia wyrobu” a system zarz produkcj 7.Specyficzne obszary zarz膮dzania produkcj膮:

a) jako艣ci膮 wyr, b) zarz 艣rodow natur, c) zarz bezpiecz i higien膮 pracy d) zarz logistyczne e)inne specyficz obszary zarz prod i produkcj膮 8. Zintegrow system zarz prod i produkcj膮 9.Zarz prod w linii Europy poprzez dyrektywy nowego podej艣cia 10.Psychospo艂 aspekty prod -ukcji 11.Humanizacja organiz i realizacji prod 12. Kierunki rozwoju zarz produkcja i prac膮.

Planowanie-Organizow-Realizacja-Kontrola System produkcyjny - to celowo zaprojektow i zorganizow uk艂ad (r贸偶nych czynnikw) mater energetycznych i informac, eksploatowany przez cz艂ow i s艂u偶膮cy produkow okre艣lonych (wyr lub us艂ug) w celu zaspokojenia r贸偶norodnych potrzeb konsumenta.

2. Ukierunkowanie zarz膮dza produktem na konkurencyjno艣膰. P艂aszczyzny konkurencji.

Cenowa, jako艣ciowa, logistyczna, ekologiczna. Cele zarz膮dzania: wyznacz cel贸w i osi膮ganie ich,osi膮ganie dochod贸w,powi臋kszanie kapita艂u oraz zaspokajanie potrzeb konsumpcyjnych klienta. Od realizacji celu zale偶y efekt dzia艂ali D膮偶y si臋 do maksymaliz usatysfakcjonowania. Jako艣膰 w uj臋ciu marketingowym to stopie艅 usatysfakcjonowania nabywcy, klienta i mo偶e on by膰 r贸偶ny: zarz膮dz jako艣ci膮, zarz zmierzaj膮ce do satysfakcji klienta, wywo艂anie zachwytu u nabywcy.

Celem nowocze艣nie podejmownych system贸w zarz膮dz jako艣ci膮 jest: popraw jako艣ci produkt i us艂ug,a偶 do osi膮gania poziomu klasy 艣wiatowe

obni偶enie k-w ca艂kowitych, d膮偶enie do sta艂ego przekraczania oczekiwa艅 klienta, wygrywanie konkurencji globalnej.

Wsp贸艂czesne syst zarz jako艣ci膮 stosuj膮:

鈻 kompleksowo艣膰 podej艣cia (TQM)

鈻 ci膮g艂膮 popraw臋 ewolucyjn膮 i rewolucyjn膮

鈻 benchmarking, in偶. Wsp贸艂bie偶n膮

鈻 nowe podej艣cie do zakup贸w - outsourcing

鈻 planow jako艣ci

鈻 graficzne techniki prezentacji

鈻 kontrola k-w jako艣ci.

G艂. celem dzi艣 jest uzysk jak najlepszej kon-kurencyjn wyrobu. S膮 4 p艂aszczyzn konkur:

1. Cenowa- najstarsza, od II wojny 艣wiat, pol na tym, 偶e konkuruje si臋 cenami. To jest efekt psychologiczny, robi si臋 tak 偶eby inne rzeczy by艂y ukryte, ale cena jak najni偶sza. Najcz mo偶na zaobserwowa膰 w hipermarkecie, cz臋sto ma iluzjonistyczny charakter, np. kupuj臋 par臋 rzeczy taniej, ale reszta jest du偶o dro偶sza.

2. Jako艣ciowa- rozw si臋 dopiero w latach 60-tych w Japonii. Zacz臋艂a si臋 od Deminga i innych ameryka艅skich prof., kt贸rzy zajmow si臋 jako艣ci膮.

3. Logistyczna-od lat 70-tych, I Europejski Kongres Przep艂ywu Materia艂贸w w Berlinie, zajm si臋 wszystkim co jest w przep艂ywie, obs艂ug膮 klienta, u偶ytkownika. To zakup, magazynowanie i transport. Od 74 r. termin logistyka przeniesiono z wojskowo艣ci na grunt cywilny. W latach 80-tych logist wesz艂a na uczelnie, a od lat 90-tych wesz艂a w praktyczne 偶ycie do firm i wci膮偶 si臋 rozwija.

4. Ekologiczna- w zwi膮zku z wyst zagro偶 艣rod natur nast膮pi艂 rozw贸j dzia艂alno艣ci ekologiczn. Ta konkur nasila si臋 i rozwija.

Produkcja - uwarunkowa i wymuszenia 偶eby usatysfakcjonowa膰 klienta:

1.ekonom- trzeba zainwestow aby mie膰 kapita艂

2.techniczne-tj projekt wyrobu, technologia, jako艣膰 opakowania, itd.

3.psychologiczna-s膮 b. wa偶ne chodzi o to, 偶eby cz艂owiek w proc prod nie tylko m贸g艂 produkowa膰, ale te偶 偶eby chcia艂, czyli trzeba dawa膰 z siebie wszysto.

4.organizyjne- dobra organizacj to dobra praca

Wymuszenia: projektowe, normalizacyjne, prawne, kontrolne.

3. Zadania i zakres logistyki jako nowoczes -nej koncepcji przep艂ywu materia艂贸w:

Logistyka- to nauka jak te偶 i dzia艂alno艣膰 praktyczna. Zajm si臋 wszystkim tym co jest w przep艂ywie i co te przep艂ywy warunkuje. Jest to zatem filozofia system贸w, proces贸w i koncepcji optymalnego czasowo-przesterzenn przemieszczania towar贸w, energii, kadr i informacji pomi臋dzy sferami produkcji, obrotu u偶ytkow, i kasacji. My艣lenie logistyczne:specy -ficzne, filozof nastawienie do zarz膮dz przeds. Przyk艂ady: zasada ca艂o艣ciowego my艣lenia (podej艣cie systemowe) opakowalnictwo, transport i magazynow towar贸w w logistyce rozpatruje si臋 je ca艂o艣ciowo jako wsp贸lny ci膮g opakowaniowo-transportowo-magazynowy.

Koncepcje przep艂yw贸w: d膮偶 do sprawnego przep艂ywu towar贸w w 艂a艅cuchu logistycznym, kt贸ry sk艂 si臋 z wielu mocnych ogniw.

Zasada logistyki: „znajdz nabywc臋 i wytwarzaj wg jego 偶ycze艅”. Logistyka to jedna wielka optymalizacja. ISO 9001 to certyfikowany system jako艣ci ISO, to budowanie zaufania.

1.Koncepcja „Just In time” (dok艂adnie na czas) - pol na eliminowaniu magazyn贸w (nic na sk艂ad). Przyjecha膰 na czas, wy艂adunek ekspres (spaletyzowanie), operacje s膮 b. upro- szczone, likwidacja przejaw贸w marnotrawstwa

Koncepcja JIT opiera si臋 na synchronizacji zaopatrzenia z systemami produkcji, aby czas ich realizacji by艂 jak najkr贸tszy.

Punkt wyj艣cia dla koncepcji JIT:

鈻 zmiana wymaga艅 konsument贸w/u偶ytkownik.

鈻 rosn膮ca konkurencja

鈻 du偶e zr贸偶nicowanie asortymentowe

鈻 skracaj膮cy si臋 cykl 偶ycia wyrob贸w

鈻 zmiana wymaga艅 po艣redni handlowych w stosunku do organizacji zbytu, zmiana wymaga艅 co do jako艣ci wyrobu.

Cel JIT: minimum zapas贸w w poszczeg贸ln fazach produkcji, maksym efekt贸w produkcyjn zapewn optymalnej jako艣ci, poziomu obs艂ugi klienta, zapewnienie wysokiej jako艣ci produkcji i gotowych wyrob贸w.

Postulaty logist dotycz dostaw (6W): w艂a艣ciwy

rodzaj, ilo艣膰, miejsce, termin, jako艣膰, koszty. Czasami s膮 jeszcze trzy dodatkowe: w艂a艣ciwe opakowan, spos贸b dostawy, osoba (realizator).

D膮偶y si臋 do maksymalnego obni偶enia koszt贸w

2. Technika KANKAN - poprzedzila JIT, ich za艂o偶enie to brak towarow z艂ych, op贸藕nien, strat, kolejek, bezcznno艣ci, zb臋dnych pomieszcze艅. To by艂o ograniczenie czasu produkcji, pol na minim k-w przez eliminow strat. Ich has艂o: zero zapas贸w.

3. Reengineering -to fundamentalne przemy艣- lenie od nowa i radykalne przeprojektowanie proces贸w prowadz膮ce do dramatycznej poprawy osi膮ganych wynik贸w, tj k-y jako艣ci, serwis, szybko艣膰 dzia艂ania. Wg krytycznych wsp贸艂czesnych miar i osi膮ganych wynik贸w reeng to poprawa rewolucyjna, zak艂ada gwa艂town膮, skokow膮 zmian臋, a TQM bazuje na koncepcji stopniowej poprawy.

4. In偶. wsp贸艂bie偶na - pol na jednoczesnym rozwi膮zyw, projektowaniu i optymalizowaniu proces贸w produkcyjnych, produkt贸w a nawet dystrybucji, co pozwala na organizowanie wszystkich 艣rodk贸w od pocz膮tku procesu. Podczas gdy tradycyjne podej艣cie do projektowania i produkcji obejmuje:

鈻 projektowanie-to koncepcja, wst臋pny projekt, projekt koncowy, prototyp.

鈻 prod i serwis- to projekt, proces technolog, seryjna produkcja, obs艂uga gwarancyjna.

鈻 kolejne wykorzyst specjalist贸w do r贸偶nych zada艅

鈻 niedostat czas i 艣rodki na optymaliz projektu.

To w podej艣ciu in偶. wsp贸艂. jednocz rozwiazuje si臋 projekt i optymalizowanie produktu, proc prod, a nawet dystryb, co pozwala na organiz wszystkich 艣rodk贸w od pocz膮tku procesu.

5. Benchmarking - pol na analiz kluczowych czynn sukcesu firmy, na tle wybranych wzorcowych konkurent贸w lub firm z poza sektora, o unikalnych rozwi膮zaniach (to „ma艂powanie”, „艣ciaganie”).

Proces Ben sk艂ada si臋 z etap贸w:

鈻 identyfikowania badanych zmiennych

鈻 doboru firm wzorcowych

鈻 zebrania informacji

鈻 definiowania luki i stawiania zada艅

鈻猙udowanie plan贸w dzia艂ania ipomir贸w efektu

Ben skierow na inne organizacje (z poza bran偶y) prowadzi膰 mo偶e do odkrycia zaskakuj膮cych rozwi膮za艅 nieznanych we w艂asnej bran偶y. Problemem jest cz臋sto por贸wnywalno艣膰 uzyskiwanych danych. Ben dostarcza wzor贸w w procesie doskonalenia organizacji. Pozwala cz臋sto na ustalenie pkt贸w odniesienie w obszarach kluczowych dla firmy Filozofia ben jest cz臋sto przejmowana przez reeingineering.

6.Outsourcing - to nowe podej艣cie do zaku- p贸w i realizow zada艅, modyfikacja funkcji magazynowych i zaopatrzenia. Dawniej firma sama robi艂a zakupy, produkowa艂a wyr贸b i organizowa艂a dla niego transport, ochr mienia, generowanie energii cieplnej. W ramach tego tradycyjnego podej艣cia firma kupowa艂a materia艂 i proste podzespo艂y, decydowa艂 tu g艂贸wnie cena. W poszukiwan najni偶szej ceny cz臋sto zmieniano dostawc贸w. Dzisiaj s膮 firmy kt贸rym si臋 zleca, kt贸re si臋 tym zajmuj膮, gdyz nieop艂acalne jest trzymanie w艂asnych samoch.

Zgodnie z koncepcj膮 ostu firma koncentruje si臋 na tzw „J膮drze biznesu”(J.B.)

J.B.- tworz膮 te obszary, w kt贸rych firma ma unikalne kompetencje. Wszyscy dostawcy musz膮 by膰 tu kwalifikowani wg zasad zdolno艣ci do spe艂niania zidentyfikowanych potrzeb firmy, w tym tak偶e do aktywnego uczestniczenia w rozwoju produktu. W ramach filozofii outs relacje miedzy odb a dostawc膮 zaczynaja mie膰 sta艂y charakter. Dostawcy s膮 藕r贸d艂em potrzebnych kompetencji. W powy偶szy spos贸b wykorzyst s膮 m.in. dostawcy w przem艣le samochodowym.

4. Opakow jako element logistyki towar贸w w klasyfikacji system贸w logistycznych.

Opakowalnictwo- to dzia艂 logistyki.

Opakowanie - to gotowy wytw贸r maj膮cy zazwyczaj odpowiedni膮 konstrukcj臋, kt贸rego celem jest ochrona opakowan wyrobu przed odzia艂y czynn zewn (lub odwrotnie- ochrona otoczenia przed szkodliwym oddzia艂ywaniem wyrobu) umo偶liwiaj膮cy przemieszczanie wyr podczas magazynow, transportu, sprzeda偶y i u偶ytkow, inform o zawarto艣ci, oddzia艂ywuj膮cy na kupuj膮cego dzi臋ki swej estetyce rozwi膮za艅 oraz nadaj膮cy walory ekonomiczne.

Wzrost prod opakowa艅jest bardziej dynamiczny ni偶 wzrost prod produkt贸w. Znaczenie opakow w procesach prod, obrotu towarowego i konsumpcji jest ogromne. Obecnie az 99% wszystkich towar贸w sprzedawanych w sklepach wymaga opakowa. Marketing wykorzysta opak do cel贸w promocji i reklamy. Du偶a powierzchnia opakowania, ich atrakcyjna forma, barwa, cz臋sto po艂ysk, tworzywo z kt贸rego sa wykonan okazuje si臋 tu bardzo przydatne i w du偶ym stopniu skuteczne. Pakowany produkt, opakowanie i proces pakow sk艂 si臋 艂acznie na logist system pakowania. Na samo opakowan sk艂 si臋 odpow uformow mater i 艣rodki pomocn

Kryteriami podzialu opak mog膮 by膰 np.:

1. Zasadnicza funkcja-jaka spelnia opak w stos do zawarto艣ci: jednostkowe, transportowe, zbiorcze, jednostki 艂adunkowe.

2. Materia艂, z kt贸rego wykon sa g艂. czesci konstrukcji opakow: 鈻 papierowe, kartonowe, tekturowe,鈻 szklane, 鈻 metalowe, 鈻 z tw szt, 鈻 ceramiczne, 鈻 drewniane, 鈻 tkaninowe.

3. Zasadniczy kszta艂t opakow: wg os艂aniaj膮cej funkcji wyrobu.

4. Forme w艂asno艣ci opakow oraz forme obrotu nimi: w艂asne, obce, dzier偶awione, sprzedawan, wypo偶yczane

5. Sposob wykorzysta opak: jednorazowego i wielokrotnego u偶ytku.

6.Z pktu widz ekologii: 鈻 ulegajace naturalnem procesowi rozk艂adu, nie ulegaj biodegradacji.

7. Przemys艂 u偶ytkuj膮cy (np. przem spo偶ywczy, farmaceutyczny).

Czynniki wp艂yw na kszta艂t rodzaj贸w opakow:

U偶ytkownik, logistyka, w艂a艣ciwo艣ci produktu, ekologia, marketing, ekonomia, wymagania formalno-pr, innowacje, globalizacja. Opakow ma funkcje ochronna (zw z transportem i magazynow przed nara偶eniami fiz, chem, biolog, mechanicz), i sprzeda偶ne (zw z u偶ytk贸w, identyfikuj膮ce i informacyjne).

Z pktu widzenia logistyki wazne sa funkcje dzieki kt贸rym opakow u艂atwiaja procesy przep艂ywu materia艂贸w i towar贸w, albo wr臋cz je umo偶liwiaj膮 lub warunkuja, pocz膮wszy od produkcji, poprzez dystrybucje, u偶ytk贸w, a偶 do utylizacji odpadow wzgl kasacj臋 nieu偶ytecznych pozosta艂o艣ci.

S膮 3 podst f. opak:

1. techniczne - umo偶liw dystryb, konsumpcje, oraz ochrone produktu

2. ekonom - obejm relacje k-w wytw opakow do k-w wytworz towaru.

3. estetyczna- marketingowa, promocyjna.

Znakowanie opakowa艅: 鈻 zasadnicze, inform, niebezpiecz, manipulac, oraz kody kreskowe.

Od opakow oczekuje si臋 odpow jako艣ci i odpow ilo艣ci.

Kryteria oceny opakowania:

鈻 przydatno艣膰 do ochrony towar贸w

鈻 w艂a艣ciwy wp艂yw na wzrost sprzedazy

鈻 cechy ekonom (k-y opak w stod do k-w prod)

鈻 spe艂nienie wymogow przewidzianych pr

鈻 ekologiczne (przyjazne dla srodow)

鈻 szczeg贸lne (oryginalno艣膰, koncepcji, wykon)

鈻 rozwi膮zania techniczne

鈻 estetyka, funkcjonalno艣膰

鈻 tresc symboliczna i emocjonalna

鈻 u偶yteczno艣膰 i podrecznosc w stosow

5. Funkcje opak w logist 艂a艅cuchu dostaw:

Logist 艂a艅cuch opakow obejm dzia艂 zwi膮z z:

鈻 pozyskiwaniem surowc贸w na opakowania

鈻 projektowaniem i prod opak jednost lub zbior

鈻 proc pakow tow w opak jednostk i zbiorcze

鈻 przep艂ywam towar贸w opakowanych w kana艂ach dystrybucyjnych

鈻 konsumpcj膮 towar贸w opakowanych

鈻 zbi贸rk膮 zuzytych opakow

鈻 powtornym przetw贸rstwem opakow

鈻 likwidacja odpadow opakowaniowych.

Logistyczne podej艣cie do problematyki opakowalnictwa przejawia si臋 w zintegrowany traktowaniu ca艂ego 艂a艅cucha opakowa艅. Celem doprowadz do gospodarki opartej na cyrkulacji surowc贸w i materia艂贸w z jak najmniejszym udzia艂em odpad贸w opakow skladowanych na wysypiskach. Wazna role odgrywa tu proces projektowania opakow w kt贸rym nale偶y stosowa膰 zasady in偶ynierii wsp贸艂zadaniowej. Zasady te jednoczesnie uwzgl臋dniaj膮 na etapie projektowania uwarunkowania produkcyjne, u偶ytkowe, estetycz, kosztowe, eksploatacyjne, transportowe, sk艂adowania oraz utylizacji na koniec cyklu 偶ycia opakowania.

Logistyczny 艂a艅cuch opakowa艅:

鈻 zaopatrzenie (surowce)

鈻 produkcja (op. jednostk, zbiorczych, towar-w i magazynowania ich)

鈻 dystrybucja ( pakow, formowanie jednostek zbiorczych, zwrotnych opakowa艅)

鈻 konsumpcja (sprzeda偶, skup opakowa艅, konsumpcja produkt贸w)

鈻 usuwanie odpad贸w (zbi贸rka opak, usuw opak

鈻 utylizacja odpad贸w (wt贸rne przetw贸rstwo, segregacja, wysypiska, kompostowanie, surowce wt贸rne, spalanie, naw贸z, energia).

6. System wymiar. opakowa艅 i koordynacja wymiarowa w 艂a艅cuchu dostaw.

Przez poj systemu wymiarowego opakow nale偶y rozumie膰 ograniczony ilo艣ciowo uk艂ad zalecanych wymiar贸w opakowa艅 transportowych i jednostkowych. Syst ten zost uj w normie PN-89/0-79021 „Opakow. System wymiarowy”. Norma podaje szereg wymiar贸w wewn d艂 i szeroko艣ci dla prostopad艂o艣ciennych opakow transportowych. Postanow normy stos si臋 przy projektow opak transport z r贸偶nych tw i do r贸偶nych tow z wyj膮tkiem przyp, gdy kszta艂t tow wymaga odbiorcy zagranicznego lub inne specjalne okoliczno艣ci uzasadni zastosow innych wymiar贸w opakowa艅.

Schemat wzajemnego powi膮偶 zale偶no艣ci wymiarowych:

鈻 produkt, 鈻 op jednost, transp, zbiorcze

鈻 paleta 艂adunkowa, kontener

鈻 magazyn (powierzchnia maga i urz膮dzenia) oraz urz膮dz transportu wewn i bliskiego - w贸zki podno艣n i unosz膮ce.

鈻 samoch贸d, wagon kolejowy, 艂adow na statek (czyli przestrze艅 艂adunkowa 艣rodk贸w transport

鈻 maszyny pakuj膮ce i formuj膮ce]

鈻猰ater opak w arkuszach (skleji, p艂yty, tektura, folie, blachy)

M/n Organ Normalia ISO przyj臋艂a pocz膮tkowo trzy wymiary palet: 800 mm x 1000 mm, 800x1200, 1000x1200, W wielu krajach europejskich r贸wnie偶 w Polsce uprzywilejow jest paleta o wymiarach 800x1200, a tak偶e przyj w ramach ISO modu艂 600x400.

Zalec normalizacyjne dotycz koordynacji wymiarowej ustala:

鈻 dla opakowa艅 - wym palety 800x1200, pomniejszone o 5%, tj 760x1140 mm.

鈻 dla 艣r transport i pomieszcz magazyn - wym palety 800x1200 pomn o luz manipulac, tj do 900x1300 (min 870x1270)

Przy formow paletow jednost 艂adunk najcz s膮:

1. Palety drewniane-p艂askie, czterowej艣ciowe (800x1200mm)

2. P s艂upkowe - gdy niemo偶l jest osi膮gni臋cie odpow wysoko艣ci pi臋trzenia.

3.Skrzyniowe-gdy 艂adunki maj膮 nieregul kszta艂 -ty oraz niewielkie gabaryty (np. siatka metal)

4. Specjalne- do pakow 艂adunk贸w o specyficznych kszta艂tach (w beczkach, balonach), np. do pakow pojemnik贸w pojemnik贸w p艂ynami, do beczek. Pojemniki mog膮 by膰 metalowe (siatkowe, z blachy), z tw szt oraz drewniane.

Pakietowe jednostki 艂adunkowe - formow z wyrob贸w nie opakow o wymiarach > od wym typowej palety 艂adunk, np. pakiet z arkuszy z blachy, z p艂yt eternitowych, ze szk艂a p艂askiego, z rur, pakiet o艣cie偶nic. Pakiety wi膮偶e si臋 jarzmem, obejm膮, opask膮 i formuje pi臋trzeniem w stabilne stosy.

Kontenerowe jednostki 艂adunkowe - o poj 2,0 m3 i 4,8 m3, wyposa偶 w uk艂ad jezdny i uchwyty umo偶liwiaj膮ce prze艂adunek (tzw kontenery sztywne).

Kontenery elastyczne - wykon ze specjalnej tkaniny o poj 2,0 m3, przeznacz do towar贸w sproszkowanych i granulowanych, tj cement, nawozy sztuczne, surowce i produkty chemicz.

7. Ilo艣膰 wzrost odpad贸w opakow jako wynik gwa艂townego wzrostu prod i konsumpcji.

Rozw贸j opakowaln kt贸ry obserwuje si臋 ostatnio na rynku 艣wiat jak r贸wnie偶 krajowym przyczynia si臋 do otrzymyw nowych rodz opak oraz wdra偶ania nowoczesnych lub udoskonalonych syst pakow towar贸w. Istnieje wiele czynn, kt贸re wywieraj膮 wp艂yw na rozw贸j opakowalnictwa towar贸w. Uwarunkow rozwoju nowoczesnych technik pakowan tow:

1. Postep w gospodarce i rozwoju rynku:

a) rozw贸j sprzed samoobs艂ugowej- dostos do p贸艂ek sklepowych, opak spe艂nia funkcj臋 cichego doradcy

b) zapotrzebow na prod o przed艂u偶onej trwa艂o艣ci (zakupy raz w tygodniu, tzw tygodniowe)- interes nas opak chroni膮ce produkt o d艂 czasie przechowyw (np. mleko UHT) przy zachowa jak najlepszych w艂a艣ciw jako艣ciowych.

c) opak jako instrument marketingu (wygl膮d zewn, efektywno艣膰 konstrukcji, „efekt p贸艂ki”) chodzi o przykucie uwagi potencjalnych konsument贸w -inform na opak i wygl膮d zewn

2. Dostos do zmian warunk贸w 偶ycia ludno艣ci:

a) praca zawodowa kobiet, zmieniaj膮ca model organizacji 偶ycia i wy偶ywienia rodziny.

b) wzrost liczby gospodarstw -jedno lub dwu osobowych

c)zwi臋kszaj si臋 il os贸b starsych w spo艂 uprzem

d) stopniowy wzrost zamo偶no艣ci wielu grup spo艂 kraj贸w uprzemys艂owionych

e) zwi臋kszaj膮cy si臋 udzia艂 偶ywno艣ci spo偶yw poza domem w ramach r贸偶nych form 偶ywienia zbiorowego

f) wzrost 偶ywn spo偶yw pomi臋dzy posi艂kami

g) zapotrzeb na 偶ywno艣膰 zdrow膮, wygodn膮 w u偶yciu (sp otwierania, ci臋偶ar, kszta艂t, wielko膰) bezpieczn膮, daj膮c膮 wra偶enie 艣wie偶o艣ci lub te偶 maj膮c膮 wa偶n膮 dla konsument贸w zalet臋 naturalno艣ci (brak dodatk贸w barwi膮cych, smakowo-zapachowych).

3. Wzrost 艣wiadomo艣ci i wymagania konsum (informacyjno艣膰, trwa艂o艣膰 produktu)

4. Dostosow do nowych technik utrwalania i pakowania 偶ywno艣ci (utrwalania radiacyjne, mikrofalowe, wysokoci艣nieniowe).

Tak gwa艂towny wzrost prod i konsumpcji a przez to ilo艣ciowy wzrost odpad贸w opakowaniowych spowodowa艂 偶e opakowalni -ctwem zaj臋艂a si臋 ekologia.

5. Ochrona 艣rodowiska naturalnego: (4R)

鈻 zmniejszenie masy opakowa艅

鈻 opakow wielokrotnego u偶ytku

鈻 podatno艣膰 do ponownego przetw贸rstwa

鈻 odzysk surowc贸w wt贸rnych wt贸rnych opakowa艅 pou偶ytkowych (recykling materia艂., chem, termiczny- przede wszystkim spalanie lub biologiczny - kompostowanie.

鈻 regulacje prawne dotycz odpad贸w opakowan.

Techniki proekologiczne pakowania towar贸w:

opakowania biodegradowalne, folie jadalne, opakow zmniejszaj obci膮偶enie srodow natural. Nowoczesne opakow do mater niebezpieczn musz膮 by膰 specjalnie oznakowane.

8. Postulaty marketingu, logistyki i ekologii kierowane pod adresem opakowa艅

鈻 Punkt widzenia marketingu:

Opakow jest b waznym element kompozycji produktu (z j.ang. Produkt, Price, Promotion, Place, Packaking). Opakow zabezpiecza to co sprzedaje i sprzedaje to co zabezpiecza oraz chroni jako艣膰 i umo偶liwia jej ekspozycj臋 w spos贸b przekonywuj膮cy dla nabywcy. produkuje si臋 wyroby, ale kupuje mo偶liwo艣膰 zaspokojenia potrzeb. Opakow nadaje towar piekny, atrakcyjny wygl膮d, u艂atwia a niekiedy wrecz umo偶liwia w艂a艣ciwe u偶ytkowanie (opakowanie aerozolowe, tuby, opak zapa艂ek, itp.), dozowanie, utrzym 艣wie偶o艣ci, itp. stanowi tez reklame - poprzez firme na opakowaniu, jest narz臋dziem (skutecznym instrumentem) promocji nowych produkt贸w i utrzym na rynku przez d艂ugi czas ju偶 produkt贸w wprowadzonych. Z market pktu widzenia zintegrowany produkt to to jedno艣膰 opakow i jego zawarto艣ci. Opakow ma tu role informacyjna(u艂atwia identyfikow produktu i producenta) oraz promocyjn膮 poniewa偶 opakowanie kojarzy si臋 w 艣wiadomo艣ci klienta z wyobra偶eniem o jako艣ci produktu. Opakow musi by膰 odpowiednio dobrane graficznie, kolorystycznie, kszta艂t, musi mie膰 informacje , kody kreskowe oraz wzbudzac zaufanie i zainteresow klienta w czasie < ni偶 1 sekunda.

鈻 Punkt widzenia logistyki:

Zajm si臋 problemami logistycznymi, koncentruj膮cymi si臋 na zapewnieniu towarom i paletyzowanym jednostkom 艂adunkowym oraz organizacjom transportowym niezb臋dnych w艂a艣ciwo艣ci z pktu widz p艂ynno艣ci i pe艂nej ci膮g艂o艣ci prze艂adunk贸w, transportu i magazyn. oraz o bezpiecz os贸b bezpo艣rednio uczestnicz膮cych w procesach logistycznych. Aspekty logistyczne w odniesieniu do opakowan charaktery si臋 tym, ze problemy opakowan ujmuja kompleksowo w powi膮zaniu z innymi ogniwami przep艂ywu materia艂贸w. Najw s膮 parametry optymalizacyjne ale w powi膮zaniu z ca艂o艣ciowymi ogniwami przep艂ywu materia艂贸w korzysta si臋 tutaj ze wspomagania komputerowego.

鈻 Punkt widzenia ekologii:

Mo偶liwo艣c ograniczenia il opakow oraz maksym rozszerzenia wt贸rnego przetwarzania odpad贸w opakow. Zajm si臋 przemys艂em opak i gospodarka opak w celu zmniejszenia zagro偶 dla 艣rodow ze strony opak ju偶 w fazie projekt. Z ekolog pktu widz opakow powinny:

鈻 poch艂ania膰 jak najmniej surowc贸w

鈻 jak najmniej zanieczyszczas powietrze i wode w proc prod, przetw贸rstwa i usuw odpa

鈻 minim masa (jak najmniej energii paliwowej w transporcie i u艂atw czynn manipulacyjnych)

鈻 optym wykorzysta powierzchni w magazyn i transporcie, jak najmniej odpad贸w (wag i obj臋t

鈻 poddawa膰 si臋 recyklingowi albo zag臋szczaniu (< obj) na wysypiskach 艣mieci.

Recyklingi: meter, energet, chem, biolog (kompostowanie) i korzy艣ci powstaj膮ce.

opracowuje si臋 ekobilanse dla mater opakow i ekoprofile dla opakowan. Kazde opakow staje si臋 surowcem materia艂owym lub energetycz z chwila jego zagospodarowania, np. spalenie 2 ton opakow typu tetra-pack (karton/PE/AL) daje tyle samo energii co 1 tona ropy.

Postulaty ekolog ida w kierunku: unikania opak, wzgl臋dnie minim ich masy i rozmiar贸w, stosow opak wielokrotnego u偶ytku, wytw opak z tworzyw biodegradowalnych (czyli biorozk艂a -dalnych) lub podatnych do recyklingu oraz jak najmniej uci膮偶liwej kasacji nieuniknionych odpad贸w i pozosta艂o艣ci. Postulaty ekolog s膮 wiec sprzeczne z postulatami marketingowymi, ale marketing czest wykorzysta strategie np. reklamuje sw贸j wyrob i opakowanie jako wysoce ekologiczne.

9. Regulacje pr dotycz odpad贸w opakow:

Rosn膮ce zagro偶enia ze str materia艂贸w opak i opakowa艅 stanowi膮 podstaw臋 do wprowadz specjalnych akt贸w pr dotycz polityki ekolog, gospodarki opak w krajach UE nr 62 jest to tzw „Dyrektywa opakowaniowa 94/62/EC” powst w 94r.-„O opakowaniach i odpadach opakow” zatwierdz przez Parlament Europejki.

W dyrektywie tej okr 4 zasady na kt贸rych powinna opiera膰 si臋 gospodarka opakow, a mianowicie:

1. Przeciwdzia艂anie powstaw odpad贸w

2. Zmniejsz ilo艣ci i masy samych opakowa艅

3. Projektowanie zgodne z wymagan ekologicz

4. Stos opak wielokrotn u偶ycia - stosow odpow metod utylizacji odpad贸w ju偶 wytworz, wt贸rne przetwarzanie (recykling).

Dyrektywa ta by艂a kilkakrotnie nowelizowana.

75/442- „W sprawie odpad贸w” dotyczy wprowadzenia skutecznego zagospodarow odpad贸w oraz ustalenia zasad gospod odp-mi.

W celu harmonizacji ustawodawstwa krajowego z unijnym na prze艂omoe 01/02r. wprowadz tzw. „Nowe prawo ekologiczne”-czyli pakiet ustaw opakowaniowych. Do podst akt贸w pr z zakresu ekologii mo偶na zaliczy膰:

1. U-wa „Prawo Ochrony 艢rodowiska” z 27.04.2001 (DzU 62/2001, poz. 627) - to szkielet dla pozosta艂ych ustaw

2. U-wa o odpadach z 27.04.01r. (DzU 62/01r., poz 628), U-wa ta definiuje odpady jako ka偶d膮 substancj臋, lub przedmiot nale偶膮cy do 1 z kategorii okre艣l w za艂膮czniku do u-wy, kt贸r膮 u偶ytkownik pozbywa si臋 lub zamierza lub jest zobowi膮zany do jej pozbycia.

3. U-wa „O opakowaniach i odpadach opakowaniowych” opakowaniowych 1 maja 2001 r. Wesz艂a w 偶ycie 1 stycznia 02 r. U-wa okrewsla wymagania jakie musza spe艂nia膰 opakow ze wzgl na zasady ochr srodow oraz sposoby postep z opakow i odpadami opakow. Opakowania zapewniaj膮 ochron臋 偶ycia i zdrowia ludzi oraz 艣rodow naturalnego zgodnie z zasadami zr贸wnowa偶onego rozwoju. U-wa ta nawi膮zuje do u-wy „Pr ochrony 艣rodow” - def pojecia odpady, recykling, odzysk, opak wielokrotnego u偶ytku (DzU 63/01r. poz 638).

4. „U-wa o obowi膮zkach przedsi臋biorstw w zakresie gospodarowania niekt贸rymi odpadami oraz op艂acie produktowej i depozytowej”. (DzU 63/01r., poz 639) z dn 11 maja 2001 r. Weszla w zycie 1 stycznia 2002 r. U-wa ta nak艂ada na producent贸w opakowa艅 wymagnia dotycz praktycznego stosowania wytycznych dyrektywy opakowa艅 a na przeds wprowadz na rynek zapakowane wyroby, obowi膮zek ich odzysku na okre艣lonym poziomie, a konsekwencjami jego niespe艂nienia jest tzw op艂ata produktowa. produktowi-wa ta jest zgodna z zasad膮 偶e za艣miecaj膮cy p艂aci. Przedsi臋b mog膮 za odpow op艂at膮 korzysta膰 z profesjonalnych organiz odzysku, np. ReEKO.

10. Ekologistyka jako subdyscyplina nauko -wa i dzia艂alno艣膰 praktyczna:

Ekologia + Logistyka = Ekologistyka

Ekologia - jest nauk膮 o stosunkach mi臋dzy organizacjami i ich zespo艂ami, zespo艂ami ich 偶ywym i martwym 艣rodowiskiem. To wiedza o powi膮zaniach zachodz膮cych pomi臋dzy 偶yciem i 艣rodowiskiem naturalnym.

Logistyka - zajm si臋 wszystkim co jest w przep艂ywie, co ulega przemieszczaniu. Log to opakowali+magazynow+transport+zakupy.

Ekologistyka - zacz si臋 od momentu zbi贸rki opakowa艅, sortowaniu, transportu, a nast臋pnie dostarczeniu ich do przeds kt贸re si臋 nimi dalej zajmuj膮. Odpady id膮 na:

1. recykling- w kt贸rym otrzym recyklaty, i trzeba znale藕膰 dla nich miejsce poniewa偶 niepotrzebny by艂by recykling gdyby p贸藕niej nie da艂o si臋 nic zrobi膰 z recyklatami.

2. Gdy s膮 nieszkodliwe to do likwidacji.

Praktyczna strona ekologii: to zbi贸rka i segregowanie odpad贸w, wyw贸z na wysypiska, oczyszczalnie itp.

PROEUROPE- top organizacja zagospodarow odpad贸w w Europie.

Ekobilanse ekologiczne - pomagaj膮 okre艣li膰 ilo艣膰 zagro偶e艅 dla 艣rodowiska wywo艂ane przez r贸偶ne procesy, produkty i dzia艂ania. Problemy ekolog rozwa偶a si臋 w nich ca艂o艣ciowo z wzgl. wszystkich faz 偶ycia produktu, 艂膮cznie z pozyskiwaniem surowc贸w i energii a偶 po usuwanie pozosta艂o艣ci i wydzielanych substancji szkodliwych.

Ekob opakowania - pow obejm jego pe艂n膮 drog臋 偶ycia tzw LCA - life cycle analysis pocz膮wszy od pozyskania surowca poprzez produkcje az do dystrybucji, konsumpcji i usuni臋cia pozosta艂o艣ci 艂膮cznie z kasacj膮.

11. RECYKLING: to met utylizacji

鈻篗ATERIA艁OWY:

Pol na ponownym wykorzyst zu偶ytych przedmiot贸w do przetwarzania na surowiec wt贸rny. G艂 korzy艣ci to: oszcz臋dzanie surowc贸w odnawialnych i nieodnawialnych, energii, urz膮dze艅 produkcyjnych dlatego d膮偶y si臋 aby opakowania by艂y jak najbardziej jednolite surowcowo. Rec mater to proces powt贸rnego wykorzystania odpad贸w w kt贸rym zu偶yte wyroby s膮 zawracane jako surowce wt贸rne do ponownego przetworz na nowe produkty. Innymi s艂owy jest to ponowne bezpo艣rednie przetworzenie odpad贸w. Ma b du偶e znacz w odzyskiw metali, szk艂a, makulatury, i niekt贸rych tw szt w tym zakresie zachodzi potrzeba wsp贸艂dzia艂ania przemys艂u handlu, nauki, ekonomist贸w, u偶ytkownik贸w opakowan i innych kt贸rzy tym problemem powinni by膰 zainteresowani. Jest to wiec zadanie dla ca艂ego spo艂ecze艅stwa. Opak zalicz do kategorii I - czyli jednolite surowcowo bez pozosta艂o艣ci prod, nadaj膮ce si臋 do powt贸rnego przetw贸rstwa (wyroby celulozowe, opak szklane i worki z folii) mog膮 by膰 na szersza skale skupywane i przetwarzane niezale偶nie od systemu usuwania odpad贸w komunalnych. Pozosta艂e kategorie trafiaj膮 do odpad贸w bytowych, ulegaj膮c zabrudzeniu, mo偶liwe jest odzyskiw jedynie nielicznych opak zaliczan do kategorii II (trudne do objecia systemami zbi贸rki na szersz膮 skal臋). Opak przeznacz do rec mater powinny trafi膰 do specjalnych pojemnik贸w , celowi temu s艂u偶膮 systemy selektywnej zbi贸rki odpad贸w.

Zu偶yte opakow 鈫抸bier, skup, sortow 鈫 iden- tyfikacja wg rodzaj贸w, rozdzielane 鈫 czyszcz mycie 鈫 rozdrabnianie, granulow, prasowanie 鈫 recykling lub spalanie bez odzysku energii.

Poszczeg kraje UE stos si臋 do Dyrekt 156/EEC z 91 r. kt贸ra zaleca odzyskiw surowc贸w wt贸rnych poprzez recykling. Wg zalece艅 Dyrekt 94/62/EEC na rynek maj膮 wchodzic jedynie te opakowania, jedno i wielokrotnego u偶ytku, kt贸re s膮 zaprojektowane i wykon w spos贸b umo偶liwiaj膮cy odzyskanie z nich recyklat贸w lub energii.

鈻 CHEMICZNY:

Tzw surowcowy, pol na roz艂o偶eniu makrocz膮st na frakcje o mniejszej masie cz膮steczkowej. Mo偶e to nast膮pi膰 na drodze proces贸e (reakcji) chem np. met uwodornienia, alkoholizy, pirolizy, hydrolizy. Uzyskane frakcje o < masie cz膮st mog膮 by膰 ponownie u偶yte w syntezie. Najcz stos jest tu piroliza, kt贸ra pol na zgazowaniu odpad贸w w temp 500-800掳C przy b. ogranicz lub bez dost臋pu powietrza, przeprowadz w specjalnych urz膮dzeniach. Uzysk produkty tj olej opa艂owy (ok. 40%, kt贸ry mo偶e by膰 dalej refrakcjonowany), gaz (ok. 35%), koks, pare wodna i ok. 25 % odpadu mineralnego, mineralnego tak偶e zmniejszenie o ok. 70% il odpad贸w przeznacz na sk艂adowanie.

Piroliza - bywa te偶 traktowana jako forma recyklingu termicznego, bardziej przyjazna 艣rodow ni偶 spalanie, gdy偶 m.in. wyst tu < zaniecz powietrza, il 艣ciek贸w jest niewielka, a wachlarz odpad贸w, kt贸re mo偶na poddawa膰 pirolizie jest wi臋kszy. Pirolizie mo偶na poddawa膰 oddzielnie r贸偶ne wyselekcjonowane odpady, mo偶na je przerabia膰 te偶 wsp贸lnie z r贸偶nymi innymi odpadami. Rec chemiczny i piroliza spostrzegane jako jedna z technologii przysz艂o艣ci.

Rec chem 鈫 depolimeryzacja 鈫 zwi膮zki do syntezy 鈫 granulaty 鈫 wyroby 鈫 odpady 鈫 zbi贸rka segregowanie.

鈻 REC TERMICZNY (ENERGET):

Met term unieszkodliwiania odpad贸w mog膮 si臋 opiera膰 na stosowaniu proces贸w 艣rednio (100-650掳C) lub wysokotemperat (800-950掳C). Wi臋kszo艣膰 tych metod stos jest do unieszkodl odpad贸w niebezp lub szczeg贸lnie uci膮偶liwych. Przeprowadz jest w specjalnie wybudowanych spalarniach. Celem spalania jest < masy i obj odpad贸w i odzyskiw zaw w nich energii, spala si臋 najcz i przede wszystkim: odpady z gospodarstw dom i podobne do nich odpady produkcyjne , zuzyte opakowania i odpady ponadwymiarowe. Spal w niedpow warunkach (np. w piecach dom) towarzyszy emitowanie do atmosfery wysoce toksycznych subst, a szczeg dioksyn(Dioksyny - to bardzo du偶e il po艂膮cze艅, zwi膮zki chlorowane, od 1-8 atom贸w chloru w sobie. Nal do najbardziej niebezpiecz toksycznych subst. Dioksyny wywo艂 raka, uszkodz nerek, toksycznie dzia艂 na sk贸re) i furan贸w. Dla ograniczenia tych emisji w zalec UE okresl parametry procesu spalania:

鈻 temp spal nie ni偶sza ni偶 850掳C

鈻 czas spal nie kr贸tszy ni偶 2 sekundy

鈻 minimalna ilo艣膰 tlenu nie < ni偶 6 % w stos do spalanej masy

鈻 okre艣l r贸wnie偶 warto艣ci graniczne emitowanych zanieczyszcze艅 do atmosfery. Spal mo偶e odbywa膰 si臋 zatem tylko w nowoczesnych zak艂adach, spe艂niaj膮cych na艂o偶one wymagania. Odpady zostaja kolejno wysuszone, odgazowane, zgazowane, a nastepnie w temp 850-1200掳C spalane, dzieki czemu odzysk energie w zalezn od kaloryczno艣ci odpad贸w. Kaloryczno艣膰 ta zale偶y od struktury odpad贸w, najcz od ok. 5 MJKg do ok. 13 MJKg. Najcz jednak oscyluja wok贸艂 5-11 MJKg. Piroliza mo偶e tez by膰 zaliczana do recyklingu termicznego.

Rec term 鈫 energia i stad s膮 dwie strza艂ki

1. popi贸艂 (wysypisko), 2. 偶u偶el (p贸艂fabrykaty)

Rec term - to najdro偶szy, ale najskuteczniej spos贸b recyklingu. Pozost po spaleniu jest 偶uzel, potem wywo偶ony na wysypiska, i z tego zak艂ady przetw贸rcze robi膮 r贸偶nego rodz fabrykaty. Nie wszystkie odpady nadaj膮 si臋 do spalania, np. szk艂o, metale.

鈻 KOMPOSTOWANIE - REC BIOLOG:

poddaje si臋 rozk艂adowi przez drobnoustroje i powstaje ziemia kompostowa.

Kompost 鈫 rozk艂ad biolog 鈫 ziemia kompost 鈫 ogrodnictwo

Kompost to 1 z metod utylizacji odpad贸w komunal, ma du偶e znacz w odnie艣 do odpad贸w biorozk艂adalnych, jakie stanowi膮 przede wszystkim resztki po偶ywienia pochodz ro艣linnego lub zwierz臋cego, odp kuchenne powst przy sporz膮dzaniu posi艂k贸w, to np. zwi臋d艂e kwiaty, odpady ogrodowe z zielenii miejskiej itp.

Opak z tektury, papieru, drewna ma艂ogabary- towego oraz tkaniny opatrunkowe i sznurki z w艂贸kien naturalnych. Nie jest to wi臋c typowa metoda utylizacji odpad贸w opakowaniowych i dlatego nie jest ona w literaturze tak szeroko opisana.

Wymagania dla wysypisk: (Barycze)

鈻 odpowiednio wyznacz miejsca, pod艂o偶e nieprzepuszczalne, skaliste, lub bardzo ma艂o przepuszczalne, 偶eby wcieki nie zanieczyszcz w贸d g艂臋binowych.

鈻 kompaktowy - to urz膮dz, pojazdy, kt贸re formuj膮 poszczeg warstwy wysypiska, ugniataja odpady.

鈻 odpow wydzielane gazy - matan, czest jest wykorzystyw do ogrzewania mieszka艅, nieuczciwi pracownicy wywo偶膮 odpady na tzw. „dzikie wysypiska”.

鈻 najcz do uszczelniania do艂u wysypisk stos si臋 glin臋 (ewent uszczeln bitumicznie lub z tw szt)

鈻 gdy wysoko艣膰 ha艂d na ugniecionym wysypiski dochodzi do ok. 30 m poddaje si臋 rekultywacji, czyli zasypujemy grub膮 warstw膮 ziemi i sadzi si臋 traw臋, krzewa i drzewa. Gaz wysypiskowy poddaw jest oczyszczaniu, a nast. wykorzystyw do spalania jako gaz sieciowy. Wysypiska komunalne funkcjon na zasadzie zorganizow przeds. Przyjmo odpady s膮 wa偶one i od ich ilo艣ci przyjmow s膮 op艂aty.

12. TWORZYWA OPAKOWANIOWE:

1. Wytwory papiernicze (papier, karton, tektura): maj膮 najwi臋kszy udzia艂 w prod opak Opakowania papier maj膮 dobre w艂a艣ciwo艣ci machan, ma艂膮 gramatur臋, podatno艣膰 na przer贸b maszynowy, niskie ceny oraz 艂atwo艣膰 uszlachetniania w masie papierniczej lub wst臋gi gotowego ju偶 wytworu (powlekanie, lakierowanie, nasycanie, laminowanie). Do wyrobu opak jednostk maj膮 zastosow g艂 papiery pakowe, pergaminy, i kartony, a do opak transport pap pakowe i tektury. Papiery pakowe stos s膮 w postaci owini臋膰 lub s艂u偶膮 do wyrobu toreb, work贸w i tektury falistej. Jest b du偶o rodz papier贸w pakowych zwyk艂ych, np. siarczanowy bezdrzewny i p贸艂drzewny, celulozowo- makulaturowy, makulaturowy, pergaminowy lub p贸艂pergaminowy. Polska Norma PN-87/P-50007 „Wytwory papiernicze. Podzia艂” dzieli papiery na:

1. Papier o gramaturze do 250 g/m2, w tym bibu艂ki o gramaturze do 28 g/m2 oraz

2. tektury o gramat > 250 g/m2.

Norma nie wydziela i nie definiuje poj臋cia karton. Jest b wiele rodz papier贸w pakowych do wyrobu opakowan i tektury falistej, m.in. papier pakowy siarczanowy niebielony, bielony, pap workowy zwyk艂y, pap pergaminowy, 艣wiat艂oczu艂y i inne, tektury s艂omowe, makulaturowe, dwustronne kryte.

Papier bezdrzewny (PB), p贸艂drzewny (PD) drzewny (D), mieszany (M). Papiery uszlachetniane, karton, pude艂ka kartonowe, tektury, uszlachetnianie tektury i pud艂a tekturowe. W艂asno艣ci wytrzyma艂o艣膰, wielko艣膰, kolor, kszta艂t, zastosowanie, przeznacz wyznacz s膮 w zale偶no艣ci od rodz opakowania papierniczego.

2. Opakowania szklane

S膮 b szeroko stos w przem spo偶., piwowarskim spirytus, mleczarskim, rybnym, farmaceutycz, kosmetycz- perfumeryj, chem oraz chemi gosp

Zalety: obj臋to艣膰 fizjologiczna, odporn chem, na czynniki atmosferyczne, nieprzepuszczalne dla pary wodnej, gaz贸w i zapach贸w, mo偶liwo艣膰 barwienia - stanowi barier臋 dla promieniow fioletowego, chroni zapakowane prod przed niepo偶膮danymi zmianami, odporne na dzia艂anie zawarto艣膰i opakowania, 艂atwo艣膰 formow kszta艂t贸w w technologii proces贸w przemys艂, 艂atwo艣膰 utrzym czysto艣ci ze wzgl臋du na g艂adko艣膰 powierzchni, mo偶liwo艣膰 wielokrotnego u偶ycia, niska cena, poddaje si臋 recyklingowi materia艂owmu, wida膰 zawarto艣膰 gdy szk艂o jest przezroczyste.

Wady: 艂atwo si臋 t艂ucze, jest ci臋偶kie, ma艂o odporne termicznie i mechanicznie, nie wra偶liwe na warunki transportu, konieczne jest wi臋c stosow opakowa艅 chroni膮cych, oraz zajmuje du偶膮 przestrze艅 ze wzgl臋du na typowe dla nich kszta艂ty. Ok. 60% wytworzonego szk艂a przeznacza si臋 na cele opakowaniowe, zaliczamy tutaj s艂oje, butelki, ampu艂ki, i balony w koszach wiklinowych, np. butle do wina.

3. Metale:

jednostkowe (puszki, pude艂ka, tuby, owini臋cia foliowe, metalowe, opak aerozolowe). Do podstaw metali stos do prod opak metal zalicz: blacha stalowa, aluminium, a tak偶e cyna, cynk, wykorzysta do pokrywania blachy stalowej, blacha stalowa czarna - do wyr przemys艂, ocynowana - do puszek, pude艂ek, wiadra, pojemniki. Blacha aluminiowa: puszki, konserwy, napoje. s膮 lekkie, estetyczne, 艂atwe do otwierania, ale o ma艂ej wytrzym mechan.

Folie aluminiowe: do fiolek, owini臋膰, toreb, tacek, tub. Matalizowane materia艂y opakown: g艂贸wnie folie z tw szt i papiery. Do metalizacji jako mater pod艂o偶owy stos si臋 foli臋 poliestrow膮 (PETP),orientowanej folii polipropylenowej, polietylenowej i celofan.

Zalety folii matalizowanych:

鈻 dobra barierowo艣膰 stos do tleu, pary wodnej, oraz substancji zapachowych, ochr przed promien UV, doskona艂e efekty reklamowe, jakie zapewnia metaliczny po艂ysk warstewki AL., ma艂a wra偶liwo艣膰 na zgniecenia w przeciwie艅stwie do mater z udzia艂em folii aluminium.

4. Tworzywa sztuczne:

ok. 1/3 艣wait prod tw szt przeznacz jest na opakowania.

Zalety: termoplastyczno艣膰 umo偶liwiaj膮ca wielokrotno艣膰 formowania wyrobu o dowolnych kszta艂tach, niska masa w艂a艣ciwa, du偶a odporno艣膰 chem, barierowo艣膰 na przenikanie pary wodnej i gaz贸w, prze藕roczysto艣膰 a tak偶e mo偶liwo艣膰 barwienia na 艂adne, w tym pastelowe kolory, inne.

Stos je do:

鈻 wytwarz gotowych opakowa艅 formow przy zastosowaniu techniki wtrysku, wyt艂aczania, rozdmuchu i innych (butelki, pude艂ka, s艂oje, kanistry, tuby itp.)

鈻 wyr opak met termoformowania (fiolki, tacki, kubki)

鈻 uszlachetnianie innych tworzyw opakowaniowych, 鈻 wyrobu elem przeciw- wstrz膮sowych.

Stos tw szt:

polietylen ma艂ej g臋s (PE-LD) du偶ej (PE-HD)

polipropylen

鈻 polistyren (PS)

鈻 tworzywo poliamidowe (PA)

鈻猵olichlorek winylu (PCW)

鈻 poliestry

鈻 folia tereftalowa

Z wymienionych wy偶ej skr贸t贸w tw szt prod si臋 w wi臋kszo艣ci gi臋tkie folie opakowaniowe, kt贸re najbardziej og贸lnie mo偶na scharakteryz jako wykazuj膮ce:

鈻 najwy偶sz膮 wydajno艣膰 opakow przy jednakowej grubo艣ci posiada folia poliestrowa

鈻 najw wytrzym mecha膰

鈻 najmniejsza sztywno艣膰 oraz przenikalno艣膰 pary wodnej,

鈻 najmn przenikalno艣膰 gaz贸w

鈻 najw odporno艣膰 na wysokie jak i niskie temp

Do opak z tw szt jako nierozk艂adalnych biolog, du偶e zastrze偶enie ma ekologia, - najwi臋ksze wysuwa si臋 do opak z PCW, Tworzywo to w procesie spalania wydziela wysoce toksyczne emisje dioksyn i furan贸w.

5. Opakowania drewniane:

To skrzynki, klatki, beczki, 艂ubianki, kosze wiklinowe, we艂na drzewna.

Opak te wykazuj膮 wiele zalet ale ostatnio coraz bardziej odczuwany jest deficyt drewna dlatego d膮偶y si臋 do zast臋powania ich opak z innych tworzyw.

6. Opak z tworzyw kompleksowych, opak tkaninowych oraz kontenery elastyczne.

13. Kody EAN

Umieszcz coraz cz臋艣ciej na opakow jednost i transport przedstawiaj膮c niekt贸re znaki zasadnicze i informacyjne w postaci zakodowanej umo偶liwiamy tym ich automatyczny odczyt i przekazywanie danych do system贸w informat.

M/n Stowarzysz EAN z siedzib膮 w Brukseli.

Jest EAN 8 i 13, ale 13 jest czesciej. Struktura numeru w 13-cyfrowym kodzie EAN jest nast: 鈻 pierwsze 3 cyfry przedstawiaj膮 numer charakteryzuj膮cy dany kraj, prefix, np. 590.

鈻 nast臋pne 4 oznacz numer podmiotu gospod

鈻 5 kolejnych cyfr ozn 艣ci艣le okre艣lony towar danego producenta

鈻 ostatnia cyfra jest cyfr膮 kontroln膮.

W Polsce Instytut Logistyki i Magazynowania w Poznaniu jest uprawniony do kodowania.

CKK- Centrum Kod贸w Kreskowych

Europejskie Stowarzysz Kodowania Towar贸w- wyst pod nazw膮 EAN INTERNATIONAL (M/n Stowarzyszenie) z siedzib膮 w Brukseli. System EAN/UCC powsta艂 w wyniku po艂膮czenia w 98 r. dw贸ch system贸w UPC (Universal Produkt Code) rozpowszechnioneg g艂贸wnie w USA i Kanadzie, zarz膮dza przez organizacj臋 UCC (Uniform Code Council) oraz system EAN (European Article Numbering) stos w Europie i pozost krajach 艣wiata a zarz膮dz przez stowarzyszenie EAN International. Funkcje EAN/UCC:

1. identyfikacja d贸br - zawieraj膮 standardy numeracji

a) jedn handlowych i logistycznych

b) lokalizacji obiekt贸w handlowych i przemys艂

c) us艂ug, zasob贸w, innych zastosowa艅

2. Kodowanie obejm standardowe symboliki kod贸w kreskowych

3. Wymiana informacji- sk艂 si臋 ze standardu elektronicznej wymiany danych EAN COM oraz technologii XML.

Syst EAN postrzeg jest jako fundament standard rozwoju komunikacji mi臋dzy przedsi臋b, umo偶l pe艂n膮 wymian臋 inform handlowej w kana艂ach logistycznych w celu podnoszenia efektywno艣ci ich funkcjonow, usprawnia szybk膮 obs艂ug臋 klienta w sprzeda偶y detalicznej , a tak偶e:

鈻 usprawnia zarz przeds i 艂a艅cuchami dostaw

鈻 obni偶a k-y logistyczne

鈻 mo偶liwo艣膰 prowadzenia elektronicznej gospodarki

鈻 podnoszenie poziomu obs艂ugi klienta

Do systemu EAN/UCC na koniec 2000 r. nale偶a艂o 97 organizacji krajowych reprezentuj oko艂o miliona najwi臋kszych przedsi臋biorstw.

KONIEC!!!!

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3 SYSTEMY LOGISTYCZNE
Magazyny i centra logistyczne
Logistyczny 艂a艅cuch dostaw
A A Praktyczne zastosowane my艣lenia logistycznego
Logistyka dystrybucji 3
4 Koszty Logistyki w sieci dystrybucji
Logistyka Zaopatrywania Metody ksztaltowania zapasow
1 Infrastruktura, technika i technologia proces贸w logistyczid 8534 ppt
Brymora Kaczy艅ski Logistyka wytw贸rni mas bitumicznych ppt
System Logistyczny kabel cz 4
PLANOWANIE LOGISTYKI 4 10 2009
Logistyka w sytuacjach kryzysowych
2 2 indentyfikacja wplywu logistyki na procesy gospodarczeid 20042 ppt
Logistyka proces贸w zakupu i dystrybucji ppt
logistyka produkcji PLO 201011
Logistyka 1 3

wi臋cej podobnych podstron