UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI |
|||||
Zakład Mechaniki
|
Laboratorium Maszynoznawstwa
|
||||
Temat: Ewolwentowy kształt zarysu zęba dla kół o mniejszej od granicznej liczbie zębów. |
Numer ćwiczenia:1
|
||||
nazwisko: Czarnecki imię: Paweł |
semestr: V grupa: 1 |
sprawdzający: drT.Brodziński |
data:
|
ocena:
|
SPRAWOZDANIE
Opis zasady tworzenia zarysu ewolwentowego metodą Magga.
Zęby proste kół zębatych walcowych nacinamy najczęściej metodą kształtową lub obwiedniową. Metoda kształtowa wymaga w zależności od ilości zębów, współczynnika wysokości zębów oraz modułu różnych narzędzi. Metoda obwiedniowa jest bardziej uniwersalną, gdyż tym samym narzędziem można obrabiać wszystkie koła zębate. Narzędzia stosowane do obróbki obwiedniowej mają kształt koła zębatego lub zębatki, czasem freza ślimakowego.
Najmniejszą ilością zębów koła zębatego przy której nie następuje jeszcze ich podcinanie nazywamy graniczną ilością zębów (zg).
y - współczynnik wysokości zębów
α0 - kąt przyporu
Dla kąta przyporu α0=20o :
zg = 17 (teoretyczna ilość zębów)
zg` = 14 (praktyczna ilość zębów)
Jeżeli ilość zębów ma być mniejsza od granicznej, to w celu uniknięcia podcięcia zębów należy stosować korekcję zarysów zębów. Konieczność korekcji uzębienia powoduje też zmianę odległości osi kół współpracujących.
Przy nacinaniu zębów normalnych y = 1, średnica podziałowa narzędzia pokrywa się ze średnicą nacinanego koła. W przypadku mniejszej ilości zębów od granicznej zęby będą u podstawy podcinane. W celu zabezpieczenia się przed podcinaniem zębów należy narzędzie wysunąć z nacinanego koła o wartości p.
Wartość przesunięcia narzędzia zależy od różnicy ilości zębów koła nacinanego w stosunku do granicznej ilości zębów oraz modułu. Wyraża się to wzorem:
gdzie: x - współczynnik przesunięcia
Obliczenia niezbędne do wykonania ćwiczenia .
Obliczyć wymiary geometryczne koła zębatego
z = 8
dp = z ⋅ m = 8 ⋅ 20 = 160 mm
ds = dp - 2,5 ⋅ m = 160 - 2,5 ⋅ 20 = 110 mm
dg = dp + 2 ⋅ m = 160 + 2 ⋅ 20 = 200 mm
hs = 1,25 ⋅ m = 1,25 ⋅ 20 = 25 mm
hg = m = 20
g = 0,49 ⋅ m = 0,49 ⋅ 20 = 9,8 mm
Obliczyć wielkość przesunięcia zębatki, która zapobiega podcinaniu zęba
x - współczynnik przesunięcia zęba
y - współczynnik wysokości zęba y = 1
zg - graniczna ilość zębów zg = 17
zg' - praktyczna ilość zębów zg' = 14
Narysować na krążku z brystolu o średnicy D = 240 mm okręgi o średnicach dp, ds, dg.
Ustawić zębatkę w położeniu, przy którym średnica podziałowa narysowana na krążku i średnica podziałowa zębatki pokryją się.
Wykreślić zarys zębów zębatki przykręcając pokrętło śruby o trzy obroty (do momentu wykreślenia połowy papierowego krążka).
Drugą połowę papierowego krążka wykreślać po przesunięciu zębatki na zewnątrz o wielkość p = 12,8 mm, która zapobiega podcięciu zęba.
Analiza uzyskanyc zarysów w aspekcie zębów zerowych i korygowanych.