Postępowanie i zasady pielęgnacji dziecka w okresie gorączkowym
Gorączką nazywamy stan patofizjologiczny w którym ciepłota ciała wzrasta powyżej normy. Gorączka u dzieci jest najpopularniejszym objawem chorobowym. Normy temperatury są dla dzieci inne niż dla dorosłych. Wyznacznikiem jest tutaj pomiar stosowany w odbycie.
Zaraz po urodzeniu 37,6° - 38,1°C
Kilka godzin później 36,5° - 37°C
Od drugiego dnia życia 36,9° - 37,4°C
Należy zwrócić uwagę, że w zależności od miejsca pomiaru mogą zdarzać się pewne odchylenia. Aby pomiar był właściwy należy pamiętać, że temperatura mierzona:
W dole pachowym jest zazwyczaj o 0,5° niższa niż w odbycie
W ustach do 0,3° niższa niż w odbycie
W ustach o 0,2° wyższa niż pod pachą.
Bardzo duża rolę odgrywa również sposób pomiaru. U noworodków i niemowląt zaleca się pomiar temperatury w odbycie, należy dziecko odwrócić na brzuszek i dobrze natłuszczony termometr wsunąć w odbyt podczas pomiaru należy przytrzymać pośladki dziecka na trzy minuty. Metoda ta jest bardzo niebezpieczna, gdyż częstym powikłaniem było mechaniczne podrażnienie odbytu. Dużo lepszą metodą jest pomiar w pachwinie. Tym bardziej, że niektóre schorzenia wykluczają pomiar w odbycie. Należą do nich choroby odbytnicy i narządów moczowo – płciowych. Aby wynik był jak najbardziej miarodajny należy wiedzieć, że temperatura ciała zdrowego człowieka wacha się w ciągu dnia. Najniższa jest rankiem, a najwyższa wieczorem. Dlatego też najlepiej jest dokonywać pomiarów dwa razy dziennie rano( ok. 8:00) i wieczorem (ok. 17:00).
Typowe objawy gorączki u małych dzieci
- rumieńce, przyspieszony oddech
- biegunka, głównie u niemowląt
- ciepła skóra, zwłaszcza na głowie i plecach; jednocześnie często wilgotna, a nawet zimna skóra na ramionach i nogach;
- przy wysokiej gorączce u dzieci poniżej 3 roku życia mogą wystąpić nawet drgawki z utratą przytomności
Stopnie nasilenia gorączki – mierzone pod pachą - określamy zwykle jako:
- normalna temperatura to: 36 -37 stopni Celsjusza,
- stan podgorączkowy: 37,1-38 stopni Celsjusza,
- gorączka - umiarkowana: 38,1-39 stopni Celsjusza,
- gorączka - wysoka: powyżej 39 stopni Celsjusza.
Temperatura mierzona w jamie ustnej jest wyższa o 0,3 stopnie Celsjusza, a w odbytnicy - o 0,5 stopni Celsjusza od mierzonej w tym samym czasie pod pachą. Temperaturę ciała możemy też mierzyć specjalnymi aparatami cyfrowymi, np. w uchu.
U niemowląt zwykle mierzymy temperaturę w odbycie, gdyż taki pomiar jest szybki, wygodny do przeprowadzenia i dokładny.
Toteż o gorączce u niemowląt i małych dzieci mówimy wówczas, gdy temperatura mierzona w odbycie wyniesie:
- gorączka - umiarkowana: powyżej 38,5 stopni Celsjusza,
- gorączka - wysoka powyżej 39,5 stopni Celsjusza,
Przyczyny gorączki
Zwykle gorączkę wywołują choroby z infekcją wirusową lub bakteryjną. Zalicza się do nich: przeziębienie, grypę, zapalenia migdałków, zapalenie ucha środkowego, infekcje żołądkowo-jelitowe, zapalenie pęcherza moczowego, odrę, różyczkę, świnkę, ospa wietrzną, bolesne ząbkowanie, poparzenia słoneczne, udar, itp. Poniżej podano najczęściej występujące u dzieci choroby infekcyjne oraz towarzyszące im objawy.
Choroby wywołujące gorączkę | Objawy wywołujące lub towarzyszące gorączce |
przeziębienie | stan podgorączkowy oraz: katar, ból gardła, ból mięśni, kaszel, |
grypa | wysoka gorączka oraz: kaszel, katar, ból głowy i mięśni |
angina -zapalenie migdałków podniebiennych | nieprzyjmowanie napojów przez niemowlęta, u starszych dzieci ból gardła, zwłaszcza przy przełykaniu |
zapalenie ucha środkowego | małe dziecko często dotyka ucha, jest płaczliwe i niespokojne; starsze dzieci skarżą się na ból ucha |
zapalenie krtani u małego dziecka | Szybko narastająca duszność, „szczekający” kaszel, wysoka gorączka, wdech powietrza, któremu towarzyszą odgłosy „piania koguta” - wymagają natychmiastowej intensywnej pomocy lekarskiej i wezwania pogotowia. |
infekcja żołądkowo-jelitowa | gorączka oraz: biegunka i wymioty. |
zapalenie pęcherza moczowego | gorączka oraz: parcie na pęcherz, pieczenie podczas oddawania moczu. |
odra | gorączka oraz zaczerwienione oczy, łzawienie, światłowstręt katar, ból gardła, męczący i suchy kaszel |
różyczka | (objawy: różowa wysypka, początkowo za uszami na szyi, a potem na całym ciele, powiększenie i bolesność węzłów chłonnych na potylicy, na szyi, niewielka gorączka); |
świnka | gorączka oraz: bolesny obrzęk poniżej uszu, obrzęk ślinianek podżuchwowych i podjęzykowych, szyja wyraźnie grubsza, gorączka |
ospa wietrzna | wysoka gorączka do 40 °C oraz: czerwone plamki wypełniające się płynem surowiczym, a następnie pękające przy najmniejszym urazie; powstałe w to miejsce krosty pokrywają się strupami, które odpadają po 1-3 tyg |
zapalenie opon mózgowych | wysoka gorączka, zły stan ogólny, silny ból głowy, światłowstręt, sztywność karku, wymioty |
inne częste przyczyny gorączki - | u niemowląt - bolesne ząbkowanie, gorączka trzydniowa, inne stany zapalne. |
Inne rzadkie przyczyny gorączki | oparzenie słoneczne, reakcje alergiczne, choroby układu odpornościowego |
Do obniżania gorączki u dzieci zalecany jest paracetamol i ibuprofen
Aby wyregulować termostat organizmu, zalecane są leki, które mogą zmniejszyć gorączkę. Zwykle zaleca się małym dzieciom paracetamol lub ibuprofen w czopkach lub w syropie. Środki tego typu mogą być używane przez większość dzieci w wieku powyżej 6 miesięcy.
Naturalne metody obniżania gorączki
Gorączkę można obniżać także metodami fizycznymi – czyli tzw. naturalnymi, które, jeśli stosowane są z rozsądkiem, są skuteczne i nieszkodliwe.
Okłady na klatkę piersiową
Gruby ręcznik bawełniany lub tetrowe pieluchy zanurzamy w ciepłej wodzie i wyciskamy. Okład należy następnie rozprostować i ułożyć na suchym ręczniku o identycznych wymiarach, położyć na nim dziecko, zawinąć, lekko przykryć i pozostawić tak przez 10–15 minut. Po tym okresie zabieg należy powtórzyć.
Kąpiel ochładzająca
Dziecko umieszcza się w wannie pełnej wody o temperaturze o 1oC niższej niż temperatura ciała. Następnie przez dopuszczanie zimnej wody temperaturę kąpieli obniża się do 32–30oC. Jest to metoda bardzo skuteczna, obciąża jednak znacznie układ krążenia i dlatego powinna być stosowana tylko wtedy gdy zawiodą inne sposoby a układ krążenia chorego jest stabilny.
Należy pilnie zawezwać lekarza, gdy:
1. U niemowlęcia poniżej 6 m-ca życia pojawi się wysoka gorączka
2. Jeśli u dziecka powyżej 1 roku wysoka gorączka utrzymuje się przez 1-2 dni.
3. Jeśli gorączka przekroczy 40°C i nie spada mimo zastosowania leków przeciwgorączkowych.
4. Gdy wystąpiły drgawki gorączkowe.
5. Gdy dziecko z gorączką nie może przechylić głowy do przodu (sztywność karku).
6. Jeśli dziecko z wysoka gorączką nie chce wypijać wystarczającej ilości napojów.
7. Gdy dziecko ma silne bóle.
Lekarz powinien dokładnie zbadać dziecko, aby znaleźć przyczynę gorączki. Może się okazać się konieczne pobranie wymazu z gardła lub wykonanie badania krwi i moczu dziecka. Zazwyczaj lekarz przepisuje leki przeciwzapalne i przeciwbólowe obniżające gorączkę i łagodzące objawy jej towarzyszące. Jeśli stwierdzi, że doszło do infekcji bakteryjnej może przepisać antybiotyki.
Problem | Postępowanie | Pielęgnacja |
---|---|---|
Obniżenie gorączki Zapewnienie prawidłowej temperatury ciała Poprawa samopoczucia |
1. Obserwacja i pomiar temperatury 2. Utrzymanie odpowiedniej temperatury w pomieszczeniu:
3. Nawilżanie powietrza |
Schładzanie fizykalne:
-Podanie odpowiedniej ilości letnich płynów - Zmiana bielizny osobistej i pościelowej w przypadku przepocenia. |
UTRUDNIONE PRZYJMOWANIE POKARMÓW SPOWODOWANE ZAPALENIEM ŚLUZÓWKI JAMY USTNEJ | Zapobieganie zapaleniu w jamie ustnej Zmniejszenie dolegliwości bólowych, złagodzenie objawów Zapobieganie wysychaniu jamy ustnej |
1. Obserwacja stanu śluzówki (uszkodzona, zaczerwieniona, bolesna, wybroczyny ) 2. Ocena stanu śluzówki 3. Nadzór i nauka toalety jamy ustnej zawiesiną p/grzybiczą i preparatem odkażającym oraz innymi środkami 4. Zalecenie unikania spożywania płynów i potraw drażniących śluzówkę. |
NIEPOKÓJ I ROZDRAŻNIENIE SPOWODOWANE HOSPITALIZACJĄ
|
Zapewnienie potrzeby bezpieczeństwa Eliminacja lęku Zmniejszenie napięcia emocjonalnego Zapobieganie niechęci dziecka do personelu medycznego
|
1. Stworzenie przyjaznej atmosfery. 2. Przedstawienie się pielęgniarki przyjmującej dyżur. 3. Dostarczanie rodzicom dziecka jasnych informacji dotyczących procesu leczenia. 4. Zapewnienie kontaktu z matką . 5. Okazanie zainteresowania (szczególnie w przypadku braku rodziców), branie na ręce, rozmowa, zabawa. 6. Organizowanie czasu wolnego dziecka poprzez: zabawę 7. Możliwość przebywania rodzica na oddziale, również w nocy 8. Okazywanie serdeczności i pozyskanie zaufania podczas kontaktu z dzieckiem poprzez: - przytulenie, - pogłaskanie, - wspólną zabawę, czytanie bajek - noszenie na rękach |
STRES ZWIĄZANY Z CZYNNOŚCIAMI MEDYCZNYMI
|
Zmniejszenie niepokoju i lęku związanego z zetknięciem się z nieznaną aparaturą
|
1. Wytłumaczenie matce dziecka celu i czasu przebiegu czynności pielęgniarskich. 2. Uspokojenie poprzez rozmowę i możliwość wyrażenia niepokoju. 3. Odwrócenie uwagi dziecka od sytuacji wzbudzającej lęk. 4. Wspierająca obecność matki podczas zabiegów pielęgniarskich. 5. Włączenie matki do opieki i pielęgnacji poprzez instruktaż |
BRAK NAWYKÓW HIGIENICZNYCH | Zapewnienie komfortu fizycznego i psychicznego Zapobieganie zakażeniom |
1. Ocena stanu skóry 2. Zaplanowanie kąpieli 3. Nadzór nad kąpielą 4. Nadzór nad toaletą jamy ustnej 5. Nadzór nad toaletą jamy nosowej 6. ( oczyszczanie, nawilżanie śluzówki ) 7. Wskazówki dla matki dotyczące pielęgnacji oczu. 8. Wskazówki dla matki dotyczące pielęgnacji krocza |
UTRUDNIONE ODDYCHANIE SPOWODOWANE WILGOTNYM KASZLEM
|
Złagodzenie dolegliwości Zapobieganie powikłaniom ze strony układu oddechowego Zachowanie drożności dróg oddechowych
|
1. Obserwacja charakteru kaszlu (ilości, zapachu, koloru, częstotliwości) 2. Przyjęcie wygodnej pozycji, zmiana pozycji ułożeniowej 3. Ewakuowanie zalegającej wydzieliny: odśluzowywanie 4. Częste pojenie w małych ilościach 5. Zastosowanie inhalacji, drenażu ułożeniowego 6. Oklepywanie i nacieranie 7. Wietrzenie sali, nawilżanie |
Bibliografia:
Gorączka u dziecka, Jacek Grygalewicz, PZWL, 2009 r.
Pediatria i pielęgniarstwo pediatryczne, Mary E. Muscari, Jean Krajicek Bartek, Mary Emily Cameron, PZWL, 2005 r.