1. Cele i środki wizualizacji? Wizualizacja – to forma prezentacji abstrakcyjnych pojęć (idei) za pomocą obrazu (statycznego lub ruchomego). Cel wizualizacji: - Ułatwienie zrozumienia problemu, - Przekonanie odbior-cy do swojej koncepcji, - Nakłonienie odbior-cy do określonego działania, - Wizualizacja kształtuje zachowania. Środki wizualizacji: -Rysunek odręczny (tablica, flipchart, …), - Pokaz slajdów (Powerpoint, Keynote, …), - Publikacje papierowe (reklamy, foldery, billboardy, ...), - Strony internetowe, - Wersje demo produktów informatycznych, - Produk-cje wideo, - Prezentacje multimedialne
2. Funkcje grafiki – wymienić, podać przykłady. - Funkcja symboliczna (symbole kultowe, religijne, astronomiczne i astrolog-giczne, kartograficzne, alchemiczne, herby i znaki rodowe, władzy), - Funkcja dekoracyjna (ornamenty roślinne, zoomorficzne, wzory geometryczne, w. nawiązujące do przedmio-tów), - Funkcja informacyjna (pierwotnie sceny z życia i otoczenia człowieka, pismo obrazkowe: • piktogramy, • ideogramy, obrazy, fotografia, film, grafika komputero-wa). 3. Zapis wektorowy a zapis rastrowy – przedstawić różnice i podobieństwa; omówić wady i zalety obu rodzajów. Zapis rastrowy: - Obraz zapamiętywany jest w postaci matrycy punktów (pikseli), - Kolor każdego punktu określany jest niezależnie, - Rozmiar pliku zależy od wielkości matrycy, - Jakość obrazu zależy od rozdzielczości i wielkości matrycy, Zastosowanie: fotografia, animowane obrazy, skanowanie obrazów analogowych, filmy, strony WWW. Formaty plików rastrowych: • pcx – PC Paintbrush, • bmp, rle – Windows Bitmap, • tif – Tagged Image File Format (TIFF), • tga – Targa Bitmap, • jpg – JPEG File Interchange, • gif – Graphics Interchange Format, • png – Portable Network Graphics, • mng – Multiple‐Image Network Graphics, • jng – JPEG Network Graphics. Zalety: znakomicie oddaje półtony, wiele standardów wymiany danych, Wady: jakość obrazu silnie związana z rozmiarem pliku – ewentualnie kompresja stratna, skomplikowana edycja, utrata ostrości przy powiększaniu Zapis wektorowy: - Obraz zapamiętywany jest w postaci bazy danych z informacją o obiektach (kształt obiektu, współrzędne punktów charakterystycznych, parametry linii i wypeł-nień, itd.), - Jakość zależy od dokładności określania współrzędnych oraz liczby użytych kolorów, nie zależy od rozmiaru obrazu, - Wielkość pliku zależy od liczby obiektów, Zastosowanie: projektowanie CAD, grafika 3D, fonty, animacje na stronach WWW, wszel-kiego rodzaju wykresy i rysunki techniczne, prezentacja danych i modelowanie, gotowe dokumenty w formie elektronicznej, wizua-lizacja danych: programy statystyczne, arku-sze kalkulacyjne, wykresy, wydruki PostScript i PDF. Formaty plików wektorowych: • wmf – Windows Meta File, • ai – Adobe IlIustrator, • cdr – CorelDraw, • dwg – AutoCAD Drawing, • dxf – Data Exchange Format, • svg ‐ Scalable Vector Graphics. Zalety: zaleta: małe rozmia-ry pliku, jakość niezależna od wymiarów rysunku, łatwość edycji, Wady: nie nadaje się do fotografii, brak uniwersalnego formatu wymiany danych. 4. Modele barw RGB i CMYK – opisać i podać zastosowania. Dlaczego w modelu CMYK występuje czerń? RGB to jeden z modeli przestrzeni barw, opisywanej współrzędnymi RGB. Nazwa: R – red, G – Green, B – blue. Jest to model wynikający z właściwości jakie ma ludzkie oko, w którym wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez zmieszanie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej, czyli światła o odpowiedniej częstotliwości fali elektromagnetycznej. Z połączenia barw RGB w dowolnych kombinat-jach można otrzymać szeroki zakres barw pochodnych, np. z połączenia barwy zielonej i czerwonej powstaje barwa żółta. Do prze-strzeni RGB ma zastosowanie synteza audyty-wna, w której wartości najniższe oznaczają barwę czarną, najwyższe zaś białą. Model RGB miał pierwotnie zastosowanie do techni-ki analogowej, obecnie ma również do cyfro-wej. Zastosowanie: jest szeroko wykorzys-tywany w urządzeniach analizujących obraz (np. aparaty cyfrowe, skanery) oraz w urzą-dzeniach wyświetlających obraz (np. Tele-wizory, monitory komputerowe). Najczęściej stosowany jest 24-bitowy zapis kolorów, w którym każda z barw jest zapisana przy pomocy składowych, które przyjmują wartość z zakresu 0-255. W modelu RGB [0,0,0] oznacza kolor czarny, natomiast [255,255,255] to kolor biały.
CMYK jest zestawem czterech podstawowych kolorów farb drukarskich stosowanych pow-szechnie w druku kolorowym w poligrafii i metodach pokrewnych. Nazwa: C – cyan, M - magenta, Y - yellow, K - blacK. Barwy wyni-kowe w metodzie CMYK otrzymuje się po-przez łączenie barw podstawowych w proporcjach (dla każdej z nich) od 0% do 100%. Farby CMYK to substancje barwiące przepuszczające światło, czyli barwniki, tak więc łączy się je nie metodą mieszania tylko nakładania warstwami i dlatego barwa wyni-kowa może mieć od 0% do aż 400% koloru (czyli kolorów składowych). Na kolory budo-wane wg CMYK należy patrzeć jak na Wars-twy kolorowej, przepuszczającej światło folii. W druku nie można nakładać poszczególnych kolorów z zestawu CMYK w rozcieńczeniu. Druk odbywa się metodą rastra, czyli druko-wania malutkich punktów (kropek) posiada-jących 100% koloru o różnej wielkości lub gęstości przy uwzględnieniu pozostawionego, niezakrytego białego podłoża. Np. kolor „średniocyjanowy” czyli 50% cyjanu może być np. wzorkiem szachownicy, a 75% koloru może być wzorkiem przypominającym dziury w serze. Zastosowanie: wszelkiego rodzaju wydruki zarówno w poligrafii jak i drukar-kach laserowych i atramentowych. Kolor ostatni – K – został dołożony do pozostałych trzech na praktyczne potrzeby przemysłu poligraficz.. Teoretycznie można uzyskać kolor czarny przez złożenie kolorów C+M+Y, ale w praktyce tak uzyskany kolor czarny jest kolorem ciemno-brudno-brązowym. Poza tym ekonomicznie nieuzasadnione byłoby drukowanie czarnego tekstu za pomocą składania barw CMY. 5. Poster – rodzaje, zastosowania, struktura. Poster: - Zwarta forma publikacji w postaci plakatu, - Prezen-tuje główne idee i cele przedsięwzięcia , wydarzenia, programu badawczego lub wyjaśnienie zjawiska, - Zwięzły tekst ilustrowany obrazami, - Atrakcyjny wygląd zachęcający do zapoznania się z treścią. Zastosowania posteru: - Poster naukowy/ przeglądowy (prezentacja wyników prac badawczych, prezentacja koncepcji planowa-nych badań, prezentacja stanu wiedzy nauko-wej), - Wspieranie procesów decyzyjnych (prezentacja koncepcji rozwiązania proble-mu, pozwala objąć wzrokiem całość treści prezentacji, umożliwia łatwe porównanie wyników prac prowadzonych przez różne zespoły robocze), - Pomoc dydaktyczna (ilustracja faktów, zjawisk, praw i zależności z określonej dziedziny wiedzy). Elementy posteru: -Tytuł (ciekawy i duży, łatwy do odczytania z dalszej odległości 5-6m ok. 90 pkt, czcionki bezszeryfowe Arial, Arial Black, Tahoma, Verdana; można tu zawrzeć też nazwiska autorów, adres kontaktowy, zdjęcia, logo, e-mail), - Zawartość (zwięzła, części (wstęp, materiał, metody, wyniki, dyskusja, wnioski), duże nagłówki; Tekst: zawsze jest za dużo tekstu, poster to metoda prezentacji wizualnej, kompozycja graficzna, pisać hasła-mi (skrócić tekst), tekst widoczny z ok. 2‐3 m, nagłówki sekcji ok. 36 pkt, czcionka bezsze-ryfowa, tekst ok. 20 pkt, czcionka najlepiej
szeryfowa (Times New Roman), wnioski można wyróżnić inną czcionką), - Grafika (tło i kolorystyka, schematy, ilustracje, wykresy ułatwiające odbiór; jak najwięcej treści w postaci graficznej, elementy graficzne powinny być czytelne – powinny „same tłumaczyć treść”, elementy graficzne dobrze widoczne z ok. 2 m i w miarę wyróż-niać się z tła, używać takich elementów jak mapy, strzałki, diagramy, wykresy, unikać tabel szczególnie z dużą ilością nieczytelnego tekstu), - Kolorystyka (tło wyróżnia poster, kolory stonowane: szarości, beże, płynne przejścia, odmiennymi kolorami można wyróżniać logiczne części posteru: metody, wyniki, wnioski, unikać ostro wyodrębniają- cych się kolorów, wykorzystywać kontrast: – jasne tło + ciemne ilustracje, – ciemne tło + jasne ilustracje). 6. Podstawowe formaty grafiki rastrowej stosowane na stronach WWW. Omówić główne cechy i zastosowa-nie. JPEG (duża gradacja kolorów i odcieni, regulowany współczynnik kompresji, rozmy-cie linii, nieostre krawędzie, zastosowanie: fotografie, wypełnienia tonalne), GIF (przezroczystość, przechowywanie sekwencji obrazów, ostre krawędzie, liczba kolorów ograniczona do 256 (8 bitów) indeksowanych wartości, zastosowanie: animowane bandery, elementy o nieregular- nych kształtach (np. przyciski, emotikony, ...), grafika z ostrymi krawędziami (np. diagramy, wykresy, ...), PNG (następca formatu GIF, 24 bitowa głębia kolorów, stopniowana przeorz-czystość, lepsze oddawanie barw i przejść tonalnych niż w JPEG, pliki większe niż JPEG, zastosowanie: uniwersalne, jak dla JPEG i statycznych GIF), JNG (Format oparty o kompresję stosowaną w plikach JPEG, stopniowana przezroczystość, rozmycie linii, nieostre krawędzie, wymaga instalacji dodatkowej wtyczki do przeglądarki, zastosowanie: uniwersalne, jak dla JPEG i statycznych GIF), MNG (animowane sekwen-cje obrazów, 24 bitowa głębia kolorów, stopniowana przezroczystość, możliwość sterowania animacją w przeglądarce, wymaga instalacji dodatkowej wtyczki do przeglą-darki, zastosowania: krótkie animowane sekwencje o wysokiej jakości obrazu).
7. Cel stosowania kompresji progresywnej i przeplotu w plikach graficznych.
Kompresja progresywna jej podstawowe założenie stanowi obserwacja, że zazwyczaj każda klatka jest podobna do kilku poprzed-nich i kilku następnych. W związku z tym nie trzeba zapisywać każdej klatki w całości. Wystarczy znać dokładny obraz co n-tej klatki wzorcowej (w przypadku systemu PAL interwał wynosi dwanaście klatek). Dla pozostałych klatek zapisywane są cząstkowe informacje pomocnicze, wykorzystywane podczas dekompresji do rekonstrukcji obrazu. Przeplot – technika wyświetla-nia obrazu, polegająca na naprzemiennym wyświetlaniu parzystych i nieparzystych linii obrazu, powszechnie stosowana w telewizji. Stosuje się ją w celu zmniejszenia pasma przenoszenia przesyłanego sygnału, bądź w celu zwiększenia pozornej rozdzielczości wyświetlanego obrazu. W telewizji stosowana głównie do zmniejszenia efektu migotania ekranu (dwukrotnie częstsze wyświetlenie połowy linii, zamiast rzadszego wyświetlania pełnej klatki). Cel: zmniejszenie wielkości pliku podczas przesyłania, przyspieszenie wyświetlania obrazu
8. Antyaliasing – na czym polega i jaki jest cel jego stosowania? Antyaliasing- wygładzanie krawędzi rysunku poprzez nałożenie dodatkowych pikseli o mniejszym nasyceniu i jasności niż piksele obiektu, Cel: redukuje efekt "schodków", przyczynia się do pogorszenia ostrości obrazu, poprawia wygląd i czytelność tekstów wyświetlanych na ekranie monitora. Pixel Resize - dodanie lub odjęcie pikseli, zastosowanie do grafiki zawierającej regularne kształty. Bicubic Resample- metoda interpolacyjna, wygładza krawędzie, zastosowanie do fotografii
9. Zasady efektywnej prezentacji (multimedialnej). Zasady efektywnej prezentacji: -prostota, uporządkowanie, -logika, -spójność, -tekst (tylko kluczowe słowa i pojęcia), -grafika (znaki i symbole wywołujące określone emocje), -wizualizacja danych (wykresy i diagramy zamiast liczb i tabel. 10. Definicja decybela dla mocy. Opisać składowe. Decybel - logarytmiczna jednostka powszechnie stosowana w pomiarach dotyczących dźwięku. Decybel nie jest sam w sobie określeniem żadnej konkretnej wartości, przez to różni się od jednostek takich jak metr czy kilogram. Wartość wyrażona w decybelach mówi jedynie o proporcji pomiędzy dwoma wielkościami. Jeden decybel jest uważany za najmniejszą zmianę dostrzeganą przez ucho ludzkie. 10dB jest odbierane subiektywnie jako podwojenie głośności dźwięku. Ilość decybeli dla wielkości typu mocowego (moc, energia itp.) oblicza się jako: 10 log (X/Xodniesienia). Jak można obliczyć z podanych wzorów, dwukrotne zwiększenie mocy (energii) oznacza jej wzrost o 3,01dB, czterokrotny wzrost mocy jest równoważny 6,02dB, dziesięciokrotny wzrost to równe 10dB, a stukrotny to 20dB.
11. Cel stosowania zapisu cyfrowego / transmisji cyfrowej sygnałów elektroakustycznych -dużo większy odstęp sygnału od szumu i jego stabilność w funkcji poziomu sygnału ( współczynnik S/N w [dB] ) niż dla postaci analogowej, -niezależność odczytywanego sygnału od indywidualnych właściwości odtwarzacza, -prostota obróbki. Dzisiejsze układy scalone realizujące różno-rakie funkcje na sygnale cyfrowym, czyli procesory sygnałowe DSP, stanowią oddziel-ną, bardzo dynamicznie rozwijającą się gałąź elektroniki. Stosowanie filtrów, korektorów i różnorakich efektów na ygnale cyfrowym daje o wiele lepsze efekty niż na sygnale analogo-wym, -prostota i trwałość archiwizacji. Zapis binarny i media dla niego (nośniki magne-tyczne, optyczne i magneto-optyczne ) jest o wiele odporniejszy na działanie czasu niż zapis analogowy 12. Authoring – wyjaśnij pojęcie . Authoring: to procese przygotowa-nia materiału zgodnie z przyjętymi normami i standardami dla formatu DVD-Video. Jest to skomplikowany proces, w którym wideo i audio zostają w odpowiedni sposób skompi-lowane, tak aby poszczególne strumienie danych z obrazem i dźwiękiem zostały połączone (zmultipleksowane) i zapisane zgodnie ze specyfikacją płyt DVD-Video. Strumienie danych tworzą odpowiednio przygotowane pliki, zawierające obraz, dźwięk, grafikę oraz napisy. Maksymalny sumaryczny transfer danych dla zmultiplek-sowanych strumieni audio/wideo na płycie DVD nie może przekroczyć 10,08 Mbits/s. Systemem plików na płycie DVD-Video jest UDF 1.02. Układ plików na DVD: • AUDIO_TS – stosowany w płytach DVD‐Audio, • VIDEO_TS: – pliki VOB – od Video Object (zawierają obraz, dźwięk i napisy), - pliki IFO – od InFOrmation (zawierają informacje sterujące odtwarzaniem: w których miejscach zaczynają się rozdziały, gdzie znajduje się dana ścieżka dźwiękowa itp.), -plik BUP – od BackUP (stanowią kopię zapasową plików IFO), – pliki grupowane są w Tytuły (titlesets) o jednakowych nazwach: • VIDEO_TS.IFO, VIDEO_TS.BUP, VIDEO_TS.VOB (czytane są w pierwszej kolejności), • VTS_xx_y.IFO, VTS_xx_y.BUP, VTS_xx_y.VOB
(zawierają poszczególne rozdziały: xx – nr rozdziału, y – nr części rozdziału)