Ze zjawiskiem mody językowej mamy do czynienia, wówczas, gdy jakieś słowo jest często używane w tekstach pewnego typu np. w komunikatach oficjalnych, artykułach dziennikarskich, w wypowiedziach potocznych. Mówiący i piszący mając do wyboru kilka określeń synonimicznych zawsze wybierze to samo, i to nie dlatego, że inne było gorsze, ale dlatego, że wybrane słowo „samosię narzuca”, „wszyscy tak mówią”, przez co wydaję się, że tak trzeba. Tymczasem wyrazy modne tylko z pozoru ułatwiają porozumienie. W gruncie rzeczy nie pozwalająna przekazywanie subtelnych odcieni naznaczeniowych, na indywidualny styl wypowiedzi. Powodują powstanie zdań schematycznych, bliskich szablonom, stale powtarzanym, przez co wypranym z treści. Nadużywanie pewnych słów jest zjawiskiem charakterystycznym dla określonego czasu: po kilku lub kilkunastu latach moda na jakieś słowo mija, zastępuje je jakiś inny modny wyraz. Nieposługiwanie się takimi wyrazami świadczy o dobrym wyczuciu językowym, o nieuleganiu modzie, czyli o tym, że ktoś myśli wtegy, gdy chce coś powiedzieć lub napisać. Z drugiej strony nie można powiedzieć, że posługiwanie się wyrazami modnymi jest równoznaczne z popełnianiem błędółw językowych. Należy to zakwalifikować jako błąd stylu, brak umiejętności sprawnego posługiwania się językiem.

Adekwatny, administracja, akcentować, arbiter, asortyment, batalia, baza, consensus (konsensus), defensywa, demonstrować, dialog, destrukcja, dokładnie, edycja, egzekwować, ekipa, front, ekologiczny, generacja, itp.

Szablon językowy – forma, wzór wg którego tworzymy bądź odtwarzamy konkretne zdania, rodzaje tekstów, a także tworzymy odmiany wyrazów; szablon językowy może odnosić się także to tworzenia różnych form ortograficznych wyrazów (np. zasady pisowni wyrazów łącznie, z przedrostkami itd.)