Biologia komórki, 06.12.2011 r.

Temat: Podział komórki.

Struktura DNA umożliwia funkcjonowanie mechanizmów dziedziczenia.

Białka aparatu repliakcyjnego:
- polimeraza DNA – dołącza kolejne nukleotydy
- prymaza – powoduje powstanie starterów
- ligaza DNA – usuwa startery, jak DNA całkowicie się wytworzy
- ruchoma obręcz – wzmocnienie polimerazy DNA
- helikaza – rozplata nić DNA
- białko wiążące jednoniciowy DNA – zapobiega ponownego splatania nici DNA

Polimeraza RNA – nie redaguje informacji – przy transkrypcji DNA.

Od RNA do białka.
Translacja – przekształcanie informacji zawartej w RNA w białko (tłumaczenie).

Kod genetyczny – reguły tłumaczenia sekwencji nukleotydów w genie na sekwencję aminokwasów w białku za pośrednictwem mRNA.

Cząsteczki adaptorowe – tRNA.
Zawiera 3 pętle.
20 syntetaz umożliwia przyczepienie aminokwasu do tRNA – wytworzenie wysokoenergetycznych wiązań.

Mała podjednostka rybosomu dopasowuje cząsteczki tRNA do kodonów mRNA.

Duża podjednostka rybosomu – katalizuje powstawanie wiązań peptydowych, które łączą poszczególne aminokwasy w łańcuch polipeptydowy.

Aminoacylo – tRNA – syntetazy rozpoznające i przyłączające odpowiedni aminokwas do tRNA (20 syntetaz).

Proteomika.
Analiza proteomu – czyli całkowity skład białkowy organizmów.

Proteomika daje możliwość nie tylko identyfikacji białek obecnych w organizmie, narządzie, tkance, komórce, ale również pozwala na analizę ich modyfikacji potranslacyjnych.

Proteomika może być zdefiniowana jako całościowa analiza czasowej i przestrzennej ekspresji białek w określonym systemie biologicznym.