Temat: Pojęcie agrobiznesu.
Twórcy pojęcia „agrobiznes”: I.H. Davies i R.A. Goldberg, rok 1957.
Agrobiznes można określić jako powiązanie ze sobą trzech sektorów, tj.:
sektora wytwarzającego rolnicze środki produkcji,
sektora rolnictwa właściwego,
- sektora przetwórczo – dystrybucyjnego
Agrobiznes to zespolone ze sobą działania człowieka mające na celu wytwarzanie finalnych produktów żywnościowych, począwszy od pozyskania surowców pierwotnych, a na gotowej żywności na stole konsumenta skończywszy.
Zatem agrobiznes nie jest strukturą monolityczną lecz zintegrowanym systemem wielu podmiotów. Nie jest arytmetyczną sumą działów czy gałęzi gospodarki lecz swoistą formą zespolenia ludzi, którzy wytwarzają żywność. Poszczególne człony agrobiznesu wzajemnie się przenikają , a związki między nimi są wielopłaszczyznowe.
Agrobiznes składa się z trzech głównych agregatów:
Agregatu 1, czyli zaopatrzenia w środki produkcji
Agregatu 2, czyli rolnictwa
Agregatu 3, czyli przetwórstwa i obrotu (handel i konsumpcja zbiorowa i indywidualna)
FUNKCJE AGROBIZNESU:
Maksymalizacja zysku
Maksymalizacja konsumpcji (ilość i jakość)
Maksymalizacja możliwości wyboru
Poprawa jakości życia
INTEGRACJA PIONOWA W AGROBIZNESIE
Najbardziej rozpowszechnioną formą integracji pionowej w agrobiznesie jest powiązanie kolejno po sobie następujących faz produkcji i dystrybucji w obrębia wytworzenia surowców żywnościowych (producenci rolni), zbytu tych surowców, przemysłowego ich przetwarzania w żywność.
Przykładem integracji pionowej w agrobiznesie jest połączenie ze sobą takich faz dystrybucji jak:
wytworzenie środków do produkcji rolniczej,
wytworzenie surowców żywnościowych,
zbyt tych surowców,
przemysłowego ich przetwarzania w żywność,
przechowywania żywności,
sprzedaży żywności.
INTEGRACJA POZIOMA W AGROBIZNESIE
Polega na łączeniu ze sobą podmiotów gospodarczych będących w tej samej fazie produkcji lub dystrybucji.
Integracja pozioma może dotyczyć także określonej czynności, np. przechowywania żywności czy jej zbytu. Integracja pozioma danej działalności gospodarczej umożliwia firmie uzyskanie różnorakich korzyści, np. zwiększenie siły przetargowej na rynku, oszczędność kosztów przetwórstwa, kosztów przechowywania, itp.