Błogostan (stan nasycenia) – istnieje najlepszy koszyk, im bliżej jego tym lepiej Cena równowagi – cena przy której podaż równa się popytowi Cenowa elastyczność popytu – mierzy siłę reakcji popytu na zmianę ceny Dobra doskonale komplementarne – są używane w stałej proporcji (np. prawy i lewy but) Dobro Giffena – popyt rośnie, nawet jak cena rośnie Dobro komplementarne - popyt na 1 rośnie kiedy cena 2 spada, 1 jest komplementarne względem 2 Dobro normalne – popyt rośnie kiedy dochód rośnie Dobro poślednie – popyt spada kiedy dochód rośnie Dobro substytucyjne – popyt na 1 rośnie kiedy cena 2 rośnie, 1 jest substytucyjne względem 2 Dobro zwyczajne – popyt rośnie gdy cena spada Dochodowa elastyczność popytu – mierzy siłę reakcji popytu na zmianę dochodu Dotacja ad valorem – dotacja w %, (p1 → (1 − t)p1) Dotacja ilościowa – dostajesz $ za każdą kupioną sztukę Funkcja popytu – optymalne ilości każdego z dóbr jako funkcja ceny i dochodu Funkcja produkcji – granica zbioru produkcyjnego, max. produktów przy danych nakładach Izokwanta – zbiór wszystkich nakładów 1 i 2 akurat wystarczających do wytworzenia danej ilości produktu Koszty krańcowe (MC) – zmiana kosztów przypadająca na małą zmianę produkcji Koszty przeciętne – przypadające na jednostkę produkcji Koszty quasi-stałe – niezależne od poziomu produkcji, opłacane tylko gdy firma wytwarza dodatni produkt Koszty stałe – koszty stowarzyszone z czynnikami stałych i niezależne od poziomu produkcji Koszty zmienne – stowarzyszone z czynnikami zmiennymi i zależne od poziomu produkcji Krańcowa stopa substytucji (MRS) – mierzymy stopę według której konsument jest skłonny zamienić dobro A na dobro B Krzywa Engla – wykres popytu na jedno dobro w funkcji dochodu, przy stałych cenach

Krzywa podaży (odwrócona) – określa jakie powinny być ceny, aby producent dostarczył ileś dobra Krzywa podaży (S(p)) – mierzy ilości jakie będą dostarczane przy każdej cenie Krzywa popytu (D(p)) – mierzy ilości, na które będzie zgłoszony popyt przy każdej cenie Krzywa popytu rynkowego – suma indywidualnych krzywych popytu Krzywa zapotrzebowania – koszyki dóbr, na które jest zgłoszony popyt przy różnych poziomach dochodu Monopol – w branży działa tylko jedna firma, mająca wpływ na cenę rynkową Ograniczenie budżetowe – koszyki dóbr które nie kosztują więcej niż m (p1x1 + p2x2 ≤ m) Podatek liniowy – płacimy za każdą sztukę (p1 → p1 + t) Podatek od wartości (ad valorem) – podatek od ceny, w % (p1 → (1 + t)p1) Podatek ryczałtowy – zabierają tyle samo, bez względu na to ile kupiłeś Preferencje quasi-liniowe – dobra dla których krzywe Engla i zapotrzebowania mają przebieg liniowy Przychód (R) – iloczyn ceny i ilości Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży Rynek doskonale konkurencyjny – wszystkie firmy przyjmują cenę rynkową jako niezależną od własnej produkcji Substytuty doskonałe – można je dowolnie zamieniać Techniczna stopa substytucji (TRS) – stopień wymiany jednego nakładu na drugi, aby utrzymać produkt na stałym poziomie Użyteczność – przypisania liczb koszykom, od bardziej preferowanych do mniej Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności, różnica 2 użyteczności ma znaczenie Użyteczność krańcowa (MU) – mierzy stopę mian użyteczności przy małej zmianie ilości Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków Wybór optymalny – punkt w którym krzywa obojętności jest styczna do linii budżetu Zbiór produkcyjny – wszystkie kombinacje nakładów i wyników które są technicznie wykonalne