1.Definicja odpadu wg:

- Umowy ADR - Materiały, roztwory, mieszaniny lub przedmioty, które nie są przewidziane do bezpośredniego zastosowania, ale są przewożone w celu ich utylizacji, składowania lub zniszczenia przez spalenie lub w inny sposób.

- Ustawy o odpadach - Każda substancja lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy o odpadach, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany

-Odpady - to wszystkie przedmioty oraz substancje stałe, również te nie będące ściekami substancje ciekłe, powstałe w wyniku działalności przemysłowej, gospodarczej lub bytowania człowieka i nieprzydatne w miejscu lub czasie, w którym powstały.

2. KLASYFIKACJA ODPADÓW w zależności od: źródeł powstawania, stopnia uciążliwości bądź stwarzania zagrożeń dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska.
W problematyce dotyczącej ochrony środowiska rozpatruje się i klasyfikuje odpady, jako substancje pochodzące z produkcji lub konsumpcji, które zanieczyszczają środowisko.
Z punktu widzenia ochrony środowiska bardzo ważnym kryterium podziału odpadów jest ich szkodliwość dla środowiska przyrodniczego. Według tej klasyfikacji odpady dzieli się na 3 klasy szkodliwości: odpady niebezpieczne, odpady szkodliwe, odpady uciążliwe.

3. Hierarchia celów w gospodarce odpadami od najniższego stopnia do najwyższego:

Ostateczne unieszkodliwianie np.składowanie, odzysk np. energii podczas spalania odpadów recykling powtórne użycie zapobieganie.

4.Regulacje prawne dot. Sprzętu elektrycznego i elektronicznego:

Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. z 2005r, Brzmienie od 23 stycznia 2013) Ustawa określa:

1) wymagania, jakim powinien odpowiadać sprzęt elektryczny i elektroniczny, zwany dalej „sprzętem”,

2) zasady postępowania ze zużytym sprzętem w sposób zapewniający ochronę zdrowia i życia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju - w celu ograniczenia ilości odpadów powstałych ze sprzętu oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu.

2. W sprawach dotyczących postępowania ze zużytym sprzętem w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy o odpadach.

Przepisy ustawy stosuje się do:

1) sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju;

2) zużytego sprzętu.

2. Przepisy dotyczące wprowadzającego sprzęt stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż sprzętu przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość,

o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. z 2012 r. poz. 1225), z terytorium kraju do państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Rzeczpospolita Polska lub do państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –

strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym

Gospodarowanie odpadami – regulacje prawne Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 roku o bateriach i akumulatorach:

- urządzenia, których prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól elektromagnetycznych oraz mogące służyć do wytwarzania przesyłu lub pomiaru prądu elektrycznego lub pól elektromagnetycznych i zaprojektowane do użytku przy napięciu do 1000 V dla prądu zmiennego oraz 1500 V dla prądu stałego.

5. Główne grupy sprzętu elektrycznego i elektronicznego:

1) Wielkogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego.

2) Małogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego.

3) Sprzęt teleinformatyczny i telekomunikacyjny.

4) Sprzęt audiowizualny.

5) Sprzęt oświetleniowy.

6) Narzędzia elektryczne i elektroniczne, z wyjątkiem wielkogabarytowych, stacjonarnych narzędzi przemysłowych.

7) Zabawki, sprzęt rekreacyjny i sportowy.

8) Przyrządy medyczne, z wyjątkiem wszystkich wszczepianych i skażonych produktów.

9) Przyrządy do nadzoru i kontroli.

10) Automaty do wydawania.

6.Obowiązki wprowadzającego sprzęt:

Art. 22.

1. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany dołączyć do tego sprzętu informację dotyczącą:

zakazu umieszczania zużytego sprzętu łącznie z innymi odpadami, wraz z wyjaśnieniem znaczenia oznakowania, którego wzór jest określony w załączniku nr 3 do ustawy;

potencjalnych skutków dla środowiska i zdrowia ludzi wynikających z obecności składników niebezpiecznych w sprzęcie; masy sprzętu.

2. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany informować o:

1) systemie zbierania zużytego sprzętu;

2) roli, jaką gospodarstwo domowe spełnia w przyczynianiu się do ponownego użycia i odzysku, w tym recyklingu, zużytego sprzętu

Art. 27.

Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany do zorganizowania i sfinansowania odbierania od prowadzących punkty zbierania zużytego sprzętu, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych.

7. Obowiązki użytkownika sprzętu elektrycznego i elektronicznego:

Art. 35.

Użytkownik sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych jest obowiązany do oddania zużytego sprzętu zbierającemu zużyty sprzęt.

Art. 36.

Zabrania się umieszczania zużytego sprzętu łącznie z innymi odpadami.

Art. 73.

Kto, wbrew przepisowi art. 35, nie oddaje zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych zbierającemu zużyty sprzęt,

podlega karze grzywny.

Art. 74.

Kto, wbrew zakazowi określonemu w art. 36, umieszcza zużyty sprzęt łącznie z innymi odpadami,

podlega karze grzywny.

8. Sposoby odzysku tworzyw sztucznych

- recykling materiałowy (mechaniczny oraz chemiczny),

- odzysk energii (ukierunkowane spalanie oraz paliwa alternatywne),

- z przemielonych PET-ów otrzymuje się włókno poliestrowe o bardzo wysokiej jakości i wykorzystuje się go do produkcji wyposażenia sportowo-turystycznego, oraz w produkcji tkanin i dzianin.

9. Recykling mechaniczny:

oznacza mechaniczne rozdrabnianie zużytych tworzyw sztucznych do postaci regranulatu lub recyklatu nadających się do ponownego przetworzenia. Stosuje się jeśli odzyskiwane tworzywa są czyste i jednorodne. Przykładem takiego procesu jest recykling mechaniczny zużytych butelek PET, folii przemysłowych z poliolefin czy ram okiennych z PVC.

10. Recykling chemiczny

polega na rozpadzie materiału polimerowego w wyniku reakcji chemicznej z wodą lub innymi związkami chemicznymi w wyniku, której powstają związki małocząsteczkowe, służące do ponownego otrzymania czystych polimerów lub do innych celów.

11. Piroliza:

polega na rozkładzie termicznym polimerów bez dostępu powietrza w temperaturze 700-1000°C. Otrzymuje się produkty w postaci gazu (44%), oleju (26%) i odpadów stałych (30%). Gaz i odpady stałe używa się do celów opałowych natomiast olej przerabia się na surowce do syntezy polimerów.

12. Recykling samochodów wycofanych z eksploatacji SWE

wszystkie działania, które mają na celu wprowadzić uzyskane z rozbiórki materiały do ponownego użytkowania, np.: recykling materiałowy (ponowne dowolne wykorzystanie materiałów), recykling właściwy (ponowne wykorzystanie materiałów zgodnie z przeznaczeniem np. części zamienne), odzysk energetyczny (odzyskanie energii włożonej w wyprodukowanie danej części np. spalenie opon).

13. Wymagania wobec systemu recyklingu SWE:

- szczelność – materiały z demontażu pojazdu i w trakcie jego obróbki

- opłacalność.

- Uzyskanie poziomu odzysku i recyklingu w wysokości odpowiednio 95% i 85%.

14. Odpady komunalne

to odpady powstające w gospodarstwach domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych; USTAWA z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach^{1), 2), 3)} (Dz. U. z dnia 8 stycznia 2013 r.)

15. Schemat selektywnej zbiórki i recyklingu odpadów

Odpady komunalne – selektywne gromadzenie – sortowanie z oczyszczaniem:

-odpady organiczne (wytwarzanie biogazu, kompostowanie)

- złom stalowy (huty żelaza i stali),

- złom metali nieżelaznych (huty metali nieżelaznych, przemysł elektromaszynowy, dobra wytwórczość),

- tworzywa sztuczne (zakłady tworzyw sztucznych, dobra wytwórczość),

- szkło (huty szkła),

- papier, tektura (fabryki papieru i celulozy).

16. Logistyka odwrotna:

Jest to proces planowania, organizowania, kontrolowania skutecznego i efektywnego ekonomicznie przepływu: surowców, półproduktów i produktów gotowych wraz z powiązanymi z tymi przepływami informacjami od miejsca konsumpcji do miejsc pochodzenia w celu odzyskania wartości bądź właściwego zagospodarowania.

17.Dwie najważniejsze cechy logistyki odwrotnej to: a) kierunek przepływu dóbr – przeciwny do kierunku przepływu dóbr w tradycyjnym kanale dystrybucji; b) przemieszczane dobra zostały już w części skonsumowane, lecz posiadają pewną wartość (mniejszą w logistyce tradycyjnej), którą zamierza się odzyskać.