Metodyka pracy socjalnej wykłady

Metodyka pracy socjalnej

Wykłady: Dr. Dramska D.

Egzamin: pisemna praca, konkretna, opierająca się o życie, stworzyć najpierw plan, ok. 15 str , na płycie +papier+ literatura, podpisana :egzamin zaliczeniowy

Czwartek nieparzysty 9:45- 14

Czwartek parzysty 12- 14:30 wykłady!

10.10.2013 GENEZA I ROZWÓJ PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ

1. Główne etapy i kierunki rozwoju pedagogiki społecznej w Polsce i na świecie

Rewolucja francuska i wojny napoleońskie spowodowały ostateczne załamanie się ustroju feudalnego. Na skutek upadku starego porządku Europa pogrążyła się w stanie chaosu., z którego wyzwolić ją mogła jedynie nowa organizacja społeczeństwa jako konieczne następstwo rozwoju nauki i techniki. Ten nowy system społeczny, który powstał na gruzach obalonego porządku feudalnego nazywał się system industrialnym. Wiek XIX jest równocześnie okresem przeobrażeń w życiu społeczeństwa, dokonujących się zwłaszcza pod wpływem nauk matematyczno-fizycznych i techniki. Procesy gwałtownych przemian społecznych zainteresowały badaczy i uczonych, którzy… rozwinęła się nowa nauka, socjologia, badająca procesy i zjawiska społeczne ich strukturę i prawa rozwoju społeczeństwa. Pod wpływem jej osiągnięć tworzył się nowy obraz człowieka jako istoty organicznie sprzężonej z naturalna i społeczna strukturą otoczenia, ze środowiskiem społecznym, które determinuje jego indywidualny rozwój.

Podstawowy bodziec kształtowania się pedagogiki społ. stanowiły przeobrażenia gospodarcze społeczne i kulturowe Europy i ameryki.

2. przedstawiciele

Aleksander Kamiński- przejawiał niezwykłą wrażliwość na losy upośledzonych grup i warstw społecznych, a zarazem ujawniali zapał i gorliwość reformatorów rozumiejących i ż tylko gruntowne przeobrażenie społeczne może uzdrowić warunki i okoliczność wpływające na kształtowanie życia ludzi.

Pestalozzi ( 1746-1827) – był świadkiem i uczestnikiem rewolucji francuskiej, przyjaciel ludu, pomagał dzieciom, miłość ludzkości i filantropii ważna. Prekursor r ped. społecznej – dzieła „Leonard i Gertruda” , uruchomił w tych książkach siły występujące w środowisku. Zasługa w stworzenia modelu wychowania rodzinno- opiekuńczego – model rodzinnego zakładu opiekuńczo-wych.

Robert Owen ( 1771-1857)- prekursor. Było obserwatorem proletaryzacji miast angielskich. Porwała go utopia socjalizmu. Wyprowadzającego rodziny robotnicze z nędzy i deprawacji. W osadzie swojej fabryki przędzalniczej w Szkocji dążył d poprawienia doli robotników oraz stworzył wzory życia robotniczego i szeroko zakrojonej pracy kulturalnej. Poprzez zbudowanie szpitala dla robotników, mieszkań dla rodzin robotniczych, , a wreszcie nowej instytucji , w centrum dzielnicy, w skład wchodził żłobek i przedszkole, szkołę elementarną ( dzieci do 10 rż mogły się uczyć i nie pracowały, to było pewne novum) a także szkoła dokształcającą dla młodzieży- pierwszej w Europie, terenu zabaw da dzieci, swoistego klubu dla robotników i dorosłych członków ich rodzin- w nim mieściła się biblioteka, czytelnia, sala na referaty, zebrania, zabawy dla dorosłych. Innym dziełem Owena było wypracowanie modelu spółdzielni produkcyjnej. Swoją podstawową publikację zatytułował „ nowy pogląd na społeczeństwo, czyli doświadczenia o początkach określających kształtowanie się charakteru ludzkiego. Pisał tam , że ludzie są tworami warunków swojego życia-„ w parze z poprawianiem się warunków powinno iść uszlachetnianie ludzi za pomocą umiejętnie prowadzonego wychowania.

Paul Bergmann- 1869-1946)- niemiecki pedagog społeczny, filozofia inspirowana przez Darwina i Spencera miała ujęcie przyrodnicze, pro reklamowała pedagogikę społeczną, jako naukę doświadczalną. Ewolucja przyrodnicza- wg Bergmanna przybiera postać przemian wiodących od życia biologicznego ku kulturze duchowej i dlatego określił swoją pedagogikę społeczną pedagogiką kultury. Wych ma na celu niwelować różnice, wprowadzające masy w najwyższe dobra kultury, pedagogika „socjalna”- społeczna, głosiła, iż wychowanie jest zadaniem ogólnospołecznym: rodziny, szkoły samorządów lokalnych, związków zawodowych, grup politycznych itp. Podstawową zasadą jest wych. W rodzinie ( z prawem interwencji i ingerencji czynników publicznych do rodzin które sobie nie radzą). Na wzór rodziny- majster ma wychowywać w swoim warsztacie terminatorów, dla sierot trzeba powoływać rodziny zastępczy. Reasumując zaletą tej teorii było ukierunkowanie na wyrównywanie braków kultury warstw upośledzonych przez szeroką aktywność wychowującego społeczeństwo.

Stanisław Szacki ( 1878-1934) – zaczął swą działalność w okresie rewolucji 105 od społeczno- pedagogicznych realizacji wychowania związanego z ulepszaniem środowiska w miejscu osiedlenia. Szacki nie nazywał swojej polityki społeczną, ale reprezentował ją przez całe życie. Widział podstawowe kręgi środowiskowe wychowania : rodzina, szkoła i środowisko sąsiedzkie, które nazywał ulicą. Szkoła wg niego miała organizować życia społeczności dziecięcej, wspomagać rodzinę w jej wych zadaniach i wspomagać środowisko poprzez dokonywanie w nim pozytywnych zmian poszerzał działanie szkoły przez aktywność wpływów wychowawczych instytucji. nauczyciela widział jako w postaci uczącego , działacza i badacza społeczności szkolnej i pozaszkolnej. Nauczyciela i uczniów traktował jak budowniczych.

Mary Richmond (1861-1922) – wydała książkę „socjalna diagnoza” w 1917 r w NY, zapoczątkowała tym nową teorię opieki publicznej. W książce udowodniła że nędza niezdolność do samodzielnego życa i wykolejenia z którymi ludzie zgłaszają się o pomoc do organizacji dobroczynnych mają z ereguly swe źródła w ich sytuacji środowiskowej. Toteż punktem wyjścia dla poczynań opiekuńczych powinno być rozpoznanie środowiskowych przyczyn ludzkich kłopotów i wykolejeń. Autorka skupiła uwagę na społecznych przyczyn nędzy i wykolejeń tkwiących w rodzinie podopiecznego, w jrgo szkole, w społeczności sąsiedzkiej. Głownie akcentowała przyczyny tkwiące w rodzinie wykazując podczas analizy tych najbliższych swojego pacjentowi kręgów społecznych niezwykła przenikliwość i trafne ujmowanie prawidłowości. Twierdziła, że nie wolno zadawalać się stwierdzeniem nędzy i wykolejeni, lecz trzeba docierać do przyczyn, poszukują ich zarówno w charakterologicznych cechach pacjenta jak i w jego sytuacji środowiskowej. Dlatego owo rozpoznanie nazwała diagnozą społeczną. Autorka wypracowała technikę takiej diagnozy na mianowicie wywiad środowiskowy który z czasem zatriumfował w naukach społecznych jako jedna z podstawowych technik badawczych. Ten typ diagnozy raz odpowiednie prowadzenie przypadku mógł realizować tylko właściwie przygotowany pracownik społeczny o postawie wychowawczej. Nazwała tą osobę pracownikiem społecznym. Dokonała przewrotu w opiece publicznej który określany bywa jako unaukowienie dobroczynności. Powodując jej przekształcenie w służbę społeczną, realizowaną przez fachowo do tego przygotowany personel.

Helena Radlińska-

Podstawowe pojęcia pracy socjalnej

1.funkcjonowanie społeczne– społeczne funkcjonowanie obejmuje działanie konieczne do osiągnięcia zadowalających stosunków w różnorodnych sytuacjach społecznych. Interakcje wśród jednostek i struktur społecznych są procesami ciągłymi i każda przeszkoda w spełnianiu ról społecznych stanowi problem w społecznym funkcjonowaniu. Funkcjonowanie jednostki jest społecznie akceptowane gdy efektem jej działań są zadowalające doznania w życiu codziennym.

Rodzina funkcjonuje sprawnie gdy:

Praca socjalna skupia się na stosunkach jednostki z innymi ludźmi. To jak i z jakim skutkiem jednostka spełnia różne role społeczne.

Przedmiotem zainteresowań pracy socjalnej są zagrożenia lub utrudnienia realizacji ról społecznych.

Przykładem zablokowanego funkcjonowania społecznego jest np. choroba powodująca niezdolność żywiciela rodziny do pracy lub przykład pacjentki która po kilku msc musiała wrócić do szpitala i być hospitalizowana a rozpoznanie socjalne wykazało, że chorobę wywołuje sytuacja domowa pacjentki.

2. praca socjalna- podejmuje działania zaradcze w wielu dziedzinach życia społecznego:

W wielu definicjach widoczne są cechy wspólne takie jak:

Cele pracy socjalnej są realizowane w odniesieniu do indywidualnej i grupowej aktywności człowieka z wykorzystaniem 3 podstawowych metod:

Oraz takich technik jak:

Podstawowymi funkcjami pracy socjalnej są:

3. pomoc społeczna- jest zorganizowanym systemem świadczeń i instytucji społecznych mających za zadanie dopomóc jednostkom i grupom w osiągnięciu zadawalającego poziomu życia, stanu zdrowia, stosunków osobistych i społecznych co pozwoli w pełni rozwijać im możliwość oraz będzie sprzyjała pomyślności pozostając w harmonii z potrzebami ich rodzin i otoczenia.

Najczęstsze sytuacje, w których udzielana jest pomoc społeczna to:

Rodzaje pomocy społecznej świadczonej w Polsce:

Kryteria odróżniające pomoc społeczną od innych instytucji funkcjonujących w życiu społecznym:

Podstawowe modele pomocy społecznej:

Cele instytucji pomocy społecznej :

4. pracownik socjalny- pracownikiem socjalnym może być osoba, która posiada dyplom pracownika socjalnego lub ukończyła studia wyższe o kierunkach: praca socjalna, polityka społeczna, resocjalizacja, socjologia, pedagogika i psychologia.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, stopnie specjalizacji w zawodzie : pracownik socjalny”, obowiązujące la specjalizacji minima programowe, tryb postępowania w nadawaniu stopni specjalizacji i wydawania dyplomów, warunki uzyskiwania przez pracowników socjalnych stopni specjalizacji zawodowej oraz warunki, jakie powinny spełniać podmioty ubiegające się o zgodę Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na prowadzenie szkoleń w zakresie specjalizacji.

Pracownik socjalny:

Do zadań pracownika socjalnego należy:

5. diagnoza- diagnostyczny „zabieg” badawczy stosowany jest najczęściej w tzw. Pomiarze pedagogicznym oraz w badaniach eksperymentalnych, kiedy obowiązujące w tej procedurze poznanie stanu wyjściowego – diagnoza stanu, a następnie stanu końcowego- diagnoza efektów.

Aby terapia kompensacyjna, profilaktyczna, pomoc, ratownictwo, było racjonalne i skuteczne, niezbędne jest przeprowadzenie poprawnej diagnozy.

Można ten cel osiągnąć stosując następujące zabiegi:

W toku postępowania badawczego a. Kamińskiego można wyróżnić trójczłonowość zadań:

Cel pedagogiczny rozpoznania jest dwojaki :

Po wstępnej analizie danych następuje analiza właściwa, czyli analiza zebranych informacji, ustalenie przyczyn powodujących dane objawy, wskazanie sił jednostki i w jej najbliższym otoczeniu mogących wesprzeć wysiłki pedagogia. Diagnoza pedagogiczna indywidualnych przypadków lub grup powinna mieć zawsze aspekt społeczny. Diagnoza pedagogiczna ma dostarczać danych co do roli i udziału różnych czynników środowiskowych w rozwoju, opiece i wychowaniu pojedynczych ludzi lub grup.

6. profilaktyka- jest to dziedzina wiedzy i umiejętności praktycznych w sakli mikro- i makrospołecznej, służących zapobieganiu występowania tzw. Dewiacyjnych i patologicznych zjawisk, zwanych czasami problemami społecznymi, ewentualnie służących nierozprzestrzenianiu się tychże zjawisk jeśli już wystąpiły. Zadanie m profilaktyki społecznej jako nauki praktycznej jest opis, wyjaśnienie i przewidywanie rozwoju zjawisk chorobliwych, szkodliwych, celem skonstruowania programów, strategii i procedur ich zwalczania tak w wymiarze społecznym, globalnym, jak i w wymiarze lokalnym i indywidualnym.

7. terapia ( interwencja) – w naukach o wych oznacza oddziaływania o charakterze naprawczym, dokonywane poprzez zastosowanie metod i środków pedagogicznych. Pojęcie terapii przyjelo się na gruncie ped. Specjalnej początkowo, określając jako adresatów osoby z globalnymi i parcjalnymi upośledzeniami rozwoju. Przewlekle chore, a także niedostosowane społecznie. Zakres zastosowania terapii pedagogicznej został poszerzony o zajęcia o charakterze korekcyjno- kompensacyjnym prowadzone z dziećmi z minimalnymi zaburzeniami rozwoju, a nie poddającymi się wpływom typowych zabiegów dydaktyczno- wych. Za optymalny model terapii uznaje się oddziaływanie ukierunkowane na osobowość wychowanka uwzględniające zarówno przyczyny, jak i objawy zaburzeń.

8. kompensacja- jest to złożony proces uzupełniania, wyrównywania braków oraz zastępowania deficytów rozwojowych, narządów i przystosowywania się na innej możliwej drodze. Polega ona na odtwarzaniu czynności całego narządu np. ruchu, lub poszczególnych jego części za pomocą środków zastępczych ludzkiego organizmu przykłady: u niewidomych ma na celu zastąpić możliwie w najwyższej mierze zamknięte, uszkodzone a więc utrudnione drogi kontaktu ze światem zewn. Przyrodniczym i społecznym. Kompensacja wzroku odbywa się poprzez percepcję słuchowo-dotykowo-ruchową. Kompensacja u dzieci społecznie niedostosowanych, wychowawczo zaniedbanych u sierot stosowaną kompensacją będzie kształtowanie właściwych przebiegów procesów emocjonalnych w kontaktach interpersonalnych, w atmosferze spokoju, życzliwości i pomocy.

Kompensacja może być bezpośrednia i pośrednia, a możliwości kompensacyjne zależą od wielu czynników:

9. wsparcie społeczne- wspieranie jako proces stanowi niezbywalny atrybut metody o charakterze interakcyjnej, przebierającej postać indywidualną lub grupową. Istotą tej metody jest wzajemne wspierani się, wzajemna troska, a także nawzajem o wspólnotę , w której żyjemy, instytucje z którymi współpracujemy, a także środowisko społeczne i naturalne które ma być dla nas korzystnym siedliskiem biosocjokulturowym.

Poczucie wspólnoty wiąże się z posiadaniem przez jednostkę określonych grup wsparcia społecznego w określonej przestrzeni:

dzieję się tak dlatego, że możemy tak otrzymać następujące rodzaje wsparcia:

Relacje, które zachodzą w czterech podstawowych układach ludzkiego życia:

Niezbędna jest rzetelna diagnoza osoby, którą mamy wspierać, jej potrzeb, problemów, doświadczenia i warunki w jakich ta osoba funkcjonuje.

17.10.1013

10. ratownictwo- zdaniem H. Radlińskiej, jest formą doraźnej reakcji społecznej w razie nagłego nieszczęścia dotykającego jednostki lub klęski pewnej zbiorowości społecznej, skierowane jest ono na likwidację pierwszych skutków. Według Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. katastrofą określą się sytuację, w której nagłemu zakłóceniu ulegają codzienne wzory życia i w rezultacie powstaje konieczność dostarczenia ludziom ochrony, żywności, schronienia itp., a wywołują klęski ( powodzie, wybuchy wulkanów, trzęsienia ziemi), nagłe zdarzenia ( pożary, wypadki drogowe), choroby o przebiegu epidemicznym, głód, akty wrogości i konflikty zbrojne.

Kompetencje ratownicze według J. Szmagalskiego:

11. opieka- opisując zjawisko opieki należy zdawać sobie sprawę z przemian jakie dokonały się w jej ujmowaniu, będących funkcją rozwoju cywilizacyjnego, które najogólniej związane są ze zmienną mechanizmów jej świadczenia ( od zachowań instynktownych do świadomie organizowanych), zmianami jakościowymi od opieki o podłożu instrumentalnym do opieki o podłożu emocjonalno- uczuciowym), zmianami w zakresie jej stosowania ( podmiotowym i przedmiotowym) oraz z jej charakterem ( od opieki allocentrycznej, nieformalnej do opieki poszerzonej o działalność społeczną i sformalizowaną).

Według H. radlińskiej opieka to działalność kompensacyjno- rewalidacyjna, podejmowana wobec jednostek niezdolnych do samodzielnej egzystencji, łączy się to z podjęciem przez opiekuna odpowiedzialności za losy jednostek i ich ubezwłasnowolnienia i wspierania.

Opieka społeczna to działalnie ubezwłasnowolniające, ograniczające lub uniemożliwiające własną zaradność podopiecznego, za którego opiekun przyjmuje odpowiedzialność, a więc funkcje opieki powinno być stopniowe doprowadzanie podopiecznego do samodzielności i niezależności życiowej.

Cechy opieki międzyludzkiej:

12. służba społeczna- jest to sieć powiązanych ze sobą służbowo lub funkcjonalnie albo pozostających w układach komplementarnych urzędów organizacji pozarządowych niesformalizowanych grup zadaniowych bądź pojedynczych osób, które z profesjonalnego obowiązku na zasadzie wolontariatu czy z własnej woli realizują działania polegające na pomaganiu jednostkom i grupom społecznym w odzyskaniu poczucia własnej wartości, unikaniu skutków bezradności, usprawnianiu bądź odzyskaniu zdolności społecznego funkcjonowania przez odpowiednio dobrane czynności wspierające, wyręczające, ochraniające, rehabilitacyjne czy też korekcyjne, a także na tworzeniu makrostrukturalnych i środowiskowych warunków potrzebnych do osiągnięcia tych celów.

17.10. 2013 zasady profesjonalnej pracy socjalnej

Praca socjalna wyrosła z humanitarnych i demokratycznych idei, które opierały się na szacunku wobec równości, wartości i godności wszystkich ludzi. W praktyce pracy socjalnej ochrona praw człowieka a także sprawiedliwość społeczna stanowiły i stanowią w dalszym ciągu wytyczne dla działań profesjonalnych.

Pracownik socjalny powinien kierować się wartościami zgodnymi z głównym celem pracy socjalnej oraz kodeksem etycznym.

Podstawowymi wartościami tego zawodu są :

W pracy socjalnej wyróżniamy 3 obszary obejmujące wartości:

w relacji pracownik socjalny- klient, ten pierwszy powinien akceptować każdego beneficjenta wraz z jego problemami. Mimo pojawiającej się czasami frustracji powinien wykazywać zrozumienie wobec jego trudnej sytuacji życiowej, co oznacza m.in. zdolność do wolnego od uprzedzeń i stereotypów postrzeganie klienta, zarówno jego cech negatywnych jak i pozytywnych, oraz rozumienie jego punktu widzenia i respektowanie jego prawa do samostanowienia.

Poza tym pracownik socjalny jest zobowiązany do przestrzegania zasady poufałości relacji z klientem, która może być uchylona w sytuacjach wyjątkowych, gdy naruszone jest prawo albo też lub i zagrożone jest czyjeś zdrowie czy też życie.

Jeśli chodzi o wartości odnoszące się do relacji pracy socjalnej ze społeczeństwem, pracownik socjalny z racji pełnionych przez siebie obowiązków ma do wypełnienia 2 podstawowe zadania :

Ponadto pracownik socjalny jest zobowiązany do poprawy jakości usług instytucji społecznych i czynienia ich bardziej wrażliwymi na potrzeby ludzi poprzez ulepszanie programów socjalnych.

Co do wartości w zachowaniu zawodowym, powinno ono zmierzać do rozwijania zaradności, samodzielności oraz doskonalenia możliwości ludzi.

Profesjonalne postępowanie pracownika socjalnego polega na :

Współcześnie pracownicy socjalni wykonują rodzaj działalności wymagający dużej wiedzy i umiejętności. Podkreślane są również pewne atrybuty, które powinny cechować członków tej profesji, a więc: zbiór wiedzy i umiejętności zdobytych w toku kształcenia, musi posiadać również predyspozycje osobiste , obejmujące charakter i postawy, normy postępowania oparte na życzliwości, empatii i etyce zawodowej, dobra reputacja, wynikająca z uznania statusu zawodu.

Do kanonu wiedzy tego zawodu należą teorie zachowania człowieka w środowisku społecznym oraz teorie dotyczące praktycznych metod i modeli pracy socjalnej.

Obejmuje on znajomość podstawowych dziedzin oraz widzę dotyczącą interwencji w ststemy klientów i system świadczenia usług socjalnych

Najczęściej stosowane zasady pracy socjalnej to :

Wyżej przedstawione zasady wynikają z praktycznych doświadczeń wielu pokoleń pracowników socjalnych. Natomiast zasady profesjonalnej pracy socjalnej składają się z 12 reguł, które odzwierciedlają cel oraz sedno wspólnej bazy praktyki pracy socjalnej:

Pracownik socjalny musi w swojej pracy stosować


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
metodyka nr 1, metodyka pracy socjalnej
odp etyczna wobec klienta, Studia, Metodyka Pracy Socjalnej
Metodyka pracy socjalnej - zagadnienia, Metodyka pracy socjalnej Kowalczyk
Metodyka pracy socjalnej, Praca Socjalna I-III
Teorie i metody pracy socjalnej
metodyka pracy socjalnej - problematyka do egzaminu i teksty, Metodyka pracy socjalnej
METODYKA ćw Grenda, metodyka pracy socjalnej
Socjologia pracy socjalnej Wykład 3) 10 13r
Socjologia pracy socjalnej Wykład 2 10 13r
sciagawka test metodyka, pedagogika pracy socjalnej wsei lublin, Metodyka pracy socjalnej
2 Metody pracy socjalnejid 20537 ppt
pr.soc jako rozw.problemu, pedagogika pracy socjalnej wsei lublin, Metodyka pracy socjalnej
Metody pracy socjalnej wg Kazimiery Wódz, Praca socjalna
TEORIE I METODY PRACY SOCJALNEJ
Egzamin Metody pracy socjalnej 1
Metody pracy socjalnej
Sciaga metodyka pracy socjalnej1111 2
ORGANIZACJA PRACY SOCJALNEJ - wykład, pedagogika

więcej podobnych podstron