16.02.2011r.
Zagadnienia – semestr I:
Rola edukacji plastycznej w systemie wszechstronnego rozwoju osobowości.
Sądy i postawy estetyczne.
Dydaktyczne koncepcje edukacji plastycznej.
Istota integracyjnej koncepcji dydaktycznej.
Mechanizm i funkcje procesu percepcji.
Percepcja świata i dzieł sztuki jako podstawa edukacji plastycznej.
Wartość dzieła sztuki, analiza dzieła sztuki.
Istota, cechy, rodzaje i funkcje ekspresji.
Charakter twórczości plastycznej dzieci i młodzieży na przykładzie postaci ludzkiej, środków lokomocji.
Zjawisko kryzysu działalności plastycznej dziecka, przyczyny, objawy, pomysł na zniwelowanie skutków.
Rola i źródła inspiracji w działalności plastycznej.
Struktura uzdolnień plastycznych, wyznaczniki, kierowanie zdolnościami.
Twórczość jako proces twórczy, rola.
ANALIZA DZIEŁA SZTUKI:
*warstwa wizualna -> widzenie
*warstwa treściowa -> treść -> rozumienie
*warstwa artystyczna -> forma -> widzenie, rozumienie
*warstwa estetyczna -> wartość estetyczna -> przeżywanie, emocje, upodobania
23.02.2011r. Metody dydaktyczno-wychowawcze:
METODA- sposób stosowany systematycznie, świadomie i mogący być wielokrotnie, a nie jednostkowo stosowany w działaniu, sprzyja procesowi kształcenia i wychowania.
METODY WSPIERANIA AKTYWNOŚCI EDUKACYJNEJ DZIECKA:
Ryszard Więckowski „Pedagogika wczesnoszkolna” Warszawa 1993.
„żeby dziecku chciało się chcieć”
Nauczyciel wykorzystuje wiele metod dydaktycznych, łączenie metod z uwzględnieniem wieku ucznia.
Przez metodę wspierania aktywności edukacyjnej dziecka należy rozumieć sposób pracy nauczyciela z uczniami zastosowany z myślą o tym, aby umożliwić im rozwój oczekiwań poznawczych i równocześnie sposób ich zaspakajania czy osiągania, a także taki sposób, który ma szeroki zakres stosowalności.
Podział metod:
METODY INFORMACYJNE:
- przekazywanie uczniom określonych wiadomości do zapamiętania z myślą o wychodzeniu poza dostarczone wiadomości
- wyjaśnienie (ilustrowane albo werbalne)
- narracja (ilustrowana albo werbalna)
- opis (np. z wykorzystaniem modeli)
METODY HEURYSTYCZNE:
- nauczyciel wskazuje pewną nieokreśloność w sytuacji poznawczej niezgodną z dotychczasowym zasobem wiedzy/doświadczeń wymagającą aktywnego i samodzielnego wysiłku dla jej eliminacji
- metody problemowe
- metoda dyskusji i dialogu
02.03.2011r.
09.03.2011r.
Cztery zasadnicze grupy metod:
METODY ASYMILACJI WIEDZY- oparte na aktywności poznawczej o charakterze reprodukcyjnym
METODY SAMODZIELNEGO DOCHODZENIA DO WIEDZY- zwane problemowymi, oparte na twórczej aktywności poznawczej polegającej na rozwiązywaniu problemów.
METODY WALORYZACYJNE- zwane też eksponującymi o dominacji aktywności emocjonalno – artystycznej, oparte o przeżywanie.
METODY PRAKTYCZNE- cechuje je przewaga aktywności praktyczno – technicznej zmieniającej otoczenie lub stanowiącej nowe jego formy.
Ad.1
METODY ASYMILACJI WIEDZY:
- pogadanka (np. wstępna, utrwalająca wiedzę) – prosta forma kontaktu ucznia z nauczycielem, metoda słowna, ułatwiająca komunikację.
- dyskusja – metoda pozwalająca na asymilację wiedzy, wyprowadzenie kogoś z błędu, uczymy się od siebie nawzajem, metoda ta zakłada, że obydwie strony wiedzą mniej więcej to samo.
- opis, opowiadanie.
- wykład – metoda dla starszych słuchaczy.
- praca z książką.
Ad. 2
METODY SAMODZIELNEGO DOCHODZENIA DO WIEDZY:
POZIOM – poziom konkretów, uczniowie mają do czynienia z samymi konkretami
POZIOM – czynności uczniów dotyczą modeli
POZIOM – uczeń formułuje teorię dotyczącą danego zjawiska
- klasyczna metoda problemowa – uczeń zdobytą wiedzę umie zastosować w praktyce – wtedy problem jest rozwiązany
Wytwarzanie sytuacji problemowej
Formułowanie problemów i pomysłów
Weryfikacja pomysłów
Porządkowanie
Stosowanie wyników w nowych zadaniach
- metoda przypadków – polega na rozpatrzeniu przez niewielką grupę uczniów jakiegoś przypadku i rozwiązaniu trudności związanej z tym przypadkiem. Uczniowie wraz z nauczycielem wyławiają jakiś główny problem, określają warunki, które mają umożliwić rozwiązanie problemu. W metodzie tej ogromną rolę odgrywa zarówno aktywność ucznia jak i nauczyciela.
- metoda sytuacyjna – podobna do metody przypadków, mamy konkretną sytuację, uczeń musi rozumieć i podjąć odpowiednią decyzję w celu jej rozwiązania.
- metoda zwana giełdą pomysłów albo burzą mózgów – polega na zespołowym wytworzeniu pomysłów rozwiązania jakiegoś zadania przy czym chodzi w niej o to, aby zespół rozwiązujący znalazł jak najwięcej pomysłów nowych, zaskakujących, po zebraniu wszystkich pomysłów poddaje się je ocenie całego zespołu.
Wytwarzanie sytuacji problemowej
Wytwarzanie pomysłów
Sprawdzanie, wyławianie najlepszych pomysłów
- mikro nauczanie – metoda czynnego uczenia się złożonych czynności praktycznych, metoda stosowana w małych grupach.
- metoda gier dydaktycznych – wiele odmian, zabawa, występują w niej dokładnie sprecyzowane reguły, reguły służą celom dydaktycznym, umożliwiają współdziałanie, uspołeczniają, procesowi poznania, kształcąco - wychowującym. Zabawa – podstawowa forma aktywności dziecka.
F. Froebel – freblówki – sprawowano tam opiekę nad dzieckiem, wyrażanie siebie. Zabawa- wydalanie nadmiaru energii. Zabawa- zaspokojenie potrzeb idywidualnych.
- gry symulacyjne – dotyczą rzeczywistości, w której da się coś zmienić, dziecko powinno mieć świadomość, że jest to zabawa; dziecko stymuluje, udaje zabawę.
Ad. 3
METODY WALORYZACYJNE
- dopasowujemy do przedmiotu
- przeżywanie – jako proces psychiczny.
Ad. 4
METODY PRAKTYCZNE
- dotyczą stosowania określonej wiedzy w praktyce
- metoda praktyczna, ekspresyjna – ujawnianie własnej ekspresji
- metoda ćwiczeń
16.03.2011r.
23.03.2011r.
30.03.2011r.
TYPY NAUCZYCIELA:
NAUCZYCIEL SPONTANICZNO-INTUICYJNY – dopasowuje się do sytuacji, wysoka intuicja, typ spontaniczny.
TYP STYMULUJĄCY POSTAWY UCZNIA – zachęca uczniów do twórczości, chwali ucznia za pomysły, oryginalność.
TYP MIESZANY – łączy poszczególne elementy
CEL NAUCZYCIELA – BYCIE PROFESJONALISTĄ, ZAWODOWCEM.
TAKSONOMIA CELÓW DYDKATYCZNYCH KSZTAŁCENIA I WYCHOWANIA:
WIADOMOŚCI
Uczeń powinien zapamiętać…
Uczeń powinien zrozumieć…
UMIEJĘTNOŚCI
Uczeń powinien zastosować posiadaną wiedzę w sytuacji typowej, tzn. …
Uczeń powinien zastosować posiadaną wiedzę w sytuacji nietypowej, tzn. …
MOTYWACJE
Są to wszystkie elementy, które mają nadać sens.
Żeby dziecku chciało się chcieć
Odpowiednio umotywowany człowiek dąży do doskonałości.
SCENARIUSZ
Imię, Nazwisko
Specjalność
Semestr
Nauczyciel, opiekun
Rok szkolny
Klasa
Jednostka metodyczna : czas przeznaczony na realizację danego zadania, podstawowa jednostka – 1 lekcja – 1h
Temat (informacja, którą podaje się uczniom)
Zagadnienie programowe np. obserwacja i interpretacja zjawisk atmosferycznych
Zagadnienie plastyczne np. plama, barwa
Cele dydaktyczno- wychowawcze
Metody
Środki dydaktyczne (krajobraz, postać ludzka, plansze…)
Źródło inspiracji
Narzędzia i przybory
Technika wykonania
Przebieg lekcji
Czynniki porządkowe
Praca właściwa – realizacja zadania, analiza i ocena prac wraz z wnioskami, realizacja pracy bez pomocy nauczyciela.