MSSF ćwiczenia
Ćwiczenia 1
02.10
2 kolokwia: 1. Po wycenie (parametry i modele wyceny), 2. Przedostatnie ćwiczenia
Każde po 50 pkt, od 27,5 zaliczenie
Ćwiczenia 2
09.10
System rachunkowości – część systemu informacyjnego przedsiębiorstwa
System kontynentalny | System anglosaski | |
---|---|---|
Regulowany przez państwo | samorządy | |
Źródła finansowania działalności gospodarczej | Kredyt, niski udział kapitału własnego; kapitał dostarczany przez sektor bankowy | Finansowanie kapitałami własnymi, emisja akcji i innych papierów wartościowych; kapitał z rynku akcji |
orientacja | Unikanie ryzyka | Otwarty na ryzyko |
System prawny | Zdominowany przez skodyfikowane prawo, które reguluje reguły rachunkowości; Kodeks handlowy, UoR, KSR | Zdominowany przez prawo zwyczajowe, reguły rachunkowości ustalane przez organy należące do sektora prywatnego; Common Law |
System fiskalny | Prawo bilansowe o podatkowe ściśle powiązane | Prawo podatkowe nie ma wpływu na rozwiązania stosowane w ramach rachunkowości finansowej |
Zakres polityki rachunkowości | Określone są wzory sprawozdań; plan kont; znaczna ilość opcji w zakresie ujawniania i pomiaru | Założenia koncepcyjne; prawnie nie ma obowiązujących sformułowanych opcji dotyczących ujawniania i pomiaru |
Podstawowi użytkownicy SF | Kredytodawcy, organy podatkowe, inwestorzy | inwestorzy |
Zasady rachunkowości | Zasada ostrożności (nacisk na tworzenie rezerw, nie zawyżanie przychodów, zawyżanie kosztów) i wpływu systemu podatkowego na rach. finansową obniża użyteczność SF w podejmowaniu decyzji różnego typu | Rzetelne informowanie zgodnie z zasadą prawdziwego i rzetelnego obrazu |
Zakres ujawnień w sprawozdaniu finansowym | Sprawozdanie jest bardzo rozbudowane, ale chodzi o to, by mniej pokazać | Więcej informacji, w notach obszerny zakres ujawnień |
Ustalanie wyniku finansowego | Ostrożne liczenie wyniku: 1.zasada konserwatyzmu 2.ograniczenia w podziale zysku (prawo handlowe, zasady rachunkowości) 3.tendencja do stworzenia wyższych ukrytych rezerw |
Licznie wyniku podporządkowane jest użyteczności decyzyjnej: 1.rzetelne prezentowanie wyniku 2.dominacja zasady memoriału 3.nie ma ograniczeń w podziale zysku 4.tendencja do tworzenia niższych ukrytych rezerw |
Występowanie | Niemcy, Francja, Austria, Belgia, Hiszpania, Włochy, Szwajcaria, kraje skandynawskie, Polska, Czechy, Węgry, Japonia | Wlk. Brytania, USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia, a także po części Holandia |
Harmonizacja – ujednolicenie zasad; redukcja różnic
Standardy międzynarodowe – regulują wycenę i zasady sporządzania sprawozdania
Przez harmonizację zasad rachunkowości należy rozumieć proces redukowania różnic w sprawozdawczości między krajami, lub szerzej proces skierowałby na zmniejszanie ilości stosowanych praktyk rachunkowości poprzez określenie takiego ich zestawu w ramach którego przedsiębiorstwa mogą dokonywać wyboru ewentualnych rozwiązań co do określonych zasad rachunkowości. Można stwierdzić iż harmonizacja jest odpowiedzią na oczekiwania coraz to bardziej wymagających użytkowników informacji tworzonych w rachunkowości, użytkowników działających w nowych uwarunkowaniach – globalizacja rynku, co skutkuje przepływami kapitału między krajami i regionami świata.
Pojęcie standardu w rachunkowości obejmuje normę prawną w klasycznym znaczeniu, a także normy, zasady i procedury w rachunkowości, które są zabezpieczone sankcjami różnych zbiorowości, instytucji społecznych.
Istotą standaryzacji jest natomiast stosowanie dokładnie tych samych reguł; ma to miejsce wówczas, gdy wszystkie zainteresowane strony stosują identyczne lub bardzo zbliżone praktyki rachunkowości – ujednolicone zasady rachunkowości.
Harmonizację z reguły kojarzy się z ponadnarodowymi regulacjami tworzonymi w UE, natomiast standaryzację kojarzy się z Komitetem Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASC).
Dla harmonizacji i standaryzacji rachunkowości zasadnicze znaczenie mają:
- założenia koncepcyjne sporządzania i prezentacji sprawozdań finansowych
- Dyrektywy UE
- MSR, zwane aktualnie MSSF -> nadal oba funkcjonują (oddzielnie)
- Międzynarodowe Wytyczne Rewizji Finansowej
Na dzień dzisiejszy obowiązuje dyrektywa z 06.06.2013 2013/34/UE; wprowadza ona pojęcie mikroprzedsiębiorstw
Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości ang. International Accounting Standards Committee, IASC) - niezależna, prywatna organizacja, założona w 1973 roku, w Londynie, na mocy porozumienia zawodowych organizacji księgowych z Australii, Francji, Holandii, Irlandii, Japonii, Kanady, Meksyku, Niemiec, USA i Wlk. Brytanii.
Komitet zajmował się formułowaniem i publikowaniem standardów rachunkowości, a ponadto tworzył działania głównie na rzecz rozwijania i harmonizacji regulacji rachunkowości i sprawozdawczości finansowej.
Organy:
Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASB)
Założenia koncepcyjne
To wytyczne pokazujące w jaki sposób sprawozdania finansowe powinny zostać sporządzone
Standardy (41) omawiają zasady pomiaru i prezentacji poszczególnych składników, zasady wyceny elementów majątku, źródeł finansowania
Interpretacje – wskazówki dotyczące kwestii spornych, w celu poprawnego stosowania MSR/MSSF
Cel sprawozdawczości finansowej
Dostarczanie informacji sprawozdawczej (w pierwszej kolejności ukierunkowane na inwestorów)
Od 2005 roku spółki giełdowe mają obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdanie wg MSR/MSSF
Gdy jednostka dominująca sporządza sprawozdanie skonsolidowane wg MSR/MSSF to poszczególne jednostki też powinny
W założeniach koncepcyjnych wymienione są cechy sprawozdań finansowych:
Przydatność – może wpływać na decyzje użytkownika,
Wierna prezentacja – rzetelnie, neutralnie i bezbłędnie prezentować rzeczywistość; informacja musi być kompletna, pełna; neutralna – nie uwypuklać niczego ani nie chować
Są to fundamentalne, nadrzędne cechy
Uzupełniające cechy:
Porównywalność – możliwość porównywania między różnymi podmiotami
Sprawdzalność – informacja ma w sposób pewny odzwierciedlać stan faktyczny
Terminowość – są terminy do sporządzenia sprawozdań finansowych
Zrozumiałość – informacje prezentowane jasno, zwięźle i przejrzyście
Nadrzędne zasady rachunkowości:
Memoriału, - istotny jest moment powstania zobowiązania a nie moment zapłaty
Przewagi treści nad formą,
Współmierności kosztów i przychodów – rozliczenia międzyokresowe kosztów i przychodów
Prawdziwego i rzetelnego obrazu,
Ciągłości – bilans zamknięcia jest bilansem otwarcia,
Kontynuacji działania – przewidywanym okresem jest 1 rok,
Istotności,
Ostrożności – rezerwy, odpisy aktualizacyjne, amortyzacja
Ćwiczenia 3
16.10
Założenia koncepcyjne
Pierwszy rozdział dotyczy celu sprawozdań finansowych
Celem sprawozdań finansowych jest zaspokojenie potrzeb szerokiego kręgu użytkowników: inwestorów (udziałowców), banków, urzędów skarbowych, urzędów statystycznych, pracowników, zarządu przedsiębiorstwa
Wg ram koncepcyjnych celem sprawozdawczości finansowej jest:
Dostarczanie informacji o jednostce gospodarczej, które są użyteczne dla obecnych i przyszłych inwestorów, pożyczkodawców i innych wierzycieli przy podejmowaniu przez nich decyzji o dostarczeniu zasobów do jednostek.
Sprawozdania finansowe sporządzane w takim celu spełniają podstawowe potrzeby większości użytkowników, ponieważ prawie wszyscy użytkownicy sprawozdań podejmują decyzje gospodarcze dotyczące:
Kupna, utrzymania czy też sprzedaży inwestycji,
Oceny sposobu zarządzania i ochrony majątku przez kierownictwo jednostki oraz jego odpowiedzialności,
Oceny zdolności jednostek do wypłacenia wynagrodzeń oraz realizacji innych świadczeń na rzecz pracowników,
Oceny zabezpieczenia udzielonych kredytów i pożyczek
Określania polityki podatkowej
Ustalenia wysokości zysku do podziału dywidendy
Grupy użytkowników sprawozdań finansowych i ich potrzeby informacyjne
Użytkownicy informacji | Cele i oczekiwania | Potrzeby informacyjne |
---|---|---|
Inwestorzy | Opłacalność inwestycji, przyrost wartości inwestycji | Ryzyko danej inwestycji, zwrot z inwestycji |
Kredytodawcy | Zwrot wraz z prowizją | Zdolność spłaty w określonym czasie |
Dostawcy i inni wierzyciele | Spłata w krótkim czasie, długi okres współpracy | Czy podmiot reguluje terminowo należności |
Klienci | Produkt dobry i stosunkowo tani | Kontynuacja działalności w przyszłości – gwarancje, naprawy, części zamienne |
Rządy i agendy rządowe | Będą płacić terminowo podatki, tworzą nowe miejsca pracy | Informacja dotycząca prowadzonej polityki podatkowej |
pracownicy | Regulacje dotyczące zobowiązań | Kontynuacja działalności firmy |
Cechy jakościowe użytecznych informacji finansowych
Użyteczność informacji ujętych w SF
Przydatność | Wierna prezentacja | Cechy fundamentalne | ||||
Wartość prognostyczna | Wartość potwierdzająca | Kompletność | Neutralność | Bezbłędność | Elementy składowe cech fundamentalnych | |
Porównywalność | Sprawdzalność | Terminowość | Zrozumiałość | Cechy jakościowe wzmacniające użyteczność | ||
Istotność i koszty pozyskania informacji | Ograniczenia użyteczności i wiernego odzwierciedlenia |
Definicje podstawowych kategorii:
Odnoszące się do pomiaru pozycji finansowej
Aktywa
Zobowiązania
Kapitał własny
Dotyczące pomiaru wyniku finansowego
Aktywa – to zasoby kontrolowane przez jednostkę w wyniku zdarzeń z przeszłości, z którym wg przewidywań jednostka osiągnie w przyszłości korzyści ekonomiczne
Zobowiązania to obecny obowiązek jednostki powstały w wyniku zdarzeń przeszłych, którego wypełnienie, według przewidywań spowoduje wypływ z jednostki zasobów zawierających korzyści ekonomiczne.
Kapitał własny – udziały pozostałe w aktywach jednostki po odjęciu wszystkich jej zobowiązań
Cechy aktywów
Cecha | Charakterystyka |
---|---|
Przynoszenie przyszłych korzyści ekonomicznych | Składnik przeznaczony na sprzedaż, zamieniany na inny składnik, wykorzystywany przez właścicieli |
Postać aktywów | Rzeczowe, finansowe, niematerialne, |
Kontrolowanie | Czy jest prawo własności do danego składnika majątku lub go nie ma |
Forma pozyskania | Zakup, darowizna, aport, wytworzenie we własnym zakresie |
Związek między aktywami a ponoszeniem wydatków | Przy darowiźnie (nie ma wydatku na zakup) |
Cechy zobowiązań:
Obowiązek wykonania – wynikający z przepisów prawa, umowy; istnieje obowiązek uregulowania zobowiązania,
Czas powstania – różny, określony w umowie
Dochody - obejmują przychody i zysk i powodują przyrost korzyści ekonomicznych
Koszty – obejmują też koszty i straty – przyczyniają się do zmniejszenia korzyści ekonomicznych
Wycena – w rachunkowości polega na ustaleniu wartości składnika aktywów i zobowiązań oraz ich zmian w celu uzyskania informacji o poziomie kapitału własnego oraz informacji do oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstwa i przebiegu działalności gospodarczej (określenie wartości danego przedmiotu, który wyceniamy)
Metody i parametry wyceny
Metoda | Stosowanie parametru |
---|---|
Koszt historyczny | Cena nabycia, koszt wytworzenia |
Koszt bieżący | Wartość rynkowa, wartość godziwa |
Wartość realizacji (wartość możliwa do uzyskania) | Cena sprzedaży netto, wartość końcowa |
Wartość bieżąca | Zdyskontowane przepływy pieniężne, skorygowana cena nabycia |
ZASADA | AKTYWA | ZOBOWIĄZANIA |
Kosztu historycznego |
Wartość, jaką za nie zapłacono lub wartość godziwa zapłaty niepieniężnej, dokonanej celem ich nabycia | Kwota wpływów otrzymanych w zamian za przyjęcie na siebie obowiązku, lub kwota środków pieniężnych i ich ekwiwalentów przewidywana do zapłaty |
Aktualnej ceny nabycia | Kwota, jaką w chwili obecnej należałoby zapłacić w razie nabycia takiego samego lub równoważnego składnika | Niezdyskontowana kwota środków pieniężnych, wymagana w chwili obecnej do spłaty zobowiązania |
Wartości możliwej do uzyskania | Kwota, jaką można by aktualnie uzyskać, zbywając dany składnik w normalnej transakcji | Zdyskontowana kwota środków pieniężnych, jaką wg przewidywań zapłaci się w celu uregulowania zobowiązań |
Wartości bieżącej | Zdyskontowana wartość bieżąca przyszłych wpływów pieniężnych netto, które dana pozycja aktywów wypracuje w toku działalności gospodarczej | Zdyskontowana wartość przyszłych wypływów środków pieniężnych netto, które będą wymagane do uregulowania zobowiązań w toku działalności gospodarczej |
Ćwiczenia 4
24.10
Koncepcje kapitału:
Finansowa koncepcja kapitału i zachowania kapitału
Rzeczowa koncepcja kapitału i zachowania kapitału
Finansowa koncepcja kapitału
Kapitał to zainwestowane pieniądze lub zainwestowana siła nabywcza
Kapitał to synonim aktywów netto lub kapitału własnego
Rzeczowa koncepcja kapitału:
Kapitał to możliwości operacyjne wyrażone poprzez zdolność produkcyjną
Finansowa koncepcja zachowania kapitału
Zysk osiąga się, gdy wartość finansowa (pieniężna) aktywów netto na koniec okresu obrachunkowego jest wyższa niż analogiczna wartość tych aktywów na początku tego okresu, po wyłączeniu wkładów od właścicieli oraz środków rozdzielonych między nich w trakcie całego okresu obrachunkowego
Rzeczowa koncepcja zachowania kapitału
Zysk osiąga się gdy fizyczne zdolności produkcyjne (lub możliwości operacyjne bądź też zasady lub fundusze potrzebne do osiągnięcia tej zdolności) na koniec okresu obrachunkowego przewyższają fizyczne zdolności produkcyjne na początku okresu, po wyłączeniu wkładów od właścicieli, oraz środków rozdzielonych między nic w k=trakcie całego okresu obrachunkowego.
Przykład
Bilansowa wartość początkowa 200 szt. zapasu X 1000 zł
Bilansowa wartość końcowa 210 szt. zapasu X 1100 zł
Indeks zmian ogólnego poziomu cen 10%
Koncepcja zachowania kapitału nominalnego:
zakłada stałą i stabilną siłę nabywczą pieniądza,
osiągnięty zysk netto oznacza realny przyrost kapitałów własnych i wynika za wzrostu kwoty nominalnej wyrażającej kapitał,
przychody odtworzyły zużyte aktywa i muszą przewyższać koszty, aby móc osiągać zysk,
ceny (koszty) historyczne są jednocześnie cenami rzeczywistymi, bieżącymi,
pozwala na ustalenie wyniku działalności i jednocześnie na zachowanie majątku w ujęciu finansowym i rzeczowym,
jeżeli mamy do czynienia z inflacyjnymi zmianami cen, omawiana metoda zachowania kapitału nie spełnia oczekiwań m. in. Z powodu sumowania nominalnych kwot o różnej sile nabywczej, istnienia pozornego zysku wynikającego z inflacyjnego wzrostu wartości
rozwiązanie wg koncepcji kapitału nominalnego
AKTYWA | PASYWA |
---|---|
Majątek 1 100 | Kapitał podstawowy 1 000 Zysk 100 |
Razem 1 100 | 1 100 |
Według koncepcji zachowania kapitału realnego nie ma zysku
Koncepcja zachowania kapitału realnego
AKTYWA | PASYWA |
---|---|
Majątek 1 100 | Kapitał podstawowy 1 100 |
Razem 1 100 | 1 100 |
zakłada wzrost cen i spadek siły nabywczej pieniądza,
nominalny zysk mógłby być stratą, gdyż jego kwota odzwierciedlała stopień zmniejszenia siły nabywczej pieniądza,
kapitał własny zostanie odtworzony, jeżeli jego wartości z początku okresu, zwiększona o indeks ogólnego wzrostu cen jest równa wartości na koniec okresu,
o zysku realnym można mówić dopiero wówczas, gdy suma wyżej określonego kapitału przewyższa jego skorygowaną wartość początkową jeżeli różnica jest ujemna, jest to strata realna, mimo, że firma może wykazywać zysk nominalny
Koncepcja zachowania kapitału rzeczowego
1100/210= 5,238
AKTYWA | PASYWA |
---|---|
Majątek 1 100 | Kapitał podstawowy 1 048 Zysk 52 |
Razem 1 100 | 1 100 |
zakłada, że kapitał własny jest zachowywany, jeżeli na koniec okresu jednostka dysponuje takim samym zestawem aktywów, jak na początku okresu,
rozpatruje ona majątek firmy od strony aktywów bilansu, a głownie jego rzeczowych składników, obciążonych ewentualnymi długami,
kapitał zostaje zachowany, jeżeli podmiot gospodarczy jest w stanie zastąpić aktywa tego samego typu lub jeżeli jest w stanie utrzymać moce produkcyjne w celu wytwarzania stałej ilości dóbr lub usług,
przy ustalaniu zysku (straty) porównuje się przychód ze sprzedaży z kosztami zużytych do jego osiągnięcia składników wycenionych wg cen odtworzenia obowiązujących na dzień sporządzenia bilansu
MSR 1
(odnosi się do sprawozdań o ogólnym przeznaczeniu)
określa minimalne wymogi, co do prezentacji danych w poszczególnych częściach składowych sprawozdania,
ma zastosowanie do wszystkich jednostek, bez względu na to, czy mają obowiązek sporządzania skonsolidowanych czy jednostkowych sprawozdań finansowych,
wymaga, aby sprawozdania były prezentowane co najmniej w cyklach rocznych
Na pełne sprawozdanie składa się:
bilans – sprawozdanie z sytuacji finansowej
rachunku zysków i strat – sprawozdanie z całkowitych dochodów
zestawienia zmian w kapitale własnym,
rachunku przepływów pieniężnych
informacji dodatkowych o przyjętych zasadach (polityce) rachunkowości oraz innych informacji objaśniających
Sprawozdanie finansowe powinno dostarczać informacji o:
aktywach,
zobowiązaniach,
kapitale własnym,
przychodach i kosztach, łącznie z zyskami i stratami,
pozostałych zmianach w kapitale własnym, oraz
przepływach środków pieniężnych
W sprawozdaniach finansowych należy prezentować:
nazwę jednostki sprawozdawczej lub inne dane identyfikacyjne,
stwierdzenie czy sprawozdanie finansowe dotyczy pojedynczej jednostki czy też grupy kapitałowej,
datę zakończenia okresu sprawozdawczego lub okresu objętego sprawozdaniem finansowym lub informacji dodatkowej,
walutę sprawozdawczą, zdefiniowaną w MSR 21, skutki zmian kursów wymiany walut obcych
Minimalny zakres informacji wykazywany w sprawozdaniu z sytuacji finansowej:
rzeczowe aktywa trwałe,
nieruchomości inwestycyjne,
aktywa niematerialne,
aktywa finansowe (z wyłączeniem pozycji)
inwestycje ujmowane metodą praw własności,
aktywa biologiczne
zapasy,
należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności,
środki pieniężne i ich ekwiwalenty,
aktywa sklasyfikowane jako przeznaczone od sprzedaży oraz aktywów wchodzących w skład grup przeznaczonych do sprzedaży, które zostały sklasyfikowane jako przeznaczone do sprzedaży zgodnie z MSSF 5
wyemitowany kapitał podstawowy oraz kapitały rezerwowe przypisane udziałowcom jednostki dominującej,
udziały niedające kontroli zaprezentowane w kapitale własnym,
zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe aktywa
rezerwy
zobowiązania finansowe
zobowiązania wchodzące w skład grup zbycia, które zostały
Prezentacja bilansu – porównanie systemu polskiego i systemu MSSF
Przedmiot różnicy | System polski | System MSSF |
---|---|---|
Zakres bilansu – obowiązkowe pozycje | Wzór bilansu narzuca pozycje obowiązkowe | Pozycje obowiązkowe zawarte w ramach minimum informacyjnego bilansu |
Dodatkowe ujawnienia | Brak możliwości | Prezentowane wedle uznania jednostki – jeśli są istotne mogą zwiększyć użyteczność bilansu |
Wartości niematerialne i prawne | Obowiązek amortyzowania, brak przeszacowania, wycena wg wartości historycznej | Brak amortyzacji składników o nieokreślonym okresie użytkowania, możliwe przeszacowanie |
Wartość firmy | Amortyzacja 5 lat, w uzasadnionych przypadkach 20 lat | Zakaz amortyzacji, obowiązkowe testy na utratę wartości (odpisy aktualizujące) |
Rzeczowe aktywa trwałe | Wycena wg wartości historycznej | Wycena wg wartości historycznej lub przeszacowanej |
Należności inwestycyjne | Szczegółowe regulacje w zakresie wyceny, prezentacja w ramach inwestycji długoterminowych | Szczegółowe regulacje, prezentacja w osobnej pozycji |
Zapasy | Różne metody wyceny | Nie stosuje się metody LIFO |
Środki pieniężne i ich ekwiwalenty | Prezentacja w ramach inwestycji krótkoterminowych | Prezentacja w osobnej pozycji bilansowej |
Kapitał własny | Prezentacja wielu szczegółowych pozycji | Możliwość zaprezentowania pozycji zagregowanych, np. zyski zatrzymane |
Ćwiczenia 5
06.11
Metody wyceny:
metoda kosztu bieżącego:
parametr: Wartość godziwa:
jest kwotą, za jaką na warunkach rynkowych składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi stronami transakcji (MSR 16. MSR, 2, MSR 32, MSR, 38, MSR39, MSR 40)
cena, którą otrzymano by za zbycie składnika aktywów lub zapłacono by za przeniesienie zobowiązania w transakcji przeprowadzonej na zwykłych warunkach między uczestnikami rynku na dzień wyceny (MSSF 13)
parametr: wartość rynkowa:
jest to zwykle bieżąca cena kupna (MSR 38)
Składniki innych całkowitych dochodów to przychody lub koszty rozliczane bezpośrednio kapitałem własnym – są to:
Zmiany w nadwyżce z przeszacowania (MSR 16 „Rzeczowe aktywa trwałe”, MSR 38 „Wartości niematerialne”)
zyski i straty aktuarialne z tytułu programu określonych świadczeń ujęte zgodnie z § 93A MSR nr 19 „Świadczenia pracownicze”,
zyski i straty wynikające z przeliczenia pozycji sprawozdania finansowego jednostki działającej za granicą (zob. MSR nr 21 „Skutki zmian kursów wymiany walut obcych”),
zyski i straty z tytułu przeszacowania składników aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży (zob. MSR nr 39 „Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena”),
efektywna część zysków i strat związanych z instrumentem zabezpieczającym w ramach zabezpieczania przepływów pieniężnych (zob. MSR 39).
Wycena wstępna i wycena bilansowa:
wartość wstępna +/- korekty = wartość bilansowa
korekty wynikają:
z przestrzegania zasad rachunkowości; szczególnie zasady ostrożnej wyceny,
z przyjętych zasad wyceny
Wycena aktywów i pasywów na dzień bilansowy wg MSSF/MSR
Składnik aktywów i pasywów | Metoda wyceny |
---|---|
1. Rzeczowe aktywa trwałe MSR 16 2. Wartości niematerialne i prawne MSR 38 |
- model oparty na cenie nabycia lub koszcie wytworzenia, - model oparty na wartości przeszacowanej (należy uwzględnić zakumulowaną amortyzację oraz odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości) |
3. Nieruchomości inwestycyjne | - model oparty na cenie nabycia - model oparty na wartości przeszacowanej |
4. Inwestycje finansowe MSR 39 | -wartość godziwa - skorygowana cena nabycia (zamortyzowany koszt) |
5. Zapasy MSR 2 | - cena nabycia lub koszt wytworzenia lub - wartość netto możliwa do uzyskania (wartość realizacji netto), w zależności od tego, która z kwot jest niższa) |
6. Rezerwy MSR 37 | - kwota, na którą tworzona jest rezerwa, powinna być najbardziej właściwym szacunkiem nakładów niezbędnych do wypełnienia obecnego obowiązku na dzień bilansowy |
7. Udziały (akcje) własne 32 | Jeżeli jednostka nabywa własne instrumenty kapitałowe, to instrumenty te (nabyte udziały/akcje własne) odejmuje się od kapitału własnego (…) Kwoty zapłacone lub otrzymane ujmuje się bezpośrednio w kapitale własnym |
Wycena aktywów i pasywów na dzień bilansowy wg MSSF
należności w walucie polskiej – wartość godziwa lub zamortyzowany koszt uwzględniający odpisy w tytułu utraty wartości
zobowiązania w walucie polskiej – wartość godziwa lub zamortyzowany koszt,
należności i zobowiązania w walucie obcej – kurs zamknięcia, czyli wg natychmiastowego kursu, kurs wymiany na dzień bilansowy,
aktywa trwałe do zbycia MSSF 5 – w kwocie niższej, wynikającej z porównania ich wartości bilansowej z wartością godziwą pomniejszoną o koszty zbycia
Zadanie 1
Cena nabycia netto środka trwałego wynosiła 10 000, VAT podlegający odliczeniu 2 300, odpisy amortyzacyjne – 3 000, utrata wartości 1 000. Wartość godziwa ustalona przez rzeczoznawcę – 7 000. Ustalić wartość bilansową środka trwałego wg ceny nabycia i wartości godziwej.
Cena nabycia:
10 000
- 3 000
- 1 000
= 6 000
Wartość godziwa – 7 000
Zadanie 2
Nabyto akcje za 10 000 i zakwalifikowano je jako aktywa dostępne do sprzedaży. Cena rynkowa na moment bilansowy tych akcji wynosi 12 000. Ustalić wartość bilansową akcji oraz sposób ujęcia skutków tej wyceny.
Skutki wyceny aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży ujmujemy wynikowo
Wartość bilansowa wynosi 12 000
Dekretacja:
Dt Sp. Aktywa dostępne do sprzedaży 10 000
Dt Odpisy aktualizujące wartość aktywów dostępnych do sprzedaży 2 000
Ct Kapitał z aktualizacji wyceny 2 000
Zadanie 3
W jednostce produkcyjnej X bezpośrednie koszty wytworzenia wyrobu A w ilości 100 szt. wyniosły 4 000, zmienne koszty pośrednie produkcyjne 3 000, stałe koszty pośrednie produkcyjne 2 400. Normalne (przeciętne) wykorzystanie zdolności produkcyjnej w tej jednostce wynosi 120 szt.
Bezpośrednie koszty | 4 000 |
---|---|
+ Zmienne koszty pośrednie | 3 000 |
+ stałe koszty produkcyjne | 2 400/120 *100 = 2 000 |
Razem | 9 000 |
Koszty nieuzasadnione obciążające wynik danego okresu – 400 (9 400 -9 000)
Ćwiczenia 6
13.11
Rzeczowe aktywa trwałe MSR 16
MSR 16 do środków trwałych zalicza te składniki:
które utrzymywane są przez jednostkę gospodarczą w celu wykorzystania ich w procesie produkcyjnym lub przy dostawach towarów i świadczeniu usług, w celu oddania do używania innym podmiotom na podstawie umowy najmu lub w celach administracyjnych,
którym towarzyszy oczekiwanie, że będą wykorzystane przez czas dłuższy niż jeden okres
Przykładowe grupy środków trwałych według MSR 16 § 37
grunty
budynki i budowle
maszyny, statki, samoloty, pojazdy mechaniczne
meble i instalacje
wyposażenie biurowe
istotne części zamienne, awaryjne wyposażenie i wyposażenie związane z serwisem, jeżeli jednostka oczekuje, że będą one wykorzystywane przez okres dłuższy niż jeden rok oraz okres użytkowania tych części będzie odmienny od okresu użytkowania składnika aktywów
Wycena środków trwałych
Wycena bieżąca do ksiąg rachunkowych
Wycena bilansowa
Parametry wyceny środków trwałych według MSR
Sposób pozyskania środka | Parametr |
---|---|
Zakup, wytworzenie we własnym zakresie | Cena nabycia, koszt wytworzenia[MSR 16, par.15,16,17], na które składają się: -cena zakupu (łącznie z cłami importowymi i bezzwrotnymi podatkami) pomniejszona o upusty i rabaty -wszystkie koszty poniesione w związku z dostosowaniem składnika do miejsca i warunków potrzebnych do rozpoczęcia jego funkcjonowania zgodnie z zamierzeniami kierownictwa, dające się bezpośrednio przyporządkować -szacunkowy koszt demontażu i usunięcia składnika aktywów, koszty renowacji miejsca -koszty obsługi zobowiązań zaciągniętych na finansowanie środka trwałego |
Zamiana na inne aktywa | Wartość godziwa, jeżeli transakcja ma znaczenie handlowe |
Otrzymanie w formie dotacji rządowej | Cena nabycia, koszt wytworzenia z równoległym ujęciem otrzymanej dotacji jako przychodu rozliczanego w czasie Cena nabycia, koszt wytworzenia pomniejszony o otrzymaną dotację |
Przykład 1 (ustalenie wartości początkowej środka trwałego)
Jednostka gospodarcza wybudowała halę produkcyjną, na budowę której poniosła następujące koszty:
Koszty zużytych materiałów, pracy pracowników i usług obcych 670 000 zł
Koszty finansowania zewnętrznego, które można jednoznacznie przypisać budowanej hali 90 000 zł
Elementy kosztu wytworzenia | Wartość | Wartość |
---|---|---|
Zużycie materiałów, czasu pracy pracowników, usług obcych | 670 000 | 670 000 |
Koszty finansowania zewnętrznego | - (podejście wzorcowe) |
90 000 |
Razem | 670 000 | 760 000 |
Koszty finansowania zewnętrznego można dodawać, gdy można bezpośrednio przypisać.
Jakie jednostka musi spełniać warunki, żeby koszty finansowania zewnętrznego mogłyby być aktywowane?
MSR 23
Koszty finansowania zewnętrznego są to odsetki oraz inne koszty poniesione przez jednostkę w związku z pożyczeniem środków.
Koszty finansowania zewnętrznego podlegają aktywowaniu tylko w okresie budowy lub przystosowania środka trwałego do używania, w okresie nieprzekraczającym daty oddania środka trwałego do używania.
Koszty finansowania zewnętrznego są „aktywowane”, jeśli są bezpośrednio związane z nabyciem, budową lub wytworzeniem składnika aktywów dostosowywanych
Aktywowanie kosztów finansowania zewnętrznego:
• rozpoczyna się od momentu, gdy poniesiono nakłady w związku z danym składnikiem aktywów, poniesiono koszty pożyczki oraz podjęto działania niezbędne do przygotowania składnika aktywów do użytkowania lub sprzedaży
•zawieszone zostaje w momencie długotrwałego i nieuzasadnionego względami technicznymi zaprzestania działań w zakresie przygotowania składnika aktywów do użytkowania lub sprzedaży
•kończy się w momencie zakończenia zasadniczo wszystkich działań niezbędnych do przygotowania składnika aktywów do użytkowania lub sprzedaży
Przykład 2
Jednostka nabyła i wprowadziła do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 500 000. Na zakup tego środka otrzymała na rachunek bankowy dotację w wysokości 400 000
Rozwiązanie MSR 16 (1)
operacja | kwota | Dt | Ct |
---|---|---|---|
Zakup środka trwałego częściowo finansowanego dotacją | |||
|
500 000 | - | Rozrachunki z dostawcami |
|
400 000 | Rachunek bieżący | - |
|
100 000 | Środki trwałe | - |
MSR 16 (2)
Operacja | Kwota | Dt | Ct |
---|---|---|---|
Zakup środka | 500 000 | Środki trwałe | Rozrachunki z dostawcami |
Otrzymana dotacja | 400 000 | Rachunek bieżący | Rozliczenia międzyokresowe przychodów |
Wartość początkowa środka trwałego może ulec zmianie na skutek:
Ulepszenia
Aktualizacji wyceny
O ulepszeniu środka trwałego można mówić wtedy, gdy nakłady poniesione z tego tytułu spełniają ogólne warunki konieczne do aktywowania, tzn. można je wiarygodnie wycenić oraz prawdopodobne jest, że przyszłe korzyści uzyskane przez jednostkę przewyższą te, które uzyskiwałaby ona bez poniesienia tych nakładów (jeżeli jakiś element podlega wymianie musi być usunięty z bilansu w nieumorzonej wartości)
Przykład 3
Jednostka nabyła i wprowadziła do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 80 000. Ustalono, że środek trwały będzie wykorzystywany przez 10 lat. Po pięciu latach nastąpiła konieczność wymiany istotnej części środka. Wartość i koszt wymiany uszkodzonej części wynosiły 20 000.
St. am. = 100/t
Rozwiązanie
Część wartości początkowej przypadająca na wymienianą część (część nie została jeszcze umorzona)
20 000- (20 000x 0,10 x5) = 10 000
Wartość początkowa po wymianie części składowej
80 000-10 000+20 000 = 90 000
Amortyzacja środków trwałych
Wartość podlegająca amortyzacji to cena nabycia lub koszt wytworzenia danego składnika aktywów pomniejszona o wartość końcową (rezydualną) tego składnika. (wartość rezydualna podlega weryfikacji na koniec każdego roku finansowego)
Zużycie powoduje obniżenie wartości początkowej środków trwałych i jest ono jednocześnie zaliczane w koszty działalności. Wyrazem tego są dokonywane odpisy umorzeniowe i amortyzacyjne.
Metody amortyzacji wg MSSF:
liniowa,
degresywna (malejącego salda i sumy cyfr)
naturalna.
Amortyzacja – to systematyczne rozłożenie wartości składników majątkowych (podlegających amortyzacji) w okresie ich użytkowania
Rozpoczęcie i zakończenie amortyzacji
Rozpoczęcie- w momencie, w którym składnik rzeczowych aktywów trwałych jest dostępny do użytkowania
Zakończenie – w momencie, gdy składnik aktywów został przeznaczony do sprzedaży lub włączony do grupy aktywów przeznaczonych do sprzedaży zgodnie z MSSF 5 lub usunięty z bilansu
Wysokość odpisów amortyzacyjnych jest uzależniona od:
Wartości środka, która podlega amortyzacji,
Wartości rezydualnej,
Przewidywanego okresu użytkowania bądź przewidywanej wydajności środka
Wybranej metody amortyzacji
Metody amortyzacji środków trwałych
Czasowe – wymagają określenia przewidywane okresu użytkowania
Naturalne- wymagają określenia wyniku produkcyjnego lub zużycia składnika aktywów
Kosztu likwidacji lub wymiany - wartość umorzenia ustala się w momencie sprzedaży lub wymiany obiektów
Metody amortyzacji czasowe
liniowa (odpisów równomiernych)
degresywne (odpisów nierównomiernych, zmniejszane – metoda malejącego salda, metoda sumy cyfr)
Według MSR 16 odrębnie amortyzowane są części składowe środka trwałego, którego cena nabycia czy koszt wytworzenia jest istotny w porównaniu z wartością całego środka. Dla osobno amortyzowanych części ustala się indywidualne stawki amortyzacji
Metoda liniowa
Stopa amortyzacyjna
Sa = 100/t
gdzie:
Sa – stopa procentowa rocznego odpisu zużycia środka trwałego,
t - przewidywany okres użytkowania w latach
Jeżeli uwzględnimy wartość końcową (rezydualną) środka trwałego to:
Sa = 100 – P/t
gdzie:
P – procent wartości początkowej środka trwałego, jaki będzie przedstawiać jego wartość końcowa
Amortyzacja roczna i miesięczna (metoda liniowa)
Ar = Wp x Sa/100
Am = Wp x Sa/100x12
gdzie:
Ar – amortyzacja roczna
Am - amortyzacja miesięczna
Wp – wartość początkowa środka trwałego
Przewidywana wartość rezydualna będzie uwzględniona przy wartości początkowej
Ar = (Wp – Wr) x Sa / 100
gdzie:
Wr - wartość rezydualna środka trwałego
Sa - roczna stopa amortyzacji nie uwzględniająca wartości rezydualnej
Metoda degresywna (zmniejszające się co roku kwoty amortyzacji)
Metoda malejącego salda
Metoda sumy cyfr
Metoda malejącego salda
bazuje na zwielokrotnionej stawce amortyzacji liniowej. Odpisy ustala się za poszczególne lata użytkowania środka od jego wartości netto. Nieumorzona wartość środka na koniec założonego okresu odpowiada jego wartości rezydualnej. Nierównomierne odpisy amortyzacyjne wynikają z zastosowanej stałej stawki amortyzacyjnej i zmiennej podstawy.
Ar = Sa x Wn / 100
gdzie:
Wn – wartość netto środka trwałego
Metoda sumy cyfr rocznych
$$\mathbf{St =}\frac{\mathbf{T + (1 - t)}}{\mathbf{T(T + 1)/2}}$$
gdzie:
St – stawka amortyzacyjna dla roku t
T – okres amortyzacji w latach
t - okres , dla którego obliczana jest stawka amortyzacji
$$\mathbf{At = W*}\frac{\mathbf{T + (1 - t)}}{\mathbf{T(T + 1)/2}}$$
Gdzie:
At – odpis amortyzacyjny dla roku t
W – wartość środka trwałego podlegająca amortyzacji
Przykład 1
Zakupiono środek trwały o wartości początkowej 20 000 i przewidywanym 5-letnim okresie użytkowania. Wyliczyć amortyzację środka trwałego według metody liniowej oraz metody degresywnej malejącego salda, przy stopie amortyzacyjnej 40% oraz sumy cyfr rocznych.
Metoda liniowa:
Sa = 100/5 = 20%
20 000 *0,2 = 4 000
Malejącego salda
Rok | Bieżąca amortyzacja | Zakumulowana amortyzacja | Wartość bieżąca |
---|---|---|---|
0 | - | - | 20 000 |
1 | 8 000 | 8 000 | 12 000 |
2 | 4 800 | 12 800 | 7 200 |
3 | 2 880 | 15 680 | 4 320 |
4 | 1 728 | 17 408 | 2 592 |
5 | 1036,8 | 18 444,8 | 1 555,2 – wartość rezydualna |
Sumy cyfr
Rok | Bieżąca amortyzacja | Zakumulowana amortyzacja | Wartość bieżąca |
---|---|---|---|
0 | - | - | 20 000 |
1 | St = [5+(1-1)]/[5*(5+1)/2]=1/3 | 20 000*1/3= 6 666,67 | 13 333,33 |
2 | 4/15 | 5 333,33 | 8 000 |
3 | 3/15 | 4 000 | 4 000 |
4 | 2/15 | 2 666,67 | 1 333,33 |
5 | 1/15 | 1 333,33 | 0 |
Przykład 2
Jednostka prowadząca działalność transportową posiada trzy samochody ciężarowe, dla których zaplanowano w okresie pięcioletnim następujące przebiegi:
Środek trwały | Przebieg planowany | Przebieg zrealizowany w 1 roku |
---|---|---|
A | 200 000 | 40 000 |
B | 400 000 | 60 000 |
C | 100 000 | 10 000 |
Wartość początkowa każdego samochodu wynosi 100 000
Obliczyć amortyzację roczną dla każdego samochodu wg metody liniowej i wg metody opartej na liczbie wytworzonych produktów.
St =100/5= 20 %
100 000* 0,2 = 20 000
Przykład 3
Jednostka przekazała do użytkowania urządzenie, którego istotnym elementem jest silnik. Przewidywany okres ekonomicznej urządzenia wynosi 10 lat (stopa amortyzacji 10 %), a silnika 6 lat (stopa amortyzacja 16,7%). Wartość początkowa urządzenia wynosi 30 000, w tym silnika 18 000. Obliczyć amortyzację i ująć na kolanach.
Ćwiczenia 7
20.11
Zadanie 4
Wartość początkowa środka trwałego przed aktualizacją na moment bilansowy wynosiła 160 000, dotychczasowe umorzenie 32 000. Środek był amortyzowany przez rok stawką 20% (okres użytkowania 5 lat). Po roku wartość godziwa środka trwałego na moment przeszacowania wynosi 153 600. Wartość ta jest równa wartości określonej przez rzeczoznawców. Wyceń środek trwały według modelu wartości przeszacowane. Skutki wyceny ujmij na kontach.
160 000 – 32 000 = 128 000 – wartość środka po 1 roku
$wartosc\ poczatkowa = \frac{przeszacowana\ wartosc}{wartosc\ netto}$
Różnica z przeszacowania => kapitał z aktualizacji wyceny
Współczynnik przeszacowania= $\frac{153600}{128000} = 1,2$
różnica
160 000 * 1,2 = 192 000 32 000
32 000 * 1,2 = 38 400 6 400
I sposób
Środki trwałe | Umorzenie | Kap. z akt. wyceny | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 160 000 | 32 000 | |||
(1) 32 000 | 6 400 (2) |
Wartość bieżąca po przeszacowaniu: 160 000 + 32 000 – 32 000 -6 400 = 153 000
Teraz amortyzację liczymy od wartości początkowej przeszacowanej (od następnego roku)
Stawka amortyzacji = 20 %
Ar= 192 000 *20% = 38 400 - taki będzie odpis amortyzacji za kolejne lata
II sposób
Środki trwałe | Umorzenie | Kap. z akt. wyceny | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 160 000 | 32 000 | 32 000 | 32 000 Sp. | |
(1) 25 600 |
Zadanie 8
W dniu 01.01.2007 oddano do eksploatacji środek trwały o wartości początkowej 10 000 000 i okresie użytkowania 10 lat. Właściciel środka trwałego po zakończeniu okresu użytkowania będzie musiał zdemontować środek trwały. Przewidywana wartość kosztów demontażu wynosi 1 000 000 (zastosowana stopa dyskonta do ustalenia wartości bieżącej kosztów demontażu wynosiła 8%). Środek trwały wyceniany jest zgodnie z przyjętą polityka rachunkowości według modelu wartości przeszacowanej. Wartość początkowa obejmuje cenę nabycia powiększoną o zdyskontowaną wartość kosztów demontażu. Po 3 latach eksploatacji przeszacowano wartość środka trwałego do poziomu wartości godziwej 7 420 000, równocześnie zwiększeniu uległy szacowane koszty demontażu do kwoty 1 400 000.
Dla 8 % wewnętrzna stopa zwrotu wynosi 1,259712
Sa =100/t = 100/10 = 10%
Ar = 10 000 000 * 10% = 1 000 000
Ar1= 1 000 000
Ar2= 1 000 000
Ar3= 1 000 000
Wartość netto po 3 roku: 7 000 000
Współczynnik przeszacowania: 7 420 000/7 000 000 = 1,06
różnica
10 000 000 * 1,06 = 10 600 000 600 000
3 000 000 *1,06 = 3 180 000 180 000
Środki trwałe | Umorzenie | Kap. z akt. wyceny | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 10 000 000 | 300 000 Sp. | |||
(1) 600 000 | 180 000 |
Zobow. z tyt. demontażu |
---|
10 000 000 *1,259712 = 1 260 000 – przeszacowanie wartości początkowej demontażu
1 400 000 – 1 260 000 = 140 000 (operacja 3)
Gdyby przeszacowanie wyszło większe niż 1 400 000 to wartość powyżej tej kwoty trzeba by było odnieść na PKO
Zadanie 1 (zdjęcie)
Ujęcie skutków do noty 1 (wartości w tys.)
Grunt | Budynek | PPO | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 2 500 | 2 500 (5a) | Sp. 5 000 | 5 000 (5a) | |
Odpisy akt. grunt | Odpisy akt. budynek | PKO | ||
---|---|---|---|---|
(1) 500 | 700 (5b) | (5b) 500 | 200 (2) | |
(3) 200 | 300 (4) |
RB | ||||
---|---|---|---|---|
(5c) 8 000 | ||||
Przeszacowanie gruntu w górę na 31.12.2012 (z 2 500 do 3 000)
Przeszacowanie budynku w dół na 31.12.2012 (z 5 000 do 4 800)
Przeszacowanie gruntu w górę na 31.12.2013 (z 3 000 do 3 200)
Przeszacowanie budynku w dół na 31.12.2013 (z 4 800 do 4 500)
Sprzedaż
Rozchód:
2500
5000
Odpisy
700
500
Przychód ze sprzedaży 8 000
Przychód ze sprzedaży: 8 000
Koszty sprzedaży: 7 700
Wynik na sprzedaży: +300 <= na wynik finansowy lub zyski zatrzymane
Wynik z przeszacowania: +200 (700 – 500)
Ujęcie skutków do noty 2: Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży
Wszystkie: 5 300
Przeszacowywane jest tylko 5 000, a 300 pozostają nieprzeszacowane
Przeszacowanie na Kapitał z aktualizacji wyceny
Ujęcie skutków do noty 3:
Wg MSR zapasy można wycenić tylko w cenie nabycia!
Cena nabycia: 1 500 +30 = 1 530
Ujęcie skutków do noty 4:
Z wszystkich należności wyodrębniamy te 200 + odsetki i dokonujemy na tą kwotę odpisu
Należności | Przychody | Odpis aktu. | PKO | |||
---|---|---|---|---|---|---|
200 | 10 | |||||
10 |
Należności = 0
Na wynik finansowy: -200 (może też iść na zyski zatrzymane)
Aktywa | wartość | Pasywa | wartość |
---|---|---|---|
Rzeczowe aktywa trwałe | 57 500 | Kapitał podstawowy | 85 000 |
Zapasy | 27 000 + 1 530 |
Kapitał zapasowy | 24 000 |
Należności handlowe | 15 000 - 200 |
Kapitał z aktualizacji wyceny | 600 |
Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży | 5 300 + 600 |
Zyski zatrzymane | 3 300 |
Rachunek bankowy | 38 000 | Wynik finansowy | 300 -200 |
Kredyty bankowe | 20 000 | ||
Zobowiązania z tyt. dostaw | 10 000 + 1 530 |
||
Suma | 144 730 | 144 730 |
Ćwiczenia 8
27.11
Zadanie 5
Wartość początkowa środka trwałego przed aktualizacją na moment bilansowy wynosiła 150 000, dotychczasowe umorzenie 30 000. Środek był amortyzowany przez rok stawką 20% (ustalony okres użytkowania 5 lat). Po roku wartość godziwa środka trwałego na moment przeszacowania wynosi 180 000. Wartość ta jest równa wartości określonej przez rzeczoznawców. Wyceń środek trwały według modelu wartości przeszacowane. Skutki wyceny ujmij na kontach.
150 000 – 30 000 = 120 000 – wartość środka po 1 roku
Współczynnik przeszacowania $= \ \frac{180\ 000}{120\ 000} = 1,5$
różnica
150 000 * 1,5 = 225 000 75 000
30 000 * 1,5 = 45 000 15 000
Środki trwałe | Umorzenie | Kap. z akt. wyceny | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 150 000 | 30 000 | |||
(1) 75 000 | 15 000 (2) |
Wartość bieżąca po przeszacowaniu: 150 000 + 75 000 – 30 000 – 15 000 = 180 000
Teraz amortyzację liczymy od wartości początkowej przeszacowanej (od następnego roku)
Stawka amortyzacji = 20 %
Ar= 225 000 *20% = 45 000 - taki będzie odpis amortyzacji za kolejne lata
Zadanie 7 Koszty finansowania budowy budynku administracyjnego
Dnia 01.03.2011 rozpoczęto budowę
Zadanie 9 Wymiana części składowych środka trwałego - komponenty
Spółka X nabyła środek trwały o wartości początkowej 120 000, który oddano od używania przewidując okres użytkowania 20 lat. Po 8 latach nastąpiła konieczność wymiany istotnej części środka trwałego. Wartość wymienianej części wraz z kosztami wymiany wynosiła 36 000. W momencie oddania do używania środka trwałego spółka nie określiła wartości istotnych części środka trwałego z tego też powodu należy ustalić wartość wymienianej części bazując na bieżących cenach. Zakładany okres użytkowania wynosił 20 lat.
Sa = 100/20 = 5%
Ar = 36 000 * 5% = 1 800
1 800 * 8 = 14 400 – umorzenie części za ostatnie 8 lat
36 000 – 14 000 = 21 600 – wartość nieumorzona środka
Wartość początkowa środka po wymianie: 120 000 – 21 600 + 36 000 = 134 000
Zadanie 1
W wyniku analizy przydatności gospodarczej posiadanych środków trwałych ustalono, że jedna z maszyn trwale utraciła na wartości ze względu na brak zamówień na wytwarzanie przy jej wykorzystaniu produkty. Kierownik jednostki podjął decyzję o aktualizacji wartości maszyny o skutki trwałej utraty wartości. Maszyna ta podlegała uprzednio przeszacowaniu.
Środki trwałe | Umorzenie | Kapitał z akt. wyc. | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 50 000 | 38 000 | |||
Odpisy aktualizacyjne | PKO | |||
---|---|---|---|---|
3 000 (1) | (2) 5 000 | |||
5 000 (2) |
Cena sprzedaży netto: 4 000
Ćwiczenia 9
04.12
Zadanie 2
Spółka D posiada następujące składniki majątku, z których do nieruchomości inwestycyjnych należą:
Nabyta działka gruntowa w celu jej szybkiej odsprzedaży innemu podmiotowi,( nie jest – zgodnie z MSR będzie to aktyw obrotowy – bo szybka sprzedaż)
Budowa nabytego biurowca, który spółka zamierza wynająć, (nie bo jest w budowie)
Nabyta działka gruntowa z budynkiem, który obecnie jest wynajmowany, ale po wygaśnięciu umowy będzie przeznaczony na cele administracyjne,( ? przeczytać w MSR 40)
Biurowiec, który przedsiębiorstwo X częściowo wynajmuje, a w części zajmuje na własne potrzeby,( tak, ale tylko w części, którą wynajmuje. Ale wg UoR – gdy część jest wykorzystywana na własne potrzeby to całość nie może być nieruchomością inwestycyjną)
Nabyta w celu uzyskania korzyści z tytułu przyrostu wartości w długim okresie działka gruntowa, która bieżąco nie jest przeznaczona do sprzedaży w ramach zwykłej działalności jednostki. (tak)
Zadanie 3
Na wybudowanie budynku jednostka poniosła koszty w wysokości 2 500 000. Budynek te w całości przeznaczyła na wynajem, przy czym podstawowym rodzajem działalności jednostki jest produkcja okien. Po roku zainstalowano klimatyzację (koszt 100 000), co znacznie podniosło standard wynajmowanych pomieszczeń, a tym samym cenę za wynajem, lecz nie wydłużyło okresu ekonomicznej użyteczności. Okres amortyzacji budynków w tej jednostce wynosi 40 lat. Wartość godziwa na I dzień bilansowy wynosi 2 580 000, a na II dzień bilansowy 2 730 000. Zakwalifikować budynek do odpowiedniej kategorii aktywów. Zaksięgować koszty klimatyzacji.
Wariant z wartością godziwą: (czyli bez amortyzacji)
Nieruchomości inwestycyjne | Odpisy aktualizujące | PPO | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 2 500 | (1) 80 | |||
Wartość bilansowa po I roku: 2 580
Modernizacja po I roku
Nieruchomości inwestycyjne | Nieruchomości inwestycyjne w budowie | Zobow. wobec dostawców/ RB | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 2 580 | 2 580 (1) | (1) 2 580 | 2 680 (3) | |
(3) 2 680 | (2) 100 |
Odpisy aktualizujące | PPO | ||
---|---|---|---|
(5) 50 | |||
Wartość bilansowa po II roku: 2 730
Wariant z ceną nabycia (pomniejsza się o odpisy umorzeniowe i odpisy z tytułu utraty wartości
Nieruchomości inwestycyjne | Umorzenie | PKO | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 2 500 | 2 500 (2) | 62,5 (1) | ||
Sa = 100/40 = 2,5 %
Ar = 2,5% * 2 500 000 = 62, 5
Przy nieruchomościach inwestycyjnych nie ma konta amortyzacja tylko PKO!
Wartość bilansowa po I roku: 2 500 - 62,5 = 2 437,5
II rok:
Nieruchomości inwestycyjne | Nieruchomości inwestycyjne w budowie | Zobow. wobec dostawców/ RB | ||
---|---|---|---|---|
Sp. 2 437,5 | 2 437,5 (1) | (1) 2 437,5 | 2 537,5 (3) | |
(3) 2 537,5 | (2) 100 |
Sa = 100/39 = 2,56%
Ar = 2,65% * 2537,5 = 64,96
Umorzenie | PKO | |
---|---|---|
64,96 (4) | ||
Wartość bilansowa po II roku: 2 537,5 - 64,96 = 2472,54
Utrata wartości => odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości
Generalnie ujmowane wynikowo, chyba, że coś było w górę to na Kapitał z aktualizacji wyceny ??
Odpis aktualizujący – w pierwszej kolejności należy ustalić wartość odzyskiwalną
Zadanie 10
W dniu 31.12.200X jednostka posiadała maszynę o wartości księgowej w wysokości 200 000. Obiekt może być traktowany jako ośrodek generujący środki pieniężne. Wobec zaistnienia przesłanek wskazujących na możliwą utratę jego wartości, przeprowadzono stosowny test. Ustalono następujące wielkości: wartość godziwą maszyny 110 000, szacowane koszty sprzedaży 8 000, oczekiwane przepływy pieniężne netto w kolejnych 4 latach eksploatacji: 50 000, 40 000, 30 000, 20 000, przepływy netto ze zbycia maszyny netto ze zbycia maszyny w czwartym roku: 15 000. Stopę dyskontową wyznaczono na poziomie 15%.
Pomiar wartości odzyskiwalnej obiektu:
WO = WG - KS = 110 000 – 8 000 = 102 000
Pomiar wartości użytkowej:
WU = 50 000/1,15 + 40 000/1,15^2 + 30 000/1,15^3 + 15 000/1,15^4 = 113 460
Odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości stanowi nadwyżkę wartości bilansowej danego składnika aktywów bądź ośrodka wypracowującego środki pieniężne nad jego wartością odzyskiwalną (MSR 36, par.6)
Wartość bilansowa to wartość, w jakiej dany składnik aktywów wykazywany jest w bilansie, a więc jest to jego wartość netto, uwzględniająca dotychczasowe odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu utraty wartości.
Wartość odzyskiwalna z kolei to wyższa z dwóch kwot:
Godziwa pomniejszona o koszty sprzedaży lub
Użytkowa danego składnika aktywów (MSR 36 par. 6)
Wartością użytkową składnika aktywów stanowi bieżąca, szacunkowa wartość przyszłych przepływów pieniężnych (zdyskontowane przyszłe korzyści ekonomiczne netto), których uzyskania oczekuje się z tytułu dalszego użytkowania składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne