1. Co to jest aseptyka ?

Aseptyka – to działania, które nie dopuszczają do zakażenia ran. Działania te dotyczą także materiałów opatrunkowych, które mają kontakt z uszkodzoną skórą. Opatrunki muszą być jałowe (sterylne) czyli pozbawione wszelkich mikroorganizmów chorobotwórczych.

1. Wymień źródła promieniowania UV.

Głównym i naturalnym źródłem UV jest:

• słońce

Źródła sztuczne:

• solarium

• kwarcówki

• lampy stosowane w utwardzaniu polimerów

• lampy bakteriobójcze

• lampy rtęciowe

• światła halogenowe,

• oraz niektóre typy lasera

1. Jaką drogą dochodzi do rozkładu substancji organicznych ?

Rozkład substancji organicznych może odbywać się:

- drogą tlenową (mineralizacja)

- drogą beztlenową (gnicie)

Rozkład na drodze tlenowej związany jest z produkcją dużej ilości energii, a produktami tej reakcji są związki zawierające tlen, takie jak: dwutlenek węgla, woda, tlenki siarki i azotu.

Rozkład beztlenowy zachodzi przy niedoborze tlenu i nazywany jest gniciem. W procesach gnicia powstają związki o pośrednim stopniu utlenienia, takie jak: metan, wodór, siarkowodór, amoniak.

1. Podział zanieczyszczeń wód:

• Naturalne – pochodzące z różnych procesów zachodzących w naturze.

• Sztuczne – będące wynikiem działalności człowieka (antropogeniczne) np.: ścieki komunalne, przemysłowe, związki wykorzystywane w rolnictwie, wysypiska śmieci; zanieczyszczenia biologiczne np.: bakterie, grzyby, pierwotniaki i ich toksyny; zanieczyszczenia chemiczne np.: detergenty, nawozy sztuczne, benzyna, oleje, ropa naftowa, smary.

1. Co to jest powietrze ?

Mieszanina gazów i aerozoli składająca się na atmosferę ziemską. Powietrze jest bezbarwne, bez smaku i słabo rozpuszczalne w wodzie. W skład powietrza wchodzi: azot, tlen, argon, dwutlenek węgla i inne pierwiastki.

1. Co to są ksenobiotyki ?

Ksenobiotyki – to substancje niebędące składnikami żywego organizmu. Są to substancje obce, które przenikają do wnętrza organizmu wraz z pokarmem, wodą czy wdychanym powietrzem. Zalicza się do nich wszystkie związki niewykorzystywane na potrzeby metaboliczne organizmu np.: kosmetyki, leki (trucizny), używki, zanieczyszczenia żywności, powietrza i wody.

Ksenobiotyki podawane są celowo lub przedostają się do organizmu w sposób przez nas niekontrolowany. W organizmie ulegają różnym procesom, nazywanym najogólniej metabolizmem ksenobiotyków.

1. Co to jest absorpcja ?

Absorpcja – to inaczej wchłanianie ksenobiotyków ze środowiska zewnętrznego do wewnętrznego drogą pokarmową, oddechową, skórną, a także istotne zwłaszcza we wchłanianiu leków: droga pozajelitowa – podskórna, doskórna, dożylna, domięśniowa, dootrzewnowa, dordzeniowa oraz droga przez jamy ciała- dospojówkowa, donosowa, dopochwowa, doodbytnicza. O szybkości wchłaniania decyduje wiele czynników.

1. Co to są choroby zawodowe ?

Choroba zawodowa - to choroba spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy, określona w wykazie chorób zawodowych.

Choroba zawodowa może być skutkiem długotrwałej pracy w mniej szkodliwych warunkach jak i krótkiego okresu pracy w warunkach wysoko szkodliwych.

MAŁY STOPIEŃ SZKODLIWOŚCI:

-Przebywanie w niedogodnej pozycji

-Stosowanie środków i preparatów o niskiej szkodliwości dla zdrowia

-Niewielkie obciążenie fizyczne i psychiczne

-Nieodpowiednie oświetlenie

WYSOKI STOPIEŃ SZKODLIWOŚCI:

-Hałas

-Zapylenie

-Szkodliwe promieniowanie (np. UV)

-Stosowanie środków i preparatów o wysokiej szkodliwości dla zdrowia

-Praca wymagająca bliskiego i bezpośredniego kontaktu z ludźmi (przenoszenie chorób)

CHOROBY NABYTE W SKUTEK DŁUGOLETNIEJ PRACY W ZAWODZIE :

- Obrzęki kończyn dolnych

- Bóle kręgosłupa

- Żylaki

- Bóle mięśni i stawów

- Pylica

- Płaskostopie

- Astma

- Zapalenie spojówek

- Wady wzroku

- Alergie

CHOROBY NABYTE W SKUTEK ZARAŻENIA (Przeniesienia z klientki):

- Łuszczyca

- Świerzb

- Kurzajki

- Grzybice skóry

- Grzybice paznokci

- HIV

- Żółtaczka

- Wszawica

1. Drogi przenoszenia drobnoustrojów.

BEZPOŚREDNIE DROGI ZAKAŻENIA:

- Droga łożyskowa

- Drogi zakażenia poprzez kontakty bezpośrednie

- Pośrednie drogi zakażenia:

KONTAKTY POŚREDNIE POPRZEZ :

· wodę,

· pokarmy,

· powietrze,

· przedmioty i materiały (z którymi stykał się chory),

· poprzez przenosicieli (stawonogi).

Droga pokarmowo-wodna

Droga powietrzno-kropelkowa

Droga poprzez przedmioty codziennego użytku

DROGI POŚREDNIE POPRZEZ PRZENOSICIELI

- Przenosiciela czynnego

- Przenosiciela biernego

Droga oddechowa

Droga przez krew

Droga przez skórę, spojówki i śluzówki

1. Kogo nazywamy nosicielem ?

Nosiciel to osoba zakażająca, która ma w organizmie mikroorganizmy, które mogą swobodnie żyć, rozmnażać się i wydalać na zewnątrz organizmu nie czyniąc mu jednak żadnej szkody.

Nosicieli dzielimy na:

- zdrowych – nigdy nie zachorowali i nie wykazują objawów chorobowych, jednak z ich organizmu wydalane są żywe mikroorganizmy

- ozdrowieńców – osoby, które zachorowały i wydalają drobnoustroje w czasie rekonwalescencji

1. Co to jest ekspozycja zawodowa ?

Ekspozycja zawodowa – kontakt pracownika z materiałem biologicznym pochodzącym od osoby będącej nosicielem wirusa HIV, HCV lub HBV. Dotyczy to osób pracujących w zawodach medycznych, jak również kosmetyczek, które mogą mieć kontakt z płynami ustrojowymi klienta/pacjenta. Najczęściej dochodzi do ekspozycji na krew, ślinę, rzadziej na inne płyny ustrojowe.

1. Wymień podstawowe zasady w gabinecie kosmetycznym.

- obowiązek posiadania aktualnych szczepień, zwłaszcza przeciwko WZW typu B

- noszenie czystej odzieży ochronnej wykonanej z materiałów, które można dezynfekować

- utrzymywanie porządku i czystości w gabinecie oraz w trakcie zabiegów

- ochrona rąk – stosowanie jednorazowych rękawiczek

- ochrona oczu

- mechaniczne oczyszczanie skóry wykonywane zawsze pod lupą – nie powoduje

nadmiernego zmęczenia wzroku

- stosowanie sprzętu jednorazowego w trakcie wykonywania zabiegów, w przypadku kiedy

jest to możliwe

- narzędzia tnące, kłujące, sprzęt wielokrotnego użytku muszą być poddawane sterylizacji

1. Co to jest sterylizacja ?

Sterylizacja - to proces niszczenia wszystkich drobnoustrojów, zarówno ich form wegetatywnych, jak i zarodników. W praktyce stosuje się sterylizację:

- ciepłem wilgotnym (sterylizacja parowa)

- suchym, gorącym powietrzem

- gazową, niskotemperaturową ( zastosowanie tlenku etylenu i formaldehydu oraz

nadtlenku wodoru i plazmy gazowej)

- radiacyjną

- chemiczną

1. Wskaż różnicę między dezynfekcją, a sterylizacją.

Sterylizacja to proces, w którym niszczy się wszystko drobnoustroje, zarówno ich formy jak i zarodniki, a dezynfekcja to proces , w którym niszczy się same formy wegetatywne – nie niszczy się zarodników.

1. Wymień sposoby kontroli sterylizacji.

Kontrolę sterylizacji przeprowadza się, stosując wskaźniki:

- chemiczne (indykatory)

- fizyczne (termometry, manometry, karty kontrolne, rurki Browna)

- biologiczne (szczepy bakterii indykatorowych)

1. Co to jest dezynfekcja ?

Dezynfekcja – to proces niszczenia lub usuwania form wegetatywnych drobnoustrojów do bezpiecznego dla człowieka poziomu.

Metody dezynfekcji:

- fizyczne

- termiczne

- nietermiczne

- chemiczno – termiczne

- chemiczne

1. Omów postępowanie poekspozycyjne.

POSTĘPOWANIE NIESWOISTE

1. Natychmiast po ekspozycji należy wykonać następujące czynności

• Jeżeli doszło do przekłucia, skaleczenia skóry należy natychmiast usunąć ostry sprzęt z rany

• Jeżeli na skórze znajduje się krew lub IPIM należy obficie spłukać bieżącą wodą

• Myć ciepłą wodą z mydłem, nie hamować krwawienia

• Na zranienie założyć jałowy wodoszczelny opatrunek

• Jeżeli skażone są oczy, należy delikatnie, lecz dokładnie przepłukać oczy jałowym roztworem soli fizjologicznej, przy otwartych powiekach

• Jeżeli krew dostanie się do ust, należy ją wypluć i przepłukać jamę ustną kilkanaście razy

• Jeżeli krew dostanie się do nosa należy do oczyścić, wydmuchać, przepłukać letnia bieżącą wodą

Nie należy do tych czynności używać preparatów dezynfekcyjnych na bazie alkoholu!

2. Dalsze postępowanie

• Należy zgłosić niezwłocznie zdarzenie pielęgniarce przełożonej, pielęgniarce oddziałowej, dyrektorowi do spraw lecznictwa, ordynatorowi lub lekarzowi dyżurnemu (do których obowiązku należy poświadczenie danych osoby narażonej i okoliczności wypadku w KARCIE ZGŁOSZENIA EKSPOZYCJI ZAWODOWEJ patrz pkt. III)

• Lekarzowi dyżurnemu Kliniki Chorób Zakaźnych tel. [phone] lub 071 326 13 27 do 31 ( celem uzgodnienia konsultacji )

• Wypełnić wstępnie Kartę Zgłoszenia Ekspozycji Zawodowej ( dane o osobie eksponowanej, okoliczności zdarzenia, status osoby eksponowanej, status pacjenta )

• Konsultacja lekarza specjalisty chorób zakaźnych jest obowiązkowa ( na konsultację należy zgłosić się z wypełnioną pierwszą częścią karty i pobraną krwią na badania wirusologiczne )

• UWAGA! W przypadku konieczności zastosowania profilaktyki anty HIV leki należy przyjąć najlepiej do 2 godzin od zdarzenia!

W dalszej kolejności o zdarzeniu należy poinformować :

• Lekarza medycyny pracy

• Kserokopie wypełnionych Karty Zgłoszenia Ekspozycji Zawodowej należy złożyć u pielęgniarki przełożonej

• Kserokopie Kart Zgłoszenia Ekspozycji Zawodowej będą ewidencjonowane i archiwizowane u przełożonej pielęgniarek

• Oryginał Karty Zgłoszenia Ekspozycji Zawodowej stanowi własność poszkodowanego

• Pielęgniarka Przełożona po zawiadomieniu o ekspozycji przekazuje informację do dyrekcji SP ZOZ Szpitala Specjalistycznego MSWiA w Jeleniej Górze co stanowi podstawę prawidłowego rozliczenia wszystkich świadczeń związanych z postępowaniem poekspozycyjnym (badań wirusologicznych i kosztów ewentualnej profilaktyki anty-HIV)

III. INFORMACJA DLA LEKARZA ODPOWIEDZIALNEGO ZA WSTĘPNE POSTĘPOWANIE PO EKSPOZYCJI (DYREKTOR DS. LECZNICTWA, ORDYNATOR ODDZIAŁU LUB LEKARZ DYŻURNY )

1. Wstępnym postępowaniem po ekspozycyjnym kieruje dyrektor ds. lecznictwa, ordynator lub lekarz dyżurny. W razie konieczności po telefonicznej konsultacji z lekarzem dyżurnym Kliniki Chorób Zakaźnych ( tel. [phone] lub 071 326 13 27 do 31)

2. Ocenić możliwość zakażenia krwiopochodnego i podjąć dalsze postępowanie w zależności od rodzaju ekspozycji.

3. W przypadku skóry nieuszkodzonej lub ekspozycji wątpliwej, nie jest wymagane dalsze postępowanie.

4. W przypadku ekspozycji prawdopodobnej, ewidentnej lub masywnej należy ustalić czy pacjent będący powodem ekspozycji jest zakażony HBV, HCV, HIV.

Do obowiązków lekarza odpowiedzialnego za wstępne postępowanie poekspozycyjne należy:

• Poświadczenie danych dotyczących okoliczności ekspozycji oraz status osoby eksponowanej w Karcie Zgłoszenia Ekspozycji Zawodowej

• Ustala, czy pacjent będący powodem ekspozycji jest zakaźny HIV, HBV, HCV na podstawie informacji zawartych w historii choroby, wywiadu środowiskowego oraz uzupełnienie w KARCIE danych dotyczących statusu pacjenta (jeśli są dostępne)

• Zlecenia pobrania krwi na badania wirusologiczne od osoby, która uległa ekspozycji (personelu) oraz pacjenta (od którego pochodzi materiał potencjalnie zakaźny) po uzyskaniu odpowiednich zgody( pacjenta )

• Wypisanie skierowania na badania wirusologiczne dla osoby narażonej i pacjenta

• Uwaga! Na skierowaniu należy umieścić odpowiednio adnotacje:

PACJENT-EKSPOZYCJA ZAWODOWA; PERSONEL – EKSPOZYCJA ZAWODOWA

• standardowe badania zalecane w sytuacji narażenia zawodowego to antygen Hbs, przeciwciała anyt-HCV i przeciwciała anty-HIV

• skierowanie należy wypisać do laboratorium

1. Wskaż różnicę między aseptyką, a antyseptyką.

Aseptyka - to działania , które mają na celu niedopuszczenie do zakażenia rany, a antyseptyka to działania których celem jest usunięcie mikroorganizmów ze skóry, ran, błon śluzowych.

1. Wymień stałe składniki powietrza.

Składnik	%
azot	78,084
tlen	20,946
argon	0,934
dwutlenek węgla	0,0360
neon	0,00181
hel	0,00052
metan	0,00017
krypton	0,00011
wodór	0,00005
ksenon	0,000008

1. Główne źródła zanieczyszczeń powietrza.

• uprzemysłowienie i wzrost liczby ludności,

• przemysł energetyczny,

• przemysł transportowy,

• źródła naturalne (największe źródło).

Rosnące zapotrzebowanie na energie uczyniło ze spalania główne źródło zanieczyszczeń atmosferycznych pochodzenia antropogenicznego. Najważniejsze z nich to:

• dwutlenek siarki (SO₂),

• tlenki azotu (N_xO_y),

• pyły węglowe (X₂)

• lotne związki organiczne (gł. węglowodory emitowane do atmosfery),

• tlenek węgla (CO),

• dwutlenek węgla (CO₂),

• ozon troposferyczny (O₃),

• ołów (Pb),

• pyły.

źródłami zanieczyszczeń powietrza są m.in.:

• chemiczna konwersja paliw,

• wydobycie i transport surowców,

• przemysł chemiczny,

• przemysł rafineryjny,

• przemysł metalurgiczny,

• cementownie,

• składowiska surowców i odpadów,

• motoryzacja.

Naturalne źródła zanieczyszczeń powietrza to:

• wybuchy wulkanów,

• wietrzenie chemiczne skał,

• pożary lasów i stepów,

• wyładowania atmosferyczne,

• pył kosmiczny,

• procesy biologiczne.

1. Klasyfikacja czystości wód.

Klasa I – wody o największym stopniu czystości. Nadają się do zapatrywania ludności, zaopatrywania zakładów przemysłowych, które wymagają wody o jakości wody do picia (spożywcze, farmaceutyczne), bytowania w warunkach naturalnych ryb łososiowatych, pstrągów, troci wędrownej.

Klasa II – wody, które nadają się do bytowania w warunkach naturalnych innych ryb niż łososiowate, chowu i hodowli zwierząt gospodarskich, celów rekreacyjnych, uprawiania roślin wodnych oraz urządzania zorganizowanych kąpielisk.

Klasa III – wody nadające się do zaopatrywania jednostek innych niż zakłady wymagające wody o jakości wody do picia, nawadniania terenów rolniczych wykorzystywanych pod uprawy ogrodnicze, pod szkłem i pod osłonami z innych materiałów.

NON – wody pozaklasowe, bardzo zabrudzone, nieodpowiadające normom, nienadające się do żadnych celów gospodarczych i higienicznych.

1. Cechy wody zdatnej do picia.

- bezbarwna

- bezwonna

- klarowana

- orzeźwiająca w smaku

- pozbawiona szkodliwych zanieczyszczeń

- dostępna w dużej ilości

- źródło mikroelementów występujących w wodzie zawsze w takim samym stężeniu

- ujęcie wodne powinno być odpowiednio zabezpieczone

1. Co to jest higiena ?

Higiena (gr. hygeinos - leczniczy) - dział medycyny, badający wpływ środowiska na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka. Celem tych badań jest zapewnienie poszczególnym osobom oraz społeczeństwu jak najlepszych warunków rozwoju fizycznego i psychicznego.
Praktycznymi wynikami higieny są wskazania dotyczące usuwania z życia ludzkiego wpływów ujemnych, w różny sposób zagrażających zdrowiu i wprowadzania czynników dodatnich.
Higiena dzieli się na wiele dziedzin, zajmujących się poszczególnymi środowiskami życia i działalności ludzkiej: higiena osobista, szkolna, hodowli zwierząt, komunalna, społeczna, pracy oraz żywności i żywienia.

1. Organizacje szerzące oświatę zdrowotną.

- Narodowy Program Zdrowia (1993r.)

- Polskie Towarzystwo Oświaty Zdrotonej

- Polski Czerwony Krzyż (PCK)

- Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu (MENiS)

- Caritas Polska

- Polska Akcja Humanitarna

- Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy (WOŚP)

- Polskie Towarzystwo Higieniczne

- Towarzystwo Wiedzy Powszechnej

- Instytucje Kulturalno – Oświatowe, Wychowawcze

- Harcerstwo

- Pogadanki organizowane przez Koło Gospodyń Wiejskich

1. Co to jest zdrowie ?

Zdrowie – to dobre samopoczucie fizyczne, psychiczne i społeczne, a nie tylko brak choroby czy ułomności.

1. Co to jest edukacja zdrowotna ?

Edukacja zdrowotna – jest procesem, w którym ludzie uczą się dbać o zdrowie własne i społeczeństwa, w którym żyją. Edukacja zdrowotna to element promocji zdrowia. Edukacja Zdrowotna obejmuje swoim zakresem:

- wiedzę o czynnikach społecznych, politycznych i środowiskowych wpływających na zdrowie

- wiedzę o zdrowiu związaną z funkcjonowaniem własnego organizmu

- umiejętność zapobiegania i radzenia sobie w sytuacjach trudnych

- wiedzę i umiejętności związane z korzystaniem z opieki zdrowotnej

1. Co to są choroby cywilizacyjne ?

Są to choroby nazywane inaczej chorobami dwudziestego pierwszego wieku. Są to choroby spowodowane głównie rozwojem cywilizacji. Jaka jest częstotliwość tych chorób zależy od poziomu rozwoju społeczeństwa. Nie ma idealnego rozróżnienia aby stwierdzić czy dana chorobą jest chorobą cywilizacyjną czy też nie. Przykłady częstych chorób cywilizacyjnych to np. zawał serca, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, kamienie nerkowe, AIDS, choroby układu pokarmowego.

Choroby cywilizacyjne są związane nie tylko ze zdobyczami cywilizacji. Dzięki stałemu rozwojowi naszego świata powstają nowoczesne urządzenia, które ograniczają ruch fizyczny, nie pozwalają na rozwój i odpowiednią pracę mięśni, oraz zmniejszają kontakt człowieka z jego środowiskiem naturalnym, co jest warunkiem dla utrzymania dobrego zdrowia i dobrej kondycji fizycznej.

Niestety w obecnych czasach powiększyła się śmiertelność ludzkości związana z chorobami cywilizacyjnymi. Są to choroby związane z wieloma układami organicznymi człowieka np.

układ krążenia któremu może zagrażać choroba wieńcowa, zawał, miażdżyca, układ oddechowy któremu może zagrażać astma oskrzelowa alergie, nowotwory.

Choroby cywilizacyjne zagrażają też sferze psychicznej człowieka jak np. schizofrenie, depresje, nerwice, manie.

Choroby cywilizacyjne są spowodowane współczesnym stylem życia , negatywnym skutkiem życia w cywilizacji o wysokim stopniu rozwoju. Są związane z sytuacjami stresowymi, napięciem nerwowym, małym ruchem , zanieczyszczeniem środowiska, hałasem, nieprawidłowym sposobem odżywiania się, szybkim tempem życia.

1. Wymień choroby cywilizacyjne.

1. Choroby sercowo – naczyniowe:
    a) Nadciśnienie tętnicze
    b) Stabilna choroba wieńcowa
    c) Zawał serca
    d) Miażdżyca
2)    Choroby układu oddechowego:
    a) POChP - Przewlekła obturacyjna choroba płuc
3)    Otyłość
4)    Cukrzyca
5)    Nowotwory
6)    Osteoporoza
7)    Choroby przewodu pokarmowego:
    a) Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
    b) Choroba refleksowa przełyku
    c) Żylaki odbytu
    d) Biegunka
    e) Zaparcia
8)    Choroby alergiczne
9)    Problemy psychologiczne, dewiacje społeczne:
    a) Pracoholizm, alkoholizm, narkomania, uzależnienie od Internetu
    b) Anoreksja, bulimia
    c) Depresja i inne choroby afektywne
    d) Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, natręctwa
    e) Wypalenie zawodowe
10)    Choroby zakaźne
    a) AIDS
    b) Gruźlica

1. Główne przyczyny chorób cywilizacyjnych.

- powszechnie występujące zanieczyszczenie środowiska, zwłaszcza powietrza, wody

i żywności

- rosnące tempo życia oraz napięcie nerwowe

- mała aktywność ruchowa

- niewłaściwe odżywianie

- nieprawidłowa dieta (obfitująca w tłuszcze zwierzęce i cukry proste)

- palenie papierosów

- nadużywanie alkoholu

- wysoki poziom stresu

1. Postępowanie z odpadami medycznymi.
   - odpady powinny być gromadzone w pojemnikach zamykanych, zaopatrzonych w worki foliowe,
   - pojemniki na odpady umieszcza się w każdym pomieszczeniu zakładu, gdzie są świadczone usługi,
   - zużyte materiały, które mogły ulec zanieczyszczeniu krwią lub wydzielinami, gromadzi się w - oznakowanych, przeznaczonych do tego celu pojemnikach lub w workach foliowych
   - przedmioty o ostrych końcach i krawędziach powinny być zbierane do pojemników sztywnych, odpornych na przebicie
   - nie zaleca się otwierania raz zamkniętych pojemników, czy worków jednorazowego użytku
   - odpady do momentu odbioru powinny być przechowywane, w przystosowanym do tego celu wydzielonym miejscu, odizolowanym od części, gdzie świadczone są usługi.

2. Co to są odpady medyczne?

Odpady medyczne to substancje stałe, ciekłe i gazowe powstające przy leczeniu,

diagnozowaniu oraz profilaktyce, w działalności medycznej prowadzonej w obiektach

lecznictwa zamkniętego, otwartego oraz w obiektach badawczych i eksperymentalnych.

1. Co to jest karta charakterystyki preparatu?

Dokument zawierający opis zagrożeń, które może spowodować określona substancja lub mieszanina chemiczna, a także podstawowe dane fizykochemiczne na jej temat. Jej podstawowym celem jest informowanie o potencjalnych zagrożeniach związanych z daną substancją (mieszaniną), metodach ich zapobiegania i procedurach jakie należy wykonać w razie wystąpienia skażenia opisywaną substancją (mieszaniną).

Dokument ten w krajach Unii Europejskiej, NAFTA i wielu innych musi być obowiązkowo stworzony przez producentów chemikaliów do sprzedawanych przez nich substancji chemicznych i przekazywany dalej każdemu nabywcy. Karta charakterystyki powinna być zawsze dostępna w trakcie transportu i przechowywania tych substancji. Odbiorcy substancji mają obowiązek przechowywać kartę w taki sposób, aby każda osoba mająca do czynienia z tymi substancjami mogła się w każdej chwili zapoznać z zagrożeniami opisanymi w karcie.

1. Co to jest preparat kosmetyczny?

Kosmetyk to każda substancja przeznaczona do zewnętrznego kontaktu z ciałem człowieka: skórą, włosami, wargami, paznokciami, zewnętrznymi narządami płciowymi, zębami i błonami śluzowymi jamy ustnej, której wyłącznym lub głównym celem jest utrzymanie ich w czystości, pielęgnowanie, ochrona, perfumowanie lub upiększanie.

1. Czy w zakładzie kosmetycznym dopuszcza się sprzedaż artykułów kosmetycznych?

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 17 lutego 2004 r.
w sprawie szczegółowych wymagań sanitarnych, jakim powinny odpowiadać zakłady fryzjerskie, kosmetyczne, tatuażu i odnowy biologicznej

§4

W zakładzie dopuszcza się:

sprzedaż, w wydzielonym pomieszczeniu lub miejscu, artykułów fryzjerskich, kosmetyków oraz wyrobów perukarskich;

1. Gdzie odbywa się pranie brudniej bielizny roboczej?

Pranie brudnej bielizny i odzieży roboczej lub ochronnej powinno odbywać się poza zakładem. Co prawda przepisy dopuszczają pranie brudnej bielizny i odzieży roboczej lub ochronnej w zakładzie, ale tylko gdy posiada on odrębne pomieszczenie na pralnię, spełniające wymagania określone w przepisach o warunkach technicznych budynków.

Brudną bieliznę oraz odzież roboczą lub ochronną przechowuje się w wydzielonym pomieszczeniu lub miejscu, w przeznaczonych do tego celu, zamkniętych i odpowiednio oznakowanych pojemnikach.

1. Podczas jakich czynności używamy sterylnych narzędzi?

Sterylnych narzędzi używamy podczas wykonywania zabiegów naruszających ciągłości powłok skórnych np.: piercing.

1. Co umieszcza się na pojemnikach ze środkiem dezynfekcyjnym?

Na pojemnikach zawierających roztwór preparatów dezynfekcyjnych umieszcza się etykietę zawierającą:
- nazwę preparatu ( środka ) do dezynfekcji;
- stężenie robocze roztworu;
- datę przygotowania roztworu;
- termin, do którego może być użyty;
- imię i nazwisko osoby przygotowującej roztwór;

1. W jaki sposób przygotujesz narzędzie do sterylizacji?

PRZYGOTOWANIE NARZĘDZI DO STERYLIZACJI

DEZYNFEKCJA: wszystkie narzędzia traktujemy jako skażone i natychmiast po użyciu zanurzamy je w roztworze środka dezynfekcyjnego (o najszerszym spektrum działania). Roztwór środka przygotowujemy codziennie, przed rozpoczęciem pracy, w pojemniku szczelnie zamkniętym. Czas przechowywania narzędzi musi być liczony od momentu zanurzenia ostatniej sztuki narzędzi.

MYCIE: Po zakończonym procesie dezynfekcji wyjmujemy narzędzia z roztworu i dokładnie myjemy je szczoteczką w letniej wodzie z dodatkiem detergentu. Następnie płuczemy narzędzia kilkakrotnie w czystej wodzie, aż do zaniku piany. Do ostatniego płukania używamy wody destylowanej lub przegotowanej.

SUSZENIE: po umyciu narzędzia należy wysuszyć. Można to zrobić rozkładając je na tacach perforowanych, wyłożonych ręcznikiem jednorazowy.

PRZEGLĄD: po wysuszeniu następuje etap sprawdzania, czy narzędzia są czyste i nie uszkodzone. Segregujemy narzędzia tworząc zestawy do określonych zabiegów dla jednego pacjenta.

PAKOWANIE: do pakowania narzędzi w zależności od stosowanej metody sterylizacji używamy: papier, płótno, pojemniki metalowe – kasety, folię aluminiową, pojemniki szklane np.: płytki Petriego.

PRZYGOTOWANE ZESTAWY, WYSTERYLIZOWANE W AUTOKLAWIE SPEŁNIAJĄ WSZYSTKIE ZASADY POSTĘPOWANIA ANTYSCEPTYCZNEGO.

1. Wymień i omów jeden z programów profilaktycznych.

Program profilaktyczny Raka Piersi:

Ryzyko zachorowania na raka piersi wzrasta drastycznie po 50 roku życia. Program profilaktyczny, finansowany przez NFZ, skierowany jest do kobiet w wieku od 50 do 69 lat. W jego ramach wykonywane są bezpłatne badania mammograficzne, pozwalające wykryć bardzo wczesne stadium choroby nowotworowej. Mogą się na nie zgłosić panie, które nie wykonały takiego badania w ciągu ostatnich 2 lat oraz te, które w roku 2005 otrzymały wskazanie do powtórzenia go po upływie 12 miesięcy.

Mammografia to zdjęcie rentgenowskie piersi.

1. Przedstaw wybrane czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne występujące w miejscu pracy (gabinecie kosmetycznym).

1. Czynniki fizyczne:

• Promieniowanie elektromagnetyczne

• Promieniowanie jonizujące

• Promieniowanie ultrafioletowe

• Promieniowanie laserowe i lasery

• Hałas słyszalny

• Infradźwięki

• Ultradźwięki

• Wibracje, choroba wibracyjna, kinetozy

1. Czynniki biologiczne:

• Priony

• Wirusy

• Bakterie

• Grzyby

• Pasożyty

• Zwierzęta i rośliny

• Substancje i struktury wytwarzane przez organizmy żywe

1. Czynniki chemiczne:

• Związki organiczne

• Węglowodory

• Alkohole

• Fenole

• Aldehydy i ketony

• Aminy

• Kwasy karboksylowe

• Hydrokwasy karboksylowe

• Substancje toksyczne

• Substancje drażniące

• Substancje uczulające

• Związki nieorganiczne

• Pierwiastki (tlen, siarka, chlor, jod, itp.)

• Związki chemiczne (związki metali oraz niemetali)

1. Przyczyny powstawania chorób zawodowych.

Przyczyn chorób zawodowych jest wiele. Można wśród nich wymienić takie czynniki, jak:
● długie siedzenie w niewygodnej pozycji (np. osoby pracujące przy komputerze czy wykonujące pracę biurową),
● długie stanie w pracy (np. kelnerki, ekspedientki),
● wykonywanie forsownych czynności (np. pracownicy fizyczni),
● praca „głosem” (np. nauczyciele, aktorzy),
● długotrwały stres w pracy,
● nieodpowiednie oświetlenie,
● promieniowanie,
● pylenie (np. w młynach),
● praca ze związkami chemicznymi,
● hałas (np. praca na lotnisku czy przy głośnych urządzeniach).