21. W temp. 60 C następuje całkowite zahamowanie procesu oczyszczania zaś w 100C sprawność wynosi 62% w stosunku do sprawności w temp. 200C. Gwałtowny spadek sprawności występuje po przekroczeniu 38C. Stopień oczyszczenia ścieków uzyskiwany w oczyszczalni ze złożami biologicznymi wynosi od 65 do 95%, przy czym dla złóż spłukiwanych nie przekracza 85%. Optymalna temp. 10-12 C.

22. Napowietrzanie złoża zapewnia odpowiedni dopływ tlenu na złoże co jest warunkiem decydującym o prawidłowej jego pracy.

23. Celem recyrkulacji oczyszczonych ścieków jest zazwyczaj uzyskanie odpowiedniego obciążenia hydraulicznego złoża, obniżenie stężenia doprowadzanych ścieków, odświeżanie ścieków surowych ( natlenianie) korekta odczynu, zaszczepianie ścieków surowych.

24. Niezbędne warunki do odpowiedniej pracy złoża biologicznego:

1. Zapewnienie kontaktu błony biologicznej ze ściekami ( pokarmem)

2. Zapewnienie kontaktu błony biologicznej z powietrzem

3. Usuwanie produktów rozkładu do powietrza i wody.

25. Zanieczyszczenia organiczne C,H,O,N,S,P są częściowo bezpośrednio utleniane do form mineralnych takich jak CO₂, H₂O, NH₄⁺, NO₂^-, NO₃^-, SO₄^2- i PO₄^3-. W wyniku tego utleniania komórka bakteryjna uzyskuje energię niezbędną do prowadzenia procesów życiowych. Pozostała część zanieczyszczeń jest wykorzystywana do budowy nowej masy bakteryjnej.

Energia: CO₂, H₂O, NH₄⁺, NO₂^-, NO₃^-, SO₄^2- Synteza: nowe komórki mikroorganizmów

26. Przyrost osadu czynnego jest wynikiem przemiany części organicznych zawartych w ściekach w formę żywych organizmów osadu czynnego. Wyraża on przyrost masy osadu czynnego, który jako tak zwany osad nadmierny musi być usuwany z układu urządzeń osadu czynnego. Może on być określony współczynnikiem przyrostu osadu czynnego, który wyraża ilość gramów suchej masy osadu nadmiernego przypadająca na 1 g O₂ usuniętego ze ścieków BZT₅. Współczynnik przyrostu (nadmiaru) osadu czynnego może być wyrażony wzorem:

a=$\frac{\text{ΔG}}{\text{Lη}}$

a – współczynnik przyrostu (nadmiaru) osadu czynnego, kg/kg usuniętego BZT₅

ΔG- przyrost suchej masy osadu czynnego w komorze, kg/d

Wartość współczynnika przyrostu osadu czynnego zależy od rodzaju ścieków, obciążenia osadu (A’), stopnia natlenienia zawartości komory osadu czynnego, a także czasu aeracji i wynosi na ogół od 0,4 ( i mniej ) do 1,5 kg/kg usuniętego BZT₅.

Przyrost i utlenianie osadu można obliczyć z II równania Eckenfeldera

X_V = aS_r- bX_v

gdzie: X_V- przyrost osadu czynnego w określonym czasie kg smo/d

1. Współczynnik syntezy biomasy ( dla ścieków miejskich 0,49 – 0,64 )

2. Współczynnik utleniania biomasy ( dla ścieków miejskich 0,2 – 0,25)

S_r- usunięta część BZT₅ w określonym czasie kg 0₂/d

X_v – stężenie substancji organicznych (lotnych) w komorze w kg smo

a S_r – iloczyn wyraża przyrost osdu w wyniku syntezy

bX_v- iloczyn wyraża ubytek osadu w wyniku samoutleniania biomasy

Współczynnik syntezy a i utleniania b należy wyznaczyć doświadczalnie

27. Wiek osadu zazwyczaj określa się jako średni czas, w którym kłaczek osadu czynnego jest napowietrzany ( z uwzględnieniem procesu recyrkulacji). Wiek osadu w zależności od sposobu oczyszczania ścieków przyjmuje wartości 60-90 ( sposoby uproszczone), 3-4 (sposoby konwencjonalne), 0, 2—0, 5 dni (sposoby częściowego oczyszczania). Osad w takim wieku charakteryzuje się zazwyczaj dobrymi własnościami sorpcyjnymi i sedymentacyjnymi..

Wiek osadu- stosunek ilości osadu przebywającego w reaktorze biologicznym do osadu przyrastającego.

WO = $\frac{V_{R*\ X_{sr}}}{Q_{N}*X_{R}}$ 2,5÷40 dób najlepiej 15÷25

Indeks osadu- indeks Mohlmana zwany inaczej indeksem objętościowym, oznaczony symbolem I_o wyraża objętość w cm³, którą zajmuje jeden gram osadu po półgodzinnym okresie zagęszczania w leju Imhoffa. Można określic go wzorem : I_o =$\frac{V}{Z}$ (cm³/ g s.m)

V- objętość komory napowietrzania (m³)

Z- zawartość zawiesin osadu w komorze napowietrzania g s.m/m³

Indeks Mohlmana określa właściwości sedymentacyjne osadu oraz jego uwodnienie i jest podstawową wielkościa określającą pracę osadników wtórnych. Indeks ten waha się w zakresie od (70)80~ przeważnie 100÷150 Maksymalnie nawet 800. Na indeks oadu projektuje się osadniki wtórne. Wysoki indeks osadu nie musi oznaczać złej efektywności pracy tego osadu.

28. Nitryfikacja jest to proces rozkładu związków azotowych ( utleniania) do azotanów i azotynów przez bakterie Nitrosomonas.

29. Denitryfikacja jest to proces rozkładu z niewielkim udziałem tlenu azotanów i azotynów do wolnego azotu przez bakterie Nitrobacter.

30. W celu zapewnienia jak najlepszego kontaktu pomiędzy ściekami a osadem czynnym konieczne jest utrzymywanie go w stanie zawieszenia w przepływających ściekach. Służy do tego mieszanie ścieków sprężonym powietrzem lub urządzeniami mechanicznymi. Chodzi tu także o dostarczenie tlenu, którego stężenie powinno być na poziomie 2 mg/l. Podwyższenie stężenia nie powoduje zwiększenia szybkości rozkładu zanieczyszczeń, zmniejsza natomiast sprawność napowietrzania (wynosi ona często 10%

a wyjątkowo dochodzi do 30%).