KI – wykład 2 14.03.2011

by Krzysztof Markiewicz

1. Dyżury – Wydział Inżynierii Zarządzania, strzelecka 11, pokój 311A Poniedziałek 1300-1430, Wtorek 1130-1300

   1. [e-mail]

2. Model procesu komunikowania

   1. Kontekst – zespół warunków, w jakich odbywa się komunikacja

      1. Aspekt psychologiczny – wyrażający sposób wzajemnego postrzegania się uczestników procesu

      2. Aspekt fizyczny – warunki materialne, techniczne i środowiskowe, w których przebiega komunikowanie

      3. Aspekt historyczny – odwołanie się uczestników procesu do zaszłości historycznych, które mogą oddziaływać na przebieg rozmów, negocjacji, uzgodnień i rzutować na określony stopień skuteczności komunikowania – np. efekt pierwszego wrażenia, tzw. skrypty (odwołanie się do sytuacji, która kiedyś zaszła, była podobna)

      4. Aspekt kulturowy – ogół wartości, uznawanych i akceptowanych sposobów postępowania w danej społeczności

      5. Aspekt czasowy – wskazujący ścisły związek pomiędzy przebiegiem procesu komunikacji, jego formami, natężeniem, jakością, a czasem, w którym jest realizowany

   2. Nadawca – Kod (język) – Odbiorca – Sprzężenie zwrotne – Nadawca

   3. Kanał (sposób i środki przekazu)

      1. Środki prezentacyjne: głos, twarz, wzrok, mimika, ciało, słowa, zwroty, gesty

      2. Środki reprezentacyjne: teksty, obrazy, rysunki, fotografie, filmy

      3. Środki techniczne (mechaniczne): umożliwiające przekaz informacji (praca, radio, telewizja, kino, telefon, fax, komputer, płyty CD czy DVD)

   4. Szumy informacyjne

      1. Związany z aspektem psychologicznym

3. Etapy komunikacji

   1. Intencja nadawcy

      1. Zaspokojenie własnych potrzeb

      2. Potrzeb odbiorcy

      3. Zapoznanie innej osoby z własnymi odczuciami, poglądami, przekonaniami

      4. Nadawca pragnie mówić o pewnych sprawach dla rozładowania napięcia

   2. Wiadomość

      1. W celu realizacji intencji nadawca dokonuje wyboru treści, które mają zostać przekazane odbiorcy

   3. Kodowanie

      1. Zbiór zachowań i przyporządkowanych im znaczeń nazywamy kodem.

      2. Najczęściej używanym kodem w komunikowaniu się jest język

      3. Przełożenie wiadomości na sygnały czyli kodowanie, polega na doborze kodu

   4. Sygnał

      1. Wszystkie zachowania człowieka: werbalne i niewerbalne

   5. Przekazywanie sygnału – dwa rodzaje

      1. Zamierzone

      2. Niezamierzone

   6. Odbiór sygnału

   7. Odkodowanie

      1. Możliwe dzięki czynności odkodowania, tj. przekładania odebranych sygnałów na treści, jakie ze sobą niosły. Aby trafnie odtworzyć wiadomość, odbiorca musi posłużyć się tym samym kodem, jakiego użył nadawca

   8. Wiadomość odtworzona

   9. Interpretacja

4. Cechy komunikowania

   1. Proces społeczny – przynajmniej dwie osoby

   2. Określony kontekst społeczny – determinowany przez liczbę i charakter uczestników procesu. Może to być kontekst interpersonalny, grupowy, instytucjonalny, publiczny, masowy, międzykulturowy.

   3. Proces kreatywny – polega na budowaniu nowych pojęć

   4. Charakter dynamiczny – przyjmowanie, rozumienie i interpretacja informacji

   5. Proces ciągły – od chwili narodzenia do jego śmierci

   6. Proces symboliczny

   7. Proces interakcyjny – między jego uczestnikami wytwarzają się określone stosunki

   8. Proces celowy i świadomy

   9. Proces nieuchronny

   10. Proces złożony, wieloelementowy i wielofazowy

   11. Komunikowanie jest nieodwracalne

5. Funkcje komunikowania

   1. Emotywna – koncentruje wypowiedź na jej autorze czyli nadawcy

   2. Konatywna – koncentruje wypowiedź na jej odbiorcy

   3. Fatyczna – skierowana na kanał

   4. Metajęzykowa – odnosi się do kodu

   5. Poetycka – skupia się na strukturze samej wypowiedzi

   6. Referencjalna – zajmuje się treścią komunikatu