POMIARY MOCY (OBWODY JEDNO- I TRÓJFAZOWE). POMIARY PRĄDÓW I NAPIĘĆ W OBWODACH TRÓJFAZOWYCH
MATERIALY POMOCNICZE
Pomiary mocy w obwodzie jednofazowym RL.
W obwodach prądu stałego moc określamy jako iloczyn napięcia i prądu stałego, wobec czego również moc prądu stałego jest niezmienna w czasie. W przypadku prądu zmiennego iloczyn wartości chwilowych napięcia i prądu jako iloczyn wielkości zmiennych w czasie ogólnie biorąc będzie funkcją czasu i nosi nazwę mocy chwilowej.
Przy przebiegach okresowych interesuje nas zazwyczaj wartość średnia mocy chwilowej za okres, którą nazywamy mocą czynną i oznaczamy P:
P = UIcosφ (1)
Moc czynna równa jest iloczynowi wartości skutecznych napięcia i prądu oraz współczynnika mocy cosφ.
W obwodach elektrycznych prądu przemiennego oprócz mocy czynnej występuje także moc bierna będąca iloczynem wartości skutecznych napięcia i prądu oraz sinusa kąta przesunięcia fazowego między prądem i napięciem.
Q = UIsinφ (2)
Moc bierną mierzymy w warach (var).
Iloczyn wartości skutecznych napięcia i prądu sinusoidalnego nazywamy mocą pozorną i oznaczmy S:
S = UI (3)
Jednostką mocy pozornej jest woltoamper (VA).
Moce P,Q,S można przedstawić w postaci trójkąta mocy (rys.1). Wynika z niego, że
$cos\varphi = \frac{P}{S}$ (4)
Pomiary prądów, napięć i mocy w obwodach trójfazowych
Obwody trójfazowe
W układach trójfazowych występują trzy przebiegi sinusoidalnie zmienne przesunięte względem siebie o kąt 120°. Przebiegi te można zapisać następująco:
u1(t) = Umsinωt (5)
$u_{2}\left( t \right) = U_{m}\sin\left( \text{ωt} - \frac{2}{3}\pi \right)$ (6)
$u_{3}\left( t \right) = U_{m}\sin\left( \text{ωt} + \frac{2}{3}\pi \right)$ (7)
Na rysunku 2 przedstawiono sposoby skojarzenia odbiorników w układach trójfazowych.
Rys. 2. Sposoby skojarzenia odbiornika w układach trójfazowych: a) połączenie w gwiazdę, b) połączenie w trójkąt
W przypadku połączenia w gwiazdę (rys.2a) końce poszczególnych faz są zwarte, tworząc tzw. punkt zerowy, a początki faz są wolne. Między początkami faz występują napięcia międzyprzewodowe 12, 23, 31. Wynikają one z różnic geometrycznych poszczególnych napięć fazowych:
12 = 1f − 2f (8)
23 = 2f − 3f (9)
31 = 3f − 1f (10)
Skuteczne wartości napięć międzyprzewodowych obliczmy następująco:
$U_{12} = \sqrt{3}U_{1f}$ (11)
$U_{23} = \sqrt{3}U_{2f}$ (12)
$U_{31} = \sqrt{3}U_{3f}$ (13)
Widać zatem, że skuteczna wartość napięcia międzyprzewodowego U jest związana ze skuteczną wartością napięcia fazowego Uf zależnością:
$U = \sqrt{3}U_{f}$ (14)
Przy połączeniu w gwiazdę prądy w przewodach doprowadzających, tzw. prądy przewodowe I, są równe prądom płynącym w poszczególnych fazach If. Zatem dla układu gwiazdowego (Y) podstawowe zależności można dla wartości skutecznych napisać następująco:
$U = \sqrt{3}U_{f};\ \ \ \ I = I_{f}$ (15)
W przypadku połączenia w trójkąt końce i początki kolejnych faz są ze sobą połączone (rys. 2b). Napięcia międzyprzewodowe U są w tym układzie równe napięciom fazowym Uf:
U = Uf (16)
Zespolone prądy przewodowe stanowią różnicę geometryczną prądów poszczególnych faz. Zatem:
1 = 1f − 2f (17)
2 = 2f − 3f (18)
3 = 3f − 1f (19)
Skuteczne wartości prądów przewodowych obliczmy następująco:
$I_{1} = \sqrt{3}I_{1f}$ (20)
$I_{2} = \sqrt{3}I_{2f}$ (21)
$I_{3} = \sqrt{3}I_{3f}$ (22)
Wartość skuteczna prądu przewodowego I jest powiązana z wartością skuteczną prądu fazowego If zależnością:
$I = \sqrt{3}I_{f}$ (23)
Zatem dla układu trójkątnego (D) zawiązki podstawowe można zapisać następująco:
$U = U_{f};\ \ \ \ I = \sqrt{3}I_{f}$ (24)
Na rysunku 3 pokazano wykresy wektorowe dla układu połączonego w gwiazdę i trójkąt.
Rys. 3. Wykresy wektorowe: a) napięć przy połączeniu w gwiazdę, b) prądów przy połączeniu w trójkąt.
Pomiar mocy w obwodach trójfazowych
W przypadku sieci trójfazowej symetrycznej wystarczy dokonać pomiaru mocy w jednej fazie (rys. 4), a następnie wynik pomiaru pomnożyć razy 3 zgodnie z podanym związkiem:
P = 3UfIfcosφ (25)
czyli
P = 3PW (26)
gdzie: P - moc czynna w sieci trójfazowej,
PW - moc czynna wskazana przez watomierz,
Uf - napięcie fazowe,
If - prąd fazowy,
cosφ - współczynnik mocy odbiornika.
Rys. 4. Pomiary mocy czynnej w sieci trójfazowej symetrycznej: a) 4-przewodowej, b) 3-przewodowej z dostępnym punktem zerowym, c) 3-przewodowej bez dostępu punktu zerowego.
Wybór sposobu pomiaru zależy bezpośrednio od rodzaju sieci (sieć 3-przeweodowa, sieć 4-przewodowa). Najwięcej kłopotów sprawia pomiar w sieci 3-przewodowej bez dostępnego punktu zerowego. W takim przypadku można dokonać pomiaru, tworząc tzw. punkt zerowy (rys. 4c) przez dołączenie do poszczególnych faz trzech jednakowych rezystancji połączonych w gwiazdę.
Przy jakiejkolwiek niesymetrii w sieci trójfazowej (najczęściej poprzez niesymetryczny odbiornik) pomiary mocy czynnej należy przeprowadzić z użyciem trzech lub dwóch watomierzy. Metodę trzech watomierzy można zastosować wtedy, gdy dostępny jest przewód zerowy lub punkt zerowy (rys. 5a) lub gdy w sieci 3-przewodowej można utworzyć sztuczny punkt zerowy (rys.5b). Całkowita moc czynna wynosi:
P = PW1 + PW2 + PW3 (27)
gdzie: PW1, PW2, PW3 - wskazania watomierzy
Rys.5. Pomiary mocy czynnej: a) w sieci niesymetrycznej z dostępnym przewodem lub punktem zerowym, b) w sieci 3-przewodowej ze sztucznym zerem.
W sieci 3-przewodowej niesymetrycznej najbardziej uzasadniony jest tzw. układ Arona, złożony z dwóch watomierzy (rys.6). Realizacja układu Arona polega na tym, że cewki prądowe oraz początki cewek napięciowych włącza się w dwie dowolne fazy, a końce cewek napięciowych przyłącza się do fazy pozostałej. Całkowita moc czynna wynosi:
P = PW1 + PW2 (27)
gdzie: PW1, PW2 - wskazania watomierzy
Rys. 6. Układ Arona do pomiaru mocy czynnej w sieci 3-przewodowej.