Komunikacja podstawą interakcji ale też podstawą uczenia się .
Interakcja musi być zbudowana przez kontekst.
Ani nie potrafił operować na konkretach (tekst przykładowy)
Piaget ->dziecko w wieku 6/7 lat przechodzi z myslenia przedoperacyjnego w operacyjny ( bardziej giętki)
Wygotsky nazywa to kryzysem 7-latka
Style, kody komunikacyjne mogą przybierać cechy władzy (instrukcyjny, autorytarny) ; styl wynikający z psychologii humanistycznej (podmiotowy nastawiony na dziecko)
Zasady dobrej komunikacji
- styl podmiotowy ( w centrum edukacji jest każde dziecko). Im młodsze dzieci, tym bardziej nie rozumieją ogólnego komunikatu np. słuchajcie, otwórzcie itp.; należy zwrócić się konkretnie do dziecka po imieniu, interpersonalnie, bezpośrednio. W komunikacie może być program ukryty (nauczycielka jako wzorzec nastawia dzieci przeciwko Arniemu, który ma problemy z matematyką)
- w komunikacji podmiotowej budujemy motywację dziecka, podkreślamy pozytywne strony, nagradzamy słownie, dostrzegamy zaangażowanie,
- słownictwo odpowiednio dobrane do dzieci; każda klasa wypracowuje swój codzienny kod komunikacji ( np. wchodzimy w mnożenie, otwieramy matematykę). Styl nauczycielski w klasie przekłada się na styl relacji między uczniami, w szczególności z tymi uczniami, z którymi nie łączą silne więzy, powiązaniea np. z dziećmi mniej znanymi
- kod komunikacji, relacji interpersonalnych miedzy nauczycielką a dziećmi przekłada się na relacje między dziećmi, jeżeli nauczycielka jest miła dzieci przenoszą ten klimat na swoje relacje; tak samo się dzieje jeżeli nauczyciel jest głośno, krzyczy.
Ciepło nauczycielki ->klimat klas->emocjonalna klasa, która jest zawarta w komunikacji, relacjach interpersonalnych
2 pojecia: kultura klasy i klimat klasy
Wyjście z klasą w celu poznawczym -> zajecia w terenie; lekcja poznawcza, krajoznawcza
Jak przygotować się do wyjścia klasy na spacer?
Trzeba zbudować kontekst, użyć odpowiedniego słownictwa, porządkować
- ułożyć plan, podzielić na grupy;
- ustalić zasady;
- dobrać odpowiednie miejsce
Przygotowanie lekcji: w zakresie bezpieczeństwa; przygotowanie merytoryczne -> cel, jaką wiedzę chce zdobyć, w jaki sposób przeprowadzimy; zaplanowanie pracy dla grup uczniów.
W grupach jest komunikacja: co i jak robimy, notatki, konkretny materiał, zdjęcia, rysunki, miejsca obserwacji
Nastepnego dnia: opowiadanie, narracja dotycząca zdobytych doświadczeń; strukturyzacja -> podział poszczególnych zajęc, nazwanie słowami wycinka danego działania, nazwanie doświadczenia( strukturyzacja doświadczenia), dokumentacja tego
Dziecko przywołuje obrazy z poprzedniego dnia i dopasowuje do tego odpowiednie słowa, budowanie opowiadania
17 czerwiec, egzamin
Pytania z ćwiczeń i wykładów, pytanie otwarte, często forma eseju, najwięcej 3 strony -> 3 pytania
Ogólna charakterystyka edukacji początkowej, co to jest, jak ją umieścić w systemie edukacyjnym, jakie cele edukacji,
Kompetencje -> po co edukacja początkowa, jak i do czego przygotowuje
Dyskurs (społeczny) wokół 6 latków, wokół jednego podręcznika do klasy 1, p co dzieciom nauczyciel, p oco dziecku rówieśnicy; styl podmiotowy i style nie podmiotowe - >zachowanie nauczyciela, komunikowanie nauczyciela
Paget , Wygosky, Bruner - >sylwetki, podtawowe wypowiedzi dotyczące rozwoju dziecka