Na poprzednich zajęciach określaliśmy uwarunkowania osiągnięć cywilizacyjnych i osiągnięć szans życiowych młodego człowieka, uwarunkowaniach rodzinnych – kapitale kulturowe rodziny, o uwarunkowaniach lokalnych, środowiskowych; tradycje edukacyjne, infrastruktura szkolna, dostępność szkoły, studiów wyższych, przedszkoli i kształceniu przez życie; o uwarunkowaniach politycznych i systemowych.
O tym, ze system edukacyjny sprzyja rozwojowi człowieka , szans edukacyjnych i wyklucza człowieka z rynku pracy i zamyka szanse życiowe.
EDUKACJA DZIECKA W OKRESIE PRZEMIAN
Nie jest ona „cudownym środkiem” ani zaklęciem, sezamie „otwórz się”, wprowadzającym w świat, który urzeczywistnił wszystkie ideały. Jest pewnością, jednym ze sposobów, lecz w większym stopniu niż inne, służącym bardziej harmonijnemu, autentycznemu rozwojowi ludzi, którego celem jest likwidacja ubóstwa, wykluczenia, niezrozumienia, ucisku, wojen.
J. Delors, „Edukacja. Jest w niej ukryty skarb” – EGZAMIN
RAPORT DLA UNESCO pokazujący jak wykorzystać edukacje dla rozwoju społeczeństw i dla powiększenia szans życiowych jednostki. Dostępny dla wszystkich na poziomie podstawowym. Skarb, który służy człowiekowi przez całe życie.”
Edukacja sprzyja demokracji
Dziecko uczy się na sposób kulturowy, a więc we współpracy z drugim człowiekiem od 8-9 miesiąca życia.
Dyskurs jakości – przeniesienie sposobu myślenia z technologii, nauk ekonomicznych do humanistyczno-społecznego
Zrezygnowano z rozliczania wychowania, test podsumowuje wynik szkoły ( rodzice odpowiadają za wychowanie dzieci).
System edukacyjny jest systemem politycznym w każdym kraju.
Dyskurs jakości wszedł też na uczelnie wyższe KRK, takie same sylabusy we wszystkich uczelniach.
W uczelniach powstały systemy zapewnień jakości, komisje sprawdzające.
Czemu służy uczenie się?
„Prawdziwe uczenie się sięga do sedna tego, co znaczy być człowiekiem. Dzięki uczeniu się jesteśmy w stanie zrobić coś, czego inaczej nie bylibyśmy w stanie zrobić. Dzięki uczeniu postrzegamy świat i nasze relacje z nim. Dzięki uczeniu się rozwijamy nasze możliwości twórcze, stajemy się cześcią procesów twórczych życia. W każdym z nas tkwi głód tego rodzaju nauki.”
Uczenie się ma charakter antropotwórczy, wspiera stawanie się człowieka człowiekiem.
Człowiek staje się człowiekiem wtedy kiedy zbuduje siebie na wzór człowieka
FUNKCJE EDUKACJI – EGZAMIN !
*Funkcja socjalizacyjna
*Funkcja indywiduacyjna
*Funkcja emancypacyjna
Socjalizacja pierwotna - „wradzanie się w społeczność”, stać się człowiekiem społeczeństwa, naturalne wychowanie dziecka w rodzinie, nabycie podstaw kultury, życia społecznego w codzienności( norm, zwyczajów, rytuałów, codzienności dnia)
Socjalizacja wtórna – zbudowanie siebie w relacjach ze światem społecznym i kulturowym, niepowtarzalnego ale równocześnie na obraz i podobieństwo drugiego człowieka, zarządzającym sobą o niepowtarzalnych cechach, kompetencjach, pragnieniach, potrzebach; zbudować swoje „ ja”, obraz siebie, swoje lubienie, samoocena, zbudować umiejętność rozmowy ze sobą.
Cywilizacyjne i kulturowe konteksty przemian edukacji
Zmiana jako podstawowa cecha opisu swiata
Integracja i zróżnicowanie
Procesy globalizacji gospodarki i kultury
Przemiany społeczne i polityczne
Aspiracje emancypacyjne jednostek i społeczeństw
Rozwój nauki i techniki
Rozwój społeczeństwa informacyjnego
Kryzys wartości i norm
Pogłębiająca się luka w dostępie do oświaty
Ad.1. Zmiany polityczne, mieszanie kultur, etc. Przemiany społeczne są ogromne w Polsce – przemieszczenie ludzi ze wsi do miast, rozrost aglomeracji miejskich, wędrowanie za pracą, zmiany modelu rodziny.
Ad.5. Szczególnie widoczny na początku lat 90. I nowego wieku, wzrost potrzeb emancypacyjnych, wzrosła 4x liczba studentów.
Ad.6,7. Zlikwidowano wiele zakładów pracy o niskiej technologii np. kraje byłego Związku Radzieckiego, upadły miejsca pracy, bo nie było zbytu, nie odpowiadały technologii, weszły nowe technologie i komputeryzacja z krajów zachodnich.
Wykluczanie przez technologie
Nowe pokolenie jest pokoleniem techniki, pokoleniem sieci; młode pokolenie uczy starsze pokolenie – socjalizacja odwrócona
Ad.8. Nowe zmiany – neoliberalizm, wolny rynek, co decyduje o edukacji. Uczeń – klient (ekonomiczne myślenie o uczniu, sprzedawanie usługi edukacyjnej, rozwarstwienie szkół, edukacja niepubliczna, dyskurs jakości)
Polska po przyjęciu z zachodu doktryn neoliberalnych wdrążyła w życie:
Konkurencja jako dobro; konkurencja, która załatwi wszystko, odejście od państwa opiekuńczego i wprowadzenie wolnego rynku, konkurencji do szkół ( prywatne i publiczne placówki edukacyjne), kupowanie usługi edukacyjnej – usługa jest wyliczana za pomocą testów wewnętrznych.