Transformator w stanie jałowym - w uzwojeniu wtórnym nie płynie żaden prąd, w uzwojeniu
pierwotnym płynie mały prąd magnesujący, który powoduje niewielkie spadki napięcia na
rezystancji R1 i indukcyjności rozproszenia Lr1. Przekładnia napięciowa transformatora w
stanie jałowym jest zbliżona do zwojowej.
Stan obciążenia transformatora - Transformator pracuje w stanie obciążenia, gdy uzwojenie pierwotne jest zasilane ze
źródła napięcia przemiennego, a do zacisków uzwojenia wtórnego dołączony jest odbiornik. Stan obciążenia charakteryzuje się tym, że wartości obydwu prądów, spadki napięcia
na rezystancjach i indukcyjnościach rozproszenia są duże.
Stan zwarcia - w uzwojeniach płyną prądy znamionowe. Napięcie wtórne jest równe zeru, a do uzwojenia pierwotnego doprowadza się napięcie równe spadkom napięć wywołanych prądami znamionowymi na rezystancjach uzwojeń i indukcyjnościach rozproszenia. Cała moc czynna pobierana przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty, zamieniając się w całości na ciepło.
Zasada działania maszyny prądu stałego – składa się z jednej pary biegunów i uzwojenia wirnika składającego się z jednego zwoju, którego końce przyłączone są do dwu wycinków komutatora wraz ze szczotkami ślizgającymi się po komutatorze łącząc uzwojenie wirnika z obwodem zewnętrznym. Przy wirowaniu wirnika: -w przewodach twornika indukuje się SEM E= Blv, -przy przepływie prądu w przewodach twornika działa na nie siła mechaniczna o wartości F=BIL. Siły mechaniczne działające na przewody twornika powodują powstanie momentu elektromagnetycznego Me, którego kierunek zależny jest od rodzaju pracy: silnikowej, prądnicowej. Me= -dEe/dalfa
Silnik asynchroniczny (indukcyjny) –jest maszyną elektryczną zmieniającą energię elektryczną w energię mechaniczną, w której wirnik obraca się z poślizgiem w stosunku do wirującego pola magnetycznego wytworzonego przez uzwojenia stojana. Silnik indukcyjny trójfazowy –najczęściej stosowany silnik indukcyjny, posiadający trójfazowe uzwojenie stojana. Fazy uzwojenia w czasie pracy sa połączone w gwiazdę lub w trójkąt. Po przyłączeniu do sieci, w trzech nieruchomych cewkach (fazach) stojana, przesuniętych o 120o, płynna prądy fazowe sinusoidalne o wartości chwilowej IR, IS, IT, przesunięte wzgledem siebie o 1/3 okresu.
Silnik asynchroniczny jednofazowy składa się ze stojana i wirnika. Nieruchomy stojan jest wykonany z izolowanych wzajemnie blach stalowych, charakteryzujących się wyciętymi żłobkami na swym wewnętrznym obwodzie. W obszarze 2/3 wszystkich żłobków stojana jest umieszczone uzwojenie główne (robocze) silnika, natomiast w pozostałej części znajduje się nawinięte uzwojenie fazy pomocniczej (rozruchowej). Uzwojenia główne i rozruchowe są przesunięte względem siebie w maszynie dwubiegunowej o kąt 90°. Prądy płynące w tych uzwojeniach powinny być względem siebie przesunięte w fazie o 1/4 okresu, tzn. ich wektory powinny być przesunięte o 90°. Dla
osiągnięcia tego stosuje się dwa rozwiązania silników jednofazowych klatkowych: a) silniki z fazą rozruchową kondensatorową; b) silniki z fazą rozruchową oporową.
Generator sinusoidalny – działa na zasadzie generowania energii przez obwód rezonansowy RC.
Gdy W1 jest zamknięty to C ma napięcie Ub. Po otwarciuW1 i zamknięciu W2 C rozładowuje się przez układ RL zamieniając energię pola elektrostatycznego na energię pola magnetycznego, oraz powstaje SEM EL przeciwdziałająca zanikowi prądu rozładowywania, w wyniku czego płynie prąd przeciwny do Ub i kondensator ładuje się w przeciwnym kierunku. W celu uzyskania stałej amplitudy oscylacji uzupełnia się obwód energią z zewnątrz za pomocą wzmacniacza z dodatnim sprzężeniem zwrotnym.
Drgania relaksacyjne są to drgania o przebiegu wolno narastającym, a następnie szybko zanikającym, tzw. piłokształtnym. Po zamknięciu wyłącznika W napięcie na kondensatorze wzrasta wg. krzywej wykładniczej tym wolniej, im większa jest rezystancja R, ograniczając prąd ładowania. Po osiągnięciu pewnego napięcia następuje szybkie rozładowanie kondensatora i spadek napięcia na jego okładzinach . Pros ten cyklicznie się powtarza. Częstotliwość drgań relaksacyjnych można regulować przez zmianę parametrów R i C układu.
Działanie wzmacniacza opisuje klasa pracy. Czas w którym znajduje się w stanie aktywnym określa się wartością kąta przepływu.
Sprzężenie zwrotne jest to oddziaływanie sygnału wejściowego na obwód wejściowy w celu poprawienia właściwości wzmacniacza, głównie stałości wzmocnienia, liniowości charakterystyki dynamicznej i zmniejszenie wpływu zmian temperatury. Rozróżnia się sprzężenia: napięciowe, prądowe, ujemne i dodatnie.
Dioda prostownicza (rys. po lewej) służy głównie do prostowania prądu przemiennego. Jej główną cechą jest możliwość przewodzenia prądu o dużym natężeniu. Dioda pracuje w pierwszej ćwiartce. Dioda Zenera - odmiana diody półprzewodnikowej, po przekroczeniu napięcia przebicia ma miejsce nagły, gwałtowny wzrost prądu. W kierunku przewodzenia zachowuje się jak normalna dioda, natomiast przy polaryzacji zaporowej może przewodzić prąd po przekroczeniu określonego napięcia na złączu, zwanego napięciem przebicia. Zastosowanie diody Zenera to źródło napięcia odniesienia w stabilizatorach.
Tyrystor przewodzi w kierunku od anody do katody. Jeżeli anoda jest o dodatnim potencjale względem katody, to złącza skrajne typu p-n są spolaryzowane w kierunku przewodzenia, a złącza środkowe n-p w kierunku zapłonowym. Dopóki do bramki nie doprowadzi się napięcia tyrystor nie przewodzi prądu. Wyzwolony tyrystor nadal przewodzi prąd po ustaniu sygnału sterującego bramkę. Traci on te właściwości dopiero po zaniku prądu obciążenia lub przy odwrotnej polaryzacji elektrod.
Transformator w stanie jałowym - w uzwojeniu wtórnym nie płynie żaden prąd, w uzwojeniu
pierwotnym płynie mały prąd magnesujący, który powoduje niewielkie spadki napięcia na
rezystancji R1 i indukcyjności rozproszenia Lr1. Przekładnia napięciowa transformatora w
stanie jałowym jest zbliżona do zwojowej.
Obciążenia transformatora - Transformator pracuje w stanie obciążenia, gdy uzwojenie pierwotne jest zasilane ze źródła napięcia przemiennego, a do zacisków uzwojenia wtórnego dołączony jest odbiornik. Stan obciążenia charakteryzuje się tym, że wartości obydwu prądów, spadki napięcia na rezystancjach i indukcyjnościach rozproszenia są duże.
Stan zwarcia - w uzwojeniach płyną prądy znamionowe. Napięcie wtórne jest równe zeru, a do uzwojenia pierwotnego doprowadza się napięcie równe spadkom napięć wywołanych prądami znamionowymi na rezystancjach uzwojeń i indukcyjnościach rozproszenia. Cała moc czynna pobierana przez zwarty transformator pokrywa wyłącznie straty, zamieniając się w całości na ciepło.
Maszyna prądu stałego – składa się z jednej pary biegunów i uzwojenia wirnika składającego się z jednego zwoju, którego końce przyłączone są do dwu wycinków komutatora wraz ze szczotkami ślizgającymi się po komutatorze łącząc uzwojenie wirnika z obwodem zewnętrznym. Przy wirowaniu wirnika: -w przewodach twornika indukuje się SEM E= Blv, -przy przepływie prądu w przewodach twornika działa na nie siła mechaniczna o wartości F=BIL. Siły mechaniczne działające na przewody twornika powodują powstanie momentu elektromagnetycznego Me, którego kierunek zależny jest od rodzaju pracy: silnikowej, prądnicowej. Me= -dEe/dalfa
Silnik asynchroniczny–jest maszyną elektryczną zmieniającą energię elektryczną w energię mechaniczną, w której wirnik obraca się z poślizgiem w stosunku do wirującego pola magnetycznego wytworzonego przez uzwojenia stojana. Silnik indukcyjny trójfazowy –najczęściej stosowany silnik indukcyjny, posiadający trójfazowe uzwojenie stojana. Fazy uzwojenia w czasie pracy sa połączone w gwiazdę lub w trójkąt. Po przyłączeniu do sieci, w trzech nieruchomych cewkach (fazach) stojana, przesuniętych o 120o, płynna prądy fazowe sinusoidalne o wartości chwilowej IR, IS, IT, przesunięte względem siebie o 1/3 okresu.
Silnik asynchroniczny jednofazowy składa się ze stojana i wirnika. Nieruchomy stojan jest wykonany z izolowanych wzajemnie blach stalowych, charakteryzujących się wyciętymi żłobkami na swym wewnętrznym obwodzie. W obszarze 2/3 wszystkich żłobków stojana jest umieszczone uzwojenie główne (robocze) silnika, natomiast w pozostałej części znajduje się nawinięte uzwojenie fazy pomocniczej (rozruchowej). Uzwojenia główne i rozruchowe są przesunięte względem siebie w maszynie dwubiegunowej o kąt 90°. Prądy płynące w tych uzwojeniach powinny być względem siebie przesunięte w fazie o 1/4 okresu, tzn. ich wektory powinny być przesunięte o 90°. Dla osiągnięcia tego stosuje się dwa rozwiązania silników jednofazowych klatkowych: a) silniki z fazą rozruchową kondensatorową; b) silniki z fazą rozruchową oporową.
Generator sinusoidalny – działa na zasadzie generowania energii przez obwód rezonansowy RC.
Gdy W1 jest zamknięty to C ma napięcie Ub. Po otwarciuW1 i zamknięciu W2 C rozładowuje się przez układ RL zamieniając energię pola elektrostatycznego na energię pola magnetycznego, oraz powstaje SEM EL przeciwdziałająca zanikowi prądu rozładowywania, w wyniku czego płynie prąd przeciwny do Ub i kondensator ładuje się w przeciwnym kierunku. W celu uzyskania stałej amplitudy oscylacji uzupełnia się obwód energią z zewnątrz za pomocą wzmacniacza z dodatnim sprzężeniem zwrotnym.
Drgania relaksacyjne są to drgania o przebiegu wolno narastającym, a następnie szybko zanikającym, tzw. piłokształtnym. Po zamknięciu wyłącznika W napięcie na kondensatorze wzrasta wg. krzywej wykładniczej tym wolniej, im większa jest rezystancja R, ograniczając prąd ładowania. Po osiągnięciu pewnego napięcia następuje szybkie rozładowanie kondensatora i spadek napięcia na jego okładzinach . Pros ten cyklicznie się powtarza. Częstotliwość drgań relaksacyjnych można regulować przez zmianę parametrów R i C układu.
Sprzężenie zwrotne jest to oddziaływanie sygnału wejściowego na obwód wejściowy w celu poprawienia właściwości wzmacniacza, głównie stałości wzmocnienia, liniowości charakterystyki dynamicznej i zmniejszenie wpływu zmian temperatury. Rozróżnia się sprzężenia: napięciowe, prądowe, ujemne i dodatnie.
Dioda prostownicza służy głównie do prostowania prądu przemiennego. Jej główną cechą jest możliwość przewodzenia prądu o dużym natężeniu. Dioda pracuje w pierwszej ćwiartce. Dioda Zenera - odmiana diody półprzewodnikowej, po przekroczeniu napięcia przebicia ma miejsce nagły, gwałtowny wzrost prądu. W kierunku przewodzenia zachowuje się jak normalna dioda, natomiast przy polaryzacji zaporowej może przewodzić prąd po przekroczeniu określonego napięcia na złączu, zwanego napięciem przebicia. Zastosowanie diody Zenera to źródło napięcia odniesienia w stabilizatorach.
Tyrystor przewodzi w kierunku od anody do katody. Jeżeli anoda jest o dodatnim potencjale względem katody, to złącza skrajne typu p-n są spolaryzowane w kierunku przewodzenia, a złącza środkowe n-p w kierunku zapłonowym. Dopóki do bramki nie doprowadzi się napięcia tyrystor nie przewodzi prądu. Wyzwolony tyrystor nadal przewodzi prąd po ustaniu sygnału sterującego bramkę. Traci on te właściwości dopiero po zaniku prądu obciążenia lub przy odwrotnej polaryzacji elektrod.