1. Koncepcja testu:

O miłości na różne sposoby.. test z języka polskiego.

Test „O miłości na różne sposoby..” sprawdza głównie umiejętność rozumienia tekstu literackiego oraz jego interpretacji w klasie pierwszej gimnazjum. Jest testem sprawdzającym wielostopniowym warstwowo- liniowym. Oparty został na podstawie programowej do podręczników „Świat w słowach i obrazach”. Do przygotowania testu wykorzystane zostały dwa fragmenty dzieł literackich pochodzące z:

• Biblii – „Hymn o miłości”;

• Fragment „Małego Księcia” A. Exupery’ego;

Test punktowany jest następująco :

1. Odpowiedź pełna – 2p.

2. Odpowiedź połowiczna – 1p.

3. Odpowiedź błędna – 0p.

Test przygotowany został w jednej wersji. Zadania pogrupowane są w następujące moduły:

1. Podanie informacji zawartych w tekście;

2. Podania informacji o tekście;

3. Interpretacji tekstu;

4. Wiedza o języku;

5. Wiedza o ortografii;

Wiedza wymagana do poprawnego poziomu rozwiązania tekstu nie jest zbyt obszerna, test nie powinien, zatem okazać się trudny.

Przeprowadzenie testu ma dostarczyć informacji o tym, w jakim stopniu uczniowie opanowali wiadomości i umiejętności wymienione w wyżej wspomnianych modułach. Wiedza ta pozwoli na udoskonalenie procesu nauczania badanych umiejętności.

PLAN TESTU:

	Numery zadań	Wymagania	Kategoria Taksonomiczna
Moduł		P	PP	A
1.	1-10	10	0	2
2.	11-15	2	3
3.	16-22	1	7
4.	23-27	4	1	1
5.	28-30	3
Suma	30	20	10	3
procent	100%	66,7%	33,3%	10%

KARTOTEKA TESTU:

Nr zad.	Sprawdza czynność:	Kat. taksonomiczna	Poziom wymagań
1.	Identyfikuje informacje, których w tekście brak.	A	P
2.	Podaje informacje wyrażone nie wprost w tekście.	B	P
3.	Podaje informacje wyrażone nie wprost w tekście.	B	P
4.	Odszukuje informacje podane wprost w tekście.	B	P
5.	Odszukuje informacje podane wprost w tekście.	B	P
6.	Wskazuje epitety wyrażające zachwyt i rozczarowanie.	A	P
7.	Odszukuje informacje podane wprost w tekście.	B	P
8.	Odszukuje informacje podane wprost w tekście.	B	P
9.	Podaje informacje wyrażone nie wprost w tekście.	B	P
10.	Podaje informacje wyrażone nie wprost w tekście.	B	P
11.	Nazywa rodzaj refleksji wyrażonej w tekście.	C	PP
12.	Wskazuje związki logiczne między akapitami.	C	P
13.	Przekształca tekst, przenosząc fragmenty.	C	P
14.	Nazywa stosowaną w tekście technikę pisarską.	C	PP
15.	Nazywa sposób wyrażenia refleksji w tekście.	C	PP
16.	Uzasadnia celowość doboru środków stylistycznych.	D	PP
17.	Odczytuje ukryte intencje tekstu.	D	PP
18.	Uzasadnia konstrukcję świata przedstawionego.	D	PP
19.	Odczytuje intencje na podstawie skutków działania.	C	PP
20.	Ocenia działania na podstawie ich skutków.	D	PP
21.	Wnioskuje na podstawie tekstu.	C	PP
22.	Interpretuje tekst, uwzględniając intencje nadawcy.	B	P
23.	Rozpoznaje funkcję ekspresywną wypowiedzi.	B	P
24.	Dobiera synonimy.	B	P
25.	Odróżnia zdania okol. celu od innych zdań podrzędnych.	C	P
26.	Wybiera odpowiedni termin z zakresu nauki o języku.	C	PP
27.	Wyjaśnia przyczyny pogarszania się sprawności języka pisanego.	A	P
28.	Uczeń stosuje w praktyce swą wiedzę o pisowni wyrazów i zasadach ortograficznych.	B	P
29.	Uczeń stosuje w praktyce swą wiedzę o pisowni wyrazów i zasadach ortograficznych.	B	P
30.	Uczeń stosuje w praktyce swą wiedzę o pisowni wyrazów i zasadach ortograficznych.	B	P

TEKST DO TESTU:

Tekst 1:

„Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą; 
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego; 
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą. 
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje, 
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. 
Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. 
Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. 
Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. 
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. 
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość." 

Tekst 2.

Rozdział VIII

"- Nie powinienem jej słuchać - zwierzył mi się któregoś dnia - nigdy nie trzeba słuchać kwiatow.Trzeba je oglądać i wąchać. Mój kwiat napełniał całą planetę swoją wonią, lecz nie umiałem się nim cieszyć. Historia kolców, która tak mnie rozdrażniła, powinna rozczulić... Zwierzył się jeszcze: - Nie potrafiłem jej zrozumieć. Powinienem sądzić ją według czynów, a nie słów. Czarowała mnie pięknem i zapachem. Nie powinienem nigdy od niej uciec. Powinienem odnależć w niej czułość pod pokrywką małych przebiegłostek. Kwiaty mają w sobie tyle sprzeczności. Lecz byłem za młody, aby umieć ją kochać."

Rozdział IX

"...Rano przed odjazdem uporządkował dokładnie planetę ... Mały Książę z odrobiną smutku wyrwał także ostatnie pędy baobabów. Nie wierzył w swój powrót. Wszystkie te codzienne prace wydawały mu się tego ranka szczególnie miłe. Kiedy po raz ostatni podlał różę i już miał ją przykryć kloszem, poczuł, że chce mu się płakać. ... Róża zakaszlała. Lecz nie z powodu kataru. - Byłam niemądra - powiedziała mu. - Przepraszam cię. Spróbuj być szczęśliwy. ... - Ależ tak, ja cię kocham - mówiła róża. - Nie wiedziałeś o tym z mojej winy. To nie ma żadnego znaczenia. Ale ty byłeś równie niemądry jak ja. Spróbuj być szczęśliwy. Pozostaw spokojnie tę planetę. Nie chcę ciebe więcej. - Ależ... przeciągi... Bo któż by mnie świtem odwiedzał, gdy będziesz daleko... A jeśli chodzi o dzikie bestie, nie boję się nikogo. Mam kolce. - I naiwnie pokazała cztery kolce. Po chwili dorzuciła: - Nie zwlekaj, to tak drażni. Zdecydowałeś się odjechać. Idź już! Nie chciała, aby widział, że płacze. Była przecież tak dumna"