W zależności od siły wiatru różne cząstki zostają wywiane, proces ten nosi nazwę deflacja.
Prędkość wiatru jest największa tam gdzie napotyka on najmniej tarcia, czyli nad wodami. Przy gruncie jego prędkość jest najmniejsza.
Niesione cząsteczki uderzają o skałę, powodując korazję. Zazwyczaj korazja sięga niewyżej niż na wysokość pół metra, co sprzyja powstawaniu tak zwanych grzybów skalnych. Efektem korazji są też graniaki, czyli głazy i głaziki o dwóch czy trzech płaskich powierzchniach, oszlifowanych przez wiatr. Po angielsku graniaki to tak zwane ventycafts.
Wyżłobienia deflacyjne- możemy się spotkać z nimi w obrębie różnorodnych skał miękkich. Ten sam efekt spotykamy także wśród zabytków.
Ilość transportowanego osadu jest proporcjonalna do sześciany prędkości wiatru. Frakcja mniejsza od 0,2 mm jest przemieszczana bardzo często w formie suspensji (w formie zawieszonej). Natomiast grubsze ziarna są transportowane przez wleczenie (trakcję). Niejednokrotnie podlegają także saltacji. Najdrobniejsza frakcja iłowa może być transportowana na odległość kilkuset kilometrów. W latach 70 –tych dotarł tu piasek z Sahary i nadał śniegowi różową barwę. Źródłem emisji pyłu zawartego dzisiejszym śniegu może być elektrociepłownia Karolin, mniejsze kotłownie oraz inne duże zakłady umieszczone na południu i południowym zachodzie.
Pozostawiony przez wiatr osad tworzy bruk deflacyjny, który może utworzyć kamienistą pustynię, czyli hamadę. Bruk deflacyjny jest zbudowany z frakcji większej niż piaszczysta, wiele jest drobnych cząstek minerałów ciężkich (o gęstości przekraczającej 3 g/cm3). Nagromadzenie minerałów ciężkich sprzyja tworzeniu złóż eolicznych. Minerały ciężkie (alanit, cyrkon, rutyl, kasyteryt, granat) zawierają w sobie dużą ilość pierwiastków śladowych. Osad na Bałtykiem ma wiele wiśniowych, czerwonych granatów. Minerały te zawierają w sobie wiele, zazwyczaj bardzo rozproszonych pierwiastków, w tym pierwiastków ziem rzadkich (lantanowce, aktynowce).
Deflacja sięga zazwyczaj do poziomu wód gruntowych, bo tam gdzie się pojawia woda, cząsteczki połączone są ze sobą siłami kohezji i trudno je oderwać od podłoża. Pomiędzy wydmami jest roślinność, a piasek wilgotny, bo jest tam poziom wody gruntowej.