Monarchia habsburska w XVIII wieku
krytyczna próba wojny o sukcesję
Ma TE uzyskuje poparcie Węgrów w zamian za wolności
przy ich pomocy odzyskują Czechy i Morawy
skłania to do podjęcia wojskowych, skarbowych i administracyjnych reform
lata między wojnami
odchodzą konserwatyści
Ma Te powołuje nowa ekipę reformatorów
nie uległ zmianie status Belgii i posiadłości włoskich
pozostają pod zarządem gubernatorów
na Węgrzech
zaniechano centralistycznej polityki Karola VI
powołuje Węgrów na wysokie stanowiska
nie rezyduje jednak w Budapeszcie
włącza do królestwa pogranicze terytoria Banatu i Serbii
nikłość wpływów podatkowych z Węgier rekompensuje wysokimi cłami na towary wywożone z królestwa
zachowuje odrębność państwową i strukturę stanową
w Czechach
represje przeciw niedawnym stronnikom Karola III
załamano władze stanowe
zniesiono kancelarie nadworne
utworzono rządy centralne wspólne z Austrią
Najwyższa Izba Sprawiedliwości
Generalny Komitet Wojenny
nowe zasady poboru rekruta
wzory pruskie - Haugwitz
odebranie spraw podatkowych ciałom stanowym
nałożenie podatków na szlachtę
rozbudowa administracji terenowej do tego potrzebna
katastry w celach podatkowych
praca nad kodyfikacją prawa sądowego
reforma i podporządkowanie państwu uniwersytetów
3
w czasie wojny siedmioletniej zawodzi nowa administracja
stasny znów się podnoszą
Kaunitz - druga próba reorganizacji władz panstwowych
utrzymuje scentralizowaną asdministrację krajów austro - czeskich
bardzije elastyczna struktura
Rada Państwa dla ogólnego kirownictwa i nadzoru
kanclerz
3 ministrów
6 radców stanu
zajeła miejsce dawnej Tajnej Konferencji
Zjednoczona Austriacko - Czeska Kancelaria Nadworna
Nadworna Izba skarbowa
upaństwowienie Banku Wiedeńskiego
emisja pieniędzy papierowych
ustepstwa w stosunku do lokalnych tradycji w administracji
wciągnięcie do współpracy miejscowej szlachty
nacisk na reforme od dołu
opodatkowanie szlachty i duchowieństwa
regalistyczna polityka kościlena
katolickie oświecenie
1