Seneka Lucjusz Anneusz, O życiu szczęśliwym
1. Wizja świata stoików i jej związki z etyką
Według stoików świat miał charakter panteistyczny, czyli miał charakter boski. Był on uporządkowanym racjonalnie i działającym celowo kosmosem, kierowanym przez jedną siłę boską. Miał zamknięty charakter z własnymi prawami, wszystko podlegało jakiemuś prawu koniecznemu. I jak widać w takim świecie nie ma miejsca na wolny wybór człowieka, nie może on o niczym decydować, bo wszystko jest już zaplanowane. Człowiek musi dlatego poznać prawa, w oparciu o które funkcjonuje cały świat i ze spokojem się podporządkować, a tym samym wewnętrznie uniezależnić od wszelkich zewnętrznych zdarzeń i okoliczności . Musi pozostać na nie obojętny i wtedy będzie wolny.
2. Czym jest dobro i jak go poszukiwać?
Najwyższe dobro to pełna mądrość, czyli niezłomność, wytrwałość i spokój ducha, harmonia. Najwyższym dobrem jest- nie dobro fizyczne- ale duchowe. Seneka głosi, że należy poszukiwać dobra trwałego, prawdziwego i wspaniałego. Według Seneki dobra tego jest wokół nas bardzo dużo tylko nie potrafimy go dostrzec.
Aby znaleźć dobro należy pierwsze uświadomić sobie czym ono jest, rozejrzeć się wokół siebie i obrać jak najlepszą drogę do niego. Nie wolno kierować się za tłumem, bo tłum zawsze jest przyczyną naszej porażki. Ocalejemy jeśli tylko odgrodzimy się od tłumu. Czyli mamy go poszukiwać sami, bez przewodnictwa nikogo innego.
3. Na czym polega życie szczęśliwe?
Życie szczęśliwe to życie zgodne z naturą, czyli boskim logosem, który przenika wszystko. Mówiąc inaczej, życie zgodne z naturą to żyć zgodnie z rozumem. A rozum powinien podpowiadać człowiekowi to co dobre, a co złe i nakłaniać do wyboru tego co dobre. To co dobre jest cnotą o tylko o nią człowiek powinien zabiegać w swoim życiu. Cnota jest samowystarczalna, oprócz niej nic nie jest nam potrzebne do szczęścia, dzięki niej człowiek osiąga wewnętrzną harmonię. Jest tez wiedzą więc można się jej nauczyć.
4. Stanowisko wobec Epikura oraz hedonizmu.
Przyjemność powinna istnieć ale w granicach naszej natury. Należy nie ulegać namiętnościom (takim jak władza, hazard, pożądanie) i skrajnym emocjom (takim jak gniew, euforia).
5. Związek cnoty ze szczęściem.
Najwyższą wartością jest cnota. Aby być szczęśliwym musimy żyć w cnocie. Cnota polega na dystansie wobec tego, co nas spotyka w życiu; świadomość, że zarówno szczęście, jak i nieszczęście nie trwają wiecznie, często po szczęściu przychodzi nieszczęście i odwrotnie, a także na nieuleganiu namiętnościom (takim jak władza, hazard, pożądanie) i skrajnym emocjom (takim jak gniew, euforia). Nagroda za życie w cnocie to: brak przymusu, wolność i bezpieczeństwo = szczęście.