Stany Zagrożenia Życia 08.03.2011

Ćwiczenia

Temat: badania diagnostyczne w układzie krążenia

…

Koronaroplastyka:
technika przezskórnych interwencji w tętnicach wieńcowych serca. Służy jako zabiegowa metoda leczenia choroby niedokrwiennej serca. Jest podstawowym sposobem leczenia ostrego zawału mięśnia sercowego. Jest to polaczenie leczenia z diagnostyka.

1. Usuniecie skrzepu lub zatoru

2. Rozszezenie zwerzenia miazdzycowego

3. Założenie Stentów

To metodla …… stosowana w zatorze tetnicy plucnej. To również ocena wydolnosci serca u osób z chorobami zwyrednieniowymi serca .

Scyntegrafia:
serca to wykorzystanie znacznika promieniotwórczego (jod 131 lub Cez) jako znacznika który w ciagu 48h / 72h przedostaje się do komrki badanego narzadu i jego wysycenie wskazuje na wlasciwosc funkcji.

Rezonans magnetyczny:
to bardzo szczegółowa metoda oceny anatomicznej miejsc trudno dostepnych w naszym organizmie i serca.

EKG:
To obraz nastepujacych po sobie depolaryzacji i repolaryzacji, która sklada się z zalamków, odcinków i odstempów.

Charakterystyka EKG – elektrokardiogram

Na wykresie EKG analizuje się:

• linię izoelektryczną – linia pozioma zarejestrowana w czasie, gdy w sercu nie stwierdza się żadnych pobudzeń (aktywności). Najłatwiej wyznaczyć ją według odcinka PQ. Stanowi ona punkt odniesienia poniższych zmian

• załamki – wychylenia od linii izoelektrycznej (dodatni, gdy wychylony w górę; ujemny, gdy wychylony w dół)

• odcinki – czas trwania linii izoelektrycznej pomiędzy załamkami

• odstępy – łączny czas trwania odcinków i sąsiadującego załamka

Załamki

• załamek P – jest wyrazem depolaryzacji mięśnia przedsionków (dodatni we wszystkich 11 odprowadzeniach, poza aVR, tam ujemny)

• zespół QRS – odpowiada depolaryzacji mięśnia komór

• załamek T – odpowiada repolaryzacji komór

• czasami też załamek U

Odcinki

• odcinek PQ – wyraża czas przewodzenia depolaryzacji przez węzeł przedsionkowo-komorowy (AV)

• odcinek ST – okres repolaryzacji komór

Odstępy

• odstęp PQ – wyraża czas przewodzenia depolaryzacji od węzła zatokowo-przedsionkowego do węzła przedsionkowo-komorowego (SA → AV)

• odstęp ST – wyraża czas wolnej i szybkiej repolaryzacji mięśnia komór (2 i 3 faza repolaryzacji)

• odstęp QT – wyraża czas potencjału czynnościowego mięśnia komór (depolaryzacja + repolaryzacja)

Szczególne fragmenty

• zwrot ujemny – w odprowadzeniach przedsercowych fragment zespołu QRS, od szczytu załamka R do końca zespołu, zwany także wychyleniem wewnętrznym;

• pobudzenie istotne komór ≠ zwrot ujemny! - to fragment od początku zespołu QRS do szczytu załamka R, zwany także opóźnieniem ujemnego zwrotu

Standardowe EKG

Standardowe EKG wykonuje się przy pomocy 12 odprowadzeń:

• 3 dwubiegunowe kończynowe Einthovena (I , II , III)

• 3 jednobiegunowe kończynowe wzmocnione Goldbergera (aVR, aVL, aVF)

• 6 jednobiegunowych przedsercowych Wilsona (V1, V2, V3, V4, V5, V6)

Odprowadzenia dwubiegunowe kończynowe Einthovena

W tym odprowadzeniu umieszczamy 4 elektrody na ciele badanego:

• elektroda czerwona – prawa ręka (RA)

• elektroda żółta – lewa ręka (LA)

• elektroda zielona – lewa goleń (LF)

• elektroda czarna – prawa goleń (tzw. punkt odniesienia; ziemia)

Trzy pierwsze elektrody tworzą tzw. trójkąt Einthovena, który w założeniu jest trójkątem równobocznym, co sprawia, iż linie poprowadzone prostopadle z każdego ze środków trzech boków, reprezentujące zerowy potencjał, przetną się w środku trójkąta.

Pomiędzy pierwszymi trzema ww. elektrodami wykonuje się pomiar różnicy potencjałów (w mV):

• odprowadzenie I – różnica potencjałów pomiędzy elektrodami "lewa ręka" a "prawa ręka" (LA – RA)

• odprowadzenie II – różnica potencjałów pomiędzy elektrodami "lewa goleń" a "prawa ręka" (LF – RA)

• odprowadzenie III – różnica potencjałów pomiędzy elektrodami "lewa goleń" a "lewa ręka" (LF – LA)

Odprowadzenia jednobiegunowe kończynowe wzmocnione Goldbergera

Z powyższych 3 elektrod odczytujemy również wzmocnione (ang. augmented – wzmocniony, powiększony) sygnały:

• odprowadzenie aVR – z elektrody "prawa ręka" (RA)

• odprowadzenie aVL – z elektrody "lewa ręka" (LA)

• odprowadzenie aVF – z elektrody "lewa goleń" (LF)

Odprowadzenia jednobiegunowe przedsercowe Wilsona

Połączenie razem 3 ww. odprowadzeń kończynowych daje teoretycznie wypadkowy potencjał równy 0. Ten wspólny punkt można połączyć z ujemnym biegunem galwanometru, a kolejne elektrody połączyć z biegunem dodatnim galwanometru.

W standardowym 12-odprowadzeniowym EKG wykorzystuje się 6 elektrod jednobiegunowych przedsercowych Wilsona:

• V1 – elektroda w prawym czwartym międzyżebrzu (przestrzeni międzyżebrowej) przy brzegu mostka

• V2 – elektroda w lewym czwartym międzyżebrzu (przestrzeni międzyżebrowej) przy brzegu mostka

• V3 – w połowie odległości pomiędzy elektrodami V2 a V4

• V4 – elektroda w lewym piątym międzyżebrzu (przestrzeni międzyżebrowej) w linii środkowo-obojczykowej lewej

• V5 – elektroda w lewym piątym międzyżebrzu (przestrzeni międzyżebrowej) w linii pachowej przedniej lewej

• V6 – elektroda w lewym piątym międzyżebrzu (przestrzeni międzyżebrowej) w linii pachowej środkowej lewej

Zależność między rozprzestrzenianiem się pobudzenia w sercu a wykresem EKG	Umiejscowienie elektrod przedsercowych

Zasada wedłóg klorów:

• V1 Biało-czerwony

• V2 Bialo zółty

• V3 Biało zielony

• V4 Biało brązowy

• V5 Biało czarny

• V6 Biało fioletowy

Przygotowanie pacjenta:

• Standardowo pacjent powinien leżeć w pozycji pół wysokiej.

• Powieszchnia na której lerzy pacjent nie powinna być metalowa

• Konczyny powinny być lekko odsuniete od tułowia

• Powinny być odsłonięte przeguby rąk i nóg

• Warto poinformowac pacjenta ze badanie jest bezpieczne , niebolesne i nieszkodliwe

• Na czas wykonania badania zapewnic warunki ochrony imtywności (wtedy gdy sytuacja nie zagraża zyciu pacjenta)

• Poinstrułowac pacjenta by w trakcie badania lezał w bezruchu, nie napiał mięśni i nie mówił

• Telefon komurkowy odłożyc na odległość ok. 1m

• Przygotować nasączony wodą lub solą fizjologiczna wacik lub gazik lub żel do EKG

• U dzieci staramy się uspokoic to dziecko, zająć czymś (nie może plakać)

• Zakładamy elektrody zawsze jednoimiennie (by blaszka przylegała zawsze od wewnatrz)

• Podłanczamy kable do elektrod

• Przed włączeniem aparatu zawsze sprawdzamy czy aparat jest uziemiony

Przygotowanie aparatury:

• Sprawdzamy wszystkie czesci aparatu

• Czy mamy kompletny aparat

• Kabel elektrod

• Elektrody

• Kabel sieciowy

• Papier

• Długopis

• Gazik, wacik,zel

• Naczynie na odpadki

• (maszynka do golenia)

• Aparat do EKG musi być stale gotowy do urzycia ponieważ może być potrzebny w rżnych warunkach np. bez dostepu prądu

• Papier ma różne szerokosci i dlatego musi być starannie dobierany

• Aparat wyposażony jest w pisak termiczny

• Papier ma wlascicowsci termoczułe i wykres to zadzialanie pisaka na termoczuly papier.

• Papier do EKG jest papierem milimetrowym co ułatwia interpretacje EKG