SOCJOLOGIA – w jej skład wchodzą 2 działy 
A) marfologia – zajmuje się badaniem metafizycznym form społeczeństwa , położenie i otoczenie , wielkość , struktura , problematyka demograficzna , zadaniem demograficznym jest tworzenie i klasyfikacja typów społecznych.

Socjologia miasta = Morfologia społeczna
, w teorii Emila Durkheima jeden z działów socjologii skupiający uwagę na material­nych podstawach (uwarunkowaniach) zacho­wań zbiorowych. Uwzględnia się tu przede wszystkim geograficzne podstawy życia społecznego, gęstość zaludnienia, charakte­rystykę demograficzną zbiorowości, możli­wość ruchliwości przestrzennej i społecz­nej, dominację wiejskiego lub miejskiego typu osadnictwa itp. Jak wskazuje E. Durkhęim: „życie społeczne opiera się na substracie określonym co do wielkości i formy. Tworzą go: liczba ludzi składają­cych się na społeczeństwo, sposób ich roz­mieszczenia na ziemi oraz natura i układ wszystkich przedmiotów wpływających na stosunki zespołowe. Substrat ten będzie się różnie przedstawiał w zależności od tego, czy ludność jest bardziej lub mniej liczna, bardziej lub mniej zagęszczona, skoncen­trowana w miastach lub bardziej rozproszo­na po wsiach; zależnie od tego, jak są zbu­dowane jej domy i jej miasta, jak wielki jest obszar zajmowany przez jedno społeczeń­stwo, jaki jest charakter jego granic etc.”. Idee E. Durkheima rozwijał Maurice Halbwachs, podkreślając, że aspekt ze­wnętrzny stanowi zaledwie punkt wyjścia, pozwalający dotrzeć do „serca rzeczywisto­ści społecznej”. Ten typ podejścia widocz­ny jest w dorobku Szkoły Chicagowskiej, a zwłaszcza w jej koncepcji. Badanie przestrzennych uwarunkowań zachowań społecznych stanowi integralny element socjologii miasta. Można nawet uznać, że morfologia społeczna weszła w skład tej subdyscypliny, albowiem obec­nie nie wyodrębnia się jej jako osobnego działu socjologii. Bemd Hamm w obrębie systemu zachowań prze­strzennych wyróżnia trzy aspekty, niezbęd­ne do jego analizy: aspekt morfologiczny, instytucjonalny i semiotyczny. Aspekt mor­fologiczny to w tym ujęciu opis substratu materialnego.

B) fizjologia społeczna –to działania społeczne prowadzone do jakiegoś celu , oddziałowywanie świadomości zbiorowej do świadomości jednostek 

Wzorcową instytucją dla Durkheima była religia, którą uważał za symboliczną reprezentację społeczeństwa. W swoich analizach religii (Elementarne formy życia religijnego, 1912 r.) powraca do pojęcia świadomości zbiorowej. Religia pozwala człowiekowi wykroczyć poza naturę zwierzęcą. Aby zrozumieć religię, trzeba zrozumieć rytuały religijne. Służą one inicjacji jednostki do życia zbiorowego, zespalaniu zbiorowości, kultywowaniu tradycji grupowych oraz podtrzymywaniu jednostki w ciężkich chwilach.