1 CZYNNE Z OPOREM:

dokonuje sie w odciążeniu osiowym dodając opór i przy sile mięsniowej 3, 4, 5, cięzar dobierany indywidualnie

Cele:
- uzyskanie przyrostu siły mięśniowej osłabionych grup
- wzmożenie torowania prioprioreceptywnego

Wskazania:

- osłabienie siły mięśniowej

Przeciwwskazania:
- niepełny zrost kostny
- stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
- stany zapalne żył
- stany bezpośrednio po urazach stawowych
- rany skóry, mięśni, tkanek miętkich
- zła tolerancja bólu
- temp 38+, 160/100+
- ogólny ciężki stan pacjenta
- po nakłuciu dolędźwiowym

Metodyka:

- kończyna podwieszona jak przy czynnych w odciążeniu
- dodatkowo założony mankiet do którego jest przymocowane obciążenie
- linka przebiega w płaszczyźnie ruchu
- bloczek kierunkowy powinien być tak umieszczony aby w chwili wykonania połowy ruchu w stawie linka łącząca mankiet z bloczkiem kierunkowym przebiegała prostopadle do osi długiej ćwiczonego odcinka ciała.
- w momencie zapoczątkowania ruchu ciężar powinien mieć kontakt z podłożem
- stosowane obciażenie jest mniejsze od masy kończyny, zaczynamy od pół kilo i zwiększamy stopniowo
- tempo ćwiczeń zależy od aktualnej siły mięśniowej

2. CZYNNE W ODCIĄŻENIU;

siła mięsniowa 0-4

Wskazania:

- uzyskanie poprawy wskaźników siły mięśniowej np. po unieruchomieniu w gipsie
- likwidacja nieutrwalonych "miękkich ograniczeń" ruchu w stawach
- zapobieganie powstawaniu ograniczeń ruchu przez stosowanie ich jako kontynuacje ćwiczeń biernych

- możliwość wykonania ruchu przy współobecności bólu o mniejszej intensywności
- uzyskanie aktywizacji psychicznej pacjenta
przeciwdziałanie zanikom mięśniowym
- zmiany zwyrodnieniowe stawów
- zespoły bólowe w aparacie ruchu

Przeciwwskazania
- stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
- stany zapalne żył
- rany skóry, mięśni, tkanek miękkich
- stany po operacjach przed wyjęciem szwów
- stany bezpośrednio po zwichnięciu lub innych urazach
- ból przy ćwiczeniach
- temp pow 38, ciśn 180/100
 - nakłucia dolędźwiowe


Cele:
- uzyskanie przyrostu siły
- utrzymanie fizjologicznego zakresu ruchu w stawach
- wykonywanie ruchu w stawach wpełnym zakresie
- podtrzymanie elastyczności mięsni
- przeciwdziałanie zanikom


metodyka (dwa rodzaje podwieszeń):
   osiowe, siła mięśniowa 2, punkt zawieszenia kończyny prostopad ły do osi obrotu stawu, ruch powinien zaczynać się od momentu bezwładności kończyny
   pozaosiowe, siła -2, +2 wg lovetta, punkt zawieszenia poza osią stawy, przy -2 oś w kierunku ruchu, przy +2 w przeciwnym ruchu, utrudnienie

metodyka właściwa:

- pozycja jak na 2 w lovecie
- w stawach bolesnych nie przekraczamy bólu
- 10-15 minut seria
- korzystne podanie ilości powtórzeń
- ćw. czynne w odciążeniu 2x dziennie
- wykonać raz w tyg. pomiar ruchomości i siły mięśniowej
- tempo zależy od aktualnej siły i wyznaczonego celu ćwiczeń

3. ćw. Samowspomagane

pacjent siłą mięśni kończyny zdrowej wspomaga pracę mięśni kończyny przeciwnej. Wspomaganie ruchu może mieć charakter pośredni (z bloczkami) lub bezpośredni (rencami!).

cele:
- zwiększanie zakresu ruchomości w stawach
- poprawa trofiki tkanek
- uzyskanie rozliźnienia nadmiernie napiętych mięśni
- zapobiega niekorzystnym zamianom spowodowanym akinezją

Wskazania:
- osoby przewlekle chore u których proces chorobowy spowodował nieodwracalne zmiany
- rozgrzewka przed innymi zabiegami kinezyterapeutycznymi
- ograniczczenie zakresu ruchu w stawach
- przygotowanie do ćwiczeń wolnych

przeciwwskazania:

- niepełny zrost kostny po złamaniach
- stany zapalne tkanek okołostawowych i stawów
- stany zapalne zył
- rany skóry i mięśni, tkanekl
- stany po zabiegach operacyjnych, przed wyjęciem szwów
- temp pow. 38 st.
-  powyżej 160/100 ciśnienie
- wyst. bólu przy ćwiczeniach
- ciężki stan pacjenta, nakłucie lędźwiowe

metodyka:
- ćwiczenia w płaszczyznach kombinoiwanych
- dla chorych części ciała (0, 1) działanie o charakterze biernym a dla zdrowych ćwiczenia czynne często z oporem najczęsciej w ugulu 
- bloczek kierunkowy może być zawieszony w osi stawu jak i poza osiowo
- pacjent wykonując ruch 1 kończyna wspomaga ruch w stawach drugiej
- przy osłabieniu siły mięśniowej nie dfopuszczamy do pełnego zmęczenia
- 30 powt.
- raz dziennie po kilka serii

4. czynno bierne

nadmierne napięcie mięśni wywołane unieruchomieniem bólem lub innymi czynnikami kwalifikuje do tych ćwiczeń, ruch prowadzony jest biernie a zadaniem pacjenta jest czynne rozluźnienie mięśni.

Wskazania:
- stany po chirurgicznych zabiegach rekoinstrukcyjnych narządu ruchu
- choroby reumatoidalne
- uruchomienie kończyn za pomocą wyciągów redresyjnych
- stany atrofii tkankowej i demineralizacja kości

przeciwwskazaniaa:
- czynne procesy zapalne w obrębie stawów
- świeże blizny pooperacyjne
- stany wymagające bezwzględnego unieruchomienia

Metodyka
- pozycje wyjściowe stabilizacja jak przy biernych
- ruch prowadzi sie w niepełnym zakresie, ból jest granicą, którą próbujemy delikatnie przekroczyć
- tempo wolne, koncentracja na rozliźnieniu mięśni
- 10-15 powtórzeń
- należy prowadzić przy wspomaganiu fizykoterapi lub środków przeciwbólowych

5. ogólnouspr:

Ogólnousprawniające

3 podst grupy:

1. Kształtująca - rozwijaja siłę mieśni, uelastyczniają tkankę stawową, budują wzorce ruchowe
2. Użytkowo - sportowe - maja wpływ na fizjologie i duże grupy mieśniowe
3. Koordynacyjne - stymulują układ nerwowy - odczuwanie czucia głębokiego

Cele: Przeciwdziałania hipokinezji
- Pośrednie działanie na układ krążenia i oddechowy
- Wzmocnienie i utrzymanie siły
- zachowanie pełnego zakresu w stawach i pełnej długośąci mięśni

Przeciwwskazania:
- ból w trakcie ćwiczeń
- zmiany strukturalne szeroko pojęte
- temp. powyżej 38 stopni
- ciś pow. 160/100
- otwarte rany i stany świeżo po operacji

Metodyka:

- najlepiej w kilkunasto osobowych grupach
- każde ćwiczenie powtarzamy około 10 razy
- rozgrzewka, ćwiczenia właściwe i uspokajające
- jednolita grupa wiek/choroba
- ćwiczenia zaczynamy od jaknajniższych pozycji, jaknajrzadziej zmieniamy pozycje, przeplatamy właściwe ćwiczenia z oddechowymi
- unikamy ruchów balistycznych
- ćwiczenia nakładamy naa rytm
- ćwiczenia dobieramy do osoby ćwiczącej najwolniej/najszybszej (chuj wie, sprawdźcie)
- budować ćwiczenia na ćwiczeniach rozciuągających, koordynacyjnych i wzmacniających

6. ĆWICZENIA BIERNE:

1. ĆwiczeniaBierne:
   a. Cele:
   - zamiana ruchu biernego na czynny

- wzmożenie torowania prioprioceptywnego i eksteroreceptywnego
- poprawa trofiki tkanek objętych porażeniem
- zApobieganie odlezynom (pompa miesniowa)
- utrzymanie fizjol. zakresów ruchów

• utrzymanie elastyczności i plastyczności mięśni więzadeł i torebek

• zapobieganie procesów osteomalacji

• diagnostyka zakresów ruchów

• nauka aktywnego ruchu

• przygotowanie do rozciągania

b. Wskazania:

• Porażenia i niedowłady mięsni
  - stany po długotrwałym, unieruchom.
  - w chorobach układu krażenia gdy ruch i wysiłek nie jest wskazany
  - ostre stany zapalne stawów
  - wszedzie gdzie ruch czynny jest przeciwwskazaniem
  - siła mięśniowa 0,1 
  - w początkowym okresie uruchamiania stawów po zabiegu operacyjnym (erndoprotezoplastyka)
  - napięcia spastyczne
  - zła trofika tkanek miękkich
  - potrzeba utrzymania elastyczności i napięcia w mięśniach
  c. Przeciwwskazania:
  - Po złamaniach z niepełnym zrostem
  - stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
  - stany bezpośrednio po zwichnięciach i innych urazach stawowych
  - rany skóry, mięsni i tkanek miękkiich
  - stany zapalne żył
  - ból przy ćwiczeniach
  - Ciężki stan pacjenta
  - stan po nakłuciu dolędźwiowym
  d. Metodyka:
  - WSZYSTKIE POZYCJE JAK W TEŚCIE LOVETTA, POWTÓRZCIE SOBIE TO BYCZYS!
  - pozycja wyjściowa jak przy testowaniu tego ruchu na 0 i 1 
  - stabilizacja aby ruch był wykonywany tylko w stawie ćwiczonym i nie kompensowany
  - chwyt pewny, bez dolegliwości bólowych
  - ruch w pełnym zakresie
  - liczba powtórzeń 20-30
  - ćwiczenia wykonuje się 2-3 razy dziennie 
  - tempo ćwiczeń wolne i rytmiczne

UWAGA!
- Ćwiczenia bierne zaczynamy od dużych stawów
- jeśli jest to możliwe zaczynamy od kończyny zdrowej
- podczas ćwiczeń dajemy jasne komendy