Proces dekolonizacji po II wojnie światowej
W latach 20. XX w. rozpoczął się okres dekolonizacji Afryki. II wojna światowa znacznie go przyspieszyła. Mocarstwa kolonialne (Wielka Brytania, Francja, Belgia i Włochy) wyszły z tego konfliktu osłabione. Zwycięskie w wojnie USA i Związek Sowiecki sprzyjały procesom dekolonizacji, licząc na rozszerzenie własnych wpływów w Afryce. Dekolonizacja stała się szybko jednym z priorytetów utworzonej w 1945 r. Organizacji Narodów Zjednoczonych. W ramach ONZ utworzono w tym celu specjalny organ –Radę Powierniczą. ONZ czynnie uczestniczyła w procesie dekolonizacji.
Proces dekolonizacji miał w większości przypadków charakter pokojowy (spośród 54 państw istniejących obecnie w Afryce – 40 uzyskało niepodległość w ten właśnie sposób)
Warto zaznaczyć, że większość państw afrykańskich nie istniała w okresie przedkolonialnym. A zatem, nie tyle odzyskały niepodległość, ile były zupełnie nowymi państwami, ukształtowanymi przez mocarstwa kolonialne.
W 1945 r. na całym obszarze Afryki istniały tylko cztery niepodległe kraje: Egipt(1922), Etiopia(1943), Liberia(1847) i Republika Południowa Afryki(1931)
W 1951 r., po długich sporach ONZ dotyczących kształtu tego państwa, niepodległość uzyskała Libia. W 1956 r. Francja przyznała niepodległość dwóm kolejnym krajom: Maroku i Tunezji. W dwa lata później powstały dwa pierwsze niepodległe kraje Afryki subsaharyjskiej: Ghana i Gwinea.
Rok 1960 –ROKIEM AFRYKI. Niepodległość uzyskuje 18 kolonii. Pod koniec 1965 r. w Afryce istniało już 36 niepodległych państw. W latach 70. Uzyskały niepodległość kolonie portugalskie: Angola, Mozambik, Gwinea Bissau, Wyspy Św. Tomasza i Księżyca, Wyspy Zielonego Przylądka.
Szczególny przypadek w procesie dekolonizacji stanowiła Republika Południowej Afryki. Jej terytorium zostało zajęte przez Wielką Brytanię na początku XIX w. Wprawdzie RPA uzyskała niepodległość już w 1931 r., ale rządy w tym kraju sprawowała biała mniejszość. Wprowadzony w 1948 r. system społeczno-polityczny RPA- aperheid, pozbawiał Murzynów praw politycznych, sankcjonował dyskryminację i segregację rasową. Z tego powodu zdecydowana większość państw Afryki i społeczność międzynarodowa nie uznawały RPA. Przeciwko aprtheidowi zdecydowanie występowała ONZ. W 1966 r. ogłoszono bojkot RPA, a apartheid uznano za zbrodnię przeciwko ludzkości. Dopiero w 1990 r. zaczęto to powoli znosić.
Zmiany w RPA praktycznie zakończyły proces dekolonizacji Afryki. Obecnie na kontynencie afrykańskim i okalających go wyspach pozostało zaledwie kilka niewielkich enklaw kontrolowanych przez kraje europejski ( Wyspy Kanaryjskie- należące do Hiszpanii, Reunion – departament zamorski Francji)
Dekolonizacja nie zakończyła procesu kształtowania się nowych państw w Afryce. W 1963 r. kraje Afryki utworzyły Organizację Jedności Afrykańskiej.
Nie wiem czy trzeba wiedzieć kto jakie kolonie posiadał, ale :
Wielka Brytania: Sierra Leone, Gambia, Złote Wybrzeże, Nigeria, zachodnie Togo i zachodni Kamerun + Kenia, Uganda, Tanganika (jako mandat Ligi Narodów), Zanzibar, Rodezja, Somali Brytyjskie, Seszele.
Francja: Algieria, Tunezja, Maroko, Francuska Afryka Zachodnia: Senegal, Mauretania, Sudan Francuski, Gwinea, Wybrzeże Kości Słoniowej, Górna Wolta, Dahomej i Niger. Francuska Afryka Równikowa: Gabon, Kongo Środkowe, Ubangi-Szari (obecnie Republika Środkowoafrykańska) oraz Czad. Madagaskar
Portugalia: Angola, Gwinea Portugalska, Kabinda, São João Baptista de Ajudá, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Wyspy Zielonego Przylądka