Magda Lewartowska
Interwencja kryzysowa
Osoba uzależniona często nie zdaje sobie sprawy z tego, że jest chora i potrzebuje pomocy. Uzależniony wykorzystując mechanizmy obronne osobowości, często nawet nie zdając sobie sprawy o ich istnieniu, trzyma poza świadomością przed sobą oraz rodziną i bliskimi fakt uzależnienia, oraz jego skutki. Własna duma i przekonanie o tym że substancja psychoaktywna nie stanowi zagrożenia sprawia że uzależniony nie widzi problemu w swoim zachowaniu i próby pomocy traktuje jak atak na swoją osobę. Obwinia innych o to że dużo pije, i nie widzi w tym nic złego nie dostrzega zmian w swoim zachowaniu zmieniających się nastrojów i emocji.
W tym stanie rzeczy wypróbowano i udoskonalono pewną metodę, którą podpowiedziało życie - metodę interwencji. Interwencja kryzysowa to działanie mające na celu uświadomienie uzależnionemu problemu i zachęcenie do leczenia. Można powiedzieć że jest to pewnego rodzaju akcja ratunkowa przygotowana przez najbliższą rodzinę i przyjaciół osoby uzależnionej. Akcja ta musi zostać w tajemnicy przed alkoholikiem aby ten nie miał czasu na wycofanie się z zaplanowanego spotkania, i nie przygotował wcześniej argumentów przemawiających przeciw leczeniu. Interwencja jest konfrontacją w której alkoholik staje twarzą w twarz ze skutkami swojego uzależnienia, nie możemy traktować jej jako ataku na osobę prze członków jego rodziny i znajomych ma to bowiem na celu pomoc i zaplanowanie dalszego postępowania. Interwencja kryzysowa nie jest atakiem na osobę uzależnioną, nie powinna być dyskusją na temat zażywania substancji, nie jest publicznym upokorzeniem alkoholika, nie ma na celu ośmieszenia go.
Przed podjęciem interwencji bardzo ważne jest ustalenie kto będzie brał w niej udział, powinny to być osoby bliskie uzależnionemu tzn. takie które znają problem oraz terapeuta bądź instruktor , który służy jako mediator i nadzoruje spotkanie. Wszystko to po to, żeby skutecznie odpierać obronę alkoholika, którego mechanizmy obronne skutecznie bronią go przed poznaniem i zrozumieniem faktu uzależnienia i towarzyszących mu skutków. Osoba poddana interwencji może w jej trakcie zachować się w sposób trudny do przewidzenia, może na przykład zareagować agresją słowną lub fizyczną. Jednej osobie byłoby trudno odeprzeć taki atak. Powinny brać w niej udział osoby zaufane ponieważ jest to ingerencja w czyjeś życie i kryzysowy moment dla uzależnionego w którym konfrontuje się ze swoją chorobą.
Przygotowując się do interwencji trzeba zebrać dwa rodzaje danych. Są to fakty, które dotyczą picia alkoholika i jego zachowania, oraz dane o możliwościach leczenia. Osoby biorące udział w interwencji powinny spisać listę incydentów związanych z nadużyciem substancji przez choreg, komponując taką listę trzeba skoncentrować się na konkretnych wydarzeniach i dokonać ich krótkiego opisu. Opisy muszą dotyczyć zachowań alkoholika, nie zaś jego osoby.
Interwencja ma na celu uświadomienie skutków choroby jaką jest uzależnienie a przez to pomoc w wyjściu z nałogu i odbudowanie roli społecznych. Osoby biorące udział w interwencji kierują się empatią i zależy im na osobie chorej dlatego wyciągają do niej pomocną dłoń i prowadzą w odpowiednim kierunku, proponując terapię i zmianę stylu życia.
Bibliografia: