UNIA EUROPEJSKA

Unia Europejska (UE) jest unia gospodarcza i polityczna z 27 państw członkowskich, które znajdują się głównie w Europie.

UE opracowała wspólny rynek za pomocą ujednoliconego systemu prawa, które mają zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich. W strefie Schengen (który obejmuje UE i spoza UE) kontrole paszportowe zostały zniesione. Polityka UE zmierza do zapewnienia swobodnego przepływu osób, towarów, usług i kapitału, przyjęcia przepisów w zakresie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz prowadzenia wspólnych polityk w sprawie handlu, rolnictwa, rybołówstwa i rozwoju regionalnego. Walutowej, strefa euro, została założona w 1999 roku, a od stycznia 2012 r., składa się z 17 państw członkowskich. W ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE opracowała ograniczoną rolę w stosunkach zewnętrznych i obrony. Stałe misje dyplomatyczne zostały ustanowione na całym świecie, a UE jest reprezentowana w Organizacji Narodów Zjednoczonych, Światowej Organizacji Handlu, G8 i G-20.

Liczących łącznie ponad 500 mln mieszkańców, lub 7,3% ludności świata, UE wypracowała nominalny PKB z 16 miliardów dolarów w 2010 roku, co stanowi około 20% światowego PKB, mierzone w kategoriach parytetu siły nabywczej.

Historia.

Po II wojnie światowej, przemieszcza się w kierunku integracji europejskiej, były postrzegane przez wielu jako ucieczki od skrajnych form nacjonalizmu, które spustoszyły kontynent. Taką próbą zjednoczyć Europejczyków była Europejska Wspólnota Węgla i Stali 1951, który został uznany za "pierwszy krok w Federacji Europejskiej", zaczynając w celu wyeliminowania możliwości dalszych wojen między jej państw członkowskich poprzez łączenie krajowe przemysłu ciężkiego. Członkami założycielami Wspólnoty były Belgia, Francja, Włochy, Luksemburg, Holandia i Niemcy Zachodnie. Twórcy i sympatycy Wspólnoty obejmują Jean Monnet, Robert Schuman, Paul-Henri Spaak i Alcide De Gasperi.

W 1957 roku sześć państw podpisali Traktat Rzymski, które poszerzyło wcześniejszą współpracę w ramach Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS) i stworzył Europejską Wspólnotę Gospodarczą, (EWG) ustanawiającego unię celną. Podpisali również kolejny traktat na ten sam dzień, tworząc Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Euratom) o współpracy w rozwoju energetyki jądrowej. Oba traktaty weszły w życie w 1958 roku.

EWG i Euratom zostały stworzone oddzielnie od EWWiS, choć posiadają te same sądy i Wspólnego Zgromadzenia. Kierownictwo nowych wspólnot nazywano Prowizje, w przeciwieństwie do "Wysokiej Władzy". Euratom łączyłby sektorów energetyki jądrowej podczas EWG będzie rozwijać unię celną między członkami grupy.

W 1973 r. Wspólnoty poszerzony Dania, Irlandia, i Wielka Brytania. Norwegia wynegocjował przyłączyć się w tym samym czasie, ale norweskie odrzucili członkostwo w referendum i tak Norwegia pozostała poza. W 1979 roku, pierwsze bezpośrednie, demokratyczne wybory do Parlamentu Europejskiego odbyły się.

Grecja przystąpiła w 1981, Portugalii i Hiszpanii w 1986 roku. W 1985 r. do Układu z Schengen doprowadziły drogę do utworzenia otwartych granic bez kontroli paszportowej między większością państw członkowskich, a niektóre nie będących członkami. W 1986 roku, flaga europejska zaczęła być używana przez Wspólnotę i Jednolity Akt Europejski został podpisany.

W 1990 roku, po upadku żelaznej kurtyny, byłej NRD stało się częścią Wspólnoty w ramach nowo zjednoczonych Niemiec. Wraz z rozszerzeniem w kierunku europejskich krajach postkomunistycznych, jak Cypr i Malta w porządku obrad, kryteria kopenhaskie dla członków kandydujących do przystąpienia do Unii Europejskiej, zostały uzgodnione.

Unia Europejska została formalnie ustanowiona przez Traktat z Maastricht wszedł w życie 1 listopada 1993 r., aw 1995 r. Austria, Finlandia i Szwecja przystąpiły nowo ustanowionego UE. W 2002 r. banknoty i monety euro zastępuje waluty krajowe w 12 państwach członkowskich. Od tamtej pory, w strefie euro wzrosła do obejmują 17 krajów. W 1995 r. Traktat z Amsterdamu i Traktat Nicejski 2001 przygotowany UE dla największego rozszerzenia. W 2004 r. UE zobaczył swoje największe rozszerzenie do tej pory, gdy Cypr, Czechy, Estonia, Węgry, Łotwa, Litwa, Malta, Polska, Słowacja i Słowenia przystąpiła do Unii.

W dniu 1 stycznia 2007 r. Bułgaria i Rumunia stały się członkami UE. W dniu 1 grudnia 2009 r., Traktat z Lizbony wszedł w życie i zreformowanych wielu aspektów UE. W szczególności zmiany struktury prawnej Unii Europejskiej, scalanie unijnego systemu trzech filarów w jeden podmiot prawny wpłatami i posiada osobowość prawną, a to stworzyło stałego przewodniczącego Rady Europejskiej, z których pierwszy jest Herman Van Rompuy, a Wzmocniona wysoka przedstawiciel, Catherine Ashton.

Governance

Politycznych.

Parlament

Parlament Europejski dzieli uprawnienia legislacyjne i budżetowe w Unii z Radą. Przewodniczący Parlamentu (jego głośników) jest Mario Schultz (EPP), który został wybrany z członków Parlamentu w 2009 roku. Jego 736 członków wybieranych co pięć lat w wyborach powszechnych i siedzieć w zależności politycznej lojalności. Stanowią one prawie 500 mln obywateli (drugi na świecie demokratyczny elektorat) i stanowią jedyną wybieraną bezpośrednio instytucję w Unii. Pomimo tworząc jeden z dwóch izb ustawodawczych Unii, ma słabsze uprawnienia niż Radę w niektórych obszarach wrażliwych, i nie ma inicjatywy ustawodawczej. To nie mają jednak uprawnienia w Komisji, które Rada nie ma. Mówi się, że jego demokratyczny charakter i rosnące moce sprawiły, że jednym z najbardziej potężnych ustawodawców w świecie.

Rada Europejska

Rada Europejska jest grupa szefów państw lub rządów państw członkowskich UE. To spotyka się cztery razy w roku w celu określenia unijnego programu politycznego i dać impuls do integracji. Przewodniczący Rady Europejskiej Herman Van Rompuy, jest osoba odpowiedzialna za przewodniczenie i jazdy do przodu pracę instytucji, które zostało opisane jako najwyższy organ polityczny Unii Europejskiej.

Rada

Rada Unii Europejskiej (nieformalnie znany jako Rada Ministrów lub tylko Radą) jest organem legislacyjnym i trzyma kilka ograniczonych uprawnień wykonawczych i tym samym jest głównym organem decyzyjnym Unii. Jej prezydencja obraca między państwami, co sześć miesięcy, ale co trzy prezydencje teraz współpracują na wspólnym programie. Organ ten jest niezależny od Rady Europejskiej, który jest podobny organ, ale składa się z krajowych liderów.

Rada składa się z dwudziestu siedmiu ministrów krajowych (po jednym z każdego państwa). Jednak Rada zbiera się w różnych formach w zależności od tematu. Na przykład, jeśli rolnictwo jest przedmiotem dyskusji, Rada składać się będzie z każdego krajowego ministra rolnictwa. Reprezentują oni swoje rządy i są odpowiedzialni wobec krajowych systemów politycznych. Głosy są przyjmowane większością głosów lub jednomyślnie z głosów przyznanych na podstawie liczby ludności. W tych różnych formach, jakie dzielą władzę legislacyjną i budżetową parlamentu, a także doprowadzić do wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.

Prowizja

Komisja Europejska jest organem wykonawczym Unii. Jest to organ składający się z jednej wyznaczonej osoby z każdego państwa, obecnie dwudziestu siedmiu, ale ma być niezależna od interesów narodowych. Ciało jest odpowiedzialny za przygotowanie całe prawo Unii Europejskiej i ma monopol inicjatywy ustawodawczej. Zajmuje się on również z dnia na dzień funkcjonowania Unii i ma obowiązek stać na straży prawa i traktatów (w tej roli znany jest jako "strażnik traktatów").

Komisja kierowana przez przewodniczącego, który jest mianowany przez Radę (w praktyce Rady Europejskiej) i zatwierdzony przez Parlament. Obecny prezydent José Manuel Barroso (EPP), jego komisji został wybrany w 2004 i ponownie w 2010.

Apolityczną.

Europejski Bank Centralny

Europejski Bank Centralny bank centralny strefy euro (państwa, które przyjęły euro), a więc kontroluje politykę pieniężną w tym obszarze przy agendy do utrzymania stabilności cen. To jest w środku Europejskiego Systemu Banków Centralnych, który zawiera wszystkie unijne krajowe banki. Bank jest regulowane przez radę prezesów banków krajowych i prezes, obecnie Mario Draghi.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest sądownicza UE. Jest on odpowiedzialny za interpretację prawa UE i traktatów. Składa się z głównej komory: Trybunału Sprawiedliwości, Sądu i Sądu do spraw Służby Publicznej.

Trybunał Obrachunkowy

Ostateczna instytucja jest Europejski Trybunał Obrachunkowy, który pomimo swojej nazwy nie ma uprawnień sądowych. Zamiast tego, zapewnia, że ​​fundusze podatników z budżetu Unii Europejskiej, zostały prawidłowo wydane. Sąd przekazywać sprawozdania dotyczące każdego roku budżetowego do Rady i Parlamentu. Parlament używa tego do podjęcia decyzji czy zatwierdzić sposobem wykonania przez Komisję budżetu. Trybunał wydaje także opinie i propozycje dotyczące przepisów finansowych i zwalczania nadużyć finansowych działań.

Trybunał Obrachunkowy został utworzony w 1975 roku. Został on stworzony jako niezależna instytucja, ze względu na delikatność sprawy nadużyć w Unii. Składa się z jednego członka z każdego państwa powołany przez Radę co sześć lat. Co trzy lata, jeden z nich jest wybierany jest prezes sądu, który jest obecnie Vitor Manuel da Silva Caldeira.

Dz.

Prawo pierwotne

Traktaty Unii Europejskiej to zbiór traktatów międzynarodowych między Unią Europejską (UE), państwa członkowskie, które określa podstawy konstytucyjnej UE. Tworzą one różne instytucje UE wraz z ich kompetencjami, procedurami i celami. UE może działać tylko w ramach kompetencji przyznanych mu przez te traktaty i poprawki do traktatów wymaga zgody i ratyfikacja (zgodnie z ich procedurami krajowymi) z każdego sygnatariusza.

Istnieją dwa podstawowe układy funkcjonalne, które określają, w jaki sposób UE funkcjonuje i szereg satelitarnych traktatów, które są połączone ze sobą. Traktaty zostały wielokrotnie zmienione innych traktatów w ciągu 60 lat od kiedy zaczął. Nowoczesne zmienione wersje znane są jako "skonsolidowanych traktatów".

Prawo wtórne / prawo

Dyrektywa jest aktem ustawodawczym o Unii Europejskiej, który zobowiązuje państwa członkowskie do osiągnięcia określonego rezultatu bez dyktowania sposób osiągnięcia tego rezultatu. Można go odróżnić od przepisów, które są samo-realizacji i nie wymagają środków wykonawczych. Dyrektywy zwykle pozostawić państwom członkowskim pewną kwotę swobodę co do dokładnych przepisów, które mają być przyjęte. Dyrektywy mogą być przyjęte w drodze różnych procedur legislacyjnych, w zależności od ich przedmiotu.

Rozporządzenie jest aktem ustawodawczym o Unii Europejskiej, staje się natychmiast wykonalny jako prawo we wszystkich państwach członkowskich jednocześnie. Przepisy można odróżnić od dyrektyw, które, przynajmniej w zasadzie, muszą zostać transponowane do prawa krajowego. Regulamin może zostać przyjęte w drodze różnych legislacyjna w zależności od ich przedmiotu.

W prawie Unii Europejskiej, decyzja jest instrumentem prawnym, który wiąże te osoby, do których jest ona skierowana. Są one jednym z trzech rodzajów instrumentów prawnych, które mogą być dokonywane zgodnie z prawem UE, które mogą mieć moc wiążącą jednostkom. Decyzje mogą być kierowane do państw członkowskich lub osób.

Zalecenia nie mają mocy prawnej, ale są negocjowane i głosowanie zgodnie z odpowiednią procedurą. Zalecenia różnią się od rozporządzeń, dyrektyw i decyzji, jako że nie są one wiążące dla państw członkowskich. Choć bez mocy prawnej, ale mają znaczenie polityczne. Zalecenie jest instrumentem pośredniego działania zmierzające do przygotowania przepisów w państwach członkowskich, różniące się od dyrektywy tylko brakiem obowiązkowego władzy.