Zarządzanie zasobami ludzkimi (z ang. Human Resources Management - HRM)

• termin ten można ogólnie zdefiniować jako strategiczną, jednorodną i spójną metodę kierowania ludźmi, którzy osobistym i zbiorowym wysiłkiem przyczyniają się do realizacji wszystkich założonych przez organizację celów, a tym samym umacniają jej przewagę nad konkurencją.

• Systemy zarządzania zasobami ludzkimi obejmują zestaw aplikacji służących menadżerom do realizacji zadań związanych z personelem. Systemy tej klasy wspierają zwykle następujące aspekty zarządzania zasobami ludzkimi: zarządzanie personelem i siłą roboczą, zarządzanie listą płac, świadczeniami pracowniczymi, szkoleniami, ścieżkami rozwoju zawodowego oraz zdrowiem i bezpieczeństwem w pracy. Dodatkowo wiele systemów wspiera funkcjonalność samoobsługi pracownika.

 

• Zarządzanie zasobami ludzkimi można zdefiniować jako działania organizacji związane z pozyskiwaniem, rozwojem i utrzymaniem siły roboczej działającej efektywnie. Termin ten jest pewnym skrótem, który czasem powoduje nieporozumienia - to nie ludzie są zasobem, lecz dysponują oni zasobami: wiedzą, zdolnościami, itp. Pamiętać jednak należy, że podpisując umowę zatrudniamy całego człowieka, a nie tylko zasoby, którymi dysponuje.

Elementy wchodzące w skład procesu zarządzania kadrami:

• planowanie zasobów ludzkich

• nabór pracowników (rekrutacja)

• wdrożenie (adaptacja pracownika)

• ocenianie efektów pracy

• szkolenie pracowników (rozwój)

• nagradzanie pracowników (związane z ich motywowaniem),

Mierz wysoko

Najprawdopodobniej najlepszą strategią jest wysuwanie takich żądań, które partner uzna za spore (budzi to bowiem respekt- i po prostu jest korzystne), ale nie przesadne (co mogłoby powodować irytację).

Nie zgadzaj się na pierwszą propozycję

Pierwsza propozycję odrzucamy gdyż, z reguły jest ona zbyt wygórowana i partner przygotowany jest na ustępstwa.

„Dobry - zły facet”

Z jednej strony występuje dwóch negocjatorów z których: pierwszy stawia wygórowane żądania, tworząc nieprzychylną stresującą sytuację, a drugi negocjator przejmuje inicjatywę zachowując się bardzo grzecznie stosuje technikę małych ustępstw - pozornie korzystną dla obu stron. W rzeczywistości jest ona korzystna jedynie dla strony "dobrego i złego faceta"

Technika sytuacji hipotetycznej "co by było, gdyby"

Technika polegająca na zadawaniu hipotetycznych pytań - co by było , gdyby...Pytania te mają na celu zbadanie sytuacji i możliwości przeciwnika negocjacji.

Technika ograniczonych kompetencji

W technice tej można zdobyć przewagę odmawiając zaakceptowania propozycji ze względu na ograniczone kompetencje (pełnomocnictwo).

Techniki związane z wykorzystaniem czasu

• celowo przedłużamy rozmowy w sytuacji, gdy partnerowi zależy na najszybszym zakończeniu

• celowo unikamy podjęcia decyzji aż do momentu w którym prawdopodobnie nastąpi korzystna zmiana układu sił

• technika terminów ostatecznych lub nieprzekraczalnych - określanie przez jedną ze stron ostatecznego czasu zakończenia rozmów ze względu na "ważny" powód ( ma na celu zmuszenie drugiej strony do wcześniejszego ustąpienia)

Technika wskazania ewentualnych konsekwencji

Technika polegająca na uświadomieniu drugiej stronie konsekwencji braku porozumienia lub pokazanie jakie konsekwencje negatywne będzie miało przyjęcie danego porozumienia dla obydwu stron.

Technika wskazania przeciwnego przykładu

Człowiek z reguły dąży do potwierdzenia przekonań własnych i ignoruje informacje niezgodne z podjętymi przez niego przekonaniami. Taki sposób myślenia ogranicza negocjatorów. Osłabienie takiego sposobu myślenia jest możliwe poprzez wskazanie drugiej stronie przykładu niezgodnego z jej przekonaniami.

Techniki wykorzystujące ustępstwa :

• Ustępuj niełatwo i powoli

• Ustępstwo za ustępstwo (coś za coś)

• Nie okazuj zadowolenia z ustępstwa drugiej strony

• Zasada ustępstw malejących (za każdym razem redukuj swoje ustępstwo)

Technika przełamywania oporu
Polega na proponowaniu stronie przeciwnej przyjęcia rozwiązania mniej dla niego korzystnego-w zamian za dodatkowe korzyści odniesione w bliżej nieokreślonej przyszłości. Negocjator może zaproponować w zamian za ugodę kolejny kontrakt bądź preferencyjne warunki w następnych negocjacjach. Zazwyczaj technika ta jest tylko sposobem skłonienia strony przeciwnej do ustępstw, natomiast rzadko negocjator stosujący tę technikę ma zamiar spełnić obietnicę.