Psychologia rozwoju człowieka wyklady

Psychologia rozwoju człowieka – wykłady

Maria Jankowska

FORMA ZALICZENIA: test jednokrotnego wyboru – 30pyt

LITERATURA:

  1. Harwas – Napierała, B. Tempała 200r. Warszawa „ Psychologia rozwoju człowieka T2”

  2. Przetacznik – Gierowska, M. Tyszkowa 200r. „Psychologia rozwoju człowieka”

  3. Schaffer H. R. 2005r. warszawa „Psychologia dziecka”

  4. Turner J. S., Helms D.B. 1999r. Warszawa “Rozwój człowieka”

24.02.2012.

DEFINICJA

PSYCHOLOGIA ROZWOJU CZŁOWIEKA zajmuje się ontogenezą, czyli badaniem rozwoju psychicznego organizmów jednostkowych, a głównie człowiek od chwili poczęcia do śmierci, a więc rejestruje zmiany, docieka przyczyn, źródeł.

ISTOTA ROZWOJU SĄ ZMIANY.

Psychologia rozwoju bada i postęp i regres.

ROZWÓJ – proces stosunkowo długotrwały w toku którego dokonują się kierunkowe prawidłowo po sobie następujące zmiany prowadzące od stanów czy też form niższych, prostszych, słabiej zorganizowanych do wyższych, bardziej złożonych, bardziej zorganizowanych.

RODZAJE ZMIAN ROZWOJOWYCH:

ZMIANY ROZWOJOWE RODZAJE:

ZMIANY ROZWOJOWE POD WZGLĘDEM POWSZECHNOŚCI

KOHORTA – grupa ludzi żyjących w tym samym czasie i miejscu

CZYNNIKI ROZWOJU:

CZYNNIKI ROZWOJU – TEORIA 4 CZYNNIKÓW:

  1. Genetyczne uwarunkowania rozwoju

  2. Środowiskowe uwarunkowania rozwoju

  3. Nauczanie i wychowanie – wyznaczniki rozwoju (czynniki przyczynowe)

  4. Aktywność własna – wyznaczniki rozwoju (czynniki przyczynowe)

ROLA DOJRZEWANIA I UCZENIA SIĘ

Dojrzewanie – te aspekty rozwoju, które są niezależne od doświadczenia indywidualnego

Cechy filogenetyczne – gatunkowe

Uczenie się – proces prowadzący do zmian w zachowaniu na podłożu indywidualnego doświadczenia

Okres sensytywny – największa podatność na bodźce danego rozwoju

KONCEPCJA SPOŁECZNEGO ŚRODOWISKA ROZWOJU

„Rozwój jest wypadkową funkcjonowania jednostki w kontekście środowiska.” ~Urie Bronfenbrenner, 1979~

DYNAMICZNY INTERAKCJONIZM

Rozwój jest wynikiem aktywnej i dwustronnej interakcji dziecka z otoczeniem społecznym i fizycznym.

DZIECKO ROZWIJA SIĘ DZIĘKI:

PERIODYZACJA – podział życia człowieka na okresy. 2 stanowiska:

  1. Periodyzacja ma znaczenie porządkujące, podkreśla ciągłość rozwoju a dzielimy na okresy, żeby było łatwiej opisywać, granice podziału nie są ustalone przypadkowo, ten pogląd jest bardziej powszechny

  2. Rozwój ma charakter stadialny

OKRESY ROZWOJOWE:

  1. Okres prenatalny (ciąża + poród + okres noworodkowy)

  2. Okres niemowlęcy i poniemowlęcy (od ur do 3 r. ż.)

  3. Wczesne dzieciństwo, okres przedszkolny (3 – 6r.ż)

  4. Średnie i późne dzieciństwo, młodszy wiek szkolny (6 – 12 r.ż.)

  5. Adolestencja – okres dojrzewania (12 – 20 r. ż.)

  6. Wczesna dorosłość (19 – 35 lat)

  7. Średnia dorosłość (35 – 60 lat)

  8. Późna dorosłość (60 lat – do śmierci)

STRATEGIE BADAWCZE:

  1. Strategia badań poprzecznych

    1. Polega na badaniu grup ludzi w różnym wieku i porównywaniu uzyskanych wyników

    2. Każda osoba badana jest raz

    3. Badacz porównuje wyniki uzyskane od osób w różnym wieku i analizuje istniejące między nimi podobieństwa i różnice

    4. Zalety: wymaga niewielkiego rodzaju czasu

    5. Wady:

      1. nie jest kontrolowany wpływ zmiennej tj. przynależność do grupy pokoleniowej kohorty (dzielące podobne doświadczenia życiowe);

      2. badacz nie kontroluje, w jakie interakcje ze sobą wchodziły zmienne w każdej z porównywanych grup do momentu badań oraz w trakcie

  2. Strategia badań podłużnych

    1. Badania tej samej grupy ludzi w kolejnych odstępach czasu

    2. Wady:

      1. Kilkakrotne wykonywanie pomiarów jest czynnikiem zniekształcającym badanie

      2. Trudność w otrzymaniu początkowej liczebności grupy przy badaniu trwającym przez dłuższy czas

      3. Czasochłonne

    3. Zalety: bierze pod uwagę zmienną rozwojową populacji

METODY BADANIA ROZWOJU:

09.03.2012.

ROZWÓJ POZNAWCZY – ROZWÓJ PERCEPCYJNY

DOTYK I BÓL

WĘCH

SMAK

SŁUCH

DŹWIĘKI MOWY

SŁUCH FONEMATYCZNY

DŹWIĘKI MUZYKI

WZROK

WIDZENIE GŁĘBI

WIDZENIE BARW

WIDZENIE RELACJI

PERCEPCJA INTERMODALNA

ZMIANY POJEMNOŚCI PAMIĘCI

STRATEGIA PAMIĘCIOWA

STRATEGIE STOSOWANE PRZEZ DZIECI

ROZWÓJ STRATEGII PAMIĘCIOWYCH

PAMIĘĆ AUTOBIOGRAFICZNA

AMNEZJA DZIECIĘCA

ROLA RODZICÓW W ROZWOJU PAMIĘCI AUTOBIOGRAFICZNEJ

DZIECI JAKO NAOCZNI ŚWIADKOWIE

ROZWÓJ POZNAWCZY W UJĘCIU JEANA PIAGETA

INTELIGENCJA

PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA

STRUKTURA INTELEKTU

ZMIENNE STRUKTURY POZNAWCZE

SCHEMATY – wewnętrzne reprezentacje określonych czynności fizycznych lub umysłowych. Wzorce, dzięki którym dziecko działa i nadaje znaczenie światu wyrażają się w jawnym działaniu.

Fundamentalne dla inteligencji są schematy składające się z:

np. schemat patrzenia, schemat chwytania

OPERACJE – struktury umysłowe wyższego rzędu, które nie pojawiają się w myśleniu przed osiągnięciem wieku szkolnego

Są to różne systemy działań umysłowych (wewnętrznych), poprzez które dzieci rozwiązują problemy i rozumieją w sposób logiczny. Ich cechą charakterystyczną jest odwracalność.

16.03.2012.

NIEZMIENNE FUNKCJE POZNAWCZE:

ROZWÓJ INTELIGENCJI:

ROZWÓJ INTELIGENCJI:

ZNACZENIE RÓWNOWAGI I NIERÓWNOWAGI

STUDIA ROZWOJU INTELEKTUALNEGO

OKRES SENSORYCZNO – MOTORYCZNY

SCHEMATY, KTÓRE KSZTAŁTUJĄ SIĘ W TYM OKRESIE TO:

OKRES WYOBRAŻEŃ PRZEDOPERACYJNYCH

ROZUMOWANIE OPARTE NA ZDARZENIACH ZEWNĘTRZNYCH (A NIE NA OPERACJACH LOGICZNYCH), KTÓRE CECHUJĄ:

OKRES OPERACJI KONKRETNYCH

PIERWSZE OPERACJE

POJĘCIA STAŁOŚCI

OKRES OPERACJI FORMALNYCH

POJĘCIE MORALNOŚCI

  1. Stadium anomii moralnej trwające do 3 roku życia dziecka, w którym nie ma ono świadomości istnienia norm i zasad moralnych

  2. Stadium heteronomii moralnej (od 3 do 9 lat) dziecko traktuje normy jako narzucone z zewnątrz, obowiązujące ze względu na nakazy dorosłych, Stadium składa się z dwóch faz:

    1. Egocentryzm – od 3 do 5 lat

    2. Konformizm – od 5 do 9 r. ż.

EGOCENTRYZM

KONFORMIZM

  1. Stadium socjonomii moralnej trwają od 9 do 13 / 14 lat

    1. Dziecko dostosowuje swe zasady postępowania do norm uznawanych w grupie rówieśniczej, jest tzw. Konwencjonalizm moralny uznający normy uznawane przez grupę lub osoby cieszące się autorytetem

    2. W tym stadium dziecko zapytane dlaczego przezywał kolegę odpowie, bo wszyscy go przezywali

  2. Stadium autonomii moralnej (od 13 / 14 lat do 22 r. ż.)

    1. Zachodzi tu proces uwewnętrznienia norm, który jest związany z coraz lepszym rozumieniem ich wartości i społecznego sensu ich stosowania.

    2. Proces uwewnętrznienia norm obejmuje fazy:

      1. Pryncypializm moralny – od 13 do 15 lat

      2. Relatywizm moralny – ok. 16 r. ż.

      3. Idealizm moralny – od 17 do 22 lat

PRYNCYPIALIZM MORALNY – jednotka podejmuje realizację norm sztywno i rygorystycznie, od których nie ma odstępstwa

RELATYWIZM MORALNY – następuje zrozumienie, że w niektórych sytuacjach odstępstwo od jakiejś zasady jest możliwe i konieczne, o ile można się spodziewać, że przyniesie pożądane następstwa

Osoba będąca na poziomie pryncypializmu moralnego uważa, że np. nigdy nie można kłamać, natomiast na etapie relatywizmu moralnego uważa, że są sytuacje, w którym nie należy do końca powiedzieć prawdy np. ciężko choremu że nie udała się operacja, żeby się nie załamał.

IDEALIZM MORALNY – w fazie tej stosunek do norm moralnych staje się bardziej świadomy i refleksyjny. Człowiek w postępowaniu kieruje się osądami sumienia i uznawanymi, uniwersalnymi zasadami moralnymi. Następuje tu najpełniejsze uwewnętrznienie norm i zasad moralnych. Najważniejsza w ocenie moralnej jest tu własna aprobata i dezaprobata oparta na właściwe ukształtowanym sumieniu, a nie nacisk ze strony innych ludzi.

4 marca 2013

ROZWÓJ JĘZYKOWY

JĘZYK

„Umowny system symboli.” Brown, 1965

Słowa są symbolami, które reprezentują przedmioty, wydarzenia, ludzi.

MOWA

Konkretny akt fizyczny formowania i kolejnego wypowiadania dźwięków języka mówionego.

FUNKCJE JĘZYKA

PODEJŚCIE BEHAWIORYSTYCZNE

PODEJŚCIE NATYWISTYCZNE

KATEGORIE REGUŁ GRAMATYCZNYCH

STRUKTURA POWIERZCHNIOWA

STRUKTURA GŁĘBOKA

PODEJŚCIE SPOŁECZNO – INTERAKCYJNE

ROZUMIENIE ZNACZENIA SŁÓW

NADROZCIĄGŁOŚĆ ZNACZEŃ – uogólnienie znaczenia wyrazu na rzeczy inne, niż zakłada jego konwencjonalne użycie

NADMIERNE ZAWĘŻENIE – ograniczenie konwencjonalnego zastosowania wyrazu

GROMADZENIE SŁOWNICTWA – ROZWÓJ WOKALIZACJI

NARASTANIE ZASOBU SŁOWNIKOWEGO

Rok, miesiąc zakres słownictwa

1,0 3

1,6 22

2,0 272

2,6 446

3,0 896

4,0 1540

5,0 2072

6,0 14000

NABYWANIE REGUŁ GRAMATYCZNYCH

HIPERREGULARYZACJA – zjawisko polegające na stosowaniu reguł gramatycznych zbyt szeroko, również do wyjątków gramatycznych np. czasownik bać się, w czasie przeszłym użyte przez dziecko jako boiłem się

KOMPETENCJA KOMUNIKACYJNA – dopasowanie tego, co się mówi do konkretnego kontekstu społecznego. Znajomość reguł komunikacyjnych.

ZASADY KONWERSACJI RZĄDZĄCE DIALOGIEM:

„Słyszałem, że pewien ksiądz poszedł jako kapelan więzienny porozmawiać z mordercą, który zabił ojca, matkę, a dziadka zarżnął. Psycholog poradził mu, żeby porozmawiał z więźniem jak z dzieckiem, bo wtedy będzie zrozumiały i go nie urazi… Ksiądz posłuchał i kiedy zobaczył mordercę powiedział: Cio to? Cio to? Bęc mamusię, bęc tatusia, a dziadula dylu dylu?” z „Niecodziennika” J. Twardowskiego

OSOBOWOŚĆ I JEJ ROZWÓJ

OSOBOWOŚĆ - względnie stały wzorzec zachowań, myśli i emocji odróżniających jedną osobę od innych. Wzorzec ten wyraża charakterystyczny dla jednostki sposób przystosowania się do wymagań stawianych jej przez życie.

PERSPEKTYWA TEORII CECH

PERSPEKTYWA PSYCHODYNAMICZNA

Teoria Erika Eriksona – teoria rozwiązywania kryzysów danego okresu rozwojowego

STADIA ROZWOJU PSYCHOSPOŁECZNEGO

ZAUFANIE VS BRAK ZAUFANIA – 1 rok życia

Dziecko potrzebuje właściwej opieki i więzi z rodzicami, a zwłaszcza z matką, aby mogło wykształcić w sobie poczucie bezpieczeństwa poprzez budowanie zaufania do opiekujących się nim.

AUTONOMIA VS WSTYD I ZWĄTPIENIE – 2 i 3 rok życia

Dziecko poszukuje dróg uniezależnienia się od rodziców, a brak autonomii rodzi wstyd i zwątpienie w swoją wartość.

INICJATYWA VS POCZUCIE WINY – 4 i 5 rok życia

Dziecko poznaje swoje otoczenie i planuje nowe działania w nim, brak możliwości działania i nie zabezpieczone potrzeby wywołują w nim poczucie winy

PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ VS. POCZUCIE NIŻSZOŚCI – 6 – 11 roku życia

Dziecko opanowuje wiedzę i umiejętności właściwe jego kulturze oraz podejmuje samodzielne działania, brak wiedzy i podejmowania działań rodzi poczucie bezwartościowości.

TOŻSAMOŚĆ VS ROZPROSZENIE RÓL – 12 – 18 rok życia

Młody człowiek poszukuje spójnej tożsamości osobowej i zawodowej, czyli poszukuje wypełnienia roli społecznej np. roli ucznia, dziecka, kolegi, przyjaciela. Brak tego wiąże się z utratą poczucia tożsamości, nie wie kim jest.

INTYMNOŚĆ VS SAMOTNOŚĆ – 20 – 35 rok życia

Człowiek poszukuje bliskich i trwałych związków z innymi, zwłaszcza z drugim człowiekiem i podjęcia zobowiązania i odpowiedzialności za relację – źle rozwiązany kryzys prowadzi do poczucie osamotnienia i jest objawem pewnej niedojrzałości osobowej.

PRODUKTYWNOŚĆ VS STAGNACJA – 35 – 64 rok życia

Jednostka poszukuje adekwatnych dla siebie form produktywności i twórczości, możliwości własnego wkładu w społeczeństwo. Człowiek pracując zawodowo, czy zajmując się rodziną ma poczucie sensu życia i spełnienia siebie. W przeciwnym razie ma poczucie nie produktywnego życia, stagnacji, bezwartościowości.

INTEGRACJA VS ROZPACZ – powyżej 65 roku życia

Jednostka dokonuje bilansu i oceny swoich życiowych osiągnięć. Bilans pozytywny prowadzi do integracji osobowości i nabywanie dystansu do sytuacji i pogodzenia się ze zmianami wyglądu i mniejszymi możliwościami – w przeciwnym razie zmiany budzą rozpacz i prowadzą do depresji.

30.03.2012.

ROZWÓJ TOŻSAMOŚCI W ADOLESCENCJI - KONCEPCJA JAMESA MARCII, 1986

ETAPY ROŻSAMOŚCI MARCII:

PERSPEKTYWA POZNAWCZA ROZWOJU OSOBOWOŚCI

STRUKTURA JA:

SAMOŚWIADOMOŚĆ – uświadomienie sobie, że jest się odrębną jednostką, oddzielną od wszystkich innych i posiadającą własną tożsamość, własne myśli, uczucia, pragnienia

PRZEJAWY SAMOŚWIADOMOŚCI:

POJĘCIE JA – obraz własnej osoby, przekonania na własny temat

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA BUDOWANIE OBRAZU SIEBIE

JA ODZWIERCIEDLONE – koncepcja zawierająca treści przejęte od osób znaczących. Z czasem część z nich się zmienia, ale niektóre zostają na zawsze.

ZMIANY ROZWOJOWE W SAMOOPISACH

SAMOOCENA – dotyczy wartości przypisywanej własnym cechom i kompetencjom

ZMIANY ROZWOJOWE W SAMOOCENIE:

SAMOREGULACJA – odpowiada za korygowanie i dopasowanie zachowania do standardów wewnętrznych i wymagań zewnętrznych

PRZEJAWY SAMOREGULACJI:

DEFINICJA EMOCJI

EMOCJE – subiektywne reakcje na istotne wydarzenia, charakteryzowane poprzez zmiany fizjologiczne oraz zmiany na poziomie myśli, doświadczenia i widocznego dla innych zachowania.

EMOCJE W CIĄGU ŻYCIA

CECHY EMOCJO DORASTAJĄCYCH

W okresie późnej dorosłości nastrój jest bardziej stabilny; przeżycia są mniej intensywne. Osoby starsze doświadczają mniej emocji o znaku ujemnym, niż młodsze.

LĘKI

SOCJALIZACJA EMOCJI – środowisko dostarcza dziecku określonych wzorców reagowania emocjonalnego i skłania do ich przejmowania.

KOMPETENCJA EMOCJONALNA – zdolność jednostki do radzenia sobie z własnymi emocjami praz do rozpoznawania i reagowania na emocje innych.

ZDOLNOŚĆ DOSTRZEGANIA CUDZYCH EMOCJI:

ZDOLNOŚĆ UŻYWANIA SŁOWNICTWA ZWIĄZANEGO Z EMOCJAMI

ZDOLNOŚĆ ADAPTACYJNEGO RADZENIA SOIE Z PRZYKRYMI EMOCJAMI - STRATEGIE REGULACJI EMOCJI

13.04.2012.

ROZWÓJ SPOŁECZNY

RELACJE Z RODZICAMI

Teoria przywiązania – John Bowlby, 1969

PRZYWIĄZANIE – długotrwały, emocjonalny związek z konkretną osobą. Cechy tej więzi:

FAZY ROZWOJU PRZYWIĄZANIA:

TYPY PRZYWIĄZANIA – Ainsworth, 1978

RELACJE DZIECI – RODZICE W OKRESIE ADOLESCENCJI

ZMIANY ROZWOJOWE W STOSUNKACH Z RÓWIEŚNIKAMI

ROZWÓJ PRZYJAŹNI – Grunebaum i Solomon, 1982

MIŁOŚĆ W OKRESIE DORASTANIA – Hurlock, 1965

STADIA ROZWOJU EGO LOEVINGER:

  1. Wczesne stadium rozwoju ego

    • Prespołeczne - okres niemowlęcy, w którym dziecko różnicuje „ja” od „nie-ja”;

    • Symbiotyczne - następuje różnicowanie siebie od matki, kształtuje się poczucie własnej odrębności;

    • Impulsywne - dziecko poprzez celowe uwalnianie impulsów uzyskuje potwierdzenie swego niezależnego istnienia

  2. Pośrednie stadia rozwoju ego

    • Samoochrona - dziecko rozumie, że istnieją pewne zasady postępowania, których łamanie pociąga za sobą kary i z obawą przed nią podporządkowuje się tym zasadom;

    • Konformizm - dziecko zaczyna łączyć własny interes i poczucie bezpieczeństwa z grupą społeczną, do której przynależy, np. rodzina, rówieśnicy. Jednostka przyjmuje określone formy zachowania ze względu na oczekiwania grupy, której podporządkowuje się, ponieważ głównym motywatorem działania jest właśnie aprobata członków grupy.

    • Świadomość - konformizm - rozwój samoświadomości wpływa na umiejętności dokonywania ocen własnych zachowań. Większość ludzi pod koniec okresu dorastania osiąga to stadium.

    • Świadomość - interioryzacja zasad moralnych, kształtowanie się poczucia winy oraz świadomości niejednoznaczności sytuacji.

  3. Zaawansowane stadia rozwoju ego

    • Indywidualistyczne – tolerancja i akceptacja różnic między ludźmi i poczucie własnej niepowtarzalności (indywidualności).

    • Autonomiczne – wzrost świadomości i poszukiwanie samospełnienia. Posiadanie umiejętności rozwiązywania konfliktów wewnętrznych, między różnymi potrzebami, pragnieniami, obowiązkami i rolami społecznymi. Wzrost tolerancji na zachowania innych ludzi i dokonywane przez nich wybory i sposoby funkcjonowania. Wzrost świadomości, iż inni ludzie również posiadają potrzebę autonomii.

    • Zintegrowane - osiągnięcie wewnętrznego ładu i harmonii dzięki umiejętności pełnej akceptacji samego siebie, sposobów rozwiązywania konfliktów, dokonywanych wyborów oraz spełniania własnych pragnień i możliwości. Istnienie tolerancji i szacunku wobec punktów widzenia innych ludzi. Stadium to osiąga niestety około 1% populacji.

CECHY DOJRZAŁEJ OSOBOWOŚCI G. ALLPORTA:

KIERUNEK ZMIAN ROZWOJOWYCH EGO:

  1. W sferze samokontroli – od podporządkowania się impulsom i zewnętrznym czynnikom ku wewnętrznym zinternalizowanym standardom działania

  2. W sferze relacji interpersonalnych od egocentryzmu i zależności, poprzez konformizm, aż do autonomii i poczucia głębokiej więzi z ludzmi bliskimi i dalszymi

  3. W sferze świadomości od zainteresowania własnym ciałem i wyglądem do koncentracji na psychice i życiu wewnętrznym

  4. W sferze myślenia i rozumowania od myślenia konkretnego oraz dokonywania „czarno – białych” osądów po bardzo przemyślane analizy zjawisk i sytuacji, w których jest miejsce dla właściwie pojętej tolerancji wobec przeciwstawnych postaw i punktów widzenia.

ZASADY POSTĘPOWANIA RODZICÓW Z MŁODZIEŻĄ:

PYTANIA Z UBIEGŁYCH LAT:

  1. Rozwój związku miłosnego zaczyna się od:

zakochania

  1. Rozwojem człowieka od jego urodzenia do końca okresu adolescencji zajmuje się:

psychologia rozwojowa

  1. Uświadomienie sobie, że jest się odrębną jednostką, oddzielną od wszystkich innych i posiadającą własna tożsamość, własne myśli, uczucia, pragnienia to:

samoświadomość

  1. Cechy charakterystyczne myślenie postformalnego to:

relatywizm i dialektyczność

  1. Adolescencja to:

wiek dorastania i wiek młodzieńczy

  1. Powszechne, wspólne dla każdego człowieka i związane z wiekiem zmiany, to zmiany:

uniwersalne

  1. Zgodnie z koncepcją Marcii, młody człowiek wybiera taki zawód jakiego życzą sobie jego rodzice, mamy do czynienia z tożsamością:

przejętą

  1. Zdaniem Wygotskyego różnica pomiędzy tym, co dziecko umie, a tym, czego może się nauczyć pod kierunkiem to:

strefa najbliższego rozwoju

  1. Typowymi lękami dzieci w wieku niemowlęcym są:

lęk przed rozłąką, hałasami, upadkiem, nieznanymi przedmiotami, obcymi ludźmi

  1. Zdaniem Piageta oczekiwania dziecka, że kara musi nastąpić po każdym naruszeniu reguł, nawet wówczas gdy nie zostało ono wykryte to:

sprawiedliwość immanentna

  1. 3 latek może zachować w pamięci

3 elementy informacji

  1. Rozwój pamięci autobiograficznej wspomagają rodzice:

wysoce- elaboratywni

  1. Modyfikowanie pojęć i czynności tak, by pasowały do nowych czynności, sytuacji, przedmiotów, informacji dostosowanie własnych struktur do świata zewnątrz to proces:

akomodacji

  1. Według Piageta stadium przedoperacyjne obejmuje przedział wiekowy:

2-7 lat

  1. W koncepcji Piageta niezdolność do przyjmowania cudzej perspektywy to:

egocentryzm

  1. Pierwszym stadium rozwoju intelektualnego według koncepcji Piageta jest stadium:

sensoryczno – motoryczne

  1. Podstawą opanowania umiejętności pisania i czytania stanowi:

słuch fonematyczny

  1. Wczesne dzieciństwo w rozwoju człowieka to: okres niemowlęcy i poniemowlęcy

  2. Dynamiczny interakcjonizm zakłada, że dziecko rozwija się dzięki:

inicjowanej przez siebie katywności, możliwościom stwarzanym przez środowisko, regulowanymi przez dziecko wpływami środowiska

  1. Zmiany rozwojowe charakteryzujące osoby należące do określonej wspólnoty lub grupy to zmiany:

Wspólne

  1. W okresie adolescencji pojawiają się takie emocje jak:

uczucia patriotyczne i religijne

  1. Poczucie przynależności do płci związane jest z tożsamością:

społeczną

  1. Kiedy dziecko w wieku poniemowlęcym woła na każdego napotkanego na ulicy mężczyzną „tata” to mamy do czynienia ze zjawiskiem:

nadrozciągłość zdarzeń

  1. Dzieci, które nie przejawiają emocji negatywnych w czasie rozstania z matką, ale gdy wraca unikają jej, cechuje przywiązanie:

lękowo – unikające

  1. Elementem struktury JA odpowiadającym za korygowanie i dopasowanie zachowania do standardów wewnętrznych i wymagań zewnętrznych jest:

samoregulacja

  1. Zgodnie z teorią Eriksona w okresie dorastania nastolatki rozwiązują kryzys:

tożsamość vs rozproszenie ról

  1. Noworodek widzi ostro na odległość

20 – 30 cm

  1. Wielokrotne badanie tych samych dzieci w pewnych odstępach czasu to strategia badań:

podłużnych

  1. Gdy przy ocenie moralnego postępowania ludzi dziecko bierze pod uwagę zarówno wynik zachowań, jak i ich motywy i intencje, to jest to zdaniem Piageta:

odpowiedzialność subiektywna

  1. W relacjach dzieci – rodzice przejście od więzi opartej na partnerstwie dokonuje się w okresie:

adolescencji

  1. Nastawienie na karę i posłuszeństwo oraz orientację naiwnie egoistyczna instrumentalna charakteryzują według Kolberga rozwój moralny na poziomie:

przedkonwencjonalnym

  1. Gdy dla zakochanego nastolatka najważniejsze jest samo kochanie niż jego obiekt, mamy do czynienia z miłością:

szczenięcą

  1. Samoregulacja przejawia się między innymi w zdolności do:

opierania się pokusom; odraczania gratyfikacji; samodzielnego wykonywania czynności

  1. Używanie przedmiotów przejściowych jest strategią regulacji emocji pojawiającą się w okresie:

niemowlęcym

  1. Zgodnie z teorią Eriksona pozytywne rozwiązanie kryzysu zaufanie vs brak zaufania zależy od:

spójnej i trwałej opieki rodziców

  1. Pojawienie się w 9 – 10 miesiącu życia dziecka raczkowania jest przykładem zmiany:

uniwersalnej

  1. Heteronomia moralna to według Piageta:

traktowanie reguł moralnych jako niezmiennych narzuconych z góry zasad

  1. Podatność dzieci na sugestie w czasie przesłuchania zalezy od:

sposobu prowadzenia przesłuchania, typu zadawanych pytań, spostrzeganej roli pytającego

  1. Zmienną rozwojową nie jest zmiana:

odwracalna

  1. Dzieci które wykazują silne, negatywne emocje, gdy matka je opuszcza i reagują agresją przy jej powrocie cechują przywiązanie:

lękowo – ambinaletne

  1. Prawie natychmiast po urodzeniu dzieci wyrażają takie emocje jak:

zaciekawienie, radość, wstręt, niepokój

  1. Zdaniem Bronfenbrennera wzór aktywności, ról, stosunków interpersonalnych to:

mikrosystem

  1. JA odzwierciedlone to koncepcja:

siebie zawierająca treści przejęte od osób znaczących

  1. Zdaniem Eriksona w okresie starości ludzi rozwiązują kryzys:

integracja vs rozpacz

  1. Zjawisko polegające na stosowaniu reguł gramatycznych zbyt szeroko, również do wyjątków gramatycznych to:

hiperregularyzacja

  1. Noworodki preferują:

głos matki

  1. Jednoczesne badanie dzieci w różnym wieku w celu określenia jak ich wiek wpływa na dany aspekt zachowania to:

strategia badań poprzecznych

  1. Gdy oceny dziecka opierają się na posłuszeństwie i lęku przed karą, to według Kolberga jego rozwój morlany jest na poziomie:

przedkonwencjonalnym

  1. Przyjaźń wynikająca z wzajemnego porozumienia może pojawić się w relacjach dzieci:

dziewięcioletnich

  1. W okresie poniemowlęcym u dzieci pojawiają się takie nowe emocje jak:

duma, wstyd

  1. Odróżnienie słów „pat” i „bat” umożliwia:

słuch fonematyczny

  1. Źródłem różnie indywidualnych w rozwoju mogą być:

tempo rozwoju, rytm rozwoju

  1. Moment przełomowy w rozwoju dziecięcym teorii umysłu przypada na:

5 rok życia

  1. Odpowiedzialność obiektywna według Piageta to:

ocena postępowania ludzi na podstawie fizycznych konsekwencji ich zachowania

  1. Według Piageta zmienną struktury poznawcza to:

zarówno schematy jak i operacje

  1. Zmiany zdeterminowane działaniem czynników tkwiących w całości lub znacznej części ewoluującego układu, to zmiany:

autonomiczne

  1. Strategią pamięciową stosowaną przez dzieci jest:

powtarzanie, organizowanie, przepracowanie

  1. Noworodki potrafią:

słyszeć dźwięki głośniejsze od szeptu z odległości 135 cm, odróżniać kolor czerwony od zielonego, widzieć ostro na odległość około 20 – 30cm

  1. W okresie niemowlęcym / poniemowlęcym dominują zabawy:

równoległe

  1. W koncepcji Wygotskyego kiedy dorosły modeluje i konstruuje doświadczenie poznawcze to proces ten, to:

budowanie rusztowania

  1. Dziecko w okresie przedszkolnym boi się:

ciemności i wyobrażonych stworów

  1. Relacje uzupełniające (komplementarne) to:

pionowe

  1. Dzieci wykazują negatywne emocje jak matka je opuszcza i entuzjastycznie reaguje po powrocie to jest to przywiązanie:

bezpieczne

  1. Zdaniem Wygotskyego w procesie kształtowania się inteligencji zasadnicze zadanie ma:

kontekst społeczny

  1. Zdaniem Piageta u dziecka, które bierze samolot za dużego ptaka mamy do czynienia z procesem:

asymilacji

  1. Poczucie kompetencji jest składnikiem:

samooceny


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Psychologia rozwoju człowieka wykład
psychologia rozwoju człowieka wykład 5
PREMIA ZA UŁOŻENIE PYTAŃ. STUDIA DZIENNE, Prywatne, psychologia wsfiz, semestr III, Psychologia rozw
Psychologia rozwoju czlowieka wyklady
psychologia rozwoju człowieka wykład 3
S3 Psychologia Rozwoju człowieka wykłady Ewa Stanisławiak wykład 1, psychologia, Psychologia rozwoju
Psychologia rozwoju wykład, Szkoła - studia UAM, Psychologia rozwoju człowieka, Psychologia rozwoju
Ps.R.Cz - wykłady, II rok, Psychologia rozwoju człowieka, wykłady
S3 Psychologia Rozwoju człowieka wykłady Ewa Stanisławiak wykład 3, psychologia, Psychologia rozwoju
Psychologia rozwoju czlowieka - wyklady, studia pedagogiczne, Psychologia rozwoju człowieka
psychologia rozwoju człowieka wykłady, pedagogika
psychologia rozwoju człowieka wykład 2
psychologia rozwoju człowieka wykład 4
Psychologia rozwoju człowieka wykłady
Psychologia rozwoju człowieka wykład
wykład psychologia rozwoju człowieka

więcej podobnych podstron