Marcin Zięba 2012r
PWR Wydzial Mech-Energet W9
Sprawozdanie z laboratorium „Podstawy automatyki”
Ćw. 2A – „Charakterystyki czasowe”
Modele
Rys.1– Model badanego układu
Wykresy na końcu sprawozdania
Obliczenia
Jednostki na wykresie
- na osi czasu:
21 mm = 20 s
$$1\ mm = \ \frac{20}{20,1} \cong 0,95\ s\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ }$$
- na osi rzędnych:
1 jednostka = 139 mm
$$1\ mm = \ \frac{1}{139} \cong 7,1 \bullet 10^{- 3}\text{jednostki\ \ \ \ \ \ \ \ }$$
3.2 Wartości odczytane z charakterystyki czasowej badanego układu
T0 = 13 mm = 13 • 0, 95 ≅ 12, 35 s
Tz = 81 mm = 81 • 0, 95 ≅ 76, 95s
u = 1,2
Y = 119 mm = 119 • 7, 1 • 10−3 ≅ 0, 84
Model Kupfmullera
$$k_{0} = \frac{Y}{u} = \frac{0,84}{1,2} = 0,7\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ $$
$$G\left( s \right) = \frac{k_{0}}{T_{z} \bullet s + 1} = \frac{0,84}{76,95 \bullet s + 1}\text{\ \ \ \ \ \ \ }$$
Model Strejca
n | hp | T0/Tz | Tz/T | T0M/T |
---|---|---|---|---|
1 | 0 | 0 | 1 | 0 |
2 | 0,264 | 0,104 | 2,718 | 0,282 |
3 | 0,323 | 0,218 | 3,695 | 0,805 |
4 | 0,353 | 0,319 | 4,463 | 1,425 |
5 | 0,371 | 0,410 | 5,119 | 2,100 |
Tabela 1– wielkości charakterystyczne odpowiedzi skokowej modelu Strejca
Odczytane z wykresu hp = 65 mm = 65 • 7, 1 • 10−3 ≅ 0, 461
Odczytana z wykresu wartość hp jest o wiele większa, niż wartość hp podana w Tabeli 1. Odczytana przez nas wartość hp wskazuje na rząd wielkości n > 5 .
Z tego względu skorzystaliśmy z ilorazu $\frac{T_{0}}{\ T_{z}}$
$$\frac{T_{0}}{\ T_{z}} = \frac{12,35\ }{\ 76,95} \cong 0,160\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ $$
Na podstawie ww. równania przyjmuję n = 2 zgodnie z Tabelą 1
$$\frac{T_{z}}{T} = 2,718$$
$$T = \frac{T_{z}}{2,718} = \frac{76,95}{2,718} \cong 28,31s\ \ \ $$
$$\frac{T_{0M}}{T} = 0,282$$
T0M = T • 0, 282 = 28, 31 • 0, 282 ≅ 7, 98 s
Opóźnienie transportowe:
Tt = T0 − T0M = 12, 35 − 7, 98 = 4, 37 s
Transmitancja:
$$G\left( s \right) = \frac{k_{0}}{\left( T \bullet s + 1 \right)^{n}} \bullet e^{- T_{t} \bullet s} = \frac{0,84}{\left( 28,31 \bullet s + 1 \right)^{3}} \bullet e^{- 4,37 \bullet s}$$
Gdzie:
e−4, 37 • s - jest opóźnieniem transportowym
3.5 Model Rotacza
Tzr = Tz • (1−hp) = 76, 95 • (1−0,461) = 41, 47 s
$$T_{0r} = T_{0} + T_{z} \bullet h_{p} - T_{\text{zr}} \bullet ln\left( \frac{1}{1 - h_{p}} \right) = 12,35 + 76,95 \bullet 0,461 - 41,47 \bullet ln\left( \frac{1}{1 - 0,461} \right) \cong 59,93$$
$$G\left( s \right) = \frac{k_{0}}{T_{\text{zr}} \bullet s + 1} \bullet e^{- T_{0r} \bullet s} = \frac{0,84}{41,47 \bullet s + 1} \bullet e^{- 59,93 \bullet s}\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ }$$
Gdzie:
e−59, 93 • s - jest opóźnieniem transportowym
Wnioski
Teoretycznie model Strejca powinien generować charakterystykę skokową najbliższą doświadczalnej charakterystyce układu, z racji tego, że najlepiej przybliża własności obiektu.
Model Kupfmullera jest najmniej dokładnym ze wszystkich przybliżeniem układu.
Dokładność wszystkich modeli, jest determinowana przez dokładność wyznaczenia punktu przegięcia P, co skutkuje dokładnością w wyznaczeniu T0 i Tz . Punkt przegięcia nie jest wyraźnie widoczny.
Inne czynniki mające wpływ na dokładność modeli to:
- niedokładność spowodowana wydrukiem
- niedokładność pomiarów przy pomocy linijki na wydrukowanym wykresie
- stosowanie zaokrągleń w przypadku obliczanych wartości
W przypadku metody Strejca wpływ na wynik miało także niewielkie odstępstwo od metody. Posłużyliśmy się ilorazem $\frac{T_{0}}{\ T_{z}}$ pomimo tego, że opóźnienie transportowe było różne od 0 Nie mogliśmy posłużyć się wartością hp, gdyż ze względu na wymienione wcześniej czynniki odczytana wartość była zbyt duża.
Można znacząco poprawić dokładność metody Strejca poprzez dokładniejsze wyznaczenie punktu P, np. poprzez odpowiednią metodę numeryczną.