Analiza efektywności inwestycyjnej w przedsiębiorstwach publiczno-prywatnych w sferze użyteczności publicznej.

Efektywność – optymalność, gdy alokacja zasobów nie jest w stanie polepszyć sytuacji żadnej ze stron.
Partnerstwo publiczno-prywatne – finansowanie inwestycji wspólnie przez podmioty publiczne i prywatne. Rozłożeni ryzyka.
Użyteczność – zadowolenie z konsumpcji danego dobra. Całkowita – użyteczność ze spożycia wszystkich jednostek dobra. Krańcowa – przyrost użyteczności całkowitej spowodowany spożyciem kolejnej jednostki dobra.
Monopol naturalny – wzrost rozmiarów produkcji,, spadek jednostkowych kosztów wytwarzania. Koszt dostaw jest najniższy, gdy jest jeden dostawca.
Dobra publiczne – konsumpcja nie ma charakteru rywalizacji, z konsumpcji nie da się nikogo wykluczyć, finansowane ze środków publicznych.
Gra strategiczna – Marian Moszro – gra niekooperacyjna, gdzie każdy gracz interesuje się tylko swoją wypłatą ,gracze nie mogą się komunikować, interesy są przeciwstawne.
Gra powtarzalna – negocjacje między podmiotami, zyski i kary są podzielone pomiedzy pomioty stosunkowo do udziałów, ma charakter quasi kooperacyjny.
Opcja – instrument finansowy, dający kupującemu prawo kupna lub sprzedaży instrumentu basowego po z góry ustalonej cenie, przez z góry ustalony okres czasu. Kupujący ma prawo ale nie jest zobowiązany do wykupu opcji.
Kontrakt „raz na zawsze” – państwo jako instrument przeprowadzający jednorazową aukcję na najlepszego inwestora – oszczędność kosztów transakcyjnych.
Kontrakty długoterminowe niekompletne – możliwość renegocjacji prowadzonych przez zwycięskiego oferenta.
Kontrakty krótkoterminowe odnawialne – niski koszt, równe warunki konkurencji między pierwotnymi zwycięzcami a rywalizującymi o sukcesję firmami w okresach odnawiania kontraktów.