Współczesne teorie polityczne von beyme
Podejsćie badawcze
Instytucjonalne
Behawioralizm
Racjonalny wybór
Instytucjonalne
Normatywne/interpretacjonistyczne
Von Bayme nazywa teoriami normatywnymi takie które odwołują się do myśli prawniczej. Instytucjonalizm był u swego zarania boleśnie historyczno-prawniczy.
Behawioralizm- próbują zredukować politologie do socjologii polityki.
Podejścia badawcze zazwyczaj przenikają inne dyscypliny naukowe. Politologia nie jest nową nauką, chce stać się odrębną gałęzią wiedzy. Ponadto przedmiot nauk społecznych który jest wspólny sprawia ze te podejścia się przenikają. Oznacza to że na ten sam przedmiot patrzy się różnymi sposobami i używa się innych metod.
Podejście historyczne- badanie historyka polega na weryfikacji źródeł. Odwołują się do przeszłości, więc przystępując do badania muszą zweryfikować wiarygodność źródeł, intencje autora, pochodzenie. Historia bada przeszłość, więc praca oparta o falsyfikat byłaby bezwartościowa. Historia to nauka spełniająca funkcje opisujące, a nie prognostyczne. Historyk bada co doprowadziło do sytuacji w której się obecnie znajdujemy. Historia odwzorowuje taką jaka była w przeciwieństwie do przeszłości zbiorowej która przedstawia umowną wersje historii o zastosowaniu politycznym.
Historyk wskazuje na początek i korzenie odpowiednich gałęzi.
Wyjaśnienie genetyczne wskazuje jak doszło do określonego momentu śledząc jej rozwój od samych korzeni. Tłumaczymy skąd się dane rzeczy wzięły. Nie pełni jednak nadal funkcji prognostycznych.
Teorie te nie mają zdolności prognostycznych gdyż za każdym razem ma się do czynienia z innymi warunkami i przebieg wydarzeń jest inny.
Historyka z behawioralistą łączy indywidualizm- działanie jednostek. (historyk nie powinien tworzyć interpretacji , ani wnosić nowości do źródeł- definicja na poziomie genetycznym, w każdym innym polu wchodzi w socjologię lub politologię). Badania nie-historyczne operują innymi wyjaśnieniami.
Wyjaśnienie kauzalne- nie szuka się przyczyny zjawiska w następstwie zdarzeń.
Rola konfliktu- mobilizuje i organizuje.
Konflikt może być interesie platformy, gdyż mobilizuje wyborców, i takie tam hipotezy. Dla PiS konflikt oznacza integracje wyborców wokół partii.
Dążenie w naukach nie-historycznych do wyjaśnień kauzalnych, mówiących o zjawiskach dziejących się a-historycznie.
Metoda porównawcza politologom służy do generalizacji- formułowania praw ogólnych.
Nie każdy eksperyment można przeprowadzić, choćby ze względu na skalę makro. W takiej sytuacji bada się (porównuje) dane pojawiające się w czasie. Zastępują więc eksperyment.
Przeprowadza się je za pomocą form wyjaśnień:
Metoda różnicy
Metoda zgody
A, B, C, -> Z
A, B, (bez C) -> nie wychodzi Z a
Lub
A, B, C -> Z
D, E, C (czynnik decydujący) -> Z
2 rodzaje badań porównawczych:
Badania dużych danych ilościowych
Badania małych danych ilościowych
Ograniczenia badań ilościowych: nie zawsze można zebrać dane do badań,
Jakoścowe strategie porównawcze badają małe liczby ale szczegółowo, lecz w ograniczonym zakresie.