Wady rozwojowe wędzidełka wargi górnej
Wędzidełko wargi górnej to niewielki fałd błony śluzowej, umiejscowiony w linii środkowej od powierzchni wewnętrznej wargi do powierzchni zewnętrznej wyrostka zębodołowego szczęki. U pacjentów spotyka się różne wady rozwojowe wędzidełka, niekiedy wymagające interwencji lekarskiej.
U wielu pacjentów odwiedzających gabinety stomatologiczne spotyka się różnego rodzaju wady rozwojowe wędzidełek. Może to być m.in. jego wrodzony przerost, niedostateczne wykształcenie lub niewłaściwy przyczep. Przerost wędzidełka objawia się jego nienaturalnym zgrubieniem, które jest spowodowane rozrostem tkanki łącznej tworzącej wędzidełko. W takim przypadku fałda błony śluzowej jest masywna, zbyt szeroka i posiada kształt wachlarza. Niewłaściwy przyczep wędzidełka niekiedy sięga do brodawki międzyzębowej, szczytu wyrostka zębodołowego, a nawet brodawki przysiecznej.
Nieprawidłowości w budowie wędzidełka mogą być przyczyną różnych problemów stomatologicznych oraz estetycznych. Przyczep wędzidełka wargi górnej umiejscowiony zbyt nisko sprzyja występowaniu diastemy, zarówno w uzębieniu mlecznym, jak i stałym. Jego przerost powoduje występowanie stanów zapalnych oraz próchnicę powierzchni przyśrodkowych siekaczy, gdyż w rozrośniętej fałdzie błony śluzowej często zalegają pozostałości pokarmowe. Wady rozwojowe wędzidełka bywają również przyczyną problemów periodontologicznych – wiążą się bowiem w występowaniem zmian zanikowych w przyzębiu siekaczy przyśrodkowych, co z kolei często kończy się recesją dziąseł.
Do innych powikłań związanych z wadami rozwojowymi wędzidełka zalicza się również utrudniona wymowa głosek przedniojęzykowych, problemy z utrzymywaniem protezy zębowej we właściwym położeniu oraz defekty estetyczne, objawiające się m.in. widoczną podczas szerokiego uśmiechu dużą powierzchnią dziąsła brzeżnego.
Leczenie wad rozwojowych wędzidełka opiera się przede wszystkim na zabiegach chirurgicznych. Współcześnie wykonuje się dwa typy zabiegów: frenulektomię (podcięcie wędzidełka) oraz frenuloplastykę (modelowanie wędzidełka). Przeprowadza się je zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym, przy pomocy skalpela, nożyczek lub lasera.