Konflikt społeczny w organizacjach
Konflikt społeczny (elementy składowe):
Wzajemna zależność i sprzeczność celów (ograniczonych i niepodzielnych) przynajmniej dwóch stron;
Wrogość lub otwarty antagonizm (różnią się z powodu odmiennych odczuć/ uczuć; wrogość – agresja, nienawiść; antagonizm – szacunek dla rywala)
Działanie skierowane przeciwko drugiej stronie
Konflikt społeczny – proces wzajemnego oddziaływania na siebie podmiotów, w którym występuje świadomej faktycznej lub wyimaginowanej niezgodności celów i interesów, zmierzających do wymuszenia zmian podjętych lub zamierzonych działań drugiej strony i/lub do zaszkodzenia przeciwnikowi.
Ewolucja poglądów na konflikt w organizacji gospodarczej:
Tradycyjny – lata 30. I 40. XXw.
Perspektywa stosunków międzyludzkich – od lat 50. Do lat 70. XX w.
Interakcyjny – obecnie
Tradycyjny – twierdzi, że konflikt jest zły i należy go unikać. Zamiennie – Patologia, destabilizacja, destrukcja. Źródło konfliktów tkwi w strukturalnych dysfunkcjach organizacji. Dysfunkcje mogą pojawić się we władzy, komunikacji, stosunków międzyludzkich itp. Menedżer powinien eliminować przyczyny, diagnozować przyczynę sytuacji, naprawianie obszarów dysfunkcyjnych.
Perspektywa stosunków międzyludzkich – konflikt jest zjawiskiem naturalnym we wszystkich grupach społecznych czyli tam gdzie ścierają się różne poglądy, interesy. Nie każdy konflikt jest zły. Konflikt społeczny jest potrzebny, aby Organizacja działa skutecznie. Zadaniem menedżera jest wywoływanie i stymulowanie konfliktów.
Antagonistyczne postawy → KONFLIKT → Zmiana
↙ ↘
Pozytywne, konstruktywne Negatywne, (regres)
Funkcjonalne (progres) destruktywne,
Dysfunkcjonalne
Pozytywne konsekwencje konfliktu:
Wzrost motywacji,
Innowacyjność (efekt konfrontacji odmiennych opinii)
Sygnał problemów strukturalnych
Przyrost wiedzy
Integracja zespołów roboczych
Wzrost poczucia zaufania i sprawiedliwości
Negatywne skutki konfliktu:
Utrata energii
Silne i negatywne emocje, frustracja,
Osłabienie spójności grupy ( a wręcz jej rozpad)
Zahamowanie komunikacji,
Koncentracja na konflikcie,
Dezorganizacja grupy.
Determinanty konfliktu konstruktywnego:
Typ działalności gospodarczej – Im bardziej twórcza jest działalności, tym bardziej korzystny jest konflikt.
Wywoływanie i stymulowanie konfliktu konstruktywnego
↙ ↘
Metoda „adwokata diabła”
Polega na wywołaniu osoby/ grupy, której zadaniem jest krytykowanie projektu, znalezienie wszelkich złych punktów i przedstawianie ich kluczowym decydentom.
Metoda „dialektyczna”
Polega na opracowaniu i przedstawieniu dwóch przeciwstawnych projektów, a następnie wyborze jednego z nich, rozwiązań cząstkowych.