Wychowanie fizyczne osób z niepełnosprawnością intelektualną
(upośledzonych umysłowo)
Definicja upośledzenia umysłowego
Wg Kirajczyka
„upośledzenie umysłowe jest to istotnie niższy od przeciętnego w danym środowisku globalny rozwój jednostki z nasilonymi równocześnie trudnościami w zakresie uczenia się ,przystosowania spowodowany we wczesnym okresie rozwojowym przez czynniki dziedziczne, wrodzone, i nabyte po urodzeniu w tym socjalno-kulturowe wywołujące trwałe zmiany funkcjonowaniu OUN”
Wg Grzegorzowskiej
Oligofrenia
otępienie
Definicje cd
Wg American Assocration on Mentol Retardation
„upośledzenie umysłowe odnosi się do istotnych ograniczeń w aktualnym funkcjonowaniu. charakteryzuje się ono sprawnością intelektualną znacznie poniżej przeciętnej, ze współistniejącymi ograniczeniami i w zakresie co najmniej dwóch następujących zdolności przystosowawczych porozumiewania się, samoobsługi, gospodarstwa domowego, kontaktów społecznych, korzystania z udogodnień publicznych, autonomii, dbania o zdrowie i bezpieczeństwo, uczenia się szkolnego. wypoczynku i pracy”
wg Pietrulewicza
„upośledzenie umysłowe związane jest z podstawowymi trudnościami w uczeniu się i realizacji pewnych wymagań życia rodzinnego"
Przyczyny upośledzenia umysłowego
Czynniki dziedziczne (genetyczne endogenne
Środowiskowe egzogenne
Prenatalne
Pariatalne
Postnatalne
Przyczyny prenatalne
Wiek matki
Choroby infekcyjne matki
Uszkodzenia radiacyjne, chemiczne i mechaniczne
Zaburzenia metabolizmu
Przyczyny periatalne
Mechaniczny uraz porodowy
Zamartwica
Przyczyny Postnatalne
Choroby zakaźne
Zapalenie mózgu i opon mózgowych
Urazy mechaniczne czaszki
Zatrucia
Klasyfikacja upośledzonych umysłowo
W teorii i praktyce można spotkać różna rodzaje klasyfikacji i niepełnosprawności intelektualnej dokonywanych na podstawie różnych kryteriów, takich jak:
wg Kirejczyka:
kryterium psychologiczne
kryterium społeczne
kryterium ewolucyjne
kryterium lekarskie
kryterium pedagogiczne
Klasyfikacja c.d.
Przez wiele lat w Polsce dawniej (przed 1968 r.) wyróżniano trzy stopnie niedorozwoju umysłowego:
Głęboki - zwany Idiotyzmem
Średni - zwany Imbecylizmem
Lekki - zwany Debilizmem
Z dniem 1 stycznia 1968 r Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wprowadziła czterostopniową klasyfikację upośledzenia umysłowego, zgodnie z którą upośledzenie umysłowa dzieli się na:
lekkie
umiarkowane
znaczne
głębokie
Stopień lekki
Iloraz inteligencji 55-69 w skali Wechstera
Najczęstszy stopień niepełnosprawności
Poziom intelektualny charakterystyczny dla 12 roku życia
Brak różnic w wyglądzie zewnętrznym u dzieci (czasem otępienie wyrazu twarzy
Stopień umiarkowany:
iloraz inteligencji 40-54 w skali Wechslera
funkcjonowanie intelektualne na poziomie 8-9 r.ż.
procesy myślowo prymitywne (w tym m.in. upośledzenie pamięci). nieznaczny zasób słów
działanie popędów* brak umiejętności przewidywania biegu zdarzeń
trudności z nabywaniem reguł społecznych (lojalność, współdziałanie)
Stopień znaczny:
Iloraz inteligencji 25-39 w skali Wechslera
poziom rozwoju intelektualnego 6-latkatka, dojrzałość społeczna dziecka w wieku 7-8 lat
brak krytycyzmu i dużą sugestywność
rozpoznają osoby znane od nieznanych
objawy przywiązania ,sympatii antypatii
ubogie słownictwo mowa często niezrozumiała
rozumieją proste polecenia
Stopień głęboki:
iloraz inteligencji 0-24 w skali Wechslera
poziom funkcjonowania odpowiadający 3 r.ż. osoby te żyją krótko
rodzą się najczęściej zdeformowane fizycznie, z wadami narządów zmysłów i innymi chorobami
zazwyczaj są zdolne do utrzymywania kontaktu emocjonalnego z opiekunem
W Polsce:
Ogółem: ok. 380 rys.
W stopniu lekkim: 75%
W stopniu umiarkowanym: 12%
W stopniu znacznym: 8%
W stopniu głębokim: 5%
Odchylenie standardowe | Stopień upośledzenia | I.I. wg WECHSLERA
|
---|---|---|
>=-1 | Rozwój niższy niż przeciętny (dolna granica normy) |
85-110 |
Od –1 do –2 | Rozwój niższy niż przeciętny (górna granica normy) |
70-84 |
Od –2 do –3 | Upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim |
55-69 |
Od –3 do –4 | Upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym |
40-54 |
Od –4 do –5 | Upośledzenie umysłowe w stopniu znacznym |
25-39 |
<-5 | Upośledzenie umysłowe w stopniu głębokim |
0-24 |
Klasyfikacja c.d.
American Association on Mentol Retardation poprzednią klasyfikacje zastąpiło klasyfikacją upośledzeń dokonaną na podstawie rodzaju wymaganej przez upośledzonego pomocy:
Okresowo
Ograniczona
Rozszerzona
Kompletna
Klasyfikacja niepełnosprawności intelektualnej ze względu na zakres wymaganej pomocy
Okresowa - pomoc udzielana przejściowo, sporadycznie: np. w przypadku utraty pracy lub wystąpienia problemów zdrowotnych
2) Ograniczona - pomoc udzielana regularnie przez dany okres:
np. podczas organizacji szkolenia zawodowego
3) Rozszerzona - pomoc udzielana regularnie (nie jest
ograniczona w czasie i miejscu)
4) Kompletna-pomoc o wysokim stopniu intensywności,
udzielana stale: zabezpiecza życie osoby niepełnosprawnej
Konsekwencje niepełnosprawności intelektualnej
zaburzenia myślenia, mowy
zaburzenia uczuć wyższych
osłabienie sfery wolicjonalno - dążeniowej
niższy poziom inteligencji
obniżenie sprawności motorycznych
utrudnione: zdobywanie wiedzy, możliwości kształcenie się w raźnych kierunkach, wybór zawodu
brak umiejętności dostosowania się do nowych warunków
większa podatność na choroby, wypadki
często brak samodzielności
Wady somatyczne, rozwojowe
Różnice w rozwoju Intelektualnym w porównaniu z rówieśnikami
Niezdolność do radzenia sobie z problemami i strasami
Prawie całkowita zależność od innych w zakresie bezpieczeństwa
Potrzeba opieki i nadzoru
Zwiększające się poczucie niepewności w miarę rosnących trudności, w obcowaniu ze środowiskiem społecznym i otoczeniem fizycznym
ograniczenie możliwości doświadczania i przezywania różnych sytuacji, na podstawie czego osoby upośledzone mogłyby kształtować swoje stosunki z innymi osobami i podnosić swe sprawności na wyższy poziom
Poziom rozwoju cech motoryczny u chłopców lekko upośledzonych umysłowo można zwiększyć w ciągu jednego roku szkolnego, w wyniku dodatkowych ćwiczeń prowadzonych w szkołę i poza nią
Rozwój fizyczny tych dzieci jest utrudniony wskutek występujących zróżnicowań w budowie ciała :
deformacje klatki piersiowej),
końsko-szpotawa budowa kolan i stop
dysplastyczna budowa głowy: makrocefalia i mikrocefalia
wrodzone zwichnięcia stawu biodrowego
rozszczepy kręgosłupa
przepukliny rdzeniowe
Zaburzenia somatyczne c.d.
wady postawy
wzmożone lub osłabione napięcie mięśniowe
schorzenia reumatyczne
Ataksja( zespół objawów określający zaburzenia koordynacji ruchowej ciała Atoteza powolne nierytmiczne mimowolne ruchy szczególnie nasilone w odcinkach kończyn)
wrodzone wady serca enuresis, epilepsja
upośledzenie narządu wzroku i słuchu
NAJCZĘSTSZE ZABURZENIA RUCHOWE:
Parantonia
Synkinezja
zaburzenia procesu laterallizacji
zaburzenia koordynacji ruchowej
Nadpobudliwość ruchowa: natręctwa ruchowe, ruchy przymusowe
trudności z utrzymaniem równowagi, ruchy kołyszące
Obniżenie sprawności manualne)
W sterze wegetatywnej:
zaburzenia łaknienia, snu, moczenia
Metody rewalidacji osób z niepełnosprawnością intelektualną
Metoda ośrodków pracy
Metoda wzmocnień pozytywnych
Metoda Weroniki Sherborne
Muzykoterapia
Metoda ośrodków pracy
Stosowana w klasach niższych dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim (czasem również w stopniu umiarkowanym)
Cel: przygotowanie do życia, w szczególności społecznego
Założenia :
w nauczaniu należy wykorzystać zainteresowania dziecka
materiał do nauczania należy czerpać z otaczającego środowiska
nie należy nauczać oddzielnych przedmiotów, ale podawać wiedzę o wybranych zjawiskach z otoczenia
obserwacja, kojarzenie i ekspresja jako podstawowe etapy organizacji pracy
Metoda wzmocnień pozytywnych
Stosowana u osób o umiarkowanym i znacznym stopniu niepełnosprawności Intelektualnej
Behawiorystyczna koncepcja sterowania zachowaniem: modyfikacja warunków i czynników środowiska zewnętrznego
System nagród i kar; wzmocnienie natychmiast po wykonaniu zadania
metoda kolejnych przybliżeń – podzielenie drogi wykształcenia pożądanego zachowania na krótkie etapy
wytworzenie „nawyku odnoszenia sukcesów"
cel: uzyskanie nagrody
nagradzanie według stałych odstępów czasowych lub według stałych proporcji
BŁĄD: opóźnione wzmocnienie
Metoda Weroniki Sherborne
Praca z dziećmi z zaburzeniami intelektualnymi motorycznymi , emocjonalnymi i trudnościami w nawiązywaniu kontaktów społecznych
Metoda „ruchu rozwijającego” ruch w formie zabawy
Zajęcia grupowe :dzieci +ich partnerzy
Dziecko wykonuje ćwiczenia bez żadnego przymusi zewnętrznego –eliminacja czynników stresujących (nakaz przymus strach obawa oraz rywalizacja)
Ruch prowadzący do poznania własnego ciała
Ruch kształtujący zwózek jednostki
z otoczeniem fizycznym
Ruch prowadzący do wytworzenia związków interpersonalnych
Ruch kreatywny
Rozwijanie świadomości własnego ciała i osobowości
Rozwijani kontaktów z innymi ludźmi
Rozwijanie „języka ciała"
Wskazania metodyczne do lekcji WF
Zajęcia w grupach od 2 do 8 osób (w szkole), w domu jedna osoba z terapeutą
Za zajęciach muszą być wykorzystywano przyrządy pomocnicze (piłki ,chorągiewka)
Nauczyciel powinien posiadać dużą wiedzę na temat metod postępowania z dziećmi upośledzonymi umysłowo
Nauczyciel powinien dobrze znać dziecko oby dostosować na do jego potrzeb i możliwości
Każde dziecko posiada swój indywidualny program nauczania (w zależności od towarzyszących osób)
dobrze wykonane ćwiczenie powinno być nagrodzone (woda do picia, cukierki )
dziecko podczas ćwiczeń nie może odczuwać bólu