EDUKACYJNE KONTEKSTY UZNANIA GODNOŚCI, TOŻSAMOŚCI W SYSTEMIE POMOCY I TERAPEUTYCZNEGO WSPARCA OSÓB Z RÓŻNĄ NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ

(Dykcik )

- etyczny wymiar działalności naukowej i praktycznej człowieka polega na ukazywaniu niezbędnych możliwości osiągnięć edukacyjnych oraz życiowych sukcesów człowieka a potrzebą działania terapeutyczno-rehabilitacyjnego.

- różne społeczne wzory możliwości praktycznej ”racjonalności” reagowania na niepełnosprawność ludzką znane SA od starożytności, chociaż współcześnie można wyróżnić także: eksterminacje, izolacje, segregacje, opieka, filantropijna pomoc, społeczne wsparcie, adaptacja i inkluzja. Obecnie humanistyczne koncepcje pomocy człowiekowi o specjalnych potrzebach zakładają, że jakość i wartość życia realizowana jest głównie na płaszczyźnie aksjologicznej społecznego ekosystemu edukacji, wszechstronnej rehabilitacji i społecznego wsparcia.

- obecnie najnowszym osiągnięciem globalnego ruchu na rzecz obrony i chronienia interesów upośledzonych jest raport przygotowany przez self adwokatów Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym, w którym akcentuje się podmiotowe prawa osób z głębszą lub złożoną niepeł. Intel.

- efektem zbliżania nowego modelu pomocy ludziom niepeł. W praktyce staje się nowy kontekst społeczno-kulturowego oraz formalno-prawnego, który zmienia negatywnie zabarwione emocje i zadawnione stereotypy, dyskryminujące prawa oraz segregacyjną organizację edukacji i rehabilitacji, zwłaszcza osób z głębszą i głęboką niepeł.,

- Europejskie stowarzyszenia Organizacji Osób z Niepeł. Intel i ich rodzin w wytycznych w kwestii specjalnej dyrektywy o niedyskryminowaniu zakłada że wszystkie kraje członkowskie UE muszą zagwarantować prawo do obowiązkowej edukacji w określonym wymiarze, bez względu na to czy dana osoba jest niepełnosprawna czy nie.

- Misja PERON w Polsce realizowana jest z założeniem permanentnego doskonalenia instytucji wspierających aktywność życiową, społeczną i zawodową osobą niepeł. Do priorytetowych zadań należy tworzenie systemu obsługi dofinansowania wynagrodzeń tym osobom różnymi formami wsparcia, przewidzianymi w znowelizowanej ustawie o rehabilitacji, określone zadania i programy edukacyjne, które adresowane są zwłaszcza do mieszkańców wiosek, i służą wzrostowi szans na ich zatrudnienie.

- Chodowska bada kulturowe i socjopedagogiczne problemy dotyczące sytuacji społecznej i szkolnego funkcjonowania dzieci z obciążeniami biologicznymi/fizycznymi i patogennymi wpływami środowiska rodzinnego w systemie edukacji integracyjnej pierwszego etapu. Najważniejsze wyniki wykazują : - najtrudniejsza sytuacja społeczna w klasie szkolnej uczniów niepeł Intel, gdyż niemal powszechnie są odrzucani od rówieśników, - dzieci z niepeł. Fizyczną mogą osiągnąć stan pełnej integracji z pełnosprawnymi rówieśnikami w klasie, najlepiej natomiast radzą sobie w kontaktach interpersonalnych ze słabo słyszącymi lub z dysfunkcjami motorycznymi, - sytuacja dzieci rozpoczynających naukę w pierwszych etapach edukacji obciążonych dwojakiego rodzaju upośledzeniem jest traumatyczna już na tym etapie

- trafnie określa się aktualne kierunki zmian w edukacji spec dotyczące włączenia dzieci niepeł w system szkolnictwa ogólnodostępnego oraz zmian strukturalnych w szkolnictwie segregacyjnym. – zmniejsza się udział w kształceniu segregacyjnym a wzrasta kształcenie osób niepeł inte. W stopniu lekkim w szkołach ogólnodostępnych w systemie zindywidualizowanym, - zwiększa się ilość oddziałów i liczba dzieci, które uczą się w formie integracyjnej w szkołach ogólnodostępnych, - obowiązkiem szkolnym obejmuje się osoby upośledzone głęboko, - obniża się liczba klas pierwszych w szkole podstawowej spec, - mniej jest oddziałów spec w szkołach masowych.

- w całej populacji dzieci niepeł dynamika wzrostu form kształcenia integracyjnego jest 5krotna, ale istnieją rejony Polski gdzie kształcenie to napotkało na opór właśnie w ostatnich latach. Trudności i problemy na jakich koncentruje się realizacja to – mylna interpretacja przepisów prawnych o tworzeniu oddziałów integracyjnych, - brak wsparcia drugiego nauczyciela, zbyt duża liczba dzieci ze złożonymi wadami, - brak zaplecza i przygotowania koncepcyjnego, organizacyjnego i wykonawczego, - zbyt mało informacji i wymiany doświadczeń między rodzicem a nauczycielem, - niechęć dzieci i rodziców do kształcenia integracyjnego, - wątpliwa efektywność tej koncepcji, - opór wsparcia finansowego i środowiska pedagogicznego,

- coraz powszechne przekonanie że ludzie ze złożoną i głębszą niepeł Intel mogą w większym stopniu decydować o sobie aby przeciwstawić się segregacji i depersonalizacji aby szersza dostępność do podstawowych świadczeń i usług zdrowotnych, socjalnych oraz edukacyjnych była coraz bardziej realna i efektywna.

- jedną z podstawowych i pilnych zadań staje się obecnie ochrona i promowanie praw osób niepeł oraz koordynacja wielu obszarów polityki edukacyjnej na różnych szczeblach : krajowym, regionalnym, lokalnym, instytucjonalnym i rodzinnym w różnych okresach życia jednostki.

- ważne i potrzebne jest rozpoczęcie kampanii informacyjnej, propagandowej i edukacyjnej w celi powszechniejszego i pełniejszego zrozumienia różnic pomiędzy problemami zdrowia psychicznego i niepeł umyslową tych osób.

- państwo powinno zapewnić odpowiednie edukacyjne wsparcie tym jednostką upośledzonym, dla których zdolność przewidywania skutków i rozumienia sensu działania nie gwarantują odpowiedzialnego ich funkcjonowania w społeczeństwie. W razie potrzeby powinny zaistnieć elastyczne modele sprawowania pedagogicznej opieki lub nadzoru o ściśle określonych zasadach prawnych, które pozostawiły by osobom niepeł swobodę podejmowania decyzji oraz niezależności życia, jak tylko jest to możliwe.

- praktyka ubezwłasnowolnienia sprawia że wydawane opinie i decyzje o niepeł oparte są na wątłej podstawie biegłych psychiatrów, a często zainteresowana osoba nie bierze udziału w formalnym postępowaniu sadowym, gdyż na wniosek rodziny lub domu pomocy społecznej została celowo odsunięta w trudnych sprawach spadkowych i gospodarki pieniędzmi.

- Ped spec i jej fundamentalna dziedzina praca socjalna zajmują się przede wszystkim rozpoznawaniem warunków, w których ujawnia się potrzeba ratownictwa, opieki ii pomocy w zabezpieczeniu optymalnych modeli i sposobów odnajdywania oraz organizowania sił ludzkich w trudnych sytuacjach życiowych dla osób, które nie mogą czy też nie potrafią rozwiązywać problemów zdrowotnych, rodzinnych, edukacyjnych i zawodowych.

- pomaganie, wspieranie, wspomaganie, opieka to elementarne postawy i zjawiska społ, które są konieczne w prospołecznych zachowaniach wobec jednostek niepeł.

- najnowsze modele oferują alternatywne podejście do procesu pomagania, zakładają pomoc opartą na siłach rozwojowych jednostki związanych z jej tożsamością, odrębnością (osobowość, charakter).

- skupiają się więc na środowisku jednostki niepełnosprawnej i jej potencjale.

- model niezależnego życia – zakłada że problemy osób niepeł nie tkwią w tych osobach lecz w nieprzyjaznym, zdezorganizowanym środowisku rozwojowym jednostki. Zakłada też prawo do pro aktywności w ramach przysługujących im uprawnień do pomocy specjalistów oraz społecznego wsparcia adekwatnego do potrzeb tych osób przybliżających się do stanu satysfakcji i zadowolena.

- zdaniem kowalika rehabilitację można interpretować jako szczególny rodzaj społecznego wpływu, który należy traktować z dużą ostrożnością jeśli chodzi o jej kompleksowość, gdyż dla osoby niepeł może być sytuacją stresową, związaną z procesem leczenia.

- 6 zasad pracy z niepeł : 1) należy założyć że osoba jest zdolna lub może być zdona do pewnych osiągnięć, 2) trzeba odrzucić tradycyjne myślenie zakładające że problem leży w tej osobie ze to ona musi się zmienić aby funkcjonować w społeczeństwie. 3) trzeba uznać że niepełnosprawność to jest też problem społeczny a prawa tych osób muszą być usankcjonowane politycznie. 4) należy wspierać w tworzeniu tożsamości i kultury tych osób. 5) mimo przykrych doświadczeń tych osób powinny one znaleść cień radości w swej niepełnosprawności. 6) należy traktować te osoby jako mające kontrolę nad swoim życiem.

- wymienione powyżej zasady stanowią filary praktycznego modelu wspierania i udzielania pomocy, Praktyczny model pomocy proponuje 4 role osoby pracującej z osobami niepełnosprawnymi : 1) rola doradcy, 2) rola nauczyciela, 3) rola pośrednika, 4) rola adwokata – doradcy

- zaangażowanie i chęć tych osób do pracy może być zwiększona przez – programy edukacyjne skierowane do niepełnosprawnych biernych zawodowo, a nie pracodawców, aby ich rozwój osobisty uwzględniał kreowanie ich wysokiej samooceny i postawy użyteczności społecznej, - wprowadzanie decentralizacji działań i zasady wzajemnych zobowiązań do współpracy.

- Istotą nowych orientacji edukacyjnych jest promowanie szeroko pojętej zmiany człowieka i świata, rewizji dotychczasowych wyobrażeń o tym co możliwe i pożądane. Celem edukacji jest umożliwienie każdej jednostce objęcia w posiadanie indywidualnego potencjału.

- Pedagogika jako usprawnienie, kształcenie i wychowanie tworzą wciąż nowe perspektywy życiowej aktywności, interakcji i samorozwoju, dostrzegają i realizują szerokie płaszczyzny, poziomy integracji interkulturowej oraz wielofunkcyjne programy edukacyjnej wspólnoty na rzecz społeczeństwa dla wszystkich. Są one zawarte w : - indywidualnie konstruowanych projektach i programach korekcyjno-wychowawczych, tworzonych przez doradców zawodowych lub innych specjalistów, - ewaluacji projektów działań orientacyjnych dotyczących gotowości do zmian u osób z ograniczoną sprawnością oraz zmian w ich środowisku, - w tworzonych grupach samopomocy, - w modelu społeczeństwo-państwowo,

- jeśli chcemy aby jednostka niepełnosprawna intelektualnie mogła zaistnieć w procesie rozwoju i edukacji musimy wspólnie uczyć się harmonijnego funkcjonowania w nowej kulturze i cywilizacji,

Wnioski, postulaty, prognozy

- 5blokowy program wychowawczo terapeutyczny którego celem jest : - podniesienie poziomu poczucia sensu życia, wzmocnienie akceptacji, - polepszenie poczucia własnej skuteczności i optymizmu,

- samoocena stabilizacji życiowej i poziomu jakości życia uzależniona jest od uzyskanego wykształcenia, zawodu, miejsca pracy, ale najbardziej od wsparcia w rodzinie

- zadowolenie z życia wynika z posiadania rodziny i dzieci, więzi emocjonalnych, oraz komfortu psychicznego, jakie rodzina zapewnia osobom z niepowodzeniami w szkole, zawodzie i życiu,

- w ocenie skuteczności programu szkoleń należy wyróżnić 4 etapy: reakcja uczestników zajęć, uczenie się jako zmiana nastawienia do zdobywania umiejętności, zmiany w zachowaniu, dostrzeżenie efektów uczestnictwa w programie szkoleniowym,

- 10 podstawowych zasad polityki włączania społecznego: pomocniczość, holistyczne podejście, przewidywalność, usługi przyjazne dla klienta, skuteczność, solidarność i partnerstwo, godność, uczestnictwo, wzmacnianie niezależności i osobistego rozwoju oraz usprawnienie i stabilność,

- Czym jest włączanie społeczne ? – oznacza, że ludzie którzy są biedni lub mają inne problemy biorą aktywny udział w życiu społ, jest przeciwieństwem wykluczenia społecznego, Ci ludzie powinni móc żyć tak samo jak inni, powinni mieć pracę, dostęp do życia kulturalnego i społecznego, każdy powinien mieć równe szanse, potrzeba pieniędzy, ludzie biorą udział w podejmowaniu decyzji o własnym życiu. Mogą dochodzić swoich praw

Co włączenie oznacza dla niepełnosprawnych? : uczenie się z innymi dziećmi, możliwość nauki w każdym miejscu, możliwość znalezienia płatnej pracy, całodzienne zajęcia dla osób znacznie niepeł, nawiązywanie kontaktów, dokonywanie samodzielnych wyborów,

- czym jest wykluczenie ze społeczeństwa? – nie branie udziału w życiu społecznym ponieważ inni im nie pozwalają. Dzieje się tak bo ludzie zarabiają niewiele pieniędzy, są dużo biedniejsi od reszty, nie chodzą do szkoły, nie mają dobrego wykształcenia, nie mogą się nauczyć nowych rzeczy, są dyskryminowanie, nie maja pracy, nie podejmują sami decyzji.

- ryzyko wykluczenia społecznego może występować dla wielu ludzi w Europie , oznacza to że znamy wielu takich ludzi, którym grozi wykluczenie.

- jak włączyć osoby ze znacznym i głębokim upośledzeniem umysłowym? – trzeba zadbać o zaspokojenie ich podstawowych potrzeb, zaspokojenie potrzeb zdrowotnych, oraz odpowiednie pomoce techniczne, ubiór i zew wygląd też muszą być odpowiednie aby nie miały poczucia inności. Pomoc w komunikowaniu się : - komunikacja bazowa polega na obserwacji napięcia mięśni, oddechu i ruchów ciała, - system nauczania kierowanego metoda edukacyjna która uczy żyć życiem codziennym i bycia odpowiedzialnym, wiele metod komunikacyjnych, opartych na systemach symbolicznych i piktograficznych, - szereg metod ułatwiających komunikację z wykorzystaniem komputera.

Osoby te powinny być też włączone w takie zajęcia ja chodzenie do restauracji, chodzenie do muzeum, na pływalnie, różne zajęcia artystyczne.