PŁÓD JAKO PRZEDMIOT PORODU
W budowie płodu wyróżniamy:
części duże płodu
główka
grzbiet
pośladki
części drobne płodu
kończyny górne
kończyny dolne
pępowina
Główka jest częścią niej obszerniejszą, najbardziej twardą, w mechanizmie porodu odgrywa najistotniejszą rolę, gdyż prawie całkowicie wypełnia kanał rodny.
W budowie główki wyróżniamy:
część twarzową – twarzoczaszkę
część mózgową – mózgoczaszkę
Kości płaskie mózgoczaszki połączone są ścięgnistymi szwami, co umożliwia adaptację główki w kanale rodnym.
Kości płaskie mózgoczaszki to:
potylica
2 kości czołowe
2 kości ciemieniowe
2 kości skroniowe
Znaczenie położnicze mają 4 szwy i 2 ciemiona:
szew węgłowy – pomiędzy kośćmi ciemieniowymi a kością potyliczną
szew strzałkowy – pomiędzy kośćmi ciemieniowymi biegnie w linii środkowej czaszki, między ciemionami dużym i małym
szew czołowy – pomiędzy kośćmi czołowymi, na przedłużeniu szwu strzałkowego
szew wieńcowy – pomiędzy kośćmi ciemieniowymi a czołowymi
ciemię przednie (duże) – znajduje się u zbiegu szwów strzałkowego, czołowego
i wieńcowego, ma kształt rombu
ciemię tylne (małe) – znajduje się u zbiegu szwów strzałkowatego i węgłowego, ma kształt trójkąta podstawką skierowaną ku potylicy.
Na główce wyróżniamy 2 ciemiona boczne, które mają mniejsze znaczenie:
przednio – boczne – graniczące z kośćmi ciemieniowymi, czołowymi, klinowymi
i skroniowymi
tylno – boczne – graniczące z kością skroniową od przodu, potyliczną od tyłu
i ciemieniową od góry
Płaszczyzny główki:
płaszczyzna podpotyliczno – ciemieniowa – mierzona od okolicy podpotylicznej do środka ciemienia dużego, jej obwód wynosi 32 cm, wymiar skośny mały 9,5 cm
płaszczyzna czołowo – potyliczna – biegnie od gładzizny czoła do guzowatości potylicznej, obwód wynosi 34 cm, wymiar prosty 12 cm
płaszczyzna bródkowo – potyliczna – biegnie od bródki do guzowatości potylicznej, jej obwód wynosi 35 cm, a wymiar skośny duży 13,5 cm
Wymiary poprzeczne główki
wymiar poprzeczny duży (dwuciemieniowy) – odległość między guzami kości ciemieniowych, wynosi 9,5 cm
wymiar poprzeczny mały (dwuskroniowy) – największa odległość między ramionami szwu wieńcowego, wynosi 8 cm
Wymiary tułowia
obwód barków – 35 cm
wymiar miedzy barkowy – 12 cm
obwód pośladków – 27 cm
wymiar międzykrętarzowy – 10 – 11 cm
Czas trwania ciąży według WHO mierzony jest od 1 dnia ostatniej normalnej miesiączki i wpisywany w ukończonych tygodniach i dniach (zdarzenia występujące między 280
a 286 dniem po pierwszym dniu ostatniej miesiączki są to zdarzenia występujące w 40 tygodniu ciąży = 10 miesięcy księżycowych).
Czas trwania ciąży od dnia poczęcia od dnia zapłodnienia do dnia porodu wynosi 266 dni = 38 tygodni = 9,5 miesięcy księżycowych
Za poród o czasie uważa się poród po 37 tygodniu ciąży, a przed upływem 42 tygodnia ciąży (259 – 293)
Za poród przedwczesny uważa się poród przed upływem 37 tygodnia ciąży (przed upływem 259 dni)
Poród po terminie to poród po upływie 42 tygodnia ciąży (294 dni i więcej)
Masa urodzeniowa – wynik pierwszego pomiaru uzyskany w pierwszych godzinach
po urodzeniu, przed znaczną utratą masy ciała występującą w pierwszych dniach
po porodzie
masa noworodka donoszonego 3300 – 3700 g
masa noworodka o dużej masie urodzeniowej > 4500 g
masa noworodka o małej masie urodzeniowej < 2500 g
noworodki o krańcowo małej masie urodzeniowej < 1000 g
Masa noworodka donoszonego wynosi 3300 – 3700g, długość ciemieniowo – piętowa średnio 50 cm. Długość ciemieniowo – siedzeniowa wynosi 30 – 35 cm. Obwód główki
w płaszczyźnie podpotyliczno – ciemieniowej 32 cm, obwód barków 32 cm, obwód miednicy 27 cm, przy miednicowym zupełnym 32 cm
Termin porodu: 3 sposoby klinicznego ustalenia terminu porodu
Od dnia ostatniej miesiączki tj. reguła Naegelego:
1 dzień ostatniej miesiączki – 3 miesiące + 7 dni + 1 rok = termin porodu
Jeżeli cykl trwa więcej lub mniej niż 28 dni, to:
1 dzień ostatniej miesiączki – 3 miesiące + 7 dni + 1 rok + x (różnica w dniach
w stosunku do cyklu 28 – dniowego)
Dzień poczęcia
data poczęcia – 3 miesiące – 7 dni + 1 rok
Skok podstawowej temperatury ciała, mierzonej rano, przed wstaniem,
po 6 – godzinnym wypoczynku, w odbycie lub w ustach
Podstawowa temperatura ciała zdrowej, dojrzałej kobiety jest w fazie wzrostowej zwykle
o 0,5oC niższa (zwykle < 37 oC) niż w fazie wydzielniczej (> 37 oC)
W cyklu 28 – dniowym skok temperatury następuje 14 – 15 dnia cyklu, jeden dzień
po jajeczkowaniu. Krótko przed miesiączką podstawowa temperatura ciała obniża się ponownie.
Jeżeli występuje ciąża, to utrzymuje się faza działania ciałka żółtego i podstawowa temperatura ciała utrzymuje się na tym samym poziomie (>37 oC), najczęściej jednak zwiększa się o 0,1 – 0,2 oC.
W celu obliczenia terminu porodu pierwszy dzień skoku temperatury przyjmuje się jako dzień poczęcia.
Podwyższenie podstawowej temperatury ciała trwające >16 dni przemawia za ciążą.