Ćwiczenia fonacyjne
ZADANIEM ĆWICZEN FONACYJNYCH JEST…
zmniejszenie napięcia mięśni krtani, ustawienie prawidłowej emisji głosu, nauczenie dziecka właściwego posługiwania się głosem, nauka mówienia na wydechu oraz stosowanie w trakcie mówienia przerw na nabranie powietrza w odpowiednich miejscach.
Prowadzenie ćwiczeń fonacyjnych pozwala na zlikwidowanie u dzieci głosów zbyt piskliwych, krzykliwych, takich, które utrudniają odbiór mowy.
Wśród tych ćwiczeń wyróżniono kilka rodzajów ze względu na ich cele,
są to zatem:
- ćwiczenia wstępne – stosowane w celu zniesienia napięcia mięśni krtani i gardła;
- ćwiczenia z jednoczesnym wymawianiem pojedynczych głosek,
- ćwiczenia artykulacyjne, czyli ćwiczenia w wymawianiu samogłosek i spółgłosek.
Powodzenie tych ćwiczeń zależy w znacznej mierze od regularnego oddechu i umiejętności wydłużania fazy wydechowej, dlatego należy je wykonywać po przeprowadzeniu podstawowych ćwiczeń oddechowych, a potem łącznie z tymi ćwiczeniami oddechowymi, które wydłużają fazę wydechową.
Ćwiczenia fonacyjne powinny być krótkotrwałe, aby nie przeciążać krtani.
ĆWICZENIA FONACYJNE(EMISJA GŁOSU):
Kilkukrotne powtarzanie tej samej samogłoski; wielokrotne wymawianie samogłoski płynnie, rytmicznie, powoli i szybko oraz wydłużanie i skracanie przerw między wymówieniami.
ĆWICZENIA USTAWIENIA GŁOSU TZN. „MÓWIENIA NA MASKĘ”:
mruczenie poprzez przedłużanie głoski m (potem n) – podczas ćwiczenia należy zwrócić uwagę na drżenie skrzydełek nosa;
wybrzmiewanie przedłużanego m (n) w otoczeniu samogłosek – sylaby i
logotomy należy przedłużać swobodnie bez wysiłku np.:
- ma, mo, me, my, mi,
- am, om, em, um, ym, im,
- mam, mom, mem, mum, mim,
- mama, mamo, mame, mumu, mymy, mimi;
tzw. swobodne paplanie: ba, ba, pa, pa, itd.
MÓWIENIE RYTMICZNE (W TAKT) – wybijanie rytmu wymawianych słów z szeroko otwartymi ustami (mówienie sylabami) – utrwala się prawidłowa emisja głosu (kontrola wzrokowa przed lustrem), ćwiczenie to służy również zwolnieniu tempa mówienia.
METODA ŻUCIA – żucie z udziałem głosu, mówienie zautomatyzowanych ciągów słownych – dni tygodnia, miesięcy, potem fraz, dłuższych wypowiedzi w wolnym tempie przeżuwając jakby sylaby i słowa (ważne myślenie o żuciu) – ćwiczenie to służy zwolnieniu tempa mówienia.
DYKCJA - ĆWICZENIE ODPOWIEDNIEGO TEMPA MOWY (ZWOLNIENIE) ORAZ WYRAZISTEJ WYMOWY GŁOSEK:
mówienie lub czytanie głośnym, energicznym szeptem oraz schodzenie od
mówienia głośnego do szeptu i całkowitego wyłączenia głosu–ruch wykonują tylko narządy artykulacyjne.
mówienie z przesadną artykulacją samogłosek i ich przedłużanie (powtarzanie wyrazów rozpoczynających się na daną samogłoskę – nagłos, także śródgłos potem wygłos oraz zdań, w których wyrazy zaczynają się na identyczną samogłoskę np. Inteligentny Irek interesował innych inżynierów. itd.);
metoda cienia – powtarzanie przez pacjenta tekstu czytanego przez logopedę z nieznacznym opóźnieniem, jednego, dwóch wyrazów (od tempa wolnego do szybszego przy zmiennej intonacji - mówienie śpiewne, niemonotonne – stymulacja prawopółkulowa).
Podstawowe ćwiczenia fonacyjne
Po opanowaniu prawidłowego toru oddechowego i właściwego gospodarowania powietrzem przy wydechu można rozpocząć ćwiczenia fonacyjne (głosowe) i artykulacyjne. Ważną składową tych ćwiczeń jest uruchomienie i prawidłowe wykorzystanie rezonatorów nad- i podkrtaniowych, w których dźwięk generowany w krtani ulega wzmocnieniu.
Ćwiczenie I
stań przed lustrem,
wykonaj pełny wdech,
zatrzymaj na moment wciągnięte powietrze,
długi wolny wydech rozpocznij z równoczesnym wymawianiem głoski aaa...,
utrzymaj fonację głoski a jak najdłużej,
powtórz ćwiczenie wymawiając na wydechu inne samogłoski.
Ćwiczenie II
stojąc przed lustrem wykonaj pełny wdech,
na wydechu wybrzmiewaj połączone samogłoski aaoouuaaoouu...,
pamiętaj żeby podczas wykonywania tego ćwiczenia wyraźnie otwierać usta, powtórz ćwiczenie łącząc w trakcie fonacji inne samogłoski.
Ćwiczenie III
stań swobodnie w lekkim rozkroku, ręce ułóż wzdłuż tułowia,
wykonaj szybki wdech z wyrzuceniem rąk do boku,
rozpocznij fonację głoski a z równoczesnym opuszczaniem ramion do pozycji wyjściowej,
powtórz ćwiczenie wymawiając inne samogłoski.
Ćwiczenie IV
wciągnij powietrze z równoczesnym wyrzuceniem ramion do boku,
podczas wydechu wybrzmiewaj samogłoski: przechodząc kolejno od a przez o do u, równocześnie opuszczając ramiona.
Ćwiczenie V
wykonaj pełny wdech,
na wydechu fonuj głoskę m, kontroluj mruczenie słuchem tak, aby odbywało się na jednym poziomie głośnościowym.
Ćwiczenie VI
wykonaj pełny wdech,
na wydechu wybrzmiewaj głoskę m na zmianę z samogłoskami np. mmmaaaammmaaa...
Ćwiczenie VII
wymawiaj na jednym wydechu ciągi słowne np. dni tygodnia, liczenie.
Ćwiczenie VIII
wymawiaj na jednym wydechu zdania, starając się stopniowo je wydłużać.
Wykonaj wdech, zatrzymaj na sekundę wciągnięte powietrze, po czym rozpocznij wydech z jednoczesnym wymawianiem (lekko i długo) samogłoski aaaa .... nie zmieniając natężenia i wysokości głosu.
Wykonaj wdech, zatrzymaj na sekundę wciągnięte powietrze, po czym rozpocznij wydech z jednoczesnym wymawianiem (lekko i długo) samogłoski eeeee... nie zmieniając natężenia i wysokości głosu.
Wykonaj wdech, zatrzymaj na sekundę wciągnięte powietrze, po czym rozpocznij wydech z jednoczesnym wymawianiem (lekko i długo) samogłoski iiiiii... nie zmieniając natężenia i wysokości głosu.
Wykonaj wdech, zatrzymaj na sekundę wciągnięte powietrze, po czym rozpocznij wydech z jednoczesnym wymawianiem (lekko i długo) samogłoski ooooo... nie zmieniając natężenia i wysokości głosu.
Wykonaj wdech, zatrzymaj na sekundę wciągnięte powietrze, po czym rozpocznij wydech z jednoczesnym wymawianiem (lekko i długo) samogłoski uuuuu.... nie zmieniając natężenia i wysokości głosu.
Wykonaj wdech, zatrzymaj na sekundę wciągnięte powietrze, po czym rozpocznij wydech z jednoczesnym wymawianiem (lekko i długo) samogłoski yyyyyyyy.. nie zmieniając natężenia i wysokości głosu.
Ćwiczenie IX (fot. 7)
stań swobodnie,
otwartą dłoń oprzyj na twarzy w okolicy bocznej powierzchni nosa, policzka oraz warg, tak, aby nie uciskać nosa,
płynnie wymawiaj mmmm, następnie przerywając m...m...m...m,
podczas wymawiania staraj się odczuwać wibracje pod dłonią,
powtórz ćwiczenie z głoską n.
Ćwiczenie X (fot. 8)
stań swobodnie,
połóż dłoń wewnętrzną stroną na czubku głowy,
płynnie wymawiaj mmmm, następnie przerywając m...m...m...m,
podczas wymawiania głosek staraj się skierować dźwięk w taki sposób, aby pod dłonią odczuwać wibracje,
powtórz ćwiczenie z głoską n.
Fot. 8. Za pomocą dłoni przyłożonej na czubku głowy wyczuwane są drgania podczas wymawiania mmm...
Ćwiczenie XI
wymawiaj głoski mmmm, następnie przerywając m...m...m...m; staraj się utrzymywać dźwięk na jednym poziomie,
stopniowo dodawaj samogłoski np. a,
ćwiczenie wykonuj w pozycji leżącej i stojącej.
Ćwiczenie XII
wymawiaj głoskę a starając się prowadzić dźwięk od tonów o częstotliwościach od niskich do wysokich,
tony niskie opieraj na rezonatorach piersiowych, wysokie głowowych.
Ćwiczenie XIII
wymawiaj wyraźnie poniższy tekst, starając się wymówić jak najwięcej słów na jednym wydechu; Ludwik I, Ludwik II, ........ Ludwik VIII,
pamiętaj, aby nie wydychać podczas mówienia całego zapasu powietrza.
mruczenie przez nos, wydłużając wymowę głosek m lub n, tak by drgały wargi i skrzydełka nosa,
do przedłużonego mmmmm dodanie na końcu samogłoski: mmma, mmmo, mmmu, mmmi, mmme,
zaczynanie ćwiczenia od samogłoski: ammm, ommm, emmm, ummm, immm,
włączanie samogłoski w ciąg wypowiadanej z przedłużeniem spółgłoski nosowej: mmmammm, mmmommm, mmmummm,
mmmemmm, mmmimmm,
naśladowanie syczenia ulatniającego się powietrza psss jak najdłużej, na jednym wydechu,
utrzymywanie jednostajnego, równego, monotonnego dźwięku opartego na jednej samogłosce: aaa, ooo, eee, uuu, iii,
naśladowanie szeptem głosów z otoczenia, instrumentów muzycznych,
naśladowanie głosów zwierząt, przyrody, pojazdów,
zabawy w echo, które odpowiada coraz ciszej i ciszej, powoli i rytmicznie.