Ćwiczenia fonacyjne
v Zabawa „Wiosna i misie” - dziecko – miś siedzi skulone na podłodze i mocno śpi. Logopeda – wiosna podchodzi do misia i dotyka pałeczką do jego ramienia. Wówczas miś budzi się ze snu, przeciąga się i cicho mruczy (przedłużona wymowa głoski m), przeciągając jednocześnie palcami po wargach i skrzydełkach nosa, wyczuwając ich drgania. Po chwili wiosna odchodzi, miś znów zapada w głęboki sen. Ćwiczenie powtarzamy kilkakrotnie.
v Zabawa „Śpij laleczko” – dziecko kołysze laleczkę, śpiewając jej: aaa. Prowadząca mówi, że laleczka nie chce spaćv . Wówczas dziecko naśladuje płacz lalki: uuu. Nauczyciel podpowiada, że trzeba dalej usypiaćv laleczkę, co dziecko wyraża głosem: aaa.
N. – Lale dalej płaczą Dz. – aaa
- Przyszedł pajacyk, który dziwi się, że lalki płaczą - zdziwione: ooo
- Lalki na chwilę milkną,
potem znów płaczą - uuuu
- Dziecko je kołysze - aaa
- Płacz lalek usłyszał koziołek,
który przyszedł i śpiewa im
swoją kołysankę - eee
- Ale lale płaczą dalej - uuu
- Zaś dziecko śpiewa im - aaa
- W odwiedziny do lalek przyszła
myszka, która stara się je uciszyć - iii
- Lalki płaczą w dalszym ciągu - uuu
- Dziecko śpiewa kołysankę - aaa
- Ostatnim gościem laleczek jest
małpka, która martwi się, dlaczego
lale płaczą - yyy
- Lalki płaczą jeszcze chwilę - uuu
- Dziecko kołysze je - aaa
- I w końcu lalki zasypiają.
Zabawa „Echo”- na wstępie prowadząca nawiązuje do wycieczki do lasu lub góry, gdzie dziecko miało możność usłyszenia echa. Po tym wprowadzeniu dziecko woła poszczególne głoski, a jednocześnie powtarza je ciszej, tak jak to robi echo, np. a (głośno) – a (cicho), e (głośno) – e (cicho).
Potem wprowadza się inne samogłoski: oo, uu, ii, yy (I – głośno, II – cicho). Tę zabawę można wykorzystać do łączenia wymowy samogłosek ze spółgłoskami: m, n.
I. ma, me, mo, mu, mi, my
II. na, ne, no, nu ni, ny.